เบลมองเขาอย่างอ้อนวอน ควับ! แต่กลางกลับส่ายหน้าและพลิกตัวให้เธอหันหลังให้เขา “ถอดกางเกง” เขาสั่ง และเบลก็ทำตาม เธอหอบหายใจเรียกกำลังใจให้กับตัวเอง และรับการลงโทษ ท่องไว้เพียงว่า สามหมื่น สามหมื่น และสามหมื่น
ควับ! กางเกงถูกรูดลงออกจากสะโพกแม้ไม่ได้รุนแรงแต่ก็ทำให้ความรู้สึกของเบลยากนักที่จะไม่เสียใจ เธอเป็นได้แค่นี้สำหรับคุณกลางจริงๆ พยายามแล้วที่จะไม่คิดน้อยอกน้อยใจ เธอพยายามมากแล้วจริงๆ และกางเกงชิ้นจิ๋วชิ้นใหญ่ก็ถูกปลดออกจากขาไปอย่างง่ายดาย จำนนต่อโชคชะตาอันอาภัพ
คุณกลางดึงเธอไปที่โต๊ะทำงานของเขา ควับ! และกดเธอไว้กับโต๊ะ เบลหลับตาเม้มปาก รอคอยเวลาแห่งความเจ็บปวด พรึ่บ!
อื้มมมม เบลครางอย่างเจ็บปวดมันเจ็บจริงๆ เมื่อร่องลึกที่ไม่ได้พร้อมสำหรับการสอดใส่ ถูกเอ็นเนื้อดุนดันเข้าไปอย่างทารุณ
“ถ้ามีใครมาเสนอให้เบลมากกว่าที่ฉันให้ เบลจะทำอย่างไร” เบล มองเขา ตาเธอกลมโตสวยงามน่ามองจริงๆ เธอยังไม่ตอบ เหมือนเธอไม่เข้าใจ “เบลต้องการใครที่ใจดีเหมือนฉันอีกมั้ย” แววตาเธอเปลี่ยนไป เหมือนเธอเข้าใจแล้ว เบลยังไม่เอ่ยตอบเขา เหมือนเธอกำลังคิด และในที่สุดเธอก็เอ่ยคำตอบเป็นคำถาม “คุณกลางหมายถึงเพื่อนคุณกลางแขกผู้ชายวันนี้ใช่มั้ยคะ” เบลไม่ได้โง่ ผู้ชายพอลับหลังผู้หญิงก็คงสนุกปากกันสินะ เบลยิ้มมองตอบเขา แต่หัวใจเธอกำลังร้องไห้ นี่เขากำลังจะแบ่งปันเธอใช่มั้ย นี่คือสิ่งที่เบลคิด “ใช่ ถ้าเขามาเสนอ เบลจะทำอย่างไร ฉันรอฟังอยู่” กลางนิ่งพยายามอดกลั้นอารมณ์บางอย่าง “ก็ขึ้นอยู่กับราคาที่เขาเสนอ” เบลเห็นเขากลืนบางอย่าง เพราะลูกกระเดือกเขาขยับ
“ดีค่ะที่เบลยังเป็นที่สนใจของคุณกลางอยู่” กลางกอดเธอแน่นขึ้น และมือก็พัลวันพันตูเข้าไปในเสื้อตัวใหม่ของเธออีกแล้ว บราถูกดึงลงมาใต้ราวอกมือเย็นเฉียบก็บีบเคล้นอกอวบอึ๋มที่อุ่นพอจะให้มือที่เย็นอุ่นสบาย “อุ่นกำลังดีมาก...ทำไมมองแบบนั้น” พวกเขาสลับกันกระซิบคุยโต้ตอบกัน “อยากถูกเอาแล้วเหรอ” เบลไม่ได้ตอบแต่เธอกลับขยับสะโพกดูเหมือนว่าเธอสนุกกับจังหวะของเพลงแต่แท้จริงแล้วเธอกำลังเอาคืนเขาที่ปลุกอารมณ์ของเธอให้ลุกฮืออยากเสร็จสมขึ้นสวรรค์เข้าสู่จุดสุดยอด แต่เขาก็เหมือนแกล้งให้เธอแค่เสียวและเกิดอารมณ์อยากแต่ก็ไม่ยอมให้สำเร็จ นี่เขากำลังทำอะไรกับเธอกันแน่ “ดีมาก สาวน้อยของฉัน” ไม่ใช่แค่เขาที่เสียวจนอยากกระแทกเธออย่างหนัก เธอเองก็ร้อนวูบวาบอยากตอดเขาให้หมดแรงหลับไหลแนบอกซึ่งกันและกันเช่นกัน “ไหนบอกว่าอยากมาดื่มไงคะ&rdqu
เบลหันมามองเขา เธอยิ้มยั่วเขาและเอ่ยว่า “ถ้างั้นคุณกลางก็ควรต้องกินเนื้อให้เยอะๆ สะสมพลังงานไว้ให้มากๆ เพราะเบลก็จะทำแบบนั้นเช่นกันค่ะ” กลางยิ้มกว้างและทั้งสองสบสายตาสื่อความหมายที่มีแค่เขาและเธอเท่านั้นที่รู้ “เดี๋ยวกินอิ่มแล้ว ฉันอยากนั่งดื่มที่ไหนสักที่หนึ่ง” เบลพยักหน้าและเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงถามว่าเธอพกบัตรประชาชนมามั้ย ตึ่งตึ่งตึ่ง เสียงดนตรีดังกระหึ่มลั่นไปทั่วบริเวณ สาบานเลยว่าเบลไม่เคยมาสถานที่แบบนี้มาก่อน นี่ถ้าแม่รู้เข้าเธอคงถูกหวดหลังลายแน่ๆ ทั้งเรื่องเที่ยวผับและเป็นเด็กเสี่ย คนทั้งโลกรู้ได้แต่แม่จะรู้ไม่ได้ อื้ม เบลถูกดึงให้นั่งบนตักของเขา ดีที่เขาให้เด็กในร้านหาโต๊ะเล็กๆในมุมลับตา “คุณกลางขาที่นี่เมืองไทยนะคะ” อืม เขาตอบรับสั้นๆ เมื่อเบลแหงนเอียงคอไปกระซิบข้างหูเขาบ้าง เพราะในนี้คือผับ เสียงดังมาก&n
ทางด้านกลางและเบลที่นั่งรถออกมากลางพาเบลมายังห้างสรรพสินค้าชั้นนำไม่ไกลจากบ้านนัก เบลก้มมองตัวเองและมองเขา เธอดูราคาถูกมากในขณะที่คุณกลางตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าถ้าเป็นสินค้าเขาก็จัดเป็นสินค้าที่จัดให้เฉพาะสมาชิกไฮเอน “มาที่นี่ทำไมเหรอคะ” “ไปเถอะน่า” กลางลงจากรถเมื่อจอดรถเรียบร้อยแล้ว แต่เมื่อเขาออกมาจากรถแล้วเบลก็ยังไม่ตามมา กลางจึงเดินอ้อมไปเปิดประตู และโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ “ถ้าไม่ลงมาดีๆ ฉันจะกลับเข้าไปและลงโทษเบลในรถที่จอดอยู่ตรงนี้” เบลละล่ำละลักเพราะรู้ว่าคุณกลางของเธอทำได้จริงตามที่เขาพูด หน้าตาสะอาดสะอ้านชาติตระกูลสูงส่งไม่ได้ทำให้เขายกเว้นความเป็นผู้ชายดิบเถื่อนในด้านกามารมณ์ “คนบ้ากาม” เบลเอ่ยและผลักเขาให้พ้นทาง รีบลงจากรถมายืนตรงหน้าเข
“พี่อ้นกินอะไรมาหรือยังคะ” เบลเอ่ยขัดท่ามกลางความเงียบ “ยัง” อ้นเอ่ยตอบเบล แต่สายตามองไปยังผู้ชายตรงข้าม “งั้นเดี๋ยวเบลตักข้าวให้นะคะ” เบลทำตามที่เธอบอก และการกระทำของเธอทำให้อ้นยิ้ม แต่ไชยันต์กลับไม่พอใจ “ทำไมนายไม่ไปตักเอง” “เบลบอกว่าจะตักให้” เบลเร่งมือทันที เธอไม่อยากให้เกิดสถานการณ์บ้าๆขึ้น เบลวางจานข้าวตรงหน้าอ้น “ถ้าพี่อ้นกินเสร็จแล้วก็เก็บทั้งหมดล้างด้วยนะคะ” เบลบอกอ้นเพื่อที่ตนจะออกจากครัว แน่นอนว่าถ้าเธอออกไปคุณไชยันต์ต้องออกมาด้วย หมับ! แต่อ้นกลับคว้ามือเธอไว้ พรึ่บ
เบลมองเขาอย่างอ้อนวอน ควับ! แต่กลางกลับส่ายหน้าและพลิกตัวให้เธอหันหลังให้เขา “ถอดกางเกง” เขาสั่ง และเบลก็ทำตาม เธอหอบหายใจเรียกกำลังใจให้กับตัวเอง และรับการลงโทษ ท่องไว้เพียงว่า สามหมื่น สามหมื่น และสามหมื่น ควับ! กางเกงถูกรูดลงออกจากสะโพกแม้ไม่ได้รุนแรงแต่ก็ทำให้ความรู้สึกของเบลยากนักที่จะไม่เสียใจ เธอเป็นได้แค่นี้สำหรับคุณกลางจริงๆ พยายามแล้วที่จะไม่คิดน้อยอกน้อยใจ เธอพยายามมากแล้วจริงๆ และกางเกงชิ้นจิ๋วชิ้นใหญ่ก็ถูกปลดออกจากขาไปอย่างง่ายดาย จำนนต่อโชคชะตาอันอาภัพ คุณกลางดึงเธอไปที่โต๊ะทำงานของเขา ควับ! และกดเธอไว้กับโต๊ะ เบลหลับตาเม้มปาก รอคอยเวลาแห่งความเจ็บปวด พรึ่บ! อื้มมมม เบลครางอย่างเจ็บปวดมันเจ็บจริงๆ เมื่อร่องลึกที่ไม่ได้พร้อมสำหรับการสอดใส่ ถูกเอ็นเนื้อดุนดันเข้าไปอย่างทารุณ