“เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะห้องพักใหม่ถูกใจพวกท่านหรือไม่ เดินทางกันมาเหนื่อย ๆ นอนพักผ่อนเสียก่อนเรื่องอื่นไม่ต้องรีบร้อนก็ได้เจ้าค่ะ” ลู่ชิงปล่อยให้พี่ชายอย่างลู่เสียนตรวจบัญชีร้านอยู่ในบ้าน ส่วนตนเองก็เดินออกมาดูทุกคนที่นี่“พวกข้าชอบห้องพักนี้มากเลยขอรับคุณหนูไหนจะของใช้พวกนี้ ต้องขอบคุณท่านมากที่เอา
“ข้าเองก็รู้สึกไม่สบายใจคาดว่าจะเป็นอย่างที่พี่เต๋อหลินพูดมา แต่คงยังไม่ใช่เร็ว ๆ นี้หรอกกระมังเจ้าคะ ถ้าหากรู้วิธีสร้างอาวุธสามารถทำออกมาได้เร็วที่สุดเมื่อใด ถ้าเราทำอาวุธที่ไม่ใหญ่มากจะเร็วกว่าเดิมและได้จำนวนมากได้ไหมเจ้าคะ” ลู่ชิงไม่รู้ว่ายุคนี้ใช้เวลาทำอาวุธกันนานแค่ไหน“หากเป็นอาวุธชิ้นใหญ่อย่า
“ฮ่า ๆ ๆ พี่ก้งเยว่ดูทุกคนสิเจ้าคะตกใจเสียงของข้ากันหมดเลย พวกท่านคิดมากเกินไปแล้วที่ข้าร้องเสียงดัง เพราะท่านอาเยวี๋ยนจิ้งห้าวเพิ่งส่งข่าวมาและเป็นข่าวที่ดีมาก ร้านค้าก็กำลังจะเปิดขายอาหารแล้ว และที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเขาหาต้นเฉ่าเหมยพบจำนวนมาก พร้อมกับซื้อที่ดินไว้ให้ข้าถึงห้าสิบห้าหมู่ ตอนนี้กำลั
หลังจากจบงานเลี้ยงหมูสามชั้นย่างแล้ว ลู่ชิงก็หยิบกระดาษออกมายื่นให้กับต่งไช่ เพราะการทำอาวุธจำเป็นต้องศึกษาทำความเข้าใจ รวมถึงการลงมือปฏิบัติจริงและทดลองเสียก่อน จึงจะรู้ว่าสำเร็จตามข้อมูลวิธีการทำที่มอบให้ไปหรือไม่“พี่ต่งไช่ พี่ต่งซวินนี่คือรายละเอียดกับขั้นตอนการทำอาวุธที่ข้าหาได้เจ้าค่ะ พวกท่านล
ซู่เจี๋ยหัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่พอจะมีวรยุทธ์ พร้อมลูกน้องที่รับงานจ้างวานนี้มาจากเถ้าแก่ชิวเท่อ เจ้าของร้านธัญพืชในตำบลหย่งฝู ในราคาสองร้อยตำลึงทองเพื่อจัดการครอบครัวลู่เวิน เพื่อแก้แค้นให้กับบุตรชายที่ต้องกลายเป็นบุรุษพิการไม่สามารถมีทายาทสืบสกุลได้“โธ่ หัวหน้าซู่เจี๋ยข้าจะจำผิดได้อย่างไรกัน สองตาข
ฝั่งของซู่เจี๋ยที่นั่งก่อไฟกับลูกน้องคนอื่น ๆ รอจี้ชวนที่ตามรถม้าไปก่อนหน้านี้ ก็รออยู่นานแต่จี้ชวนยังไม่กลับมาเสียที ทำเอาซู่เจี๋ยลุกขึ้นเดินไปเดินมาหลายรอบ จนลูกน้องเริ่มจะเวียนหัวกันทุกคนแล้ว“ทำไมเจ้าจี้ชวนถึงหายไปนานขนาดนี้นะ แค่ตามไปดูว่าพวกมันพักค้างคืนตรงไหนเท่านั้น แต่กลับหายหัวไปไม่กลับมาส
หลังจากเดินทางมาหลายวันขบวนรถม้าของลู่เวิน ก็ได้มาถึงจุดหมายคือร้านก๋วยเตี๋ยวสาขาที่สอง ซึ่งร้านอยู่ตรงกลางเมืองหย่งเหอเป็นทำเลที่ดีมาก และที่สำคัญคนซื้อร้านนี้ไว้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือเซียวหนิงหลงที่ส่งคนมามองหาร้านค้า จากนั้นก็ซื้อเก็บไว้โดยมีรายละเอียดบอกกับเจียวมิ่งตอนลู่เวินกับลู่จื้อมาที่นี่ก็
“เจ้าอย่าได้ห่วงเดี๋ยวข้าจะให้อาเฉียนตามสหายมาเพิ่ม เพราะร้านค้านี้มีขนาดใหญ่พอสมควร หากมีคนคอยดูแลน้อย อาจจะพลาดจุดไหนไปก็ได้” หลงจู๊อี๋ก็เคยอยู่หน่วยลาดตระเวนมาก่อน จึงพอจะเข้าใจสถานการณ์ที่เจียวมิ่งกังวล“ทางเมืองหย่งเฉิงก็คงจะมีคนพวกนี้เช่นกัน แต่ไม่รู้จะมีมากหรือน้อยเท่านั้น รอไปถึงข่งเกอเล่อค
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”