เมื่อกลับมาถึงบ้านของเยวี๋ยนจิ้งห้าวก่อนดวงอาทิตย์จะตกดิน หลี่เฉียงกับสหายจึงอาสาจัดการทำความสะอาดหมูป่า โดยให้อาฉงเป็นคนก่อไฟและตักน้ำใส่ถังไว้รอ เยวี๋ยนจิ้งห้าวเห็นทุกคนแบ่งงานกันทำไปหมดแล้ว จึงยอมเดินเข้าบ้านเพื่อเขียนจดหมายส่งถึงลู่ชิงเรื่องต้นเฉ่าเหมยส่วนที่ดินติดเชิงเขาอย่างที่เซียวหนิงหลงต้อ
เรื่องคนงานพวกเขามีความเห็นว่าให้เป็นคนในครอบครัว และเพื่อนทหารที่มีฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี แต่มีความซื่อสัตย์เข้ามาทำงานที่ร้านแห่งนี้ ซึ่งการปรับปรุงห้องครัวและตกแต่งร้านใหม่คงใช้เวลาไม่เกินสองสัปดาห์ จากนั้นร้านอาหารตระกูลสวีก็สามารถเปิดขายอาหารได้ด้านลู่จื้อที่นำขบวนสินค้ารอบที่สองไปส่งยังเมืองหลว
“ปะ ปะ เป็นไปไม่ได้ จะมีคนแอบซ่อนอยู่แถวนี้ก่อนพวกเราได้อย่างไร ถ้ามีคนพวกนี้อยู่แล้วทำไมข้าถึงจับสัมผัสพลังของพวกเขาไม่ได้ แย่แล้วพวกมันต้องมีฝีมือที่สูงส่งหลายขั้นทีเดียว”ก้งคุนรีบออกคำสั่งกับหน่วยลับทั้งสามสิบคน “เอาล่ะสหายข้าทุกคนช่วยจัดการพวกชุดดำที่ยืนขวางทางหน่อยเถิด พวกข้าสองคนกับคุณชายใหญ่
หลังจากนำสินค้าทั้งหมดเข้าไปเก็บที่ห้องเก็บของในร้านค้าแล้ว เซียวหนิงหลงพาลู่จื้อกลับไปพักผ่อนที่จวนของตนเช่นเคย แต่ครั้งนี้คงต้องมีการพูดคุยถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น ด้วยชินอ๋องต้องการรู้ว่าลู่จื้ออยากจัดการคนพวกนั้นแบบไหนลู่จื้อไม่รู้หรอกว่ากลุ่มคนที่มาขวางทางเขาไว้เป็นใคร มีความแค้นอันใดกับจวนชิ
“เช่นนั้นพวกข้าทั้งห้าคนขอตัวไปจัดการตามที่ซื่อจื่อสั่งขอรับ”“อืม อย่าลืมกำชับทุกคนให้ดีอย่าให้รู้ว่ามีใครแหกกฎ ถ้ารู้ทีหลังต้องโดนลงโทษเป็นสามเท่าเข้าใจหรือไม่” เพราะกฎที่ชินอ๋องตั้งขึ้นนั้นหนักหนาสาหัส คนที่เคยผ่านการลงโทษมาก่อนย่อมไม่อยากถูกลงโทษอีก“เข้าใจขอรับ!!”เซียวหนิงหลงหารือกับทุกคนเสร็จ
“ขอรับ พรุ่งนี้ยามเว่ยพวกเราจะลงมือทันที หลังจากท่านหญิงออกมาจากสำนักศึกษา คนของเราที่ไปเฝ้าสังเกตเวลาในการเลิกเรียนอยู่สักพักแล้วขอรับนายท่าน” ลูกน้องของไป่ซั่วฉวนเป็นคนไปคอยสังเกตเวลาเลิกเรียน รวมถึงสถานที่ที่ท่านหญิงกับสหายมักจะไปด้วยกันบ่อย ๆ“ดีมากอาฉวน บอกลูกน้องของเจ้าทุกคนหากทำงานสำเร็จ ข้าจ
กลางยามห้ายก้งคุนกับตันเจียงแยกกันไปทำภารกิจที่ตนรับผิดชอบ ตันเจียงไปจัดการที่จวนหลังใหญ่ของกวนซีเฉิง ส่วนก้งคุนเข้าวังไปยังตำหนักขององค์ชายรอง จะจัดการองค์ชายรองคนเดียวก็คงไม่ได้ ก้งคุนคิดว่าควรจัดการองครักษ์คนสนิทด้วยอีกคนการเข้ามายังตำหนักในวังหลวง หากเป็นองครักษ์ทั่วไปคงไม่มีทางผ่านเข้ามาได้ง
และยังเผื่อแผ่ไปถึงเก่อฮุนอีกคนด้วยเช่นกัน“ข้ามะ อึก แค่ก ๆ ๆ ใครเป็นคนสั่งการเจ้ามาทำเช่นนี้กับข้ากันแน่”“ขออภัยที่ไม่สามารถบอกได้พวกเจ้าสองคนนอนเช่นนี้สักครู่ อีกไม่นานพวกนางกำนัลหรือขันทีในตำหนักคงมาพบ และไปตามหมอหลวงมาช่วยรักษาให้แต่คงถอนพิษไม่ได้ ข้าคงต้องขอตัวก่อนยังมีเรื่องต้องทำอีกมาก” ก้ง
“พูดดี ๆ แล้วไม่ฟัง ไม้อ่อนไม่ชอบชอบไม้แข็งกันสินะ เช่นนั้นอย่าหาว่าพวกข้าใช้ความรุนแรงในการจับตัวเด็กนั่นก็แล้วกัน ทุกคนเข้าไปจับตัวนางหากใครขัดขืนสังหารได้ทันที”“ได้เลยลูกพี่ พวกเราบุกเข้าไปพร้อมกัน”“พี่ซีจ้ง พี่มู่อวี่ ข้าต้องการตัวหัวหน้านั่นสั่งสอนพอเป็นพิธี ส่วนคนที่เหลืออย่าให้รอดสังหารพวกม
“จวี้เฟิง จินอัน พวกเจ้าอยู่ที่ที่สืบได้ข้อมูลอะไรบ้างหรือไม่”“อืม พวกข้าสืบมาได้สักพักแล้ว ทั้งเจ้าเมืองและนายอำเภอในเขตดูแลของกู้เสวียน ต่างเข้าร่วมการสนับสนุนส่งเงินและเสบียงให้กับแม่ทัพฉาน เรื่องนี้ข้าส่งจดหมายถึงท่านอ๋องแล้ว และกำลังสืบหาหลักฐานเพื่อมัดตัวพวกมันอยู่ ว่าแต่พวกเจ้ามาที่แดนใต้ทำไ
ปัง!! “หนิงเอ๋อร์ ๆ ลูกพ่อ เป็นอย่างไรบ้างบาดเจ็บตรงไหน ใครเป็นคนทำกับเจ้าเช่นนี้บอกพ่อมาเร็วเข้า”“ตายแล้ววว!! ใครช่างบังอาจทำลูกแม่เป็นแผลเช่นนี้ หนิงเอ๋อร์เล่าให้พ่อกับแม่ฟังสิว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”“ฮือ ๆ ๆ ท่านพ่อท่านแม่ พวกท่านต้องแก้แค้นให้ข้านะเจ้าคะ หากเกิดรอยแผลเป็นที่หลัง ข้าจะแต่งงานอ
“คุณชายกับคุณหนูให้ก้งเยว่คุ้มครองกลับที่พักไปก่อนนะขอรับ”“หืม พี่เจียวมิ่งมีธุระต้องไปจัดการเกี่ยวกับเรื่องเมื่อตอนบ่ายใช่ไหมขอรับ”“ใช่แล้วขอรับคุณชายใหญ่ พวกข้าสามคนจะไปสืบดูเสียหน่อย บางทีอาจจะเป็นหน่วยลับที่ประจำอยู่แดนใต้ พวกเขาอาจมีข้อมูลสำคัญเพิ่มเติม จึงต้องการให้พวกข้าไปพบขอรับ”“เช่นนั้น
เรื่องจัดการขนย้ายศพตอนนี้เหลือเพียงรอยเลือด ที่ทิ้งไว้เป็นที่ระลึกว่าตรงนี้มีการฆ่าคนตายเกิดขึ้นเท่านั้น หากเจ้าเมืองหย่งชุนคิดจะนำเรื่องนี้มาใส่ร้ายพวกตนคงจะยากสักหน่อย ก็แค่การป้องกันตัวจะเป็นเรื่องใหญ่ไปได้อย่างไร“เรื่องศพเรียบร้อยไปแล้วหนึ่ง ยังเหลือเรื่องร้านค้าอีกนะน้องเล็ก เจ้าจะใช้วิธีใดถึ
“เจ้าค่ะคุณหนู เดี๋ยวถึงจวนบ่าวจะรีบตามท่านหมอให้มารักษาแผลของท่านนะเจ้าคะ อาซีรีบพาคุณหนูกลับจวนเร็ว”“ห๊ะ! อะ อ่อ กลับจวน ๆ ๆ”รถม้าพากู้ซือหนิงกลับจวนอย่างรวดเร็ว เรื่องราวที่เกิดขึ้นกลางตลาดใช่ว่าจะไม่เคยพบเห็น แต่ทุกครั้งจะเป็นคนอื่นที่ถูกรังแก พอเห็นกู้ซือหนิงถูกเล่นงานกลับบ้าง ก็รู้สึกสะใจลึก
“กฎหมายหรือที่นี่เมืองหย่งชุน ท่านเจ้าเมืองคือกฎหมายสูงสุด และคุณหนูของข้าก็เป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านเจ้าเมือง มีคำสั่งให้เจ้านายของเจ้ามอบม้าตัวนี้ ก็อย่าขัดความต้องการของคุณหนู ไม่เช่นนั้นพวกเจ้าจะเจ็บตัวเปล่า ๆ”“แหม ๆ ๆ เจ้าเมืองหย่งชุนนี่ยิ่งใหญ่คับฟ้าดีจัง ขนาดมีรัชทายาทเสด็จมาประทับอยู่ท
ตราบใดที่ราชวงศ์นี้ยังคงทำหน้าที่ได้ดี พวกเราและคนอื่น ๆ ยินดีจะปกป้องเอาไว้ ไม่ให้ขุนนางลุแก่อำนาจทั้งหลายแย่งชิงได้สำเร็จ เพราะฝ่ายเรามีอาวุธที่ร้ายแรงกว่าหลายเท่า ส่วนเรื่องที่พระองค์ถามว่าหม่อมฉันและพี่ชาย ไม่กลัวว่าเป็นถิ่นของแม่ทัพฉานอะไรนั่นหรือถ้าพวกหม่อมฉันกลัวจริง ๆ คงไม่เดินทางมาถึงที่นี
ขุนนางที่มีใจมักใหญ่ใฝ่สูงถูกกำจัดไปอีกหนึ่งคน ทำให้ราชสำนักเงียบสงบขึ้นมาก อาจจะมีบางคนที่จดจ้องตำแหน่งใหญ่ที่ว่างลง พวกเขาวาดหวังว่าตนจะได้รับการแต่งตั้ง แต่ก็ต้องวางท่าทีสงบเสงี่ยมไว้ก่อน มิเช่นนั้นอาจถูกฮ่องเต้เพ่งเล็งเอาได้ด้านแม่ทัพฉานจิ้งหูที่ได้รับรายงานจากเสียงอวิ๋น ว่าไม่มีการตอบกลับมาของ