ภายในห้องนอนที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนย่างกรายเข้ามา แต่ทว่าในเวลานี้หนุ่มใหญ่กลับยอมให้พลอยชมพู หญิงสาวที่ฟังแค่ชื่อเขาก็อยากทำความรู้จักกับเธอ แต่เมื่อได้เจอตัวจริงยิ่งรู้สึกหลงใหลจนอยากจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว โชคดีที่หญิงสาวยี่สิบแล้ว ทำให้เขาไม่ต้องเสี่ยงในข้อหาพรากผู้เยาว์ แต่ความเป็นจริงแล้วกฎหมายก็ทำอะไรเขาไม่ได้ และไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน สามารถปฏิเสธความต้องการของเอเดนได้
"คุณคะ ฉันขอเวลาทำใจก่อนได้ไหม"
สาวน้อยนัยน์ตาสีนิลกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะพยายามทำให้มันปกติ แต่ชายหนุ่มก็รูสึกได้ จากอาการของเธอที่กำลังสั่นระริกไปทั้งตัว เพียงแค่เอเดนใช้ฝ่ามือแตะลงไป ที่ใบหน้าของหญิงสาวเบา ๆ ความใกล้ชิด ที่แทบจะแนบสนิทจากเขา ทำให้เธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์ จากลมหายใจอุ่นๆ จนทำให้หญิงสาวหัวใจกระตุกวูบหวาดกลัว เขามากกว่าเดิม เมื่อชายหนุ่มมีความน่าเกรงขามอยู่ในตัว บวกกับกลิ่นอายความเป็นชายที่ดูบึกบึน ช่วงล่างของเขา เป้ากางเกงที่มันกำลังเริ่มตุง ทั้งที่หญิงสาวไม่ต้องกระตุ้นอารมณ์มันก็ตื่นตัวพร้อมจะเข้าไปพิชิตช่องแคบของเธอ
"ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันก็เหมือนกับผู้ชายทุกคนที่เธอเคยผ่านมา" น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบลงไปที่ข้างใบหูของพลอยชมพู ยิ่งทำให้เธอขนลุกซู่ เมื่อหญิงสาวไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ดังที่เอเดนเข้าใจ ซึ่งชายหนุ่มเองคงคาดไม่ถึง ว่าผู้หญิงสมัยนี้จะยังคงมีความบริสุทธิ์หลงเหลือมาถึงเขาได้
เพียงแค่ใช้เป้ากางเกงถูไถกับต้นขาของเธอ หัวใจของเอเดนเริ่มเต้นแรง เลือดในกายสูบฉีดจนแทบคลั่ง ในเวลานี้ยิ่งเข้าใกล้เธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเห็นใบหน้ารูปไข่ขาวผ่องของเธอชัดขึ้น ดวงตาคู่สวยดูมีเสน่ห์ พลอยชมพูนับว่าเป็นผู้หญิง ที่สะดุดตาและตรึงใจเขามากเลยทีเดียว
"คุณ...คุณค่ะ เอ่อ...คือ" เมื่อมือของชายหนุ่มเริ่มป้วนเปี้ยนอยู่ที่หน้าอกของเธอ พลอยชมพูดูตกใจจนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก ในขณะที่เอเดนกำลังพยายามใช้มือบีบลงไปที่อกกลมโตของเธอ พร้อมกับเคล้นคลึงไปมา ราวกับว่ามันคือเรื่องปกติที่เขาจะทำกับผู้หญิงคนไหนก็ได้
"จะกลัวทำไม เรามาหาอะไรสนุก ๆ ทำกันดีกว่า" ชายหนุ่มวางแก้วลงบนโต๊ะ พร้อมกับถอดเสื้อสูทออกตามด้วยปลดเนกไท จากนั้นไม่นานเสื้อเชิ้ตที่เขาสวมใส่ก็ได้ลอยลงไปกองอยู่กับพื้นภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว
ในเวลานี้ร่างกายท่อนบนของเขาปราศจากเครื่องนุ่งห่ม หน้าตาอันหล่อเหลาตามแบบฉบับลูกครึ่งผสมผสานระหว่างเอเชียกับยุโรป ทำให้เอเดนยิ่งดูน่าหลงใหล เมื่อโครงหน้าของเขาออกไปทางยุโรปมากกว่าเอเชีย หนวดเครารุงรังนั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคทำให้ความหล่อของชายหนุ่มลดลงไปเลยแม้แต่น้อย ส่งผลให้หัวใจของพลอยชมพูเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอควรจะกลัวเขาไม่ใช่รู้สึกตื่นเต้นแบบนี้
"ฉันขออาบน้ำก่อนได้ไหมคะ" สาวน้อยพลอยชมพู ผู้ใส่ซื่ออ่อนต่อโลก กำลังพยายามต่อรอง เพื่อถ่วงเวลา แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ระยะสั้น ๆ ก็ตามที ซึ่งเธอนั้นอยากจะสร้างความคุ้นเคยกับเขาให้มากกว่านี้
"ได้สิ ก็ดีเหมือนกัน ฉันชอบผู้หญิงที่เนื้อตัวสะอาด แม้จะเคยผ่านโลกมามากก็ตามที" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและแววตาที่ดุดัน แต่พลอยชมพูกับยืนเหม่อ เธอกำลังหลงเสน่ห์ในเรือนกายของชายตรงหน้า ไรขนที่ขึ้นแซมไม่ได้บดบังมวลกล้ามนั้นเลยแม้แต่น้อย เขาดูเป็นผู้ชายที่รักสุขภาพ แม้จะอายุมาก แต่กาลเวลาก็ไม่ได้ทำให้ใบหน้าหรือร่างกายของเขาร่วงโรยไปได้เลย
หัวใจของหญิงสาวกระตุกวูบ เมื่อจู่ ๆ เอเดนยื่นผ้าเช็ดตัวส่งมาให้กับเธอ ซึ่งเป็นจังหวะประจวบเหมาะที่ทำให้คนทั้งคู่ได้สบตากัน หญิงสาวยืนตัวแข็งทื่อเป็นรูปปั้นไปชั่วขณะ เมื่อสายตาที่เขาจ้องมองมาแสดงออกชัดเจน ยังไงคืนนี้เธอก็หนีไม่พ้นซาตานอย่างเขาแน่ ดวงตาคมกริบของชายหนุ่ม ช่างมีอะไรให้น่าค้นหามากมาย เวลานี้หญิงสาวร่างเล็กยืนนิ่งราวกับถูกสาปให้เป็นหิน เมื่อเธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ กับการได้จับจ้องมวลกล้ามของหนุ่มรูปงาม ในระยะเผาขนแบบนี้ จนกระทั่งชายหนุ่ม ยื่นผ้าเช็ดตัวให้กับเธอ จึงทำให้พลอยรู้สึกตัวตื่นจากภวังค์
"ขอบคุณค่ะ" เธอกล่าวขอบคุณชายหนุ่มพร้อมกับรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาถือไว้ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปในทันที เพื่อทำใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอในค่ำคืนนี้
เอเดนจัดการถอดกางเกงของเขาออก แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวเอาไว้ ก่อนจะไปนอนรอพลอยชมพูที่เตียงอย่างอารมณ์ดี แต่ถ้าเขารู้ความจริงว่าเธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน คงจะรู้สึกตื่นเต้นกว่านี้ไม่น้อยเลยทีเดียว
พลอยชมพูค่อย ๆ ถอด เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ออกทีละชิ้น จนในที่สุดเวลานี้ เรือนกายของเธอก็ได้เปลือยเปล่าล่อนจ้อน ปราศจากอาภรณ์ใด ๆ ทั้งสิ้น
"วันนี้ทุกอย่างคงจบสิ้น ขอให้คุณใช้มันให้คุ้มค่านะคะ คุณเอเดน" หญิงสาวยืนมองตัวเองผ่านกระจกเงา เมื่อสมบัติที่ล้ำค่า กำลังจะถูกชายหนุ่มครอบครอง ซึ่งชีวิตนี้เธอก็คิดว่า เขาจะเป็นเพียงแค่ผู้ชายคนเดียวที่ได้มันไป แม้ว่าเธอจะต้องเสียมันให้กับเขาด้วยสาเหตุใดก็ตามที เขาก็คือผู้ชายคนแรกของเธออยู่ดี
เมื่อพลอยชมพูอาบน้ำเสร็จ เธอได้เอาผ้าเช็ดตัวพันรอบอกเอาไว้ แล้วค่อย ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ภาพของชายตัวโตกำลังนอนรออยู่บนเตียงขนาดคิงไซซ์ กำลังส่งผลให้หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นแรง เมื่อสายตาคมกริบของเขา มองมาที่เธอด้วยความเจ้าเล่ห์
"ขึ้นมาบนเตียง" น้ำเสียงของชายหนุ่มฟังดูไม่เกรี้ยวกราด แต่ก็วางอำนาจอยู่ในที จนทำให้พลอยชมพูรีบทำตามอย่างว่าง่าย
"ว้าย!" ทันทีที่ร่างอรชรแตะถึงเตียง สะโพกกลมกลึงของเธอถูกชายหนุ่มยกขึ้นมานั่งทับร่างกำยำของเขาเอาไว้ เมื่อกลิ่นกายของหญิงสาวหอมละมุนอบอวลไปกลิ่นอ่อนๆ ของครีมอาบน้ำ
"ร้องอย่างกับว่าไม่เคย จะกลัวอะไรนักหนา แค่ดันมันเข้าออกเราก็จะสนุกด้วยกันแล้ว จับมันสอดเข้าไป"
คราวนี้น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม มันเหมือนคำสั่งที่ทำให้คนฟังรู้สึกหวาดกลัว จู่ ๆ เขาจะให้เธอจับมันสอดเข้ามาได้ยังไง แค่เธอนั่งทับก็รู้แล้วว่าขนาดของมันไม่ธรรมดา ถ้าเกิดทำตามที่เขาบอกพรุ่งนี้เธอคงเดินไม่ได้แน่
"ฉันว่า เราเริ่มจากจูบก่อนดีไหมคะ"
พลอยชมพูทำเป็นใจดีสู้เสือ เธอตั้งคำถามนี้กับเขาอย่าง กล้า ๆ กลัว แถมยังใจกล้าเอื้อมมือลงไปลูบลงที่ใบหน้าของเขาอีกด้วย เธอทำเหมือนกับว่าช่ำชองผ่านสนามรักมาแล้วนับไม่ถ้วน พลอยชมพูค่อย ๆ ใช้นิ้วเขี่ยและลูบไล้ไรหนวดรุงรังด้วยความแผ่วเบา เธอจะรู้หรือเปล่ายิ่งทำแบบนั้น มันยิ่งกระตุ้นความเป็นชายในตัวของเอเดนมากขึ้น
“อร่อยค่ะ แค่พลอยรู้สึกมีความสุขจนล้น ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตพลอย” หญิงสาวพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน เธอเดินอ้อมไปนั่งตักเอเดน เรียวแขนเล็กโอบลำคอแกร่งของสามีหนุ่มเอาไว้ จนชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจกับท่าทีของภรรยา “พลอยรักคุณจังเลย” หญิงสาวพูดออกมาด้วยแววตาที่หวานหยาดเยิ้ม เหมือนกับเธอกำลัยอ่อยสามี สะกดใจให้เขาหลงใหลเพียงแค่เธอ “คุณแม่ครับ มองพ่อแบบนี้อยากโดนจับกดหรือไง หืม” เอเดนพูดพร้อมกับก้มลงไปสบตาคนตัวเล็ก “คุณพ่อ กล้าหือกับแม่เหรอคะ” “ถ้าเป็นเรื่องอื่น พ่อให้แม่บงการทั้งหมด แต่ถ้าเรื่องบนเตียง พ่อขอนะครับ” จุ๊บ!จ๊วบ! จร๊วบ!
โรงพยาบาล “อะไรนะครับคุณหมอ”เอเดนอุทานออกมาพร้อมกับหยดน้ำตาที่คลอหน่วยอย่างไม่รู้ตัว เมื่อเขากำลังตื้นตัน ในคำบอกเล่าของคุณหมอ “คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ อาการที่ภรรยาของคุณเป็นอยู่นั้น ผลมาจากการตั้งครรภ์ ยังไงก็เพลาๆ เรื่องบนเตียงไว้บ้าง เพราะอายุครรภ์ยังอ่อนอยู่เพิ่งจะได้เจ็ดวีค ผมแนะนำแค่ท่าเบสิคเท่านั้น” หมอหนุ่มแอบกระเซ้าเหย้าแหย่เอเดน เพราะทั้งคู่มีความสนิทสนมกันพอสมควร “ถึงว่าทำไมพลอยดูเพลียๆ เมื่อคืนเผลอจัดหนักจัดเต็ม เมียกับลูกผมปลอดภัยดีใช่ไหมครับหมอ” คราวนี้น้ำเสียงของเอเดนเริ่มเปลี่ยนเป็นความห่วงใย เมื่อเขานั้นเผลอจัดหนักพลอยชมพูทั้งคืน “ปลอดภัยดีครับ แต่เธอขอนอนพักคงจะเพลีย” “ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ ผมขอตัวไปดูภรรยาก่อน” “เชิญเลยครับ”
“รักนะครับ ฉันขอกระแทกแรงให้มิดลำ เธอเป็นเมียฉันขอจัดหนักแบบนี้ทุกวันนะครับคนดี” เสียงแหบพร่าของชายหนุ่ม กระซิบลงไปที่ข้างใบหูของพลอยชมพู เมื่อถ้อยคำของผู้เป็นสามีนั้น ส่งผลให้เลือดในกายสูบฉีด เมื่อเขาไม่พูดเปล่ากระแทกท่อนเอ็นลำเขื่องเข้ามาในช่องแคบของเธอจนมิดลำอย่างแม่นยำ ผลุบเข้าผลุบออกจนกลีบเนื้อปลิ้นไปตามการเสียดสีของเจ้าดุ้นหัวแดงลำเขื่อง “อื้ม อูยยยย อร้ายยย อ๊ายยย” คนตัวเล็กร้องครางออกมาสุดเสียง เมื่อเอเดนจับลำขาเรียวของเธอทั้งสองข้าง มาพาดไว้ที่เอวของเขาเอาไว้ มือหนาจับลงไปที่เอวคอดของหญิงสาว เพื่อรั้งร่างอรชรเข้าหาช่วงจังหวะการสอบสะโพกเข้าออก เอเดนทำการกระแทกให้สมกับที่เขาและเธอมีความต้องการ จนเรือนร่างของพลอยชมพูกระเด็นกระดอนไปมา “อืม อ๊า โอ้ววว แน่นจัง ผมจะแตกแล้วที่รัก” “อะ อ๊ะ อ๊ายยย อร้ายยย” พลอยชมพูถึงกับร้องออกมาดังลั่น เมื่อชายหนุ่มสอบสะโพกเข้าออกไม่ยั้ง มิหนำซ้ำริมฝีปากของเขายังก้มลงมาครอบครองเม็ดบัวอมชมพูกลางสองเต้าสลับกันไปมาอย่างเมามัน “อื้ม อ๊า”
“เรียกแทนตัวเองว่าฉันแบบนี้ แสดงว่าเธอโกรธฉันขึ้นมาอีกแล้วใช่ไหมพลอยชมพู มานั่งลงตรงนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับคว้าภรรยานั่งลงที่ตัก “ว้าย! ปล่อยค่ะ” หญิงสาวพยายามดันตัวออกห่างจากอกแกร่ง ที่เข้าใกล้ทีไรหัวใจของเธอมันก็มักจะเต้นแรงได้เสมอ “ไม่ปล่อย จนกว่าเราจะเคลียร์กันให้เข้าใจกัน” เสียงทุ้มต่ำกระซิบลงมาที่ข้างใบหูของพลอยชมพู ยิ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ แถมตอนนี้หญิงสาวยังนั่งอยู่บนตักของคนตัวโต ที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบเอวเอาไว้ ซึ่งดูเหมือนว่าชายหนุ่มพร้อมที่จะจู่โจมเธอทุกวินาที“ถ้าจะคุยกัน คุณก็ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน” หญิงสาวพูดออกมาอย่างรู้ทัน เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงรัศมีความหื่นของเอเดน “ฉันชอบคุยกับเธอแบบตัวต่อตัว ไร้ซึ่งอาภรณ์สวมใส่ ไหนคนขี้งอนมีอะไรสงสัยในตัวฉันอีก ลองว่ามาซิ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจับหญิงสาวร่างอรชรหันหน้าเข้าหา แต่พลอยชมพูกลับไม่สบตา เธอพยายา
"พลอยชมพู เธออยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า" ชายหนุ่มร้องเรียกชื่อภรรยาออกมา พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ก็ไม่พบกับพลอยชมพู ตอนนี้หัวใจของเขาเต้นระรัว เพราะกลัวว่าเธอจะหนีออกจากบ้านไป และไปเจอกับใครที่มุ่งร้ายกับเธอ ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของพลอยชมพู เขาจึงรีบตรงไปที่ระเบียง ปรากฏว่าหญิงสาวร่างเล็ก นั่งหลับคอพับหลังพิงผนังอยู่ที่ระเบียง อากาศเย็นแบบนี้ไม่รู้ว่าเธอมาแอบหลับลงไปได้ยังไง "พลอยชมพู" เอเดนร้องเรียกชื่อภรรยาออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะก้มลงไปอุ้มเธอเข้ามานอนที่เตียงนุ่ม "เกิดอะไรขึ้น ทำไมใบหน้าของเธอ ถึงเต็มไปด้วยคราบน้ำตา" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ก่อนจะจุมพิตลงไปที่แก้วนวล เพื่อซับน้ำตาให้กับภรรยา ใบหน้าของชายหนุ่มมองไปที่ดวงหน้างาม ด้วยความรู้สึกอยากจะตีก้นสักทีสองที ที่เธอเผลอไปนั่งหลับนอกห้องแบบนั้น แม้จะมีลมพัดโชยมา แต่ยุงก็ชุมมาก ถ้าเกิดเป็นไข้เลือดออกขึ้นมาจะทำยังไง
"พวกคุณสองคนคิดจะทำอะไร ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จะกลับไปกินของเก่า เพราะตอนนี้ผมไม่ใช่เอเดนคนเดิมอีกแล้ว" เอเดนพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย แต่หญิงสาวทั้งสองกลับพยายามเคลียคลอ จนชายหนุ่มต้องปัดมือพวกหล่อนออกเป็นพัลวัน ซึ่งหนุ่มใหญ่ไม่รู้ตัวว่าในเวลานี้ กำลังมีสายตาคมของใครบางคนจับจ้องมองมาที่เขา พร้อมกับถ่ายคลิปเอาไว้ ตั้งแต่ชายหนุ่มเดินลงบันไดมาจากชั้นบนของผับ และอีกไม่นานทั้งคลิปและภาพนิ่ง คงจะถูกส่งออกไปยังจุดหมายปลายทาง ที่คนถ่ายต้องการให้พลอยชมพูตาสว่างสักที "คุณโกนหนวดโกนเคราออกดูหล่อกว่าเดิมหลายเท่า พิมมี่แทบจำไม่ได้ แต่ลีลาบนเตียงคุณคงจะเด็ดเหมือนเดิมจริงไหมคะ" หญิงสาวยังคงเชื่อว่า เสือที่ชอบกินเนื้อคงไม่มีทางเปลี่ยนใจ ไปกินมังสวิรัติง่ายๆ เพราะถึงยังไงรสชาติของเนื้อย่อมจะหอมหวานกว่าผักผลไม้เป็นไหนๆ "ผมขอตัวนะ ต้องรีบกลับบ้าน ป่านนี้พลอยชมพูคงนอนรอแย่แล้ว" "จะรีบไปไหนละคะ ดื่มเป็นเพื่อนพราวก่อนสิ หรือคุณกลัวว่าจะอดใจไม่ไหว เมื่ออยู่ใกล้น้ำพริกถ้วยเก่า" แพรวรู