Share

บทที่4

last update Dernière mise à jour: 2025-11-05 13:04:20

“ใช่ เฮียก็รู้ผมรักน้องภามากแค่ไหน”

“รัก?” พี่ชายเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่ค่อยเชื่อน้ำคำมากนะ

“ใช่ ชีวิตนี้ผมจะรักน้องภาคนเดียว”

“เหอะ ถ้านายรักผู้หญิงคนนั้นจริง...แล้วทำไมนายถึงยอมแต่งงานกับเยหลีล่ะ”

ประโยคเย็นชาของสิงหเรศ ส่งผลให้น้องชายคนสุดท้องของบ้านหัวเสีย สายตาที่มองไปที่คุณปู่กับพี่ชายเต็มไปด้วยคำตำหนิตัดพ้อต่อว่า..ก็เพราะคนทั้งคู่เขาถึงจำต้องแต่งงานกับเยหลีไหม?

‘ปู่ขอร้อง..แต่งงานกับเยหลีได้ไหม?’ คุณปู่วรชัยเอ่ยปากอ้อนวอนหลานชาย ซึ่งเป็น ‘คำขอ’ เดียวของเพื่อนสมัยเด็ก ซึ่งก็คือคุณย่าของเยหลี ด้วยหญิงสาวเป็นหลานสาวคนเดียวของตระกูลดังนั้นหญิงชราพร้อมจะประเคนทุกอย่างให้หลานรัก

“นี่...แกกล้าโทษปู่?” ท่านย้อนถามอย่างไม่พอใจ เตรียมจะเอ่ยปากด่า ทว่าหลานชายคนโตกลับมองปราม ก่อนจะจัดการคุยด้วยตัวเอง

“ไอ้เสือ”

“ครับเฮีย”

“นายคิดดีๆ ก่อนไหม...ก่อนที่จะโทษคนอื่น”

“…”

“นายอย่าลืมนะ ที่นายยอมเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แล้วมาแต่งงานกับเยหลีเพราะอะไร?” สิงหเรศเอ่ย พลางยิ้มเยาะ สายตามองน้องชายกึ่งๆ ดูถูกเล็กน้อย พยัคฆ์เมฆามองกลับ พร้อมเม้มปากแน่น

ด้วยตระกูลพหลสกุลยังคงหัวเก่า ทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ โดยเฉพาะบริษัทพหลกรุป ยังคงใช้วิธีให้พี่ชายคนโตสืบทอดสมบัติ ทว่าอาจเพราะสิงหเรศเองสูญเสียมารดาตั้งแต่เล็ก ผิดแผกจากน้องชายสองคนที่มารดายังอยู่ และได้รับการสนับสนุนจากบุพการีเต็มที่ สิงหเรศเองก็รู้ถึงความลำเอียงของคนดี ดังนั้นจึงเลือกที่จะสละทุกอย่างและมุ่งเป้าสอบทหาร รวมถึงแอบทำธุรกิจส่วนตัวไปด้วย

สุดท้ายน้องชายคนรองอย่างสินธพจึงได้รับตำแหน่งผู้สืบทอดบริษัทพหลกรุปเต็มๆ และมีเพียงสนามแข่งพหลเซอร์กิต และทีมแข่ง รวมถึงเงินทุนหมุนเวียนก้อนใหญ่ที่ใช้บริหารทีมเท่านั้นที่คุณปู่วรชัยยังไม่ได้มอบให้ใคร

แน่ล่ะ เพื่อคำขอสุดท้ายของเพื่อนสนิทได้นอนตายตาหลับชายชราย่อมนำมาต่อรองกับหลานชายคนเล็ก

“เสือ...นายคงลืมไปแล้วสินะ ที่ทุกวันนี้ได้ดีเพราะใคร”

“เหอะ เฮียสิงห์สรุปเฮียเป็นพี่ชายใครกันแน่? จริงอยู่เพราะเยหลีคุณปู่ถึงโอนพหลเซอร์กิตให้ผม แต่แล้วไงล่ะ? เฮียอย่าลืมนะว่า ความรักมันบังคับกันไม่ได้!!” คำประกาศก้องดังราวกับตอกย้ำทุกคนในห้อง

ทว่าสิงหเรศเพียงบิดยิ้มเฉยชา ก่อนจะออกคำสั่งด้วยความเคยชิน

“อือ แล้วไง? ความรักมันบังคับกันไม่ได้ แต่ถ้านายเป็นลูกผู้ชาย..นายควรจะรู้หน้าที่ป่ะ?”

“....”

“นายรู้ตัวไหมว่าทำตัวเป็นสามีที่เหี้ยขนาดไหนที่ทิ้งผู้หญิงคนเดียวไว้ในที่เปลี่ยว”

“เฮียสิงห์!!”

“เวลานี้นายควรไปรับเธอได้แล้ว”

“ไม่!! ผมไม่ไป ยังไงเดี๋ยวบรรดาบอดี้การ์ดก็ตามไปรับเธออยู่ดี” พยัคฆ์เมฆาเถียง พร้อมสะบัดหน้าหนีอย่างหงุดหงิด เพราะที่เขากล้าทิ้งมหาเทวีไว้กลางถนน ก็มาจากการที่เธอมีบรรดาบอดี้การ์ดตามติด

ชีวิตของเจ้าหล่อนเกิดมาก็แทบไม่เคยทุกข์ร้อนกายใจ ถ้าจะทุกข์ก็คงมีแค่เรื่องของ ‘เขา’

สิงหเรศมองน้องชายด้วยสายตามืดลง ลึกๆ เริ่มเกิดคำถามว่าการที่ช่วยให้หญิงสาวแต่งงานกับชายในดวงใจเป็นเรื่องที่ผิดหรือเปล่า?

“นายแน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง”

“ไม่...ผมไม่มีวันเสียใจ” พยัคฆ์เมฆาเน้นคำด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“โอเค ถ้านายไม่ไปรับเธอ งั้นฉันจะไปรับเธอเอง”

“เฮ้ย นั่นเฮียสิงห์จะไปไหน” ไอ้คนนิสัยไม่ดีลุกขึ้นยืนโวยวาย แต่ก็รู้นิสัยพี่ชายดีว่าพูดอะไรไปก็เท่านั้น

ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง

ร่างเพรียวระหงในชุดฟ้าขาวกำลังเหม่อมองไปยังผนังห้องด้วยความรู้สึกขมขื่น เธอหายไปนานครึ่งค่อนคืนสามียังไม่คิดจะตามหาแม้แต่น้อย ยังดีที่ดวงเธอแข็งอุบัติเหตุครั้งนี้จึงไม่เป็นอะไรมาก อีกทั้งคนก่อเหตุก็ยังมีความรับผิดชอบสูงมาก

“คุณแน่ใจนะครับ ว่าจะไม่เรียกร้องค่าเสียหาย” ชายหนุ่มคู่กรณีถามเสียงพร่า ยิ่งเห็นดวงตาคมหวานซึ้งบวมแดงจากการร้องไห้ยิ่งรู้สึกผิด

“ผมขอโทษจริงๆ นะครับ ผมไม่เห็นคุณจริงๆ”

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณไม่ต้องคิดมากนะคะ ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ” มหาเทวีพูดพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ไปให้ อีกทั้งยังเสริมต่อว่า

“ส่วนค่าเสียหายฉันไม่ต้องการค่ะ” เธอเป็นหลานคนเดียวของตระกูลเงินทองเหลือกินเหลือใช้สิบชาติก็ยังไม่หมด ยังจะกลัวอะไรกับค่าเสียหายเล็กๆ น้อยๆ นั่น

“เพียงแต่ที่ฉันขอให้คุณโทรแจ้งที่บ้านของฉัน...คุณทำให้ฉันหรือยังคะ”

“ผมโทรหาสามีคุณให้แล้วครับ แต่เขาไม่เชื่อว่าคุณเจ็บจริงแถมตัดสายผมทิ้งด้วย” คนก่อเหตุกล่าวด้วยน้ำเสียงรู้สึกอัดอั้นตันใจ พาให้คิดถึงบทสนทนาที่คล้ายกับดังก้องในหู

‘ไอ้พวกมิจฉาชีพไม่ต้องมาหลอกกูหรอก เมียกูเนี่ยนะจะถูกรถชน? ผู้หญิงพรรค์นั้นยมบาลยังไม่เอาเลย’

‘เอ่อ นั่นเมียคุณนะครับ ไม่เห็นจำเป็นต้องพูดแรงขนาดนั้นเลย ที่สำคัญผมไม่ใช่มิจฉาชีพ..ยังไงเดี๋ยวผมให้คุณเยหลีมาคุย…’ ไม่ทันพูดจบสายตรงข้ามก็ตัดไป ไม่พอโทรไปยังไม่รับสายอีก

“ขอโทษนะครับ ผมมันไม่ได้เรื่องเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็พอจะรู้อยู่แล้ว” คนป่วยตอบรับอย่างขมขื่น

เธอจะเป็นจะตายยังไงเขาก็คงไม่สนใจ...ทำไมถึงต่างจากเด็กผู้ชายเมื่อสิบกว่าปีก่อนลิบลับเลยนะ...

“แต่อีกเบอร์ที่คุณให้มา ติดต่อได้ละนะครับ เขาแจ้งว่าเดี๋ยวจะตามมา”

“ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวนั่งรอได้ไม่นาน หัวหน้าบอร์ดี้การ์ดก็สาวเท้าเข้ามาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งที่หายไปหลายปี มหาเทวีเพ่งตามองอยู่สักครู่ ก่อนจะเบิกตากว้างอย่างยินดี

“เฮียสิงห์!!”

..

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทพิเศษ2

    พิมลภาเองก็เดินควงแขนชายหนุ่มจนมาถึงลานจอดรถใต้ดินของโรงพัก ใบหน้าอ่อนหวานยิ้มร่ามีความสุข ตอนนั้นถือว่าเธอโชคดีเหลือเกินที่ตอนนั้นเลือกจับปลาสองมือ ถึงพิทักษ์ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวไฮโซ แต่ในปัจจุบันกลับถือว่าเป็นหนึ่งในนักธุรกิจไฟแรงแห่งยุค แถมยังไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตนอีกด้วย“พี่พิคะ น้องภาเห็นร้านอาหารฝรั่งเศสเปิดใหม่ที่ไอคอนเราไปลองกันดีไหมคะ” เธอจะอัปลงโซเชียลให้ฉ่ำเลย หัวหน้าเลขาที่จ้องจะแย่งตำแหน่งกับเธอจะได้อิจฉา“เธออยากไปเหรอ?” พิทักษ์ถามยิ้มๆ ทว่าสายตากลับมีเล่ห์นัยบางอย่างที่พิมลภาไม่ทันสังเกต“ค่ะ น้องภาอยากไปกับพี่พิ”“ได้สิ ไอ้ต้อย มึงมานี่” หันไปสั่งคนงานที่บ้าน หญิงสาวมองตามด้วยสายตาแปลกใจเล็กน้อย ก่อนมือเล็กที่กำลังควงแขนจะถูกเขาแกะออกด้วยท่าทีรังเกียจ“ผู้หญิงคนนี้กูยกให้”“คะ?” พิมลภาย้อนถามด้วยสีหน้างงงวยยกให้?“พี่พิ…มะ..หมายความว่ายังไงคะ?”“ก็หมายความว่าฉันยกตัวเธอให้คนงานของฉันไงล่ะ” คำตอบของเขาแสนจะเย็นชาจนพิมลภาอึ้งไปชั่วครู่ มารู้สติก็ตอนที่ไอ้คนสวนดิบเถื่อนเข้ามาดึงแขน“ยี้ ปล่อยนะ ไม่ค่ะ น้องภาไม่ยอม” ปากเตรียมโวยวาย ยังไงที่นี่ก็สถานีตำรวจ เธอไม่เชื่อว่

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทพิเศษ

    ณ ห้องขังดวงตาคมกวาดมองนอกกรงขังด้วยสายตาหดหู่ บรรยากาศตอนสายเริ่มมีเจ้าพนักงานเดินขวักไขว่ไปมาสร้างความกระวนกระวายอับอายให้แก่ไฮโซหนุ่มเหลือเกิน ถ้าคุณปู่รู้ว่าก่อเรื่องทะเลาะวิวาทขณะรอลงอาญาเขาตายแน่ พยัคฆ์เมฆาย้อนคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เขาจำได้ว่าหลังรู้ข่าวว่าพี่ชายจะแต่งงานกับเยหลี เขาผิดหวังรุนแรงมาก‘เฮียสิงห์ เฮียทำแบบนี้กับผมได้ยังไง นั่นเมียผมนะเว้ย’ เขาตามไปอาละวาดต่อหน้าเฮียสิงห์ ก่อนชายคนนั้นจะนั่งไขว่ห้างหรี่ตามองมา พร้อมยังยิ้มเยาะใส่‘สิงห์มึงมีสิทธิ์เรียกร้องอีกเหรอ?’‘เหอะ เฮียหมายความว่ายังไง’‘ฉันถามแกไงล่ะ แกมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรอีก’‘ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์วะ มีอย่างที่ไหนพี่มาเอาเมียน้อง’ คำเหยียดส่อเสียดพาให้พี่ชายหน้าแดงด้วยความโกรธขึ้นทันที สรรพนามเรียกหาจึงเปลี่ยนตามแรงอารมณ์‘มึงหยุดพูดปากหมาๆ มึงอย่าลืมนะ มึงแอบอ้างมาตลอด’‘เฮียหมายความว่ายังไง? ผมไปแอบอ้างอะไร?’‘มึงก็รู้เหมือนที่กูรู้ คนที่ช่วยชีวิตเยหลีในกองเพลิงเมื่อตอนนั้นเป็นกู’ ข้อเท็จจริงที่ประกาศใส่หน้าพาให้คุณปู่ที่นั่งมองอยู่ไม่ไกลนั่งอึ้ง ในขณะที่เขาก็นิ่งไปด้วยความละอาย แต่ส่วนลึกก็ยังเถียง

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่41จบ

    คำว่า 'สารภาพ' พาให้เยหลีเริ่มจะไม่สบายใจ เธอเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาคมคายที่เคร่งขึ้นจนสัมผัสได้ผู้หญิงที่เคยจมกับความสัมพันธ์ที่เป็นพิษอยู่หลายปีเริ่มหวาดกลัวอย่าบอกนะว่าเฮียสิงห์แอบไปมีผู้หญิงคนอื่น?ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอคงทนไม่ได้ ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาเพียงถอดเสื้อยืดที่สวมอยู่ออก ท่ามกลางพระอาทิตย์ที่กำลังตก แสงสีส้มเองก็สาดส่องแผ่นหลังแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เยหลีเองก็เคยจินตนาการว่าภายใต้ร่มผ้าของเขาคงจะเป็นผิวเข้มเรียบเนียน ซึ่งอาจจะมีร่องรอยการต่อสู้บ้าง ทว่ากลับไม่คิดว่าจะเห็นรอยขรุขระคล้ายกับแผลไฟไหม้ดังที่เห็นในตอนนี้หญิงสาวชะงักไปชั่วครู่ ใจเริ่มสั่นระรัว มือเล็กขาวผ่องเอื้อมมือไปสัมผัสร่องรอยบนนั้นแผ่วเบา ดวงตาคมสวยรื้นน้ำใสเธอจำได้ว่าวันที่เกิดอุบัติเหตุไฟไหม้ เธอเผลอนอนหลับบนโซฟาในตึกเล็กที่เป็นเรือนไม้แกะฉลุลายตามสมัยนิยม ความร้อนจากการเผาไหม้ทำให้เด็กหญิงวัยประถมงัวเงียตื่น เวลานั้นรอบตัวมีแต่ควันไฟ เธอทั้งสำลัก อีกทั้งยังกลัวมาก แต่ก็พยายามคลานต่ำหาทางออก ทว่าควันที่พวยพุ่งทำให้คลานไปไม่ทันถึงทางออก อนุสติก่อนสลบเธอเห็นภาพรางๆ เป็นเด็กผู้ชายร่างผอมสูง เค้า

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่40

    เวลาผ่านไปเดือนกว่าหญิงสาวในชุดเสื้อกระโปรงสีชมพูอ่อนกำลังหมุนตัวอยู่หน้ากระจก พลางยกยิ้มให้กับรูปลักษณ์ใหม่ที่สะท้อนบนนั้น เฮียสิงห์น่าจะชอบลุคนี้นะ?ก็ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงอ่อนหวานนี่ เธออยากเอาใจแฟนเลยแต่งตัวตามที่คิดว่าแฟนจะชอบ“คุณหลีคะ คุณสิงห์มาแล้วค่ะ” สาวใช้คนสนิทเคาะประตู พร้อมกับส่งเสียงแจ้งเตือนด้วยความสุภาพเยหลียิ้มให้ตัวเองในกระจกอีกครั้ง พร้อมกับปลุกความมั่นใจในตนเอง เธอสวยขนาดนี้เฮียสิงห์ต้องชอบสิ! ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งใช้เวลาไม่กี่นาทีร่างเล็กก็เดินมาถึงสวนในคฤหาสน์ความชอบของเฮียสิงห์จะต่างจากอดีตสามีก็ตรงนี้ เฮียเสือรักในปาร์ตี้และความวุ่นวาย ในขณะที่เฮียสิงห์รักธรรมชาติและความสงบ ที่สำคัญยังชอบต้นไม้เป็นพิเศษโดยเฉพาะสวนของบ้านเธอ หญิงสาวสังเกตเห็นรูปร่างสูงใหญ่เอวสอบในเสื้อยืดลำลองดูสบายๆ ได้ในทันที“เฮียสิงห์คะ” เสียงหวานใสติดจะอ้อนเล็กๆ เรียกให้ชายหนุ่มหันมามองแล้วยิ้มตอบ นัยน์ตาคมลอบสำรวจคนตรงหน้าก่อนจะเอ่ยทัก“วันนี้เหมือนหลีแปลกๆ ไปนะ?” ไม่รู้ว่าแปลกตรงไหน แต่เขารู้ว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป“คิคิ หลีว่าแล้วเฮียสิงห์ต้องทัก”“….”“เฮียสิงห์ทายส

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่39

    เมื่อทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่หวังพยัคฆ์เมฆาถึงกับอยู่ในภาวะมึนงง กว่าจะรู้ตัวซูเปอร์คาร์คันหรูก็ขับมาถึงคอนโดหรูกลางใจเมือง ดวงตาคมเพ่งมองไปยังชั้นที่พิมลภาอยู่ อีโก้ลูกผู้ชายที่ถูกอดีตภรรยาทำร้ายย่อยยับถูกปลอบประโลมด้วยแสงไฟที่ลอดส่องออกมานั่นสิ ถึงแม้เยหลีจะเลิก ‘รัก’ เขาแล้ว ทว่าก็ยังมีผู้หญิงอีกคนที่แสนดี ยอมรับในตัวเขา และรักเขามากอยู่คนหนึ่งไม่ใช่หรือไง?ไม่มีเธอฉันก็ไม่ตายหรอกนะเยหลีริมฝีปากคนหน้าหล่อยกยิ้มขึ้น ใจเริ่มชื้นเขาสัญญากับตนเองว่าต่อไปหลังจากนี้จะเป็นแฟนที่ดีและจะเป็นสามีที่รักเดียวใจเดียว เขาจะแสดงให้เยหลีเห็นและต้องอิจฉาผู้หญิงคนนั้น หลังจากจอดรถเสร็จร่างสูงใหญ่รีบสับเท้าไปยังห้องอดีตชู้รักด้วยหัวใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง มือใหญ่สแกนบัตรเพื่อเข้าห้อง ยังไม่ทันสังเกตรองเท้าหนังชั้นดีที่ถูกถอดไว้ด้านหน้า ทว่ากับสะดุดตากับเสื้อคลุมสีหวานที่ถูกกองทิ้งไว้บนพื้น ปากที่เตรียมอ้าเรียกชู้รักหุบลงทันใด เขายิ้มผ้าคลุมชุดนอนขึ้นมาดู ใจดวงโตเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ เกิดลางสังหรไม่ค่อยดีบางอย่างภายในห้องมีเพียงเสียงแอร์คอนดิชัน อากาศเย็นเฉียบ แต่แผ่นหลังเขากลับชื้นเหงื่อด้วยค

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่38

    “คุณพยัคฆ์เมฆาคุณอย่าโง่ อย่าให้ฉันต้องย้ำว่าเราหย่ากันแล้ว และการที่คุณเบิกจ่ายเงินในส่วนที่คุณไม่ใช่เจ้าของ มันไม่ได้ต่างจากการฉ้อฉล”“หลี เฮียไม่ได้โกงเงินนะเว้ย เธอไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้” คำว่าฉ้อฉลมีผลให้คนตัวโตกว่าถึงกับร้อนรน ยิ่งสบตาเอาเรื่องของหญิงสาวยิ่งรู้ว่าเธอเอาจริง“ฉันไม่มีสิทธิ์พูด งั้นเอาแบบนี้ไหมคะ ฉันยินดีที่จะทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ และพร้อมจะไปแจ้งความ”“แจ้งความ!? เธอบ้าไปแล้ว เธออย่าลืมนะว่าวันที่ไฟไหม้เป็นฉันที่พาเธอไปส่งโรงพยาบาล”“ค่ะ เพราะฉันรู้ไงว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณ แต่...ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะไม่เอาเรื่อง ทดแทนกับบุญคุณที่คุณเคยช่วยชีวิต และฉันจะถือว่าเงินที่ฉันเสียไปหลายปีชดเชยหมดไปแล้ว ตกลงไหมคะ?”พยัคฆ์เมฆานิ่งอึ้ง ถ้าเขาตอบรับคำขอ นั่นก็แปลว่าข้ออ้างในการแถ และพาตนมาวนเวียนกับผู้หญิงตรงหน้าคงหายไป ส่วนความมั่นใจในตอนต้นที่ว่าถ้าเขาง้อเธอหน่อย เธอคงยกเลิกให้พลันสลายหายไปในทันทีเธอหมดรักเขาแล้วจริงๆ“หลี..เธอต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ?” เขาถามกลับเสียงแหบแห้ง แววตาเคลือบความเสียใจ เยหลีเพียงยกยิ้มข้างเดียว ก่อนจะตอบกลับคนในอดีตด้วยน้ำเสี

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status