เบล เป็นเฟรชชี่ในสถาบันการศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งที่มีค่าเทอมเกินฐานะทางบ้าน เธอใฝ่ฝันอยากจะเป็นดีไซน์เนอร์ เพราะฉะนั้นเธอต้องมีงานพิเศษในบ้านของเศรษฐีใจดีแต่ความโชคดีไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอเสมอไป เมื่อเธอดันไปพบเห็นคุณแป้งภรรยาสาวคนสวยของเศรษฐีใจดี ว่าคุณแป้งกำลังเริงสวาทชนิดที่ทำให้เธอหญิงสาวเวอร์จิ้นถึงกับตาค้างจนไม่อาจละสายตาจากภาพที่อยากรู้อยากเห็นนั้นไม่ได้ และเธอดันไปสบตากับคุณแป้งอย่างช่วยไมไ่ด้ในเวลาแบบนั้น ความซวยสะท้านต่อมหญิงก็มาบังเกิดกับเธอ ซึ่งมันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างสิ้นเชิง “ฉันจะกลับก็ต่อเมื่อเบลกลับไปด้วยกันเท่านั้น” “คุณกลางต้องการอะไร!” “เธอ” “เบลไม่ได้เป็นโสเภณีประจำตัวคุณอีกแล้วนะคะ” “แน่ใจเหรอ” กลางยิ้มเยาะ เบลบอกตัวเองว่าเธอจะไม่เสียน้ำตา เธอจะไม่เสียใจให้กับเขาอีกแล้ว “ก็ได้ค่ะ เบลยอมแพ้ คุณกลางอยากจะทำอะไรก็ตามใจเถอะค่ะ” กลางยิ้มอย่างผู้ชนะ “ไปบนเตียง” เบลทำตามนั้น และเขาไม่ต้องพูดต่อเมื่อสายตาเขาบอกชัดเจนว่าให้เธอถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด คืนนี้เขาไม่ปล่อยเธอแล้ว
View Moreเฮ่อ เฮ่อ อ้าร์รรรรส สูดดดด อ้าร์ส...อ้าร์ส ณ บ้านใหญ่ พื้นที่รอบนอกเต็มไปด้วยพืชพรรณนานาชนิดทั้งสวนผัก,สวนครัวก็ไม่เว้น ที่เติบโตไปทั่วพื้นที่ตามแต่เจ้าของบ้านจะให้มี
เสียงที่ไม่เข้ากับสถานที่โล่งแจ้งยามบ่าย รอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้ยืนต้น พื้นดินสลับกับหญ้าแพรกเต็มอาณาบริเวณ ผิวขาวอร่ามของเนินอวบหยุ่นทั้งสองเต้าสะท้อนต้องแสงแดดยามบ่ายเป็นช่วงๆ ร่างกายส่ายขยับตามแรงจังหวะของผู้ร่วมวิบากทำกรรมผิดศีล อย่างไม่แคร์สายตามดหนูกระรอก สรรพสัตว์มากมายตามแต่ที่อยู่ในบริเวณนั้นไม่เว้นแม้แต่ไส้เดือน
คุณแป้งหญิงสาววัยเพียงสามสิบต้นๆ หาได้สนใจสรรพสัตว์เหล่านั้นไม่ เธอสนใจแต่ไส้เดือนตัวเขื่องที่กระดึ๊บเข้ากระดึ้บออกแหวกแยกกลีบกุหลาบกลางลำตัวของเธออย่างบ้าคลั่ง
พั่บ พั่บ พั่บ พึ่บ พึ่บ ร่างกายที่ไม่ได้กำยำเพราะเจ้าของไส้เดือนตัวเขื่องยังอยู่ในวัยที่เรียกว่าวัยรุ่น แต่เต็มไปด้วยความคึกคะนองไม่ไร้ประสบการณ์ เด้งสะโพกโยกอย่างบ้าคลั่งเรี่ยวแรงเต็มสมวัย
อู้ยยยย ซี๊ดดดดด คุณแป้งสูดปากสลับอ้าปากระบายความกระสันเสียว เสียงดังไปไกลหลายเมตรเป็นวงกว้างอย่างไม่แคร์ หรือเธอจะแคร์แต่อารมณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่อาจเข้าไปควบคุมเสียงที่เปล่งออกมาได้แล้ว
สะโพกผายผิวขาวเป็นสีชมพูอร่ามถูกฝ่ามือสีทองแดงบีบเคล้นลูบไล้ เพี๊ยะ ว้าย! ฝ่ามือนั่นฟาดลงอย่างแรง เสียงร้องดังเพราะความเจ็บ แต่คุณแป้งไม่ยักจะถอยหนีกับโก่งสะโพกให้ทุกการกระแทกเข้าหาสัมผัสกลีบอันฉ่ำเยิ้มแดงบวมเป่งให้โดนกระแทก แรงอีก เสียงร้องขอที่เปล่งออกมาสั่น ขอแรงแรง เป็นคำสั่งมากกว่าคำเว้าวอน
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เสียงฟาดครั้งแล้วครั้งเล่า พั่บ พั่บ พั่บ เสียงปะทะ ดังแทรกผ่านสายลม
สวบสาบสวบสาบ เสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามา คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน สูดดดด อู้ยยยย อาร์สสสสส เสียงนี้เข้าโสตประสาทหูของเจ้าของเท้าที่เดินเหยียบใบไม้แห้งบนพื้น ในมือถือกะละมังที่ในนั้นเต็มไปด้วยผักสวนครัวที่เธอได้รับคำสั่งให้ไปเก็บมาจากริมธารน้ำส่วนลึกของพื้นที่แห่งนี้
เบล กำลังอยู่ในขากลับ แถวนี้ไม่ได้มีทางเดินเฉพาะ ทุกเส้นทางเดินก็แล้วแต่ใครสะดวกก็สามารถเดินกลับได้หมด แต่ท่างนี้เป็นทางผ่านที่เบลอยากจะแวะมาเก็บชะอม เพื่อนำไปทอดกับไข่กินกับน้ำพริกกะปิ เมนูง่ายๆที่คุณใหญ่ชื่นชอบเป็นอย่างมาก
แต่เสียงผิดแผกทำให้เบลสงสัยและมุ่งหน้าไปทิศทางของเสียงนั้น ดวงตาที่มีสีนัยน์ตาบ่งบอกชัดว่าตนผิดแผกไม่ใช่คนเอเชียแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เบิกกว้าง !!!
พื้นตรงนั้นที่ห่างจากเธอไปแต่ไม่เกินระยะสายตาที่จะมองเห็น เสื้อชั้นนอกเสื้อชั้นใน กางเกงชั้นนอกกางเกงชั้นในเกลื่อนกลาดไม่ไกลจากภาพเนื้อแนบเนื้อที่กำลังขยับสั่นคลอนไปข้างหน้าถอยหลังไม่หยุด
เบล อ้าปากค้างชั่วพริบตา นมเป็นนม ก้นเป็นก้น และดุ้นเนื้อยาวๆ ที่ผลุ๊บๆ ขยับหายเข้าหายออกในร่องหลืบระหว่างก้นขาวๆนั้น ทุกอย่างมันชัดเจนในดวงตา ภาพตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกว่าร่างกายเธอ...
ร่างระหงเพรียวแต่อวบอิ่มยืนจังก้า ตระหง่านชัดเจน คุณแป้งเหลือบมองมาและสบเข้ากับดวงตาเบลอย่างจัง แต่แทนที่คุณแป้งจะประหม่าและหยุดการกระทำอันผิดศีลนั้น ไม่เลย...คุณแป้งหาสนใจพยานคนสำคัญไม่
เป็นเบลเองที่ขยับเมื่อได้สติ เธอขยับไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ ให้มันเป็นผนังรับร่างเธอไว้ก่อนที่จะทรุดลงไปกองกับพื้น เพราะความสั่นไหวอ่อนระทวยมือเท้าอ่อน ร่างกายเกิดประกายแปลกๆ มือข้างที่ว่างแนบกับอกอิ่มที่ดุนดันนูนสูงสร่างตรงตำแหน่งหัวใจ ตึบ ตึบ ตึบ
อึก น้ำลายถูกกลืนลงคอแม้ยากลำบากแต่ตอนนี้เบลทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนตัวแข็งกลืนน้ำลาย แม้ภาพไม่เห็นแต่เสียงยังแจ่มชัด เสียง พั่บ พั่บ และเสียงครางกระเส่าของคุณแป้ง เสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเบลกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในตัวเธอเหลือเกิน
ว่าแล้วเบลก็ค่อยๆขยับโผล่ศีรษะหันไปมอง โอ้ว! คุณแป้งยืนด้วยขาของตัวเองเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างของเธอพาดอยู่บนไหล่ของนายอ้น เธอรู้ชื่อเห็นหน้าตาเด็กหนุ่มรุ่นพี่คนนี้หลายครั้งในบ้านหลังนี้ อ้นเป็นหลานชายของป้าปุ๊แม่ครัวของที่นี่
ตอนนี้ใบหน้าของอ้นซุกปิดส่วนกลางลำตัวของคุณแป้ง สองมือของคุณแป้งกอบกุมขยุ้มเส้นผมของอ้น กดเข้าแนบกับกลีบอร่ามที่แหวกโชว์ลมกับใบหน้าของอ้นที่เบลเดาได้ว่าเขากำลังใช้ลิ้นละเลงทั้งเลียทั้งกวาดทั้งสอด อันไหนจะมาก่อนหลังเบลไม่รู้ แต่ทุกอย่างทำให้คุณแป้งเคลิบเคลิ้มดวงตาปรือ และคุณแป้งก็หันมาทางเธอ
เบล มองภาพนั้น เธออยากมองมันต่อไป และเธอก็รู้สึกว่าร่างกายเธอตอบสนองส่งสัญญาณบางอย่างกับภาพนั้น ควับ! คุณแป้งร้องครางออกมาจากในคอเสียงไม่ดังมาก เพียงช่วงขณะพวกเขาสองคนก็สลับตำแหน่ง คุณแป้งลงไปทรุดลงนั่งคุกเข่าใบหน้าซุกกลางลำตัวอ้น อ้นหันหลังให้เธอ เขาแหงนหน้าขึ้น มือข้างหนึ่งกอบกุมศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยเส้นผมสีดำยาวสลวยของคุณแป้ง และขยับสะโพกสอบช้าๆ
โพรงปากของคุณแป้งอ้ากว้าง อ้นกอบกุมดุ้นยาวๆที่ขยายพองโตแหย่เข้าไปในปากของคุณแป้ง หมับ! และคุณแป้งก็ปิดปากลดพื้นที่แก้มตอบ โอ้ววว อ้นร้องครางฝ่ามือสีทองแดงลูบไล้เส้นผมไล้ลงมาที่แก้มและสะโพกสอบก็ขยับช้าๆ พร้อมๆกับศีรษะของคุณแป้งที่ขยับโยก
เบลแสดงใบหน้าหนักใจทันที “คุณแป้ง” เธอครางออกมาเบาๆ เรื่องระหว่างเธอกับคุณกลาง คุณแป้งต้องรู้แน่ๆ เบลอยากจะถามคุณแป้งเหลือเกินว่าทำแบบนี้ทำไม แต่เมื่อรั้งสติคิดถึงยอดรายได้ที่ตนได้รับมาแล้วและจะได้รับต่อไป เบลจึงเปลี่ยนใจ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ต้องเจอหล่อนเข้า เธอก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไปซะ เพราะต่างก็กุมความลับของกันและกันไว้ เบลสลัดเรื่องระหว่างเธอกับคุณแป้งทิ้งไป เบลร้องบอกตัวเองว่า “คุณกลาง” เธอจะสนใจแต่คุณกลางเท่านั้น ซึ่งนั่นคือสิ่งที่คุณแป้งผู้ร้ายลึกต้องการให้เบลเป็น แล้วใครจะล่วงรู้ดีเท่า คุณแป้งได้ เบลเก็บล้างทุกอย่างเมื่อเธออิ่มท้องแล้ว การกลับบ้านค่ำมืดๆไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับครอบครัวเธอ เพราะแม่รู้ดีอยู่แล้วว่าเธอทำงานที่บ้านของเศรษฐีหลังเลิกเรียน เบลขึ้นไปชั้นสาม ประตูถูกเปิดและล็อคทันที ห้องนอนสีโอโรสสว่าง
“แล้วคุณจะใช้ปากกับของหนูมั้ย” กลางพยักหน้า เรื่องอะไรเขาจะไม่กินหล่อนละ เขายังจำรสชาติที่ได้ลองไปนิดหน่อยได้ ยังคิดเลยว่าจะต้องได้เต็มๆสักครั้ง “นั่นไม่นับ นับกันที่น้ำของฉันไม่ใช่น้ำของเบล” เบลเม้มปากแต่ก็พยักหน้ารับ “สรุปเราตกลงราคากันเป็นที่เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย” “ค่ะ เบลกลับบ้านนะคะ” “ตอนนี้ดึกแล้ว ฉันไปส่งแล้วกัน” เบลพยักหน้าและขยับผละออกจากเขา เมื่อเป็นอิสระแล้วเธอเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำเพราะเสื้อผ้าของเธออยู่ในนี้ทุกชิ้น ในห้องน้ำเสื้อผ้าของเธอไม่ได้ระเกะระกะอยู่บนพื้น มันถูกเก็บขึ้นไปวางไว้ข้างๆอ่างล้างหน้า เบลเดินเข้าไปในตู้อาบน้ำชำระล้างร่างกายหยิบผ้าขนหนูผืนใหม่มาใช้ และแต่งตัว ส่องตัวเองในกระจกใบหน้าเกลี้ยงเกลา เธอห
ร่างกายเธอสวยงามเพียงใด มีหรือว่าเธอจะไม่รู้ตัว ใบหน้าเธอก็เป็นที่ให้ชายใดก็ตามที่ได้เห็นจำต้องเหลียวหลังหันมามองเธอ นั่นเธอก็ชินแล้ว “ฉันไม่ชอบบังคับใคร ถ้าอยากได้ต่อไป ก็ตอบตกลง ไม่อยากก็ตามใจ” กลางเอ่ยอย่างไม่แคร์อะไรมากมาย เบลมองเขา คำตอบเธอมีอยู่แล้ว เธอไม่อยากโง่ถ้าต้องโดนต้องเอากับใครแล้ว คนตรงหน้าเนี่ย สวยหล่อ รวย รูปร่างเขาก็ได้เห็นทุกซอกทุกมุม งามหมดจดจริงๆ ลีลานะเหรอไม่รู้หรอกว่าเขาเจ๋งหรือเปล่าเพราะไม่มีข้อเปรียบเทียบ “คุณเอาแต่บอกว่าจะเอาหนู เอาหนู แล้วข้อเสนออย่างอื่นละคะ” กลางยิ้มกว้างเห็นฟันขาวที่เรียงตัวสวยในทันที มือเขาเลื่อนลงต่ำ จับสองเต้าเคล้าคลึงเล่นไปพลาง และเอ่ยต่อว่า “สามหมื่นต่อเดือน ไม่มีข้อจำกัดในการเอา แน่นอนว่าช่วงประจำเดือนของเธอเป็นช่วงเวลาพักร้อน และไม่ต้องห่วงฉันไม่เอาเธอทุกวันหรอก”
“เบล...น่ารักดี...ยินดีที่ได้รู้จักสาวน้อยเบล” กลางเอ่ยยืดยาวข้างริมหู เมื่อเอ่ยจบเขาขบเม้มหยอกล้อเบาๆ ทีหนึ่งก่อนจะผละถอยมา ฝ่ามือทั้งสองประคองสะโพกจับให้มั่นคงได้ระดับ สวบบบบ และเขาก็ยัดดุ้นเนื้อแข็งค้างอยู่นานของตนเข้าโพรงหลืบเล็กแคบไปอีกครั้ง พั่บ ครั้งเดียวรวดเดียวอย่างรวดเร็ว หน้าท้องลอนซิกแพคแนบชิดสะโพกสาว กลางยกสะโพกและกดแผ่นหลังของหล่อน เขากำลังแนะนำสอนให้หล่อนรู้จักระดับและเข้าใจว่าทำไมเธอต้องคงระดับไว้แบบนี้ “มันจะโดนทุกครั้ง” เขาพูดพร้อมกวาดมือไปด้านหน้าไปลูบคลำกลีบสาวฉ่ำบาน อื้มมมม เบลครางอื้ม อย่างเข้าใจ และเธอก็กรีดร้องระบายความเสียวกับหมอนอีกครั้ง กรี๊ดดด เขายัดดุ้นเข้าไปครั้งเดียวและยังไม่ได้ขยับอะไรต่อเลย แต่เธอก็เสียวจนเหงื่อกามผุดออกมาอีกครั้ง พั่บ พั่บ พั่บ พึ่บ พึ่บ สะโพกสอบขยับกระแทกถี่ๆ แรงๆ เร็วมากทุกจังหวะ อ๊ะ อ๊ะ อ
อึก เบลกลืนน้ำลายลงคออีกครั้ง ด้วยความยากลำบาก เธอจะบอกความจริงได้อย่างไร บอกไปใครจะเชื่อ หลักฐานอะไรก็ไม่มี แล้วเธอเป็นใคร คุณแป้งเป็นใคร หาประโยชน์อะไรไม่ได้เลยกับการบอกความจริงไป เบลส่ายศีรษะไปมาเป็นคำตอบทันที กลางไม่พอใจแต่เขาก็เก็บไว้ในใจ แม่สาวน้อยคนนี้ปากแข็ง “ได้!” กลางตอบกลับมาสั้นๆ “ฉันหิวน้ำ” เขาเอ่ยขึ้น และเหลือบตาไปมองขวดน้ำที่เบลนำมาซึ่งยังเหลืออยู่ เขาอยากรู้จริงๆ ว่าแม่หล่อนจะดื่มมันได้มั้ย เขาย่อมรู้ดีว่าน้ำในขวดนั้นมีบางอย่างผสมอยู่ เบลลงจากเตียงเมื่อกลางยอมปล่อยแขน สะโพกกลมขยับน่าดูชมเหลือเกินยามที่เธอเยื้องย่างเดินเปลือยเปล่าไปยังขวดแก้วดีไซน์หรู และเธอก็รินน้ำที่เหลือใส่แก้ว เธอหันกลับมา กลางมองอกอวบอึ๋มและไล่ลงมองกลีบสาวกลางลำตัว สายตาเขาจับจ้องอย่างไม่ปิดบัง
กลางเบิกตาโพลงกว้าง เขาอ้าปากค้าง ที่คิดไม่ถึงว่าแม่สาวจะไม่เคยมาก่อน เฮ่อออออ กลางสูดลมหายใจเข้าปอด “จะฟัดกันต่อมั้ย” เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเอ่ยถามไปแบบนี้ เพราะตั้งแต่แรกเริ่มเขาก็ไม่ได้บังคับฝืนใจเธอเลย เฮ่อ เฮ่อ เบลหอบหายใจ หลับตาลงและลืมตาขึ้น และเธอพยักหน้าเป็นคำตอบ กลางไม่อยากจะหยั่งหรือคาดคะเนประเมินอะไรเธอทั้งนั้นแล้ว เพราะร่องเธอมันรัดตอดเขาแน่น เขาไม่อยากคิดเลยว่า สภาวะสถานการณ์แบบนี้ถ้าหล่อนปฎิเสธ เขาก็คงต้องฟัดหล่อนอยู่ดี แต่ก็ดีใจที่ถามออกไป เพราะหลังจากพอใจสบายกายกันทั้งคู่แล้ว เขาจะได้ไม่ต้องซวยขึ้นโรงพักคดีข่มขืน ควับ! แค่กลางขยับเบลก็เป็นฝ่ายล้มไปนอนอีกครั้งโดยที่ดุ้นเนื้อยังแน่นอยู่ในตัวเธอ กลางยกขาทั้งสองของเธอชูขึ้นสูงและดันไปข้างหน้าใช้สองแขกกำยำรองรับไว้พร้อมกับที่เขาโน้มตัวยืดขาไปข้างหลัง อู้ยยยย เบลร้องออกมา เมื่อมันลึกเข้าไปอีก
Comments