แชร์

เป็นเพื่อนแล้วไง? NC กรุบกริบ

ผู้เขียน: มนต์สิงหา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-01 13:52:16

มันไม่น่าจะเรียกว่าจูบแล้วละมั้ง อย่างที่เจ้าตัวกำลังทำกับจอมทัพอยู่นี่ มันก็แค่แตะสัมผัสบนริมฝีปากซ้ำๆ ย้ำๆ ราวกับหญิงสาวกำลังจุ๊บหมาจุ๊บแมว เหมือนที่เขาเคยเห็นหญิงสาว ทำกับสัตว์เลี้ยงที่บ้านของเขาบ่อยๆ นั่นไง

แต่ที่ไม่ธรรมดาก็ตรงที่ว่า มันไม่มีอะไรปิดบังร่างกาย นอกซะจากผ้าขนหนูผืนบาง ที่ยังไม่ทันได้ห่อร่างของเธอเลยด้วยซ้ำ

เมื่อปิ่นปักจุ๊บเขาจนพอใจแล้วนั่นหละ ถึงได้ผละขึ้นมาสบตากับคนใต้ร่างด้วยนัยน์ตาฉ่ำวาว เพราะฤทธิ์ของเหล้าด้วยนั่นละ ถึงได้ทำให้เจ้าตัวใจกล้าถึงขนาดนั้น

เมื่อปิ่นปักพยายามผละออกมาจากร่างหนา แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยอมปล่อยแขนที่รวบกอดร่างของหญิงสาวเอาไว้ ฝ่ามือใหญ่พลางลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธออย่างเผลอไผล

ไม่มีคำพูดใดๆ มีเพียงสายตาที่มองกันไปมาอยู่อย่างนั้น กระทั่งฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมาจับหัวของหญิงสาวกดลงไปหาริมฝีปากของเขาเอง

ซึ่งครั้งนี้มันดูต่างไปจากเดิม เพราะจอมทัพไม่ได้เป็นฝ่ายรอรับสัมผัส แต่เขากลับรุกเร้าปลายลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของหญิงสาว ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร แถมยังปล่อยให้อีกฝ่ายตักตวงจากริมฝีปากของตัวเองเอาง่ายๆ

คนมันเมาก็เลยไม่รู้ตัวไง ไ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   เนื้อคู่อยู่ตรงนี้แล้ว ( จบ )

    “ฉันรักแก อยากแต่งงานกับแกแล้วก็มีลูกกับแก กับแกคนเดียวเท่านั้น...แต่ฉัน..แค่ไม่อยากทำลายความฝันของแก...แล้วแกก็...”“แกยังมีต่ออีกเหรอวะ! ฉันกำลังอินเลย...”ปิ่นปักแทรกขึ้นมาขัดจังหวะ เพราะคิดว่าก็ไม่น่าจะทันละมั้งก็ตั้งแต่ได้ผัวเป็นมัน นั่นน่ะทำลายความฝันของเธอไปแล้วหนึ่งข้อ ส่วนข้อที่สองมาบอกรักกันแถมยังขอแต่งงาน ความฝันห่าอะไรนั่นก็ลืมมันไปได้เลย“มีอีกนิด”“งั้นเชิญแกพูดออกมาให้หมดเลย...ฉันกำลังรอฟัง”พอได้ยินอย่างนั้นจอมทัพจึงยอมพูดความในใจออกมาให้เธอได้ฟังทั้งหมดว่า... “แล้วแกก็กำลังจะไปเรียนต่ออเมริกาตั้งหลายปี ฉันก็แค่อยากจะใช้เวลาอยู่กับแกสองคนให้มากที่สุด เพราะฉันคงจะตามไปดูแลแกที่นั่นไม่ได้ ระยะเวลาสี่ปีหรือมากกว่านั้นมันอาจจะทำให้แกเปลี่ยนไป เพราะเราอยู่ไกลกันมาก แล้วอีกอย่างที่นั่นมีแต่ฝรั่งทั้งนั้น มันอาจจะทำให้แกเขว เพราะแกเองก็อยากจะได้ผัวฝรั่งอยู่แล้วนี่ แล้วฉันก็ดันเบิกทางให้พวกมันไปแล้วด้วย ฉันคงทนไม่ได้เวลาที่นึกภาพว่าแกกำลังเอากับมัน...ปิ่นแก...”แป่ะ!“ไอ้บ้า! เดี๋ยวๆๆ นะ แกช่วยหยุดพูดก่อนได้มั๊ยวะ? ปิ่นปักรีบพูดแทรกขึ้นมา พร้อมกับเอาฝ่ามือเข้าไปปิดปากอีกคนหนึ

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   ยอมสารภาพ

    ปิ่นปักรีบผละออกมาก่อนที่จะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกกับเธอมากเกินไป แต่มันก็ไม่น่าจะทันแล้วมั๊ย? เพราะจอมทัพเป็นคนที่รู้สึกไวต่อสัมผัสของคนตรงหน้ายิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น ถ้าเปรียบเขาเป็นไฟหญิงสาวก็คือน้ำมันชั้นดีนั่นเลย“เรามาฉลองครัวใหม่กันมั๊ย?”เหมือนที่ปิ่นปักคิดเอาไว้ไม่มีผิดเลยสักนิดไง ก็คนมันรู้ใจแล้วก็เห็นขี้เห็นไส้กันมานานก็อย่างงี้นี่แหละ...“กินข้าวเอาแรงกันก่อนดีกว่ามั๊ยคะผู้กอง?...แล้วก็ลองสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ...จากนั้นก็บอกตัวเองว่ายุบหนอๆ เป็นเด็กดีนะคะ แล้วก็ช่วยทำตามที่คุณหมอแนะนำนะ...”จอมทัพหัวเราะพรืดออกมาทันที ที่เห็นคนตรงหน้ายกฝ่ามือบางขึ้นมาตบกลางอกเขาเบาๆ ในตอนที่บอกกับเขาว่าให้หายใจเข้าออกลึกๆ นั่นแต่มันก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เมื่อฝ่ามือบางเลื่อนลงไปลูบไล้ตรงช่วงล่างแล้วก็สั่งให้มันยุบลงหมับ!จอมทัพจับหมับลงมาบนข้อมือของคนตัวเล็กกว่า เพราะรู้นะสิว่าเธอจงใจจะแกล้งกัน แล้วมันก็ทำให้เขาอยากจะแกล้งเจ้าตัวกลับไปบ้าง...อย่างงี้...“พอดีผมเป็นเด็กดื้อนะครับ ก็คุณหมอเล่นลูบคลำมันซะขนาดนั้น มันก็ต้องมีแต่พองหนอๆ อย่างเดียว...เป็นงั้นผมก็จะขอเอาคุณหมอตรงนี้เลยน่าจะดีกว่ามั๊ย

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   ของมีค่าที่อยู่ใกล้ตา

    “จอม!...แกตั้งใจจะเซอร์ไพร์สฉันใช่มั๊ยละเนี่ย? ถึงได้ไม่ยอมบอกกัน แล้วปล่อยให้ฉันเข้ามาเห็นเองงี้เหรอ...งื้อ...มันน่ารักมากเลยว่ะ”ปิ่นปักอุทานตั้งแต่เห็นบ้านดินมาแต่ไกลๆ และกระโดดลงไปจากรถในทันที โดยที่จอมทัพยังไม่ทันได้ดับเครื่องมอเตอร์ไซค์เลยด้วยซ้ำเจ้าของร่างบางวิ่งเข้าไปสำรวจภายในบ้านดินที่ปลูกเอาไว้ได้อย่างน่ารัก หลังจากที่หญิงสาวดูทุกอย่างจนทั่วแล้วนั่นแหละเจ้าตัวถึงได้เปิดหน้าต่างออกไป ในขณะที่เห็นร่างหนากำลังถือข้าวของเดินเข้ามาใกล้ในจังหวะนั้นพอดี“ที่แกจ้างเขาทำไปทั้งหมดเนี่ย เสียเงินไปเท่าไหร่วะ แพงมากป่ะ?”“ไม่เท่าไหร่หรอก เพราะไม่ใช่เงินฉัน แต่เป็นเงินคุณนายจันทรา” จอมทัพตอบพร้อมกับยิ้มขำรับ ในขณะที่วางของทุกอย่างลงบนโต๊ะไม้ที่อยู่ติดกันกับหน้าต่าง พลางหันไปถามเจ้าของร่างบาง“แล้วไม่คิดจะช่วยกันขนของ?”“ฉันเป็นผู้หญิงต้องอ่อนแอป่ะ? แกทำไปคนเดียวเลยนะอย่ามาบ่น!” แล้วจอมทัพก็ถูกย้อนกลับมาทันทีอย่างที่เห็นว่าเขาแล้วหญิงสาวก็หมุนตัวเดินสำรวจไปทั่วๆ อีกรอบอย่างรู้สึกชอบใจเพราะช่วงหลังๆ ทางโรงพยาบาลมีคนไข้ถูกถ่ายเทมาจากที่อื่นค่อนข้างมาก ปิ่นปักจึงไม่มีเวลาได้มาพักที่นี่สัก

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   อย่ารอเวลา

    จอมทัพเลี้ยวรถเข้าไปจอดภายในบริเวณบ้านของหญิงสาว พร้อมกับหิ้วกระเป๋าให้เจ้าตัวที่เดินตามหลังเขาไปติดๆเมื่อมาถึงห้องรับแขก เจ้าของร่างใหญ่จึงเข้าไปกราบทักทายบิดามารดาของปิ่นปักที่กำลังนั่งรอลูกสาว จากนั้นเขาจึงขอตัวกลับบ้านที่อยู่ติดกันหลังถัดมาเมื่อเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ก็เห็นคนเป็นมารดานั่งรอเขาอยู่ก่อนหน้านั้น เพราะรู้ว่าลูกชายจะกลับมาหาท่านในวันนี้เจ้าของร่างหนายกมือขึ้นไหว้ ก่อนจะกวาดสายตามองหาน้องสาว ต่อเมื่อไม่เห็นเจ้าจันทร์นั่นละเขาจึงได้เอ่ยปากถามขึ้นมา“ไอ้เจ้ามันไปไหนละครับแม่ ป่านนี้แล้วผมยังไม่เห็นหน้ามันเลย”“เจ้ามันรู้ว่าจอมจะกลับมาบ้านวันนี้ไง ก็เลยขอแม่ไปค้างบ้านครูตาลสักสามวันเพื่อติวข้อสอบกับเพื่อน ๆ ของมันนั่นแหละ คราวนี้จะกลับมาอยู่กับแม่สักกี่วันละ? เห็นน้องมันบอกว่าหนูปิ่นก็กลับมาพร้อมกันนี่ใช่มั๊ยลูก?”นางจันทราถามลูกชายในสองประโยคหลัง นัยน์ตาสีเจือจางบ่งบอกวัยมองหน้าลูกชายนิ่งๆ เชิงรอคำตอบจากเจ้าของร่างใหญ่ในขณะที่ทิ้งตัวลงนั่งอยู่ข้างกัน“ครับแม่..ผมได้กลับมาอยู่กับแม่อาทิตย์หนึ่งครับ”“เห็นเจ้ามันเล่าให้แม่ฟังอีกว่า หนูปิ่นน่ะสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเ

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   ไม่ปฏิเสธ

    จอมทัพขับรถมารับปิ่นปักช่วงเย็น หลังเวลาเลิกงานเพื่อเดินทางกลับบ้านของทั้งคู่ที่อยู่ต่างจังหวัดพร้อมกันด้วยระยะทางที่ไม่ห่างจากกรุงเทพมากนัก จอมทัพจึงใช้เวลาในการขับรถไม่เกินชั่วโมงครึ่งก็ถึงแล้วบ้านของทั้งคู่มีรั้วอยู่ติดกันแต่คนละสไตล์ บ้านของจอมทัพเป็นบ้านไม้สักหลังใหญ่ ห่างออกไปในบริเวณเดียวกันเป็นโรงงานทำขนมไทย ที่ใช้แรงงานจากคนในหมู่บ้านทั้งนั้น และเป็นอาชีพที่สืบทอดกันมานานตั้งแต่สมัยตายาย และขนมที่ทำทั้งหลายจะถูกส่งไปขายทั่วประเทศไทย มีทั้งที่ส่งให้และมารับไปขายเองพื้นที่ทางด้านหลังยาวออกไปคือสวนผลไม้ ที่นางจันทราปลูกเอาไว้มากมายหลากหลายชนิดอยู่ติดกับบึงใหญ่ และมันก็เป็นสถานที่ที่จอมทัพมักจะพาปิ่นปักเข้าไปยิงนกตกปลาเล่นๆ กันเป็นประจำส่วนบ้านของปิ่นปักจะเป็นบ้านทันสมัยสไตล์ยุโรป ทั้งพ่อและแม่ของหญิงสาวมีอาชีพเดียวกันนั่นก็คือเป็นแพทย์ของโรงพยาบาลประจำจังหวัดและเปิดคลีนิครักษาคนไข้ในช่วงเวลานอกราชการทั้งสองครอบครัวสนิทกันมากเนื่องจากนางจันทราซึ่งเป็นมารดาของจอมทัพ เป็นเพื่อนสนิทกับแพทย์หญิงสมฤทัยแม่ของปิ่นปักนั่นเองอีกทั้งนางจันทรายังได้แบ่งที่ทางด้านข้าง ขายให้กับสมฤทัยใน

  • ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา   มันก็ทำได้แค่คิด

    เพียงแต่...วันนี้มันมีอะไรที่ต่างไปจากเดิม...ต่อให้จอมทัพจะจาบจ้วงอย่างหนักหน่วงหรือล่วงล้ำหญิงสาวมากแค่ไหน แต่ในวันนี้มันกลับทำให้เธอรู้สึกลึกซึ้ง มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาด้วยคำพูดที่ว่า เธอคือคนพิเศษอีกทั้งยังเป็นที่รักของมันเพียงคนเดียว...และอ้อมกอดจากร่างใหญ่ ที่มีให้กันตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งทุกอย่างได้จบลง...“จอม...ตื่นเถอะ”“......”มือบางเขย่าร่างหนาที่นอนซุกใบหน้าคมคายเอาไว้ตรงสองเต้าที่เจ้าตัวโปรดปราน ในขณะเดียวกันร่างใหญ่ก็ใช้วงแขนกอดรัดร่างของหญิงสาวเอาไว้แน่นจนแทบจะกระดิกไปทางไหนไม่ได้เลยถึงปิ่นปักจะเรียกยังไงแต่เจ้าตัวก็ไม่ได้ยิน หญิงสาวจึงตัดสินใจเรียกมันอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม“ไอ้จอม!...ตื่น!...”“......”ไม่มีสัญญาณตอบรับจากร่างหนา ถึงแม้ว่าเธอจะเรียกมันอยู่ข้างหู แต่ทว่าเจ้าตัวก็ยังนอนนิ่งเฉยอยู่ได้ พอเห็นอย่างนั้นหญิงสาวจึงตัดสินทำอะไรบางอย่างกับเจ้าของร่างใหญ่...แบบนี้ไง...หงับๆ!“โอ๊ย!..ไอ้หมาปิ่น!...แกกล้ากัดหูฉันเหรอ!?”จอมทัพสะดุ้งโหยง ก่อนจะร้องเสียงหลงโวยวาย จากนั้นจึงก้มลงไปงับหัวนมของอีกฝ่ายเพื่อเอาคืนในเวลาอันรวดเร็ว“นี่แน่ะ!...”หงับ!

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status