แชร์

Chapter 3 พร้อมยอมจำนน

ผู้เขียน: ปีศาจชอนซา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-01 21:25:05

ในขณะที่พลอยชมพูนั่งทับอยู่บนร่างกำยำของเอเดน หญิงสาวพยายามตั้งสติเธอคิดว่าอย่างน้อย ความสาวที่มีก็มีราคาค่างวดขายได้ราคาดี เธอไม่ได้เสียมันให้กับเขาไปฟรี ๆ สักหน่อย เธอจึงไม่ควรลังเลใจ เขาให้ทำอะไร ท่าไม้ตายที่เธอเคยผ่านหูผ่านตาบ้างในโลกโซเชียล ก็ควรเอาออกมาใช้ เผื่อเขาพอใจ เธออาจจะได้รับอิสรภาพไม่ต้องเป็นนกน้อยในกรงทองไปตลอดชีวิต เหมือนที่ระบุเอาไว้ในสัญญา                                 

หมับ!! มือของเอเดนกระชากผ้าเช็ดตัวออกจากร่างอรชร ชายตรงหน้าเผลอยิ้มออกมาอย่างกรุ้มกริ่ม แววตาของเขาจับจ้องไปที่สองเต้ากลมโต เมื่อมันเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งจนตระการตา ผิวกายของเธอนวลเนียนขาวผ่อง จนเขาอดที่จะลูบไล้ไม่ได้                                                

"โอ้...สวยมาก แถมยังเป็นคนซ่อนรูปอีกนะเราเนี่ย หน้าอกหน้าใจช่างใหญ่กลมโต ก้มลงมาให้ฉันดูดหน่อย" ใบหน้าของพลอยชมพูถึงกับร้อนผ่าว เมื่อถูกเขาชมออกมาซึ่งหน้าแบบนี้ แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือท้ายประโยคที่เขาเอื้อนเอ่ยมานั้น เธอต้องยอมทำตาม ในสิ่งที่เขาขอหรือเปล่า                                              

"อ้าว...ก้มลงมาสิทำไมเธอน่ากินไปทั้งตัวแบบนี้ จุกนมอมชมพูเสียด้วยเซ็กซี่ไม่เบานะเราเนี่ย แถมเนื้อนูนนั่นฉันยังสัมผัสได้ถึงความอวบอูม" เขาไม่พูดเปล่า แต่ใช้ฝ่ามือบีบเคล้นคลึงลงไปที่สองเต้า แล้วใช้นิ้วกลางกับนิ้วชี้คีบลงไปที่จุกอมชมพู การกระทำของเอเดน ส่งผลให้หญิงสาวถึงกับขนลุกซู่เสียวซ่านไปทั้งตัว     

"อื้อ...อ้า" พลอยชมพูถึงกับครางออกมา ในขณะที่ดวงตาหลับพริ้มลงไป ริมฝีปากอวบอิ่มล่างถูกเธอเม้มกัด เพราะความเสียวซ่านอย่างเผลอลืมตัว                                                                                            

ก่อนที่ชายหนุ่มจะใช้มือสองข้างจับลงไปที่เอวคอดของเธอ เอเดนขยับหญิงสาวร่างเล็กเข้าหาร่างกำยำของเขาในท่านั่ง ซึ่งเวลานี้หลังของชายหนุ่มได้พิงกับหัวเตียง ริมฝีปากของเขางับลงไปคาบเกี่ยวจุกสีหวานสลับข้างไปมาอย่างเมามัน                                                                                   

"อืม...อ่า อ่าอ๊า..."ใบหน้าของพลอยชมพูช่างแลดูเซ็กซี่ เมื่อเธอครางออกมาพร้อมกับหลับตาพริ้ม เวลาที่ถูกเอเดนดูดจุกสีหวานอย่างมูมมาม ราวกับว่าเขาโหยหาความหอมหวานแบบนี้มาแสนนาน มือหนาจับประคองที่สองเต้า พร้อมทั้งบีบขย้ำด้วยความเมามัน ในขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงคาบเกี่ยว อยู่ที่จุกนมอมชมพูไม่หยุดหย่อน                     

"อื้ม..อ๊า คุณคะดูดแรง ๆ ค่ะ แบบนั้นแหละค่ะ พลอยเสียว อ๊าาา อย่ากัดสิคะ..." หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น เมื่อเธอกำลังรู้สึกถึงความแปลกใหม่ พลอยชมพูมีความเจ็บจี๊ด เวลาที่เอเดนใช้ฟันครูดที่จุกสีหวาน แต่ก็รู้สึกเสียวมากกว่าเจ็บ เธอจึงยอมจำนน ให้เขาทำตามอำเภอใจ                                            

จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! ทันใดนั้นเองเอเดนได้ทาบริมฝีปากของเขาประกบลงไปที่เรียวปากของเธอ ชายหนุ่มบดจูบด้วยความหนักหน่วงความรู้สึกของพลอยชมพูมันล้ำลึกจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ นอกจากระบายออกมาเป็นเสียงครางกระเส่าแทน                               

"จ๊วบ! อื้ม...อ๊าาา" ลิ้นร้อนโลมเลียริมฝีปากบนและล่าง จากนั้นชายหนุ่มได้ดันมันเข้าไปควันเอาความหอมหวานจากโพรงปากเล็กอย่างฉ่ำใจ ซึ่งพลอยชมพูเองก็เผลอตัวเผลอไปกับความรัญจวนที่เอเดนมอบให้ในครั้งนี้ เมื่อเขาคือจูบแรกของเธอ ร่างกายของคนทั้งคู่เริ่มแนบชิดสนิทกันมากขึ้น                           

"อื้ม...อ้า...อ๊าา!" เลือดในกายของชายหนุ่มเดือดพล่านไปทั้งร่าง เมื่ออกอวบแนบชิดกับแผงอกแกร่ง เวลานี้ร่างกายของคนทั้งคู่เสียดสีกันไปมา จนกำลังจะทำให้ไฟในกายเริ่มลุกโชน ส่วนสองมือของเอเดนยังคงลูบไล้เล้าโลมร่างเล็กไปทุกซอกอณู เขาจับลงไปที่แก้มก้นนุ่มนิ่มแล้วนวดคลึงอย่างมันมือ เธอดูไร้เดียงสากว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก ชายหนุ่มรู้สึกชอบใจในทีท่าและลีลาของพลอยชมพู                                                       

"จ๊วบ!...อื้ม...อ๊า..." รสจูบของเอเดนช่างเร่าร้อน อยากที่จะหยุดหย่อนหรือแผ่วกำลังลง มือของเขาเลื่อนลงไปดึงผ้าเช็ดตัวออกจากเอว จนทำให้พลอยชมพูสัมผัสได้ถึงความแข็งขึง เมื่อเจ้ามังกรยักษ์กำลังตั้งลำขนาดเขื่องทิ่มมายังร่องสวาทของเธอ ไม่ต้องบอกหญิงสาวก็พอจะเดาได้ว่าขนาดของมันใหญ่บิ๊กเบิ้มแค่ไหน พลอยชมพูพยายามขยับออก แต่ทว่าชายหนุ่มกับรั้งเอวเธอเอาไว้

"เด็กน้อย อยากโดนแล้วใช่ไหม...หืม" น้ำเสียงทุ้มกระซิบลงมาที่ข้างหูของเธอ ซึ่งในเวลานี้ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขากำลังยิ้มเยาะด้วยความชอบใจ เพราะยังไงวันนี้เขาก็คงให้เจ้ามังกรยักษ์เข้ามาสำรวจในถ้ำของเธออย่างสมใจ                                                                                         

หมับ!! เอเดนจับร่างเล็กของพลอยชมพูนอนราบลงกับเตียง ดวงตาคมกริบกวาดมองเรือนกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวตรงหน้าด้วยความชื่นชม เมื่อเธอแลดูเซ็กซี่กว่าผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยได้ชม อกกลมโตนั่นของแท้แน่นอน แถมยังแน่นเปรี๊ยะ เหมือนไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน                                                          

เอเดนเริ่มลังเลใจถ้าหากว่าเธอยังเวอร์จิ้น ขนาดมังกรยักษ์ของเขาที่ดูใหญ่กว่าชายไทยหลายคน มันกำลังตั้งลำขนาดเขื่องหัวแดงบานเบ่ง พร้อมที่จะอัดแน่นเข้าไปในร่องเสียวของเธอ แต่ไม่รู้มันจะเข้าไปได้ง่ายๆ หรือเปล่า                                                                                                               

"เธอเคยเอากับคนอื่นมาแล้วกี่ครั้ง" เสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามออกมา ส่งผลให้หญิงสาวใสซื่อหน้าร้อนผ่าว เพราะความเขินอาย เธอพยายามจะไม่มองไปยังชายตัวโต เมื่อขนาดของเจ้ามังกรยักษ์ใหญ่ตั้งลำพองโตอยู่เต็มสองตาของเธอ                                                                               

"ฉะ...ฉันไม่เคยเอากับใครมาก่อน" หญิงสาวถึงกับพูดจาอ้ำอึ้ง ซึ่งเธอไม่ได้พูดเท็จ แต่กำลังเขินอาย เมื่อถูกผู้ชายเอ่ยถามออกมาตรงๆ

"ฮ่ะ!..." เอเดนอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เธอสวยใสน่ารักขนาดนี้ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้ลิ้มลองมาก่อน มันเป็นไปไม่ได้                    

"เรื่องแบบนี้เธอโกหกฉันไม่ได้หรอกนะพลอยชมพู"                                         

เอเดนพูดออกมาพร้อมกับแววตาที่เป็นประกาย เขาปล่อยถุงยางในมือทิ้งลงไปกองกับพื้นอย่างไม่ไยดี ถ้าเธอไม่เคยเอากับใคร เขาก็อยากลองสอดใส่แบบสดดูบ้าง มันคงจะเร้าใจดี แต่ถ้าเธอโกหก เขาจะจับเธอกดให้จมเตียงเลยคอยดู

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 37 ตอนพิเศษ

    “อร่อยค่ะ แค่พลอยรู้สึกมีความสุขจนล้น ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตพลอย” หญิงสาวพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน เธอเดินอ้อมไปนั่งตักเอเดน เรียวแขนเล็กโอบลำคอแกร่งของสามีหนุ่มเอาไว้ จนชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจกับท่าทีของภรรยา “พลอยรักคุณจังเลย” หญิงสาวพูดออกมาด้วยแววตาที่หวานหยาดเยิ้ม เหมือนกับเธอกำลัยอ่อยสามี สะกดใจให้เขาหลงใหลเพียงแค่เธอ “คุณแม่ครับ มองพ่อแบบนี้อยากโดนจับกดหรือไง หืม” เอเดนพูดพร้อมกับก้มลงไปสบตาคนตัวเล็ก “คุณพ่อ กล้าหือกับแม่เหรอคะ” “ถ้าเป็นเรื่องอื่น พ่อให้แม่บงการทั้งหมด แต่ถ้าเรื่องบนเตียง พ่อขอนะครับ” จุ๊บ!จ๊วบ! จร๊วบ!

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 36 บทส่งท้าย2

    โรงพยาบาล “อะไรนะครับคุณหมอ”เอเดนอุทานออกมาพร้อมกับหยดน้ำตาที่คลอหน่วยอย่างไม่รู้ตัว เมื่อเขากำลังตื้นตัน ในคำบอกเล่าของคุณหมอ “คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ อาการที่ภรรยาของคุณเป็นอยู่นั้น ผลมาจากการตั้งครรภ์ ยังไงก็เพลาๆ เรื่องบนเตียงไว้บ้าง เพราะอายุครรภ์ยังอ่อนอยู่เพิ่งจะได้เจ็ดวีค ผมแนะนำแค่ท่าเบสิคเท่านั้น” หมอหนุ่มแอบกระเซ้าเหย้าแหย่เอเดน เพราะทั้งคู่มีความสนิทสนมกันพอสมควร “ถึงว่าทำไมพลอยดูเพลียๆ เมื่อคืนเผลอจัดหนักจัดเต็ม เมียกับลูกผมปลอดภัยดีใช่ไหมครับหมอ” คราวนี้น้ำเสียงของเอเดนเริ่มเปลี่ยนเป็นความห่วงใย เมื่อเขานั้นเผลอจัดหนักพลอยชมพูทั้งคืน “ปลอดภัยดีครับ แต่เธอขอนอนพักคงจะเพลีย” “ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ ผมขอตัวไปดูภรรยาก่อน” “เชิญเลยครับ”

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 35 บทส่งท้าย

    “รักนะครับ ฉันขอกระแทกแรงให้มิดลำ เธอเป็นเมียฉันขอจัดหนักแบบนี้ทุกวันนะครับคนดี” เสียงแหบพร่าของชายหนุ่ม กระซิบลงไปที่ข้างใบหูของพลอยชมพู เมื่อถ้อยคำของผู้เป็นสามีนั้น ส่งผลให้เลือดในกายสูบฉีด เมื่อเขาไม่พูดเปล่ากระแทกท่อนเอ็นลำเขื่องเข้ามาในช่องแคบของเธอจนมิดลำอย่างแม่นยำ ผลุบเข้าผลุบออกจนกลีบเนื้อปลิ้นไปตามการเสียดสีของเจ้าดุ้นหัวแดงลำเขื่อง “อื้ม อูยยยย อร้ายยย อ๊ายยย” คนตัวเล็กร้องครางออกมาสุดเสียง เมื่อเอเดนจับลำขาเรียวของเธอทั้งสองข้าง มาพาดไว้ที่เอวของเขาเอาไว้ มือหนาจับลงไปที่เอวคอดของหญิงสาว เพื่อรั้งร่างอรชรเข้าหาช่วงจังหวะการสอบสะโพกเข้าออก เอเดนทำการกระแทกให้สมกับที่เขาและเธอมีความต้องการ จนเรือนร่างของพลอยชมพูกระเด็นกระดอนไปมา “อืม อ๊า โอ้ววว แน่นจัง ผมจะแตกแล้วที่รัก” “อะ อ๊ะ อ๊ายยย อร้ายยย” พลอยชมพูถึงกับร้องออกมาดังลั่น เมื่อชายหนุ่มสอบสะโพกเข้าออกไม่ยั้ง มิหนำซ้ำริมฝีปากของเขายังก้มลงมาครอบครองเม็ดบัวอมชมพูกลางสองเต้าสลับกันไปมาอย่างเมามัน “อื้ม อ๊า”

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 34 รักก็คือรัก

    “เรียกแทนตัวเองว่าฉันแบบนี้ แสดงว่าเธอโกรธฉันขึ้นมาอีกแล้วใช่ไหมพลอยชมพู มานั่งลงตรงนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับคว้าภรรยานั่งลงที่ตัก “ว้าย! ปล่อยค่ะ” หญิงสาวพยายามดันตัวออกห่างจากอกแกร่ง ที่เข้าใกล้ทีไรหัวใจของเธอมันก็มักจะเต้นแรงได้เสมอ “ไม่ปล่อย จนกว่าเราจะเคลียร์กันให้เข้าใจกัน” เสียงทุ้มต่ำกระซิบลงมาที่ข้างใบหูของพลอยชมพู ยิ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ แถมตอนนี้หญิงสาวยังนั่งอยู่บนตักของคนตัวโต ที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบเอวเอาไว้ ซึ่งดูเหมือนว่าชายหนุ่มพร้อมที่จะจู่โจมเธอทุกวินาที“ถ้าจะคุยกัน คุณก็ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน” หญิงสาวพูดออกมาอย่างรู้ทัน เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงรัศมีความหื่นของเอเดน “ฉันชอบคุยกับเธอแบบตัวต่อตัว ไร้ซึ่งอาภรณ์สวมใส่ ไหนคนขี้งอนมีอะไรสงสัยในตัวฉันอีก ลองว่ามาซิ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจับหญิงสาวร่างอรชรหันหน้าเข้าหา แต่พลอยชมพูกลับไม่สบตา เธอพยายา

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 33 เอาใจเก่ง

    "พลอยชมพู เธออยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า" ชายหนุ่มร้องเรียกชื่อภรรยาออกมา พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ก็ไม่พบกับพลอยชมพู ตอนนี้หัวใจของเขาเต้นระรัว เพราะกลัวว่าเธอจะหนีออกจากบ้านไป และไปเจอกับใครที่มุ่งร้ายกับเธอ ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของพลอยชมพู เขาจึงรีบตรงไปที่ระเบียง ปรากฏว่าหญิงสาวร่างเล็ก นั่งหลับคอพับหลังพิงผนังอยู่ที่ระเบียง อากาศเย็นแบบนี้ไม่รู้ว่าเธอมาแอบหลับลงไปได้ยังไง "พลอยชมพู" เอเดนร้องเรียกชื่อภรรยาออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะก้มลงไปอุ้มเธอเข้ามานอนที่เตียงนุ่ม "เกิดอะไรขึ้น ทำไมใบหน้าของเธอ ถึงเต็มไปด้วยคราบน้ำตา" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ก่อนจะจุมพิตลงไปที่แก้วนวล เพื่อซับน้ำตาให้กับภรรยา ใบหน้าของชายหนุ่มมองไปที่ดวงหน้างาม ด้วยความรู้สึกอยากจะตีก้นสักทีสองที ที่เธอเผลอไปนั่งหลับนอกห้องแบบนั้น แม้จะมีลมพัดโชยมา แต่ยุงก็ชุมมาก ถ้าเกิดเป็นไข้เลือดออกขึ้นมาจะทำยังไง

  • กำราบรักมัดใจนางบำเรอ   Chapter 32 เข้าใจผิด

    "พวกคุณสองคนคิดจะทำอะไร ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จะกลับไปกินของเก่า เพราะตอนนี้ผมไม่ใช่เอเดนคนเดิมอีกแล้ว" เอเดนพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย แต่หญิงสาวทั้งสองกลับพยายามเคลียคลอ จนชายหนุ่มต้องปัดมือพวกหล่อนออกเป็นพัลวัน ซึ่งหนุ่มใหญ่ไม่รู้ตัวว่าในเวลานี้ กำลังมีสายตาคมของใครบางคนจับจ้องมองมาที่เขา พร้อมกับถ่ายคลิปเอาไว้ ตั้งแต่ชายหนุ่มเดินลงบันไดมาจากชั้นบนของผับ และอีกไม่นานทั้งคลิปและภาพนิ่ง คงจะถูกส่งออกไปยังจุดหมายปลายทาง ที่คนถ่ายต้องการให้พลอยชมพูตาสว่างสักที "คุณโกนหนวดโกนเคราออกดูหล่อกว่าเดิมหลายเท่า พิมมี่แทบจำไม่ได้ แต่ลีลาบนเตียงคุณคงจะเด็ดเหมือนเดิมจริงไหมคะ" หญิงสาวยังคงเชื่อว่า เสือที่ชอบกินเนื้อคงไม่มีทางเปลี่ยนใจ ไปกินมังสวิรัติง่ายๆ เพราะถึงยังไงรสชาติของเนื้อย่อมจะหอมหวานกว่าผักผลไม้เป็นไหนๆ "ผมขอตัวนะ ต้องรีบกลับบ้าน ป่านนี้พลอยชมพูคงนอนรอแย่แล้ว" "จะรีบไปไหนละคะ ดื่มเป็นเพื่อนพราวก่อนสิ หรือคุณกลัวว่าจะอดใจไม่ไหว เมื่ออยู่ใกล้น้ำพริกถ้วยเก่า" แพรวรู

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status