ตอนที่2 คนโกง

ขังรักเมียลับ

ตอนที่2 คนโกง

บ้านหัสดิน

“คุณลุงคุณป้ามีจ่ายให้ผมเท่าไหร่กับมูลค่าการเสียหายในครั้งนี้ ไม่ทราบว่าคุณลุงจะชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดยังไงอะไรที่ทำให้คุณลุงมั่นใจขนาดนั้นถึงกล้านำเงินของบริษัทไปซื้อหุ้นทั้งๆ ที่หุ้มมันตกลงมาเป็นจำนวนมาก”

นักรบเอ่ยถามชายหนุ่มสูงวัยที่นั่งอยู่ตรงหน้า นั่นก็คือปิยะผู้เป็นเพื่อนสนิทของพ่อนั่นเอง

“ลุงไม่มีสมบัติอะไรนอกจากบ้านหลังนี้ อีกอย่างเงินทองและหุ้นส่วนใหญ่ลุงก็ขายมาจ่ายให้เราแล้วทั้งหมดนั่นไง นักรบจะให้ลุงทำยังไงอีก”

“ทำยังไงเหรอครับเพราะที่คุณลุงจ่ายมามันยังไม่ได้ถึง30%ที่คุณลุงเอามาจากคุณพ่อผมเลยด้วยซ้ำ”

“แล้วจะให้ลุงทำยังไงล่ะ ในเมื่อลุงไม่มีอะไรให้แล้วนะหรือว่าต้องการให้ลุงขายบ้านหลังนี้อีก แบบนั้นแล้วนักรบจะให้พวกเราไปอยู่ที่ไหนกันเท่ากับว่าครอบครัวของลุงแทบจะไม่มีที่ซุกหัวนอนเลยนะ”

“นั่นมันเป็นเรื่องของคุณลุงครับที่ต้องจัดการเองว่าควรจะทำยังไง มันไม่ใช่เรื่องของผมที่จะมาหาคำตอบให้กับคุณลุง”

“นักรบป้าขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม?”

คราวนี้ผู้เป็นป้าเอ่ยขึ้นมาบ้างหลังจากที่นั่งฟังบทสนทนาของทั้งสองคนมาแล้วเป็นเวลานานแต่ไม่มีวี่แววว่าจะตกลงกันได้สักที นักรบหันมามองผู้เป็นป้าก่อนที่จะเอ่ยออกมา

“ครับคุณป้ามีอะไรจะพูดเหรอครับ” นักรบหันมาถาม

“มันไม่มีทางออกเลยเหรอนักรบ ถ้านักรบต้องการให้ขายบ้านหลังนี้ ป้าขอให้เป็นหลังจากที่น้องหมั้นกับ ธราธิป ก่อนจะได้ไหมเพราะทุกอย่างถูกจัดการไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่างานหมั้นของน้องกับธราธิปจะเกิดขึ้นที่นี่เร็วๆ นี้”

นักรบที่ได้ยินคำถามเช่นนี้ถึงกับปาแก้วน้ำในมือทิ้งลงบนพื้นทำให้แก้วแตกกระจาย      สุจินดาผู้เป็นป้าที่เอ่ยขึ้นก่อนหน้านี้ถึงกับตกใจและยกมือขึ้นทาบอก

“หึ...งานหมั้นที่ถูกจัดการเอาไว้เองทุกอย่างนั้นเหรอ แบบนั้นเรียกว่าจัดการไว้แล้วทุกอย่าง แล้วตอนงานผมล่ะทำไมถึงยกเลิก ยกเลิกงานผมไม่พอยังแอบซุกหุ้นบริษัทแล้วยกเลิกงานทุกอย่างระหว่างผมกับ” ... (นักรบหยุดเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยออกมาอีกครั้ง) ช่างเหอะพวกคุณกลับยกเลิกแล้วให้ไปหมั้นกับคนอื่นเนี่ยนะ ไม่เรียกเลวก็ไม่รู้ว่าจะเรียกยังไงแล้ว แล้วยังไงถ้าอยากจัดงานแต่งที่นี่ก็หาเงินมาใช้หนี้ให้ครบสิ”

“รอแค่งานหมั้นเสร็จเท่านั้นแล้วลุงจะคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้นะนักรบ”

“ไม่รอครับ ไม่รออะไรทั้งนั้นหากต้องการให้มีงานหมั้นเกิดขึ้นที่นี่ก็หามาภายใน3วันไม่อย่างนั้นก็ไสหัวออกไปจากที่นี่แล้วอย่ามาหาว่าผมไม่เตือน”

“ทำไมต้องโหดร้ายขนาดนั้นด้วยคะ” เสียงใสๆ ดังขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้ามาภายในบ้าน ร่างบางระหงเดินเข้ามาภายในบ้านก่อนเดินมานั่งข้างๆ ผู้เป็นแม่

“ทำไมอยากหมั้นอยากแต่งงานจนตัวสั่นเลยหรือยังไง ถึงรีบออกตัวขนาดนี้” นักรบหันมาถาม

“ค่ะ อยากมากและคิดว่าการที่จะหาเงินจำนวนหลายร้อยล้านภายในเวลาไม่กี่วันมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้”

หญิงสาวตอบออกมาและมองมาที่นักรบด้วยแววตาที่ตัดพ้อที่มีต่อชายหนุ่ม

“มันจะไปยากอะไร ยกเลิกงานหมั้นกับธราธิปซะ แล้วจะไม่เอาเรื่องเงินทั้งหมดที่ยักยอกไป และจะทำให้ทุกอย่างเป็นปกติ” นักรบตอบออกมาพร้อมกับมองหน้าทุกคนก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนที่จะหันมามองที่ทุกคนและพูดอะไรออกมาทำให้ทุกคนถึงกับเหวอ...

“ยกเลิกงานหมั้นกับธราธิป เพื่อลบล้างกับยอดเงินที่คงค้างอยู่ และหากต้องการบ้านหลังนี้ให้อยู่รอดปลอดภัยก็ให้พาฝันย้ายมาอยู่ที่บ้านผม ไม่ต้องถามว่าในฐานะอะไรเพราะว่าคนที่ฉลาดอย่างพวกคุณคงคิดได้”

พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกไป พาฝันวิ่งไปดักหน้าของชายหนุ่มพร้อมกับยืนกางแขนไว้เพื่อไม่ให้เขาออกไปก่อนถาม

“หมายความว่าไงคะพี่จะให้ฉันไปอยู่กับพี่ในฐานะอะไร”

นักรบมองหน้าหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“ผู้ชายที่เสียเงินมากมายให้กับผู้หญิงมันจะมีอะไรล่ะ ถ้าเป็นคนรักก็คงทำเพื่อให้คนรักมีความสุข แต่ถ้าหากว่าไม่ใช่คนรักก็...คิดเอาเองก็แล้วกัน”

นักรบพูดจบแล้วเดินผ่านพาฝันออกไปหญิงสาววิ่งตามชายหนุ่มไปที่รถก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง

“แล้วสิ่งที่พี่ทำอยู่ในตอนนี้ล่ะคะหมายความว่าไง ที่พี่ทำเพราะว่าพี่รัก หรือว่า..”

ไม่ต้องรอให้พาฝันพูดจบนักรบก็ชิงพูดตัดหน้าเสียก่อน

“คิดว่าสิ่งที่พ่อแม่เธอทำมันจะทำให้ไอ้บ้าที่ไหนรักเธอได้พาฝัน มันเกินที่จะให้อภัยและไม่มีทางที่จะอภัยให้ได้ จำไว้ว่าครอบครัวของเธอไม่ต่างอะไรจากฆาตกร!!”

.........................................................................

ฝากติดตามนักเขียน และกดเก็บเข้าชั้น กดใจให้ไรท์ด้วยนะคะ 

จะได้ไม่พลาดทุกการอัพเดทค่ะ แค่สองตอนแรกก็เริ่มมีปมแล้วนะคะ

มาช่วยกันเเสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนและให้กำลังใจกันได้นะคะ