Beranda / โรแมนติก / ขังรักลูกหนี้ / ตอนที่ 10 อยู่ที่นี่ไปก่อน

Share

ตอนที่ 10 อยู่ที่นี่ไปก่อน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-26 00:27:55

 

หลังจากจัดการเรื่องแจ้งความเรียบร้อยแล้ว ศรุตก็กลับมายังหอพักของนลินภัสร์อีกครั้ง จากนั้นเขา นลินภัสร์และชยาภรณ์ก็ช่วยกันเอาของใช้ที่จำเป็นใส่หลังรถส่วนบางอย่างเธอก็ฝากไว้ที่ห้องของชยาภรณ์ก่อน

“เธอไปรอฉันในรถก่อนนะมายด์ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเพื่อนของเธอนิดหน่อย”

“ค่ะคุณศรุต”

เมื่อนลินภัสร์เดินเข้าไปนั่งรอในรถแล้วศรุตก็เดินมาคุยกับชยาภรณ์

“คุณศรุตมีอะไรหรือเปล่า”

“ฉันอยากให้เรื่องที่มายด์กับฉันรู้จักกันเป็นความลับเธอจะไม่บอกเรื่องนี้กับเพื่อนคนอื่นได้ไหม”

“ถึงคุณศรุตไม่สั่งน้ำก็จะไม่บอกคนอื่นค่ะ แต่กลุ่มเราเพื่อนสนิททั้งหมดสามคนยังมีวิอีกคนหนึ่งน้ำขอเล่าเรื่องนี้ให้วิฟังได้ไหมรับรองว่าเราสามคนจะเก็บทุกอย่างเป็นความลับ”

“ถ้าเธอมั่นใจว่าเพื่อนของเธอจะเก็บความลับเรื่องนี้อยู่ ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่กับคนอื่นที่ไม่สนิทก็อย่าพึ่งพูดเรื่องนี้ออกไปแล้วฉันฝากดูด้วยว่าระหว่างนี้ผู้ชายคนเมื่อวานยังมาหามายด์ที่นี่อีกไหม”

“ได้ค่ะ”

“นี่เบอร์โทรศัพท์ของฉันมีอะไรเธอโทรหาฉันได้ตลอดเลยนะส่วนเรื่องไปทำงานที่ผับฉันว่าช่วงนี้มายด์น่าจะยังไปไม่ได้เขายังเจ็บเข่าอยู่แล้วเธอจะไปทำงานคนเดียวได้ใช่ไหม”

“ไม่มีปัญหาหรอกค่ะแค่นี้สบายมากน้ำไปเองได้ น้ำฝากคุณศรุตดูแลมายด์ด้วยนะคะ”

“อือ ฉันไปก่อนนะถ้าเธอมีอะไรขาดเหลือหรือต้องการหรือไม่ต้องการให้ฉันช่วยอะไรก็ติดต่อฉันมาได้ตลอด”

“ขอบคุณค่ะคุณศรุต”

เมื่อคุยกับชยาภรณ์เสร็จแล้วศรุตก็เดินกลับเข้ามาในรถก่อนจะสตาร์ทเครื่องและพาหญิงสาวขับออกมาจากบริเวณหอพักในเวลาบ่ายของวันเสาร์

“คุณศรุตจะพามายด์ไปอยู่ที่ไหนคะห้องพักของพนักงานหรือเปล่า”

“ไม่ใช่หรอกฉันจะพาเธอไปอยู่ที่คอนโดของฉันก่อน”

“ทำไมถึงพามายด์ไปอยู่ที่นั่นเหรอคะ ขอไปอยู่ที่อื่นได้ไหม”

“ตอนนี้ห้องพักของพนักงานไม่มีห้องไหนว่างเลย แล้วถ้าฉันให้เธอไปอยู่ทุกคนก็ต้องสงสัยแน่ ว่าเธอเป็นแค่เด็กฝึกงานแล้วมาอยู่หอพักของบริษัทได้ยังไง”

“แต่มายด์เกรงใจคุณนะคะ”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกคอนโดของฉันมีสามห้องนอน สามห้องน้ำฉันกับเธอจะอยู่กันคนละโซนอยู่แล้ว”

“มายด์ขอไปอยู่แค่ชั่วคราวได้ไหม ถ้าหากพี่แบงค์เขาไม่มาตามมายด์แล้วมายด์จะกลับมาอยู่ที่เดิม”

“แต่อีกหน่อยเธอก็ต้องไปทำงานเป็นเลขาของฉันนะ ฉันว่าอยู่คอนโดของฉันไปก่อนก็ได้ ถ้าห้องพักของพนักงานว่างก็ค่อยย้ายเข้าไปอยู่ แล้วไม่ต้องพูดว่าเกรงใจอีกนะ ฉันเบื่อที่จะฟังคำนี้จริงๆ”

“แต่มายด์ต้องไปทำงานที่ผับนะคะ กว่าจะกลับก็ดึกมากมายด์เกรงใจคุณค่ะ”

“งานกลางคืนฉันว่าช่วงนี้อย่าพึ่งไปทำเลยดีไหม”

“แต่ถ้ามายด์ไม่ไปทำงานรายได้ของมายด์ก็จะหายไปเยอะเลยนะคะ”

“แต่เธอไม่ต้องจ่ายค่าห้องกับค่าอาหาร

“คุณจะให้มายด์ไปอยู่ฟรีๆ แล้วยังจะจ่ายค่าอาหารให้มายด์อีกเหรอคะ”

“ถ้าไม่อยากอยู่ฟรีก็ช่วยงานฉัน”

“งานอะไรคะ”

“ก็งานที่บริษัทนั่นแหละบางทีฉันก็เอากลับไปทำต่อที่คอนโด”

“ถ้างั้นก็ได้ค่ะ”

“ฉันรู้นะว่าเธอเกรงใจและตอนนี้เธอก็กำลังลำบากเรื่องเงินฉันไม่ได้เร่งรัดหนี้สินว่าเธอจะต้องจ่ายฉันภายในกี่ปี”

“แต่มายด์อยากใช้หนี้ของคุณให้เร็วที่สุดการเป็นหนี้มันไม่โอเคเลยนะคะ”

“ฉันรู้ฉันเองก็เคยเป็นหนี้มาก่อน”

“คุณศรุตเคยเป็นหนี้เหรอคะ”

“อือ ตอนฉันเรียนยายของฉันก็ไปกู้เงินจากเจ๊เจ้าของตลาดมาส่งฉันเรียนเหมือนกัน พอฉันเรียนจบก็ต้องรีบหางานทำเพื่อจะเอาเงินมาจ่าย ดอกเบี้ยพวกนั้นมหาโหดเลยทีเดียว ฉันทำงานสองปีถึงจะใช้หนี้หมด จากนั้นก็ไปกู้เงินธนาคารและมาเปิดบริษัทนี่” เขาอธิบายให้เธอฟังซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อน

“คุณเป็นคนเก่งมากๆ เลยนะคะ แล้วตอนนี้คุณยังอยู่กับคุณยายที่คอนโดหรือเปล่าคะ”

“ไม่หรอกยายฉันเสียไปหลายปีแล้ว”

“มายด์เสียใจด้วยนะคะ”

“ฉันต่างหากที่ควรพูดคำนี้กับเธอเพราะเธอก็เพิ่งเสียยายไปเหมือนกัน แผลของเธอมันยังใหม่ อยู่ฉันเข้าใจดีว่าการสูญเสียคนที่เรารักมันเจ็บปวดมากแค่ไหน แต่บางครั้งฉันก็จะเก็บมันมาเป็นแรงผลักดันให้ฉันพัฒนาตัวเองและทำงานให้มากขึ้นเพื่อให้ท่านมองลงมาแล้วเห็นว่าฉันสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง” เขาเล่าเรื่องของตัวเองให้กับนลินภัสร์เพื่อจะให้เธอรู้ว่ากว่าเขาจะมาถึงวันนี้ก็ต้องผ่านเรื่องราวมามากมาย บางทีมันอาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้หญิงสาวได้ต่อสู้กับเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

“มายด์ก็จะพยายามเข้มแข็งให้ได้มากที่สุดค่ะ ตอนนี้มายด์มีพี่ชายก็เหมือนไม่มี การอยู่ตัวคนเดียวก็เหมือนจะสบายนะคะไม่ต้องกังวลอะไรมากมาย แต่บางครั้งมันก็รู้สึกเหงามากๆ”

“เธอคงสนิทกับยายมากๆ ใช่ไหมล่ะ”

“ค่ะมายสนิทกับยายมาก แต่ก่อนเวลามีเรื่องอะไรมายด์จะเล่าให้ยายฟังตลอดถึงแม้มายด์ที่อยู่หอพักและยายจะอยู่ที่บ้านแต่เราก็โทรคุยกันทุกวัน แต่ตอนนี้มายด์ไม่มีใครจะโทรหาแล้ว มันเหมือนกับเราอยู่คนเดียวบนโลกที่แสนโหดร้ายแบบนี้ แต่มายด์ก็ยังโชคดีที่มีเพื่อนรักสองคนคอยอยู่ข้างๆ แล้วก็โชคดีมากๆ ที่คุณศรุตให้ความเมตตามายด์ค่ะ”

หญิงสาวพูดกับเขาด้วยเสียงสั่นเครือศรุตไม่ชอบแบบนี้เลยเพราะเขาเป็นคนแพ้น้ำตาผู้หญิงชายหนุ่มเลยพยายามไม่หันไปมองและปล่อยให้เธอร้องไห้จนกระทั่งมาถึงคอนโดมิเนียมของตัวเอง

เมื่อมาถึงเขาก็แจ้งนิติบุคคลของคอนโดว่าจากนี้นลินภัสร์จะมาอาศัยอยู่ที่ห้องนอนของเขาจากนั้นก็ช่วยกันขนของใช้ที่จำเป็นของหญิงสาวขึ้นไปเก็บบนห้อง

“เธอจะจัดของไปพลางๆ ก่อนนะซักหกโมงเย็นฉันจะพาไปกินข้าว”

“ได้ค่ะคุณศรุต”

พอชายหนุ่มเดินออกจากห้องไปแล้วนลินภัสร์ก็เริ่มจัดของใช้และเสื้อผ้าเข้าตู้จนกระทั่งใกล้ถึงเวลาหกโมงเย็นหญิงสาวก็เข้าไปอาบน้ำจากนั้นสวมเดรสแขนกุดกระโปรงยาวคุมเข่าเดินออกมาจากห้องเพื่อจะไปทานอาหารเย็นตามที่เจ้าของห้องนัดไว้

แต่เธอออกมานั่งรอในห้องรับแขกเขาก็ยังไม่ออกมาสักทีหญิงสาวเลยไลน์ไปคุยกับวิชัญญาและชยาภรณ์ซึ่งตอนนี้ทั้งสามคนรู้เรื่องระหว่างเธอกับศรุตแล้ว แต่ก็สัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครเพราะถ้าบอกก็ไปทุกคนก็ต้องมีผลกระทบแน่ๆ

หญิงสาวคุยกับเพื่อนอยู่เกือบสิบนาทีศรุตก็เดินออกมาจากห้องนอนของเขา

“รอนานไหม”

“นิดหน่อยค่ะ”

“โทษทีนะพอดีฉันคุยธุระอยู่น่ะ หิวหรือยังล่ะ”

“เริ่มหิวแล้วค่ะถ้ายังงั้นไปกินร้านใกล้ๆ นี่ดีไหมกินเสร็จแล้วจะได้กลับมานอนพักเธอ เอายามาด้วยแล้วใช่ไหม”

“ใช่ค่ะมียาก่อนอาหารหรือเปล่า”

“มีค่ะเดี๋ยวไปถึงร้านมายด์ค่อยกินก็ได้”

“ยังเจ็บแผลอยู่ไหม”

“มันแค่ตึงๆ ค่ะ”

“เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วแวะไปล้างแผลที่โรงพยาบาลนะ ให้พยาบาลเขาสอนวิธีล้างแผลและให้เขาจัดอุปกรณ์ล้างแผลมาให้เลย ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากไปโรงพยาบาลบ่อย”

“ค่ะคุณศรุต”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 32 ขังรักด้วยหัวใจ (ตอนจบ)

    ศรุตเองก็รู้สึกเสียใจไม่แพ้กันความเป็นคนปากแข็งของเขากำลังทำร้ายจิตใจคนที่เขารักและชายหนุ่มก็รู้สึกตัวแล้วว่าตอนนี้ตนเองได้ทำผิดพลาดกับนลันภัสร์มากๆ สิ่งที่เขาทำมันทำลายความรู้สึกของเธอและทำให้เธอต้องร้องไห้“ฉันขอโทษนะมายด์ ฉันไม่น่าทำแบบนี้กับเธอเลย ฉันจะฉีกสัญญาทั้งหมดนี้ทิ้ง” เขาพูดจบก็ฉีกสัญญาทิ้ง“ตอนนี้เป็นอิสระจากฉันแล้วนะ ฉันจะไม่รั้งเธอไว้ด้วยคำว่าลูกหนี้อีกต่อไป แต่ฉันอยากจะขอร้องให้เธออยู่กับฉันจะได้ไหม”นลันภัสร์เงียบรอฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่ออีกไหม ศรุตมองหน้าของเธอและใช้ปลายนิ้วโป้งเช็ดน้ำตาออก เขายิ้มแล้วจับมือเธออีกครั้ง“มายด์เธออยู่กับฉันแบบนี้นะ อยู่กับฉันตลอดไปได้ไหม ฉันคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วย เธอเป็นทุกอย่างของฉันนะมายด์”“คุณศรุตจะให้มายด์อยู่กับคุณแบบนี้ตลอดไปจริงๆ ใช่ไหมคะ”“ใช้สิชีวิตนี้ฉันคงหาผู้หญิงที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขเหมือนเธอไม่ได้นะมายด์” ชายหนุ่มพูดแล้วถอนหายใจเขาไม่เคยรู้สึกประหม่าแบบนี้มาก่อนผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าช่วงนี้อิทธิพลกับหัวใจของเขาเอามากๆและคงจะใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้แน่ๆ ถ้าเดินออกไปจากชีวิตของเขา“มายด์ฉันรักเธอนะ” ในที่สุดเขาก็ตัดสิน

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 31 ความสุขลดน้อยลง

    งานเปิดร้านเครื่องสำอางร้านใหม่ห้าสาขาผ่านไปได้ด้วยดี นลินภัสร์และศรุตช่วยกันทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต จนแทบจะไม่มีเวลาใกล้ชิดกันเลย แต่มันกลับทำให้เขารู้สึกมีความสุขมากๆชายหนุ่มเข้าใจแล้วว่าความสุขของคนเรามันไม่ได้มีแค่บนเตียงเท่านั้น การที่มีคนอยู่ข้างๆ ได้เห็นรอยยิ้มของเธอในวันที่เหนื่อยต่างหากล่ะมันคือความสุขที่แท้จริงแต่นลินภัสร์ก็ทำให้เขาไม่พอใจเพราะเมื่อวานตอนที่ไปเปิดสาขาใหม่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หญิงสาวพูดคุยกับเจ้าของห้างสรรพสินค้าด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรและทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ไว้และพยายามคิดว่าสิ่งที่เธอทำลงไปนั้นเธอทำเพื่องานแต่แล้วศรุตก็ไม่พอใจมากขึ้นเมื่อมีช่อดอกไม้ช่อโตส่งมาให้นลินภัสร์“ดอกไม้นั่นของใครเหรอ” เขาเรียกหญิงสาวเข้ามาถามเมื่อกลับจากทานอาหารกลางวันและเห็นดอกกุหลาบสีแดงช่อโตวางอยู่บนโต๊ะทำงานของนลินภัสร์“ดอกไม้ของคุณวศินค่ะ”“เธอมายด์ถึงคุณวศินเจ้าของห้างที่เราเปิดร้านเครื่องสำอางเมื่อวานใช่มั๊ย”“ใช่ค่ะ”“ทำไมเขาต้องเอาดอกไม้มาให้เธอด้วยล่ะ”“เขาก็คงอยากจะแสดงความขอบคุณที่เราเข้าไปเช่าพื้นที่ของเขาค่ะ”“ถ้าเขาจะขอบคุณจร

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 30 ต้องรั้งเธอไว้

    เมื่อรู้ว่าตนเองเป็นอิสระจากคำว่าลูกหนี้แล้วนลินภัสร์ก็มีความสุขมากเย็นนี้หญิงสาวเลยขอเป็นคนเลี้ยงอาหารเย็นกับศรุตที่ร้านอาหารประจำของทั้งสองคน“คุณศรุตค่ะมื้อนี้มายด์ก็เป็นคนเลี้ยงคุณนะคะ”“นึกยังไงดีเดี๋ยวจะเลี้ยงฉันล่ะ”“ก็มายด์อยากฉลองที่ตอนนี้มายด์ไม่ใช่ลูกหนี้ของคุณแล้ว”“ดูเหมือนเธอจะดีใจมากๆ เลยนะมายด์”“ก็แน่สิคะ มีใครบ้างล่ะอยากจะมีคำว่าลูกหนี้ติดตัว”“ฉันว่าเธอคิดมากเกินไปแล้ว ฉันไม่เคยมองว่าเธอมีคำนั้นติดตัวอยู่เลย ฉันมองเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่งที่ช่วยงานฉันได้ดีมากๆ และทำให้ฉันมีความสุขมากๆ”“ถึงคุณศรุตไม่พูดหรือใครไม่พูดแต่ความรู้สึกมันก็ติดอยู่ในใจมายด์ค่ะ แต่ตอนนี้มายด์รู้สึกดีมากๆ และมีความสุขที่สุดเลยค่ะ”“ฉันก็ดีใจนะที่เธอมีความสุข และยิ้มแบบนี้ฉันชอบรอยยิ้มของเธอมากๆ”“ต่อไปมายด์คงยิ้มได้มากขึ้น”“มันก็ดีนะ แต่ขอร้องนะอย่ายิ้มแบบนี้ให้กับใคร”“มายด์ก็ไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้กับใครมายด์ยิ้มให้กับคุณศรุตคนเดียว”“ถ้าวันไหนเธอยิ้มแบบนี้ให้คนอื่นฉันคงรู้สึกเสียใจมากๆ”“มายด์สัญญาเลยว่าจะยิ้มแบบนี้ให้แค่คุณคนเดียวเท่านั้นค่ะแล้วคุณล่ะ”“ตั้งแต่รู้จักกันมาเธอเคยเห็นฉันยิ้มให้ผู

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 29 หมดหนี้

    นลินภัสร์มาทำงานที่บริษัทของศรุตได้เกือบสามเดือนแล้วตอนนี้งานทุกอย่างกำลังเข้าที่หญิงสาวช่วยงานของชายหนุ่มได้ดีมากๆ ตอนนี้การเจรจากับทางเกาหลีก็ลงตัวตอนนี้บริษัทก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาก ศรุตคาดว่าภายในกลางเดือนก็จะเปิดร้านเครื่องสำอางได้พร้อมกันทั้งหมดห้าสาขาในกรุงเทพจากนั้นเขาก็จะขยายสาขาไปตามต่างจังหวัดเหมือนกับธุรกิจแรกของตนเองบ่ายวันหนึ่งขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งทำงานอยู่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นสามครั้งก่อนประตูจะเปิดออก“มีอะไรหรือเปล่ามายด์หรือฉันมีประชุม”“เปล่าหรอกค่ะ มายด์จะขออนุญาตคุณศรุตออกไปเจอพี่ไม้ได้ไหมคะ”“พี่ชายเธอน่ะเหรอ”“ใช่ค่ะ เมื่อกี้พี่ไม้โทรมาหา เขาบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยมายด์เลยให้เขามาเจอที่ร้านกาแฟข้างๆ บริษัทค่ะ”“เธออยากให้ฉันลงไปด้วยมั้ย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มายด์ไม่ไปคนเดียวได้ ถ้าคุณศรุตมีงานด่วนก็โทรตามมายด์นะคะ”“ช่วงนี้ไม่น่าจะมีงานด่วนอะไร เธอใช้เวลากับพี่ชายให้เต็มที่ก็แล้วกันนะ จะคุยกันจนถึงเลิกงานเลยก็ได้ฉันไม่ว่าอะไร”“คงไม่คุยนานขนาดนั้นหรอกค่ะ มายด์ขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับขึ้นมาเคลียร์งานค่ะ”หญิงสาวรีบเดินออกมาจากห้องและตรงไปที่ลิฟต์ เมื

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 28 ถ้าไม่ยอมนอนฉันก็จะทำอย่างอื่น nc

    ศรุตเอ่ยขอด้วยเสียงแหบพร่านลินภัสร์มองใบหน้าของเขาแล้วก็พยักหน้าเธอตัดสินใจแล้วว่าเธอจะมอบความสุขให้กับเขาเหมือนที่เขามอบให้เธอมาจนนับครั้งไม่ถ้วน“แต่มายด์ไม่เคย....”“ฉันจะสอนเธอเองนะ”ชายหนุ่มนอนลงบนเตียงก่อนจะดึงให้นลินภัสร์มาคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาแล้วจับมือเรียวของเธอไปวางบนแท่งร้อนที่ตั้งตระหง่านชูชันตรงหน้านลินภัสร์หน้าร้อนผ่าวนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสัดส่วนความเป็นชายของเขาใกล้และชัดเจนกว่าทุกครั้ง มือเล็กสั่นระริกก่อนจะชักขึ้นลงไปตามมือใหญ่ที่โอบอยู่ด้านบนอีกทีหญิงสาวขยับมือไปตามจังหวะแล้วเงยหน้ามองเพราะอยากจะรู้ว่าตนเองทำถูกไหม“ดีมากมายด์ แบบนั้น ช้าๆ ไม่ต้องรีบ อื้ม...”เมื่อเขาปล่อยมือออกหญิงสาวก็ขยับไปตามจังหวะ เธอเงยหน้ามองเขาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายหนุ่มแดงก่ำก็รู้ว่าตนเองมาถูกทาง ศรุตมองท่าทางของคนรักแล้วได้แต่ครางอยู่ในลำคอ หญิงสาวมองตาเขาอีกครั้งด้วยสายตาที่ยั่วยวน“ใช้ปากให้ฉันหน่อยนะมายด์”นลันภัสร์สุดลมหายใจข้าปอดก่อนจะก้มลงใช้ริมฝีปากสัมผัสส่วนปลายที่ปริ่มน้ำอย่างแผ่วเบา“ซี๊ดดด......มายด์....”เมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มนลินภัสร์ก็มั่นใจมากขึ้นเธอใช

  • ขังรักลูกหนี้   ตอนที่ 27 ตลอดไปได้ไหม เด็กดีของฉัน nc

    “คุณศรุตมีอะไรจะคุยกับมายด์คะ”“มานั่งตรงนี้ก่อนสิ”“ดูอะไรอยู่เหรอคะ”“ฉันกำลังหาที่พักบนเกาะเสม็ดนะ เราจะไปเที่ยวกันเย็นวันศุกร์นี้ มายด์อยากพักที่ไหนล่ะ”“มายด์แล้วแต่คุณเลยค่ะ”“แล้วแต่ฉันได้ยังไงล่ะ เราพักด้วยกันนะฉันให้เธอเลือก”นลินภัสร์หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาดูที่พัก หญิงสาวลากปลายนิ้วผ่านหน้าจอไปไม่นาก็ตกลงเลือกบ้านพักหลังหนึ่งที่มีสระว่ายน้ำส่วนตัว“พักหลังนี้ได้ไหมคะ”“ได้สิ เดี๋ยวฉันจองเลยนะ เราจะไปกันบ่ายวันศุกร์ออกจากบริษัทเร็วหน่อยให้ไปถึงท่าเรือก่อนค่ำ”“ค่ะ แค่นี้ใช่ไหมคะที่จะคุยกับมายด์ ถ้างั้นมายด์ขอตัวก่อนนะคะ”“จะรีบไปไหน” เขาคว้าเอวคอดแล้วให้เธอนั่งบนตักในจังหวะที่เธอกำลังจะลุกพอดี“คุณศรุต...ปล่อยมายด์เถอะค่ะมายด์จะกลับห้อง”“จะกลับไปทำไม ไปนอนห้องฉันนะ”“แต่นี่ไม่ใช่วันศุกร์” เพราะเธอกับเขาตกลงกันไว้แล้วว่าจะนอนด้วยกันในวันที่รุ่งขึ้นไม่ต้องไปทำงานเท่านั้น“ให้ฉันรอถึงวันศุกร์ฉันคงได้ขาดใจตายกันพอดีนะมายด์ ศุกร์ที่แล้วเธอก็บอกว่าเป็นประจำเดือน นี่มันผ่านมาหลายวันแล้วฉันคิดว่าเธอจะหายแล้วใช่ไหม”“ค่ะ”“แล้วให้ฉันไม่ได้เหรอ อย่าใจร้ายกับฉันเลยนะมายด์” ศรุตมองหญิงสาวด้

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status