ตอนที่ 3

รถจักรยานออกมาที่ท้ายหมู่บ้าน จุดหมายคือบ้านของพ่อสามีที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้เดือนกว่าๆ

ฉันมองเข้าไปยังประตู สองข้างรั้วมีต้นดอกเข็มสีแดงออกดอกสะพรั่ง

“พ่อเดชอยู่ไหมจ๊ะ… ”

ฉันร้องเรียกเมื่อสอดสายตาเข้ามาแต่มองไม่เห็นใคร

“อยู่จ้ะหนูเดือน… เข้ามาข้างในก่อน”

พ่อเดชกล่าวหลังจากเดินออกมาจากเบื้องหลังพุ่มไม้ริมรั้ว ในมือถือเสียบขุดดิน ร่างกายอาบเลื่อมไปด้วยเหงื่อเพราะว่ากำลังปลูกต้นไม้ ฉันสะดุดตากับร่างสูงใหญ่ของพ่อผัวเข้าอย่างจัง

“สวัสดีจ้ะพ่อเดช… ทำอะไรอยู่จ๊ะ”

ฉันถาม สายตาแทบไม่ละจากเรือนกายกำยำไปด้วยมัดกล้ามเพราะว่าพ่อเดชไม่ได้สวมเสื้อ จึงเห็นแผงอกนูนแน่นแข็งแกร่ง เส้นขนสีดำเป็นแพแผ่กระจายคลุมไปทั่วอก

ที่ฉันเห็นก็เพราะว่าพ่อเดชไม่ได้สวมเสื้อ ท้องแน่นไปด้วยลอนกล้าม ต่ำลงมาที่สะดือมีขนสีดำเลื้อยเป็นแนวยาวลงมาใต้ขอบกางเกงขาก๊วยบางๆ และบางอย่างที่เหวี่ยงไหวตามจังหวะก้าวเดือนเพาะพ่อเดชไม่ได้สวมกางเกงใน… ทำเอาใจฉันแต้นแรงขึ้นมาอย่างประหลาด

“พ่กำลังปลูกต้นไม้จ้ะ… ”

พ่อสามีตอบ

“พ่อเดชดูแข็งแรงจัง… ”

ฉันกล่าว แต่สายตายังไม่ละจากกึ่งกลางกายของพ่อเดช ยิ่งในตอนที่แกก้มลงนั่งถลกขากางเกงขึ้นมากองไว้เหนือเข่า ขากางเกงกว้างมากทำให้ฉันเห็นลำเนื้อที่ซุกซ่อนอยู่ข้างในตอนแกก้มๆ เงยๆ เก็บสายยางและอุปกรณ์ปลูกต้นไม้

ภาพที่เห็นโดยบังเอิญทำเอาฉันเกือบจะอุทานออกมาเพราะว่าพ่อเดชไม่ได้สวมกางเกงใน  

“ปีนี้พ่อเดชอายุเท่าไรแล้วจ๊ะ… ”

ฉันรู้สึกเขินที่เผลอมองจนใจเต้น รีบเปลี่ยนเรื่องคุยพร้อมกับชักสายตาออกมาจากภาพที่ทำให้หัวใจเต้นระทึก

“ปีนี้พ่ออายุห้าสิบแล้วจ้ะ… ”

พ่อสามีตอบ

“ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ… พ่อเดชยังดูหนุ่มมาก”

“นึกยังไงมาชมคนแก่”

“หนูพูดจริงนะคะ… นี่ถ้าบอกว่าพ่อเดชอายุสี่สิบหนูก็เชื่อค่ะ”

“ขนาดนั้นเชียวหรือ… ชมกันตรงๆ แบบนี้พ่อเขินนะ… ”

ตอนยิ้มเขินลุงเดชยิ่งดูน่ารัก…

ฉันขอสารภาพอย่างไม่อายว่าชอบผู้ชายผิวเข้ม ใบหน้าคมเข้ม ตัวใหญ่อย่างพ่อเดชคนนี้นี่แหละผู้ชายในสเปคของฉัน

แต่ช่างน่าขัน เพราะว่าในชีวิตจริงสวรรค์กลับให้สิ่งตรงกันข้าม เมื่อฉันได้ลูกชายของเขาซึ่งมีลักษณะตัวเล็กขาวตี๋มาเป็นสามี

“พ่อเดชยังหนุ่มยังแน่น… น่าจะหาผู้หญิงสักคนมาอยู่ด้วยนะคะอยู่คนเดียวเหงาแย่”

“พ่อแก่แล้ว… ผู้หญิงที่ไหนจะมาชอบคนแก่”

ฉันรู้ว่าพ่อเดชแกล้งถ่อมตัว

“มีเยอะแยะค่ะผู้หญิงที่ชอบผู้ชายเข้มๆ แมนๆ อย่างพ่อเดช… ”

“จริงอ่ะ… แล้วหนูล่ะชอบพ่อเดชหรือเปล่า”

เจอคำถามนี้เข้าไปฉันถึงกับอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองหน้าลุงเดช

เราสบตากับ…

ตำถามเมื่อครู่ทำเอาเราสองคนเงียบไปชั่วขณะ แต่ยังจ้องตากันไม่เลิก ฉันมองเห็นประกายความเร่าร้อนบางอย่างเต้นระยับอยู่เบื้องหลังดวงตาคมกริบของพ่อผัว ทำเอาฉันเกิดอาการใจเต้นรัว แก้มร้อนวูบวาบ

ซึ่งอาการแปลกๆ แบบนี้ฉันรู้ว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นในทุกครั้งที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ลุงเดช

“พ่อเดชบึกมาก กล้ามเป็นมัดเลยจ้ะ นี่คงออกกำลังกายทุกวันไหมจ๊ะ”

ฉันพยายามจะเปลี่ยนเรื่องจากคำถามที่ทำเอาเขินอายไปชั่วขณะ

“ใช่จ้ะ… พ่อออกกำลังกายทุกวัน บางวันก็ออกมาทำสวนปลูกต้นไม้อยู่หลังบ้าน ได้เหงื่อแล้วร่างกายมีความสุข”

พ่อเดชตอบ ฉันอดไม่ได้ที่ต้องเหลือบมองร่างกำยำอีกครั้ง ไม่ว่าจะมองมุมไหนพ่อเดชก็มีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว