Chapter 5 เดินหน้าจีบ

ธราที่เริ่มรู้สึกแปลก ๆ เวลาที่อยู่ใกล้คนพี่แต่ก็ยังไม่แน่ใจเพราะคนพี่จะดูแลตนเองเป็นพิเศษตลอดเวลาที่อยู่ที่พัทยา หลังจากที่กลับมาธราได้เกือบเดือน ธราก็ไปพบหมอตามที่นัด ซึ่งกระดูกเข้ากันได้ดี แต่ห้ามใช้งานหนักในช่วงแรก

ตนเองต้องเข้าออกกำลังกายแขนตามที่ทีมให้ทำ ค่อยทำทีละขั้น ตนเองไม่ได้เจอพี่โรเบิร์ตอีกเลยร่วมสองเดือนโดยที่ไม่มีการติดต่อกลับจากคนพี่เลย

“เฮ้อ!! เซ็ง น่าเบื่อชะมัด” ธราที่บ่นขึ้นเมื่อออกกำลังกายเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ไปหาอะไรอร่อยกินดีกว่า” ธราที่เดินออกจากยิมแล้วขึ้นรถตนเองตรงไปยังห้างสรรพสินค้าเพื่อหาร้านอาหารกิน

“หมับ! อ๊ะ แม่ง!!” ธราที่ร้องขึ้นเมื่อตนเองกำลังเดินมองหาร้านอาหารอยู่แล้วมีคนเดินมากอดคอตนเองอย่างแรง

“ฮึ ฮึ คิดถึงจัง” โรเบิร์ตที่เพิ่งกลับมาจากฮ่องกงโดยที่บินไปดูงานกับพ่อของเพื่อนรักแทนเพราะเมียท้องโตมากแล้วไม่อยากให้เพื่อนห่างเมีย

แล้วเพิ่งบินกลับมากะว่าจะมาซื้อของไว้ที่คอนโดแล้วจะไปอุ้มคนน้องมานอนที่คอนโดตนเอง ไม่คิดว่าโลกจะกลมและเข้าข้างตนเองมากขนาดนี้ ได้เห็นน้องที่ห้างสะงั้น น้องมาในชุดรองเท้าแตะแบบสวมกางเกงวอร์มเสื้อยืดคอกลมธรรมดา แต่แม่ง โคตรน่ารักในสายตาตนเอง

“อ้าวพี่รเบิร์ตเล่นอะไรเหมือนเด็กไปได้ ตกใจหมดเลย” ธราที่เอามือจับแขนคนพี่ไว้พร้อมพูดขึ้นเพราะตกใจจริง ๆ

“ฮึ ฮึ มาทำอะไรครับ แขนเป็นไงบ้าง”

“มาหาข้าวกินก่อนกลับคอนโดครับ ตอนนี้กำลังกายภาพบำบัดแขนอยู่ทุกวันครับ แล้วพี่ไปไหนมาเหรอครับ”

“เพิ่งกลับจากฮ่องกงครับ ไปเดือนกว่าแล้วกะทันหันแล้วอยู่ยาวเลย เพราะไม่อยากให้อีแวนส์ไปน้องขวัญจะคลอดพี่เลยอาสาไปดูงานแทนนะครับ คิดถึงเหรอ ฮึ ฮึ”

“บ้า ใครจะไปคิดถึงพี่ อยู่ดี ๆ ก็หายไปใบอกไม่กล่าว” ธราที่พุดขึ้นเบา ๆ ระหว่างที่เดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่น

“ขอโทษครับวุ่นวายนิดหนึ่งเลยไม่ได้บอก งั้นพี่กินด้วยแล้วกันครับยังไม่ได้กินข้าวเลยลงเครื่องก็มาหาซื้อของเลยครับยังไม่ได้ไปคอนโดเลย”

“ซื้ออะไรเหรอครับ ของใช้”

คนน้องหันมาถามคนพี่ที่ยังคงกอดคอตนเองไว้ไม่ปล่อย

“ของไว้ในตู้ครับ กะว่าจะมารับธราไปนอนเล่นที่คอนโดเลยจะซื้อของไปไว้ที่ตู้เย็น”

“หือ เว่อร์ไปป่าวพี่โรเบิร์ต”

“จริงครับ ไม่ได้พูดเล่น สั่งอาหารก่อนครับ แล้วค่อยคุยกัน” โรเบิร์ตหันมาบอกคนน้อง

“ผอมลงไปไหมครับธรา”

“นิดหน่อยครับ ตอนนี้เข้ายิมแล้วเดี๋ยวก็เหมือนเดิมพี่”

“ฮึ ฮึ ฟ่อด!” โรเบิร์ตที่นั่งข้างคนน้องแล้วก้มไปหอมหัวเบา ๆ

“เห้ย!!พี่ทำอะไรครับ”

“หอมครับ เพิ่งอาบน้ำมาเหรอ”

“ก็ไปออกกำลังกายมาก็ต้องอาบน้ำสิครับ แต่พี่นะเล่นอะไร คนมองกันหมดแล้ว”

“ฮึ ฮึ ก็ได้แค่มองไม่สนครับ คิดถึงพี่หรือเปล่าครับ”

“ไม่อ่า เฉย ๆ” ธราหันมาตอบคนพี่ที่ไม่ยอมไปนั่งฝั่งตรงข้ามตนเองแต่กลับมานั่งติดกับตนเองพร้อมเอาแขนกอดเอวไว้อีก

“ปล่อยแขนเลยพี่โรเบิร์ต อย่าแกล้งผมได้ไหม เฮ้อ” ในตอนแรกก็คิดถึงอยู่หรอกนะ แต่พอมาเจอแล้วรำคาญเฉยธราที่คิดในใจ

“ไม่ปล่อยครับ” โรเบิร์ตที่ตีมึนไม่ยอมปล่อยเพราะโต๊ะที่ตนเองนั่งเป็นโซฟาไม่มีคนมองเห็นช่วงเอวอยู่แล้วจึงไม่สนคำของน้องบอก

“เฮ้อ ไม่น่ามาเจอเลยเอาจริง” ธนาที่บ่นเบา ๆ

“ฮึ ฮึ จริงหรือเปล่าครับไม่ใช่คิดถึงพี่เหรอ”

“หือ ผมไม่ใช้สาว ๆ ในสต็อกพี่นะครับคุณโรเบิร์ต” ธราที่นั่งกอดอกตนเองพูดขึ้น

“ฮึ ฮึ แต่เป็นคนที่พี่คิดถึงครับ” หันมาบอกคนน้องด้วยเสียงเบา ๆ

“ทำไมต้องคิดถึงครับ”

“อยากรู้จริงอ่ะ”

“ไม่อยากรู้แล้วครับ ฮ่า ฮ่า”

“อ้าว ทำไมเปลี่ยนใจไวจังเลยครับ”

“อาหารมาแล้ว กินก่อนดีกว่าครับ ผมหิว ปล่อยได้แล้วแขนนะ” ธราที่เห็นอาหารที่ตนเองสั่งมาแล้วบอกคนพี่

“ฮึ ฮึ ครับ” โรเบิร์ตที่ยอมปล่อยแขนจากเอวคนน้อง แล้วนั่งกินอาหารพร้อมถามเรื่องทั่วไปกับคนน้อง

“เดี๋ยวช่วยพี่เลือกของก่อนกลับนะครับน้องธรา”

“ครับ”

ทั้งสองคนเดินเลือกของเข้าห้องพี่โรเบิร์ตกระทั่งได้ของครบแต่ดูเหมือนกว่าของที่เลือกจะมีแต่ของที่ตนเองชอบกินทั้งนั้น

“วันนี้ไปนอนที่คอนโดพี่นะครับ”

“หือ ทำไมต้องไปนอนที่คอนโดนของพี่ครับ”

“มีออกกำลังกายกี่โมงครับในแต่ละวัน”

“ช่วงบ่ายจันทร์ถึงศุกร์ครับ ทำไมครับ”

“อืม นอกนั้นไม่มีอะไรใช่ไหมครับ”

“ครับ มีแค่นั้นช่วงนี้”

“ดีแล้วครับ งั้นไปอยู่คอนโดกับพี่ก่อนนะครับ”

“ไม่เข้าใจครับพี่โรเบิร์ต” ธราที่ยัง งง ว่าทำไมตนเองต้องไปนอน

“นะครับ เดี๋ยวพี่ขับรถตามไปที่คอนโด แล้วเก็บเสื้อผ้ามานอนที่คอนโดพี่ ตามนี้นะครับ”

“เออ เออ ครับ” ธราที่ยัง งง ๆ ตอบคนพี่ไปแล้วก็เอามือลูบหัวตนเอง

โรเบิร์ตที่ขับรถตามคนน้องไปที่คอนโด เพื่อให้น้องขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าโดยที่ตนเองขึ้นไปที่ห้องน้องด้วย

ภายในห้องของน้องมีแต่ของที่เกี่ยวกับการแข่งรถ ทั้งหนังสือและของตกแต่งเกี่ยวกับการแข่งรถทั้งนั้น บงบอกตัวตนดีมาก

“ไม่ต้องเอาไปเยอะก็ได้ครับ” โรเบิร์ตที่เดินเข้ามาที่ห้องนอนของคนน้อง ห้องที่ตกแต่งสีเทาดำเป็นห้องนอนที่เรียบ ๆ ไม่ค่อยมีอะไรมากเพราะน้องน่าจะไว้พักผ่อนอย่างเดียว

“ห้องน่านอนดีนะครับ ดูสบาย”

“ฮึ ฮึ ขอบคุณครับ” ธราที่เก็บกระเป๋าเสร็จก็เดินมาหาคนพี่ที่เตียงตนเอง

“เรียบร้อยแล้วครับมีแค่นี้”

“โอเคครับเดี๋ยวพี่ถือให้” โรเบิร์ตที่รับกระเป๋าจากน้องมาถือให้

“พี่จะให้ผมไปนอนที่คอนโดทำไมครับ”

“อยากให้ไปนอนครับ”

“ถ้าผมไม่ไปละ พี่จะทำยังไง”

“มาอุ้มไปครับ ง่าย ๆ”

“ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับพี่”

“ฮึ ฮึ ครับไม่ยากเกินความสามารถ”

“เพื่อ!!”

“ตอบไปแล้วครับ”

“เฮ้อ ชีวิต”

“ทำไมครับ เดี๋ยวไปนอนแล้วจะติดใจไม่อยากกลับมาที่คอนโดของธราเลยนะครับ”

“ฮึ ฮึ ขนาดนั้นเลยเหรอครับ”

“ต้องไปเห็นเองครับแล้วจะรู้”

“ขอให้จริงนะครับ”

“อยากไปที่สนามแข่งไหมครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เข้าไป อยากไปดูไหม”

“เออ ไปครับ” ธราที่ยิ้มดีใจ ไม่ได้ลงแข่งได้ดูก็ยังดี

“ฮึ ฮึ” โรเบิร์ตหันมายิ้มเมื่อเห็นน้องยิ้มดีใจที่จะได้ไปสนามแข่ง

“เด็กน้อย” 

“อะไรนะครับพี่โรเบิร์ต”

“ไม่มีอะไรครับ ฮึ ฮึ”

“คอนโดคนพี่”

ธราที่มองคอนโดเมื่อคนพี่ขับเข้ามา กว้างขวางมากทางเข้าคอนโดเกือบกิโลมีกี่ชั้นว่ะเนี้ย ธารที่คิดในใจ

“มีอะไรหรือเปล่าครับ เห็นมอง”

“มองทั่วไปครับ”

“ขึ้นไปชั้นบนกันครับธรา”

ธราที่เดินตามคนพี่ โดยที่ตนเองก็ช่วยถือของที่ซื้อมาจากห้างเต็มสองมือส่วนคนพี่ทั้งสะพายกระเป๋าให้และถือของเต็มสองมือ

“ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด แกร๊ก” ทั้งสองคนเดินเข้ามาที่ห้องพัก โดยที่คนพี่วางของแล้วหยิบรองเท้าให้น้องเปลี่ยน

“ขอบคุณครับ”

ธราทีเอาของวางบนโต๊ะแล้วมองห้องของคนพี่ มีสองชั้น ชั้นล่างมีห้องกระจกเป็นห้องฟิตเนส ห้องครัวมีบาร์เหล้า ห้องรับแขกมีห้องน้ำ มีระเบียงห้องไว้นั่งเล่นค่อนข้างกว้าง

ชั้นบนเหมือนจะมีสามห้อง เออ นี่มันบ้านหลังหนึ่งเลยก็ว่าได้ โอ้แม่เจ้า สมกับที่คนพี่โปรโมตไว้ เพราะธรารู้สึกชอบจริงตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น

“ธรา ๆ ครับ เดี๋ยวพี่เอากระเป๋าเสื้อผ้าไปไว้ที่ห้องนอนก่อนนะครับ นั่งเล่นไปก่อนหรือจะขึ้นไปดูห้องนอนกับพี่ไหม”

“เออ ไปดูด้วยครับ” 

“โอเค ตามมาพี่มาได้เลยเดี๋ยวพาทัวร์”

“อยู่กี่คนครับเนี้ยทำไมห้องกว้างจังเลย เท่ากับบ้านหลังหนึ่งเลยนะครับ”

“คนเดียวครับ สนใจมาอยู่กับพี่ไหมครับ รับรองดูแลตลอดชีวิตเลย ฮึ ฮึ”

“เฮ้อ โปรโมชั่นดีเกินไปน่ากลัวครับ ฮ่า ฮ่า”

“ต้องแบบไหนครับถึงไม่น่ากลัว ฮึ ฮึ” 

“ชั้นบนจะมีห้องนอนสามห้องเลยครับ เราจะนอนห้องนี่นะชอบหรือเปล่าครับ” 

“ว้าว!! กว้างจังครับ มีห้องเสื้อผ้าด้านนี้นะ แล้วห้องน้ำอยู่นี่”

ธราเดินตามที่คนพี่แนะนำ ห้องคือกว้างเว่อร์เตียงคิงไซส์แต่ห้องโทนขาวเทาภายในห้องมีแค่โต๊ะกับโน้ตบุ๊คไว้นั่งทำงานมีโซฟา ส่วนห้องเสื้อผ้าอยู่ติดกันแบ่งเป็นสัดเป็นส่วนดีมาก

“ชอบหรือเปล่าครับ” โรเบิร์ตที่เอากระเป๋าเสื้อผ้าคนน้องไปไว้ที่ตู้พร้อมใส่ไม้แขวนเสื้อใส่ตู้ไว้เรียบร้อยและเก็บกระเป๋าไว้ในตู้

“หมับ! จุ๊บ” คนพี่เดินมากอดน้องจากด้านหลังพร้อมจูบไปที่ต้นคอ

“อ๊ะ พี่เล่นอะไรครับ ปล่อยผมเดี๋ยวนี้” ธราที่หันหน้ามาบอกคนพี่

“ฮึ ฮึ ตัวหอมจังครับ” ธราที่ยังคงมองหน้าคนตีมึนไม่ยอมปล่อยกอดเอวตนเอง

“พี่โรเบิร์ตยังอีก ยังไม่ปล่อย” ธราเอามือจับแขนคนพี่ที่กอดเอวตนเองอยู่ออกแต่ว่าคนพี่แขนเหนียวยังกะปลาหมึกเท่าไหร่ก็ไม่ออก

“ฮึ ฮึ ชอบห้องพี่หรือเปล่าครับ” 

“ไม่ยอมปล่อยใช่ไหมครับ”

“ขอกอดไว้แบบนี้สักพักได้ไหมครับ ตอนอยู่ที่ฮ่องกงทำงานไม่ได้หยุดเลยครับ ฮึ ฮึ”

ธราได้แต่ยืนนิ่งให้คนพี่กอดตนเองเมื่อได้ยินคนพี่บอกตอนไปทำงานอยู่ที่ฮ่องกง

“หมับ!! อ๊ะ!” ธราที่โดนคนพี่อุ้มเหวี่ยงไปบนเตียงขนาดใหญ่ร้องขึ้นเพราะตกใจจริง

“ฮึ ฮึ พี่รับรองไม่โดนแขนที่เจ็บครับ นอนเล่นบนเตียงก่อนนะครับ”

“เฮ้อ ออกกำลังบ่อยเหรอ แรงยังกับยักษ์”

“อืม เกือบทุกวันนะครับ ช่วงเช้า”

“ที่จริงธรากายภาพเองที่นี่ก็ได้นะครับ รู้วิธีอยู่แล้วมาใช่เหรอ”

“ต้องคุยกับทีมงานก่อนครับว่าได้ไหมเพราะหลังออกกำลังกายต้องเช็คแขนตลอด”

“อ้อ งั้นเหรอครับ แล้วตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมาเยอะหรือยังครับคิดเป็นเปอร์เซ็นให้เท่าไหร่เต็มร้อย”

“อืม เอาจริงก็แค่ประมาณสามสิบเปอร์เซ็นครับ เท่าที่คนที่กายภาพบอก เพราะเพิ่มเริ่มออกได้ไม่นานนะครับ”

“ต้องค่อย ๆ ทำไปนะอย่ารีบร้อนเพราะเดี๋ยวพลาดมันจะเจ็บยาวรู้ไหม”

ธราที่คิดในใจเมื่อคนพี่บอกตนเอง คงรู้แหละว่าตนเองเป็นคนใจร้อน

“เป็นอะไรครับ ทำไมเงียบมีอะไรหรือเปล่าถามพี่ได้นะ”

“เออ พี่จีบผมเหรอ”

“ครับจีบได้ใช่ไหม”

“เอาจริงเหรอพี่ ผมเป็นผู้ชายนะครับพี่ไม่ชอบผู้หญิงแล้วเหรอ”

“พี่ชอบธราครับเลยจีบไม่ต้องพูดถึงคนอื่น”

“เออ แต่ผมไม่ได้ชอบพี่นะรู้ใช่ไหมครับ”

“เปิดใจให้พี่จีบก่อนไหมครับ แล้วค่อยสรุป”

“เฮ้อ ก็คงต้องยอมแล้วมั้งครับ” ธราที่คิดในใจไม่รู้ว่าจะดีใจหรือทำตัวยังไงดี อยู่ดี ๆ ก็มีผู้ชายมาขอจีบซึ่งเป็นครั้งแรกของตนเองด้วยที่จะยอมให้ผู้ชายจีบ เอาว่ะลองดูสักตั้งค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน