เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 20
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-14 17:00:11
บทล่าสุด
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 84
เมื่อการแข่งขันจบลง ทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบ พอร์ชยังคงใช้ชีวิตวนเวียนอยู่ใกล้ตัวของนิกซ์กับนิวเยียร์ แค่รักษาระยะห่างตามที่ควรจะเป็น ต่างจากพายอาร์ที่ไม่กล้าสู้หน้าเพื่อนเพราะความคาดหวังของตัวเอง จึงตัดสินใจย้ายไปเรียนต่อต่างประเทศเพื่อลบทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น ลืมว่าเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน… จุ๊บ~
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 83
ตั้งแต่ที่ตอบตกลงย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกับนิกซ์เมื่อเดือนก่อน ตอนนี้เขาพาเธอย้ายเข้าคอนโดที่เขาซื้อให้เธอแล้ว… ฟังไม่ผิด คอนโดหลังนี้เขาซื้อมันเป็นชื่อของเธอ โดยที่เธอก็เพิ่งจะรู้ก็วันก่อนที่จะย้ายเข้ามา เพราะเขาเอาเอกสารมาให้เธอเซ็น แต่กว่าเธอจะยอมเซ็นให้เขาได้ก็เกือบจะต้องทะเลาะกัน เพราะเธอไม่ได้อยา
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 82
ฟุ่บ! ร่างบางของนิวเยียร์ถูกจับเหวี่ยงลงบนโซฟาเบาๆ ก่อนที่เจ้าของการกระทำจะโถมตัวเข้าใส่เธออย่างกับสัตว์ดุร้ายที่เจอเหยื่อชิ้นโปรด “อ้ะ! พี่นิกซ์จะทำอะไร” “คิดถึง” นิกซ์ตอบกลับเสียงทุ้มต่ำ ก้มลงซุกไซ้ไปตามลำคอระหงของเธออย่างแสนคิดถึง นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เขาต้องพาเธอออกมาอยู่ข้างนอก เ
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 81
5:30 pm “อื้อ~” เสียงครางในลำคอแผ่วเบาดังมาจากคนตัวเล็กที่นอนหลับไปเพราะพิษไข้ตั้งแต่บ่าย ดวงตากลมโตปรือตาขึ้นมองช้าๆ ด้วยความงัวเงีย ก่อนจะพลิกตัวจากการนอนตะแคงขึ้นนอนหงาย “ฝันงั้นเหรอ” เสียงเล็กแหบแห้งพึมพำออกมาเบาๆ เมื่อมองดูข้างกายตัวเองแล้วพบเพียงความว่างเปล่าเท่านั้น “นี่เราคิดถึงน
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 80
พอได้ยินคนตัวสูงพูดมาแบบนั้นเธอจึงยอมคลายแรงที่โอบกอดเขาไว้แน่นลงทีละนิด แต่ก็ยังไม่ยอมผละตัวออกห่างจากเขาไปไหน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาโดยที่มือทั่งสองข้างยังสวมกอดเอวสอบไว้หลวมๆ “ร้องไห้ทำไม!” นิกซ์ถามด้วยความตกใจ เมื่อคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้า แค่เธอกะพริบตาน้ำ
ของหวงของนิกซ์ บทที่ 79
นิวเยียร์กลับถึงบ้านในช่วงบ่าย หลังจากที่อดทนเข้าเรียนคลาสเช้าต่อจนจบตามลำพัง ไร้เพื่อนอย่างพายอาร์นั่งเม้ามอยเคียงข้างกันอย่างทุกที อาการคั่นเนื้อคั่นตัวเมื่อเช้าก็ดูจะหนักขึ้นแม้ว่าจะกินยาไปแล้ว พอกลับมาถึงบ้านได้เธอก็ขลุกตัวอยู่แต่ในห้อง นอนซึมด้วยพิษไข้อ่อนๆ ไหนจะจิตใจที่อ่อนไหวที่เพิ่งจะผ่านการ
บางทีคุณอาจจะชอบ
