เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 20 แปดปีที่แล้ว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-11 21:43:33บทที่ 20 แปดปีที่แล้ว
แปดปีที่แล้ว
“พี่พล”
เสียงหวานเอ่ยเรียกด้วยรอยยิ้มหวานใสขณะรับหมวกกันน็อคมาจากมือสีเข้ม
“ไปกันเถอะค่ะ”
สาวน้อยวัยสิบแปดปีในชุดนักเรียนมัธยมปลายชื่อดังของอำเภอเล็ก ๆ ขึ้นนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของแฟนหนุ่มรูปหล่อผิวเข้มท่ามกลางสายตาเฝ้าอิจฉาของเด็กสาวคนอื่นในโรงเรียน
“จะสอบแล้วใช่ไหม”
“ใช่แล้วพี่พล”
“รู้เรื่องหรือเปล่า ให้พี่ช่วยติวไหม”
“ฮ่า ฮ่า ดีจัง อยู่ดี ๆ ก็มีนักศึกษาดีกรีปริญญาโทมาติวหนังสือสอบให้เด็กบ้านนอกอย่างจันทน์”
“เด็กบ้านนอกอะไร แฟนพี่สวยขนาดนี้”
“ปากหวานเหมือนเคย แล้วจะติววันไหนดีคะ ไปบ้านพี่พลเหรอ”
“ท้ายสวนมีกระต๊อบ ไปติวนั่นก็ได้ อากาศดีร่มรื่น”
“จันทน์ไปทีไรไม่เคยเห็นเลย”
“ก็จันทน์เดินไปไม่ถึง แวะเก็บบัวกินก่อนตลอด”
“ฮ่า ฮ่า จริงค่ะ แต่แวะเก็บอีกนะคะ กินรองท้อง”
“เอาสิ แวะบ้านก่อน แม่บอกว่าถ้าจันทน์มาให้แวะไปเอาขนม”
“ค่ะ”
จันทน์กะพ้อพยักหน้าใช้มือโอบรัดเอวสอบไว้แน่น แล้วซบใบหน้าหวานคมลงแผ่นหลังกว้างใหญ่ สูดดมกลิ่นอายของชายชาตรี
นัยน์ตากลมโตมองสองข้างทางของอำเภอเล็ก ๆ ทางภาคกลาง จังหวัดที่คนพูดด้วยน้ำเสียงเหน่อหนัก ยกเว้นคนร่างโตด้านหน้าเพราะไปเรียนอยู่ในเมืองหลวงตั้งแต่มัธยม
รถมอเตอร์ไซค์คันเก่าพาเลี้ยวเข้าลานบ้านฝุ่นดินสีแดงตลบฟุ้งกระจาย ก่อนวนไปจอดใต้ถุนบ้านทรงสูง
“จันทน์!!”
“จ้ะ น้าทองประศรี”
จันทน์กะพ้อกระโดดลงจากรถเดินไปไหว้แม่ของจอมพลตรงตีนบันไดบ้าน
“อันนี้ขนม น้าทำเมื่อกลางวัน เอาไปฝากยายกับแม่ด้วย เออ! แล้วเอ็งจะเรียนต่อไหน น้าเจอเจ้ามุกดาเพื่อนเรา บอกว่าจะเข้ากรุงเทพกัน”
“จ้ะ ยังไม่แน่เลยจ้ะ สอบติดที่ไหนก็เรียนที่นั่นแหล่ะ”
“เรียนใกล้บ้านเรานี่ล่ะจันทน์ เจ้าพลมันอกแตกตายแน่ถ้าขืนเอ็งลงกรุงเทพ น้าจะให้มันลงกำนันปีนี้ กำนันประเทืองเกษียณพอดี”
“อ้าวเหรอจ๊ะ เดี๋ยวจันทน์ขอคิดดูก่อน”
“แม่อย่าไปบังคับจันทน์ ยังไงเรื่องเรียนต้องมาก่อน กรุงเทพกับสุพรรณแค่นี้เอง ผมนั่งรถไปไม่นานก็ถึง”
“ทำเป็นปากดีนะไอ้พล”
“ไปเถอะจันทน์ เดี๋ยวมืดค่ำจะกลับบ้านลำบาก”
“ไปไหนกันฮื้อ”
เสียงทองประศรีร้องถามขณะที่จอมพลจูงมือจันทน์กะพ้อพร้อมของกินในมือหลายอย่างพาเดินไปสวน
“ไปติวในสวน”
“เอ้า! จะมืดแล้ว มันจะมองเห็นเหรอไอ้พล”
“มีตะเกียง ไม่ห่วงหรอกแม่ ไม่ดึก”
“เออ ๆ อย่าให้มืดมากเดี๋ยวบ้านจันทน์จะเป็นห่วง”
ทองประศรียังตะโกนตามหลังสองหนุ่มสาวที่พากันเดินจูงมือคุยหยอกล้อกันไปตลอดทางจนลับหายจากสายตา
เฮ้อ! เจ้าพล เอ็งน่ะมันหลงหนูจันทน์จะแย่แล้ว ขืนรอนานกว่านี้หนูจันทน์จะไม่ท้องก่อนแต่งหรือไง
“พี่พล แวะเก็บบัวก่อน”
“ไม่เอา เดี๋ยวเลอะ”
“เลอะก็ล้างสิ”
“จันทน์! มันจะมืด ไป ๆ รีบไปเลย”
มือสีเข้มหลุนแผ่นหลังบอบบางให้เดินเลยสระน้ำขนาดใหญ่ ตาใสกลมโตยังมองฝักบัวตาปรอย
“ไว้คราวหน้าพี่จะเก็บให้ วันนี้ของกินก็เยอะแล้ว”
“ก็ได้”
ร่างเล็กกว่ารีบเดินตามแรงดึงของคนร่างสูงตรงหน้า พระอาทิตย์ยามเย็นในชนบททอแสงสีทองสะท้อนแผ่นน้ำ นกกระยางที่บินหนีหนาวมาจากประเทศเพื่อนบ้านบินรอบบึงเพื่อหาปลา
“ถึงแล้ว”
“พี่พลมาสร้างไว้ตั้งแต่เมื่อไร”
กระต๊อบเล็ก ๆ คล้ายเถียงนาตั้งอยู่ท้ายบึงห่างออกมาจากตัวสวนพอสมควร หากไม่มองให้ดีจะมองไม่เห็นเพราะต้นไม้ดกหนาบดบังจนมิด
“มีนานแล้ว พ่อทำไว้เวลามาตกปลาจะได้มีที่นอนเล่น”
“อุ้ย! มีเรือแจวด้วย”
“ไว้วันหลัง ไป ๆ ขึ้นไป อย่าชักช้า”
บทล่าสุด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2“คัท คัท!!”ดาราสาวเงยหน้าขึ้นจากพื้นในท่าก้มกราบเมื่อได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งคัท ใบหน้าหวานยังเปื้อนคราบน้ำตาจากบทนางวันทองในเรื่องขุนแผนขุนช้างฉบับรีเมคไอริณกวาดตามองโดยรอบผ่านนัยน์ตาฉ่ำน้ำ เห็นเด็กในกองกำลังปิดไฟเก็บของ ตอนนี้คงราวสามทุ่มแล้ว“คุณไอริณคะ”เสียงเปี้ยกดังขึ้นด้านข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้ายื่นส่งมาให้เธอ“ขอบใจจ๊ะ”“กำนันรอนานแล้วค่ะ”“บอกให้เขารออีกเดี๋ยว ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ไอริณ ดาราดังลุกขึ้นจากพื้นเรือนไม้ทรงไทยโบราณริมลำน้ำสุพรรณบุรี เดินลงบ้านหางตามองเห็นคนร่างสูงแกร่งผิวสีเข้มยืนหน้าเง้ารอ ตั้งแต่เมื่อเย็นฮึ สมน้ำหน้า คนร่างเล็กเดินตัดใต้ถุนเรือนตรงไปยังเต้นท์สำหรับนักแสดงเพื่อเปลี่ยนชุด“เชอรี่”“ว่าไง”“คืนนี้นอนบ้านแม่เราหรือเปล่า”“คงไม่ ขับกลับกรุงเทพเลย ผู้กำกับสั่งพักกองสามวัน”“สามวัน! อะไรกัน พักอีกแล้ว”เชอรี่เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ เพ่งมองเพื่อนรักกำลังถอดชุดเปลี่ยนเสื้อผ้า“ก็ผัวใครล่ะ มายืนหน้าบึ้งรอเมียอยู่ได้”“กะ ก็ พี่พลเขาแค่เป็นห่วง”ดาราสาวเสียงอ่อยลงหยิบเสื้อผ้าชุดเดรสขึ้นสวม แม้ปากพูดประชดประชันแต่ใจจริงนั่นพองฟู“ห่วงหรือหวง
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 01“อื้อ อื้อ ม่ะ ม่ะ”เสียงเล็กอู้อี้ดังขัดใจยามโดนแย่งของรักไปจากมือ ดวงตาคมกล้าแม้ว่ายังกลมโตและใสซื่อดั่งเด็กน้อยวัยแปดเดือน แต่เมื่อมองให้ดีรู้ได้เลยว่าโตมาเมื่อไรได้กลายเป็นตัวปัญหาของหมู่บ้านแน่นอน โดยเฉพาะสาว ๆจอมพลจ้องหน้าลูกชายนิ่งในมือเขาคือของเล่นนุ่มนิ่มที่ลูกชายเอาเข้าปากมาแล้วสักพัก“จอมภพ อันนี้มันเอาเข้าปากไม่ได้”ดวงตาเล็กดื้อดึงคล้ายตัวเขาแต่ในฉบับย่อเล็กกว่ากำลังจ้องตอบก่อนตั้งท่าเบะปากคล้ายตะโกนร้องไห้หาคนช่วยคนร่างโตชะงักมองซ้ายขวาหาเมียจ๋าสุดที่รักพลันนึกได้ว่าวันนี้มีออกกองถ่ายทำซีรีซ์ที่ถ่ายค้างไว้เมื่อปีกลายเพราะท้องดันโตสะก่อน“แม่จันทน์ไม่อยู่วันนี้ มางอแงไม่ได้นะ”เสียงเข้มต่ำพยายามทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนหวาดหวั่น แต่เด็กชายคนนี้รู้ดีฉลาดเกินเด็ก น้ำเสียงดุดันไม่ได้ทำให้จอมภพกลัวแต่อย่างใด ยังส่งสายตาดื้อรั้นอ้าปากเตรียมแผดเสียงร้อง“พ่อจ๋า พ่อทำอะไรอยู่น่ะ เดี๋ยวจอมใจไปโรงเรียนสาย”ตึก ตึก ตึกจอมใจวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ตั้งแต่แม่ไอริณแต่งงานกับพ่อก็ให้รับจอมใจมาอยู่ด้วยที่บ้านใหญ่ กลับไปนอนกับปู่ย่าเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์“ก็น้องเอาอันนี้เข
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์
บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์แควก!!เสียงสไบขาดทำให้ไอริณผละหน้าออกทันที“กำนัน นี่ชุดกองถ่าย”“ช่างมัน ซื้อใหม่”“อื้อ อือ”จอมพลโถมร่างให้คนร่างเล็กล้มลงนอนหงายแล้วกระชากสไบลงจนพ้นเนินนมใหญ่ทั้งสองข้าง“ไม่ใส่ชุดชั้นในเมียจ๋า”“ก็ชุดไทย ใส่แต่จุกปิดหัวนม”ไอริณดึงจุกปิดหัวนมออกทั้งสองโยนลงพื้น แล้วค่อยกอบขึ้นให้เต้าชิดกัน“กำนันชอบนมจันทน์ไหม”“อ่า สวย ชอบมากเมียจ๋า อืม เลียหน่อยนะ อ่า”จอมพลโน้มหน้าลงหาทันทีปาดลิ้นเลียวนยอดหัวนมทั้งสองข้างสลับไปมาซ้ายขวาทั้งดูดขมเม้ม“อ่า ดูดแรง ๆ สิกำนัน”“อือ เมียชอบแรง ๆ เหรอจ๊ะ กำนันจัดให้”ปากหนาครอบลงดูดแรงอีกมือคลึงขยำเต้าบีบจนเนื้อปลิ้นล้นมือ ขยับฟันกัดหัวนม“อ่า จันทน์ชอบ แรง ๆ”สองมือขยำเต้าแรงขึ้นปากครอบหัวดูดดึงเคลื่อนลงตามรอบเต้าใหญ่ทั้งขบเม้มกัด ทั้งดูดจนขึ้นรอยจ้ำทั่วใบหน้าเข้มเลื่อนลงมือกระชากผ้าถุงขึ้นตลบจนพ้นเนินสวาทแล้วมุดหน้าลงทันทีไม่รอช้า ให้ไหล่ดันต้นขาคนร่างเล็กไว้เปิดออก เอานิ้วเปิดแหวกปาดลิ้นขึ้นลงกระหายหิว“พี่รอตั้งนาน หิวจันทน์จะแย่ อยากเลียดูดแบบนี้ อ่า ซู้ดด”จอมพลใช้ปากดูดเม็ดอ่อนไหวเลื่อนนิ้วเข้าทางรักแสนหวานขยับถี่“อ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 46***NC
บทที่ 46***NCปัง!!“เบา ๆ สิพี่พล รถราคาตั้งแพง”ดาราสาวบ่นอุบเมื่อลงจากรถมามองมือสีเข้มกระแทกประตูปิดใจร้อน แล้วลากมือคนร่างเล็กเข้าไปในบ้าน“เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”“ฮื้อ รวยขนาดนั้น จันทน์ไม่ทำงานแล้วดีกว่า”“ก็ดี นอนอ้าขาอย่างเดียวพี่ชอบ”“พี่พล!”คนร่างเล็กเดินซอยเท้าถี่ตามแต่ไม่ทันใจคนร่างสูงกว่าจึงก้มลงช้อนร่างขึ้นเข้าวงแขนพาเข้าบ้านท่ามกลางสีหน้าตื่นตกใจของคนงานและป้าอ้วนที่ยืนชะเง้อมองมาจากทางโรงจอดรถเกี่ยวข้าว“มาช้า พี่รอตั้งเดือนกว่าแล้ว นี่ถ้าขืนมาช้ากว่านี้พี่คงอกแตกตาย”“แล้วทำไมไม่ไปตาม”“เรื่องอะไร เป็นคนหนีไปเองแท้ ๆ”“ชิ รู้งี้ปล่อยให้รออีกดีกว่า”จอมพลก้าวกระโดดคราวละสองขั้นขึ้นบันไดกว้างตรงไปทางห้องนอนใหญ่ทันควัน ใบหน้ายังยิ้มกว้างก้มมองคนร่างเล็กในอ้อมแขนด้วยใจพองโต“ถ้าปล่อยให้รออีกพี่จะไปบวช”“บวช!!”“ใช่ บวชมันสะเลย ให้จันทน์มาคอยยืนตักบาตรชะเง้อมองแทนบ้าง”“โรคจิต ฮ่า ฮ่า บวช คิดได้ไง ว้ายยยย!!”ตุบ!!“พูดมากนักนะเมียจ๋า”จอมพลโยนคนร่างเล็กลงเตียงแล้วปลดกางเกงพร้อมบ็อกเซอร์โยนลงพื้น เอื้อมมือหยิบสร้อยพระเครื่องออกจากรอบคอประนมมือสวดลาแล้ววางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ปลด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิ
บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิปัง!!“พี่พล พี่พล!!”“หนูไอริณ”ทองประศรีชะโงกหน้าออกมาจากบนบ้านตาโตเบิกกว้างเมื่อเห็นดาราสาวในชุดไทยสีชมพูกลีบบัวยืนอยู่ตีนบันไดบ้าน“น้าทองประศรี พี่พลล่ะ พี่พล!”“วันนี้วันพฤหัส ไอ้พลมันไปทำงาน”“ทำงาน? ทำงานที่ไหนน้าทองประศรี”“วันนี้อยู่ อบต.”“อบต.? อบต.”ไอริณผละออกจากบันไดตรงไปที่รถหรู“เดี๋ยว ๆ น้าไปด้วย น้าไปด้วย”ทองประศรีรีบสับขาลงจากบนบ้านในชุดผ้าถุงสีน้ำเงินเข้มลายดอกชบาเสื้อผ้าฝ้ายลูกไม้ธรรมดาอยู่บ้าน สวมรองเท้าแตะหูคีบง่าย ๆ วิ่งตามไปยังรถกลัวไม่ทัน“ไปทางนี้หนูไอริณ”ทองประศรีนั่งในรถทุลักทุเลเล็กน้อยเพราะโหลดเตี้ยแต่ยังนั่งได้ มือเกร็งจับคอนโซลหน้าไว้เพราะดาราสาวซิ่งเร็วจนร่างคนแก่กระชากกระแทกเบาะนั่งเอี๊ยด!!ดาราสาวกระโดดลงจากรถวิ่งขึ้นบันไดหน้าตึกที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลบางปลาม้า กวาดตามองหากำนันร่างสูงแต่ไม่มี“หาใครคะ ว้าย ว้าย คุณไอริณ”เสียงน้องผู้หญิงที่บังเอิญเดินออกมาพอเห็นว่าเป็นใครร้องเสียงหลงวิ่งวนไปมาหน้าตื่น“กำนัน กำนันจอมพลอยู่ไหน”“กำนัน กำนันอยู่ไหน? กำนันไปงานในเมือง วันนี้ที่วัดหลวงพ่อโตมีงานสมโภช”“วัดหลวงพ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตร
บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตรทุกอย่างเหมือนวนกลับยังจุดเดิมเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนราวกับว่าเหตุการณ์ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่ความฝันดาราสาวนั่งนิ่งภายในเต้นท์แต่งตัวเพื่อเตรียมบวงสรวงเปิดกล้องซีรีซ์เรื่องใหม่ตั้งแต่ออกจากบางปลาม้าตัวเธอไม่เคยร้องไห้อีกเลยแม้ว่าภายในร่างกายบอบช้ำสักเพียงใด ดวงตากลมโตดั่งกวางอันเป็นเอกลักษณ์หม่นแสงลงทุกวัน“ไอริณ”“ว่าไง”“ไอ้ภูมิมันจะหย่าเมีย”หน้าหวานเอี้ยวหน้าไปมองหน้าผู้จัดการเพื่อนสนิททันควัน เวลาหลายปีมาแล้วที่เธอและภูมิต้องปลอมเข้าใส่ทุกคน คงถึงเวลาแล้วสินะ“เมื่อไร แล้วทรัพย์สิน”“มันยอมหารครึ่ง”“หารครึ่ง!”“ใช่ แกจะโทรหามันไหม มันอยากคุยกับแก”“ไม่อ่ะ ฉันไม่พร้อม ดีใจกับมันด้วยที่คิดได้”“เดี๋ยวนักข่าวคงอยากให้แกแถลงข่าว”“อืม เอาสิ แล้วเรียลริตี้เมื่อไรจะออนแอร์”“วันนี้ช่วงเวลาไพร์ไทม์ ออนตอนแรก”“ดีเลย สู้อุตส่าห์ไปตั้งไกลในที่สุดจะได้เวลาฉายสักที”“แกโอเคหรือเปล่า”“โอเค๊ มีอะไรที่ฉันผ่านไม่ได้อีกเชอรี่ ไม่มีแล้ว”“งั้นออกไปเถอะ เผื่อนักข่าวจะขอสัมภาษณ์”“อืม”ไอริณค่อยลุกขึ้นในชุดไทยพีเรียดเรื่องใหม่ขุนช้างขุนแผน ผนวกเวลาพอเหม
บางทีคุณอาจจะชอบ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ44.5K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์40.9K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.3K viewsคุณหมอ❤️ที่รัก NC18++
Me'JinJIn16.3K viewsร้อนรักประธานวอน
ปันหยี / panyee59 viewsหลงลมหวน
HikkyOneside 230 viewsSo Hot หลอมไฟร้ายละลายหัวใจ
Phat_sara45 viewsตีตรารัก
นานิซัง252 views
