“ลูกทราบแล้วพ่ะย่ะค่ะ”เซียวหนิงหลงออกจากกระโจม ก็พาเจ้าเฮยหลงตรงไปที่จวนสวี เพื่อรอรับลู่ชิงกับพี่ชายทั้งสองไปยังลานล่าสัตว์ ก่อนพิธีการเทศกาลล่าสัตว์จะเริ่มขึ้น ระหว่างทางที่ขี่ม้าเซียวหนิงหลงได้บอกเล่าถึงสถานการณ์ที่มีคนชั่ว วางแผนลอบสังหารเอาไว้แก่ลู่ชิงและพี่ชาย เพื่อให้ทุกคนระวังตัวเอาไว้โดยไ
เซียวหนิงหลงพาพี่น้องตระกูลสวีมาถึงยังลานล่าสัตว์ ก่อนจะเริ่มพิธีอย่างเป็นทางการเล็กน้อย เมื่อเข้าไปทำความเคารพฮ่องเต้และฮองเฮาแล้ว จึงมีการประกาศเรื่องรางวัลของการแข่งขันล่าสัตว์ รวมถึงการแข่งขันทำอาหาร โดยจ้าวกงกงไม่ลืมนำกระทะและมีดทองคำ ออกมาวางด้านหน้าปะรำพิธี เพื่อให้เหล่าผู้เข้าแข่งขันได้เห็นข
“คิดจะลอบสังหารเชื้อพระวงศ์ เจ้าเรียกลูกน้องออกมาครบแล้วใช่หรือไม่ ตอนนี้เผชิญหน้ากันตรง ๆ ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัว ถึงข้าจะมาจากตระกูลพ่อค้า แต่หากต้องต่อสู้ข้าก็มั่นใจว่าสามารถสังหารพวกเจ้าได้เช่นกัน” ลู่จื้อขยับเข้าไปใกล้น้องสาวอีกเล็กน้อย หลังจากเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวน ๆ กับหลี่เหอ“หึ ไม่รู้จักเจียมตัว
“นี่ท่านกล้ากล่าววาจาดูถูกฮ่องเต้เชียวรึ คราแรกก็จะช่วยให้ตายสบาย ๆ ตอนนี้ข้าอยากสับเจ้าเป็นชิ้น ๆ”ฮ่านหลานคนสนิทของแม่ทัพจางเอ่ยเตือนหยี่เฉิน “พวกเจ้าสองคนใจเย็น ๆ อย่าเพิ่งโมโหตามการยั่วยุ ข้ารู้สึกว่าพวกเขา ทำตัวแปลก ๆ ตั้งแต่มาถึงที่นี่อีกฝ่ายไม่ท่าทีตกใจ ยามเห็นพวกเราอยู่ที่จุดนี้แม้แต่น้อย”
ด้านกระโจมที่ประทับของฮ่องเต้ ที่ทรงเล่นหมากล้อมกับพระอนุชา โดยไร้ความกังวลบนพระพักตร์ ขณะที่ชินอ๋องกำลังจะวางหมากตัวสุดท้าย ชุนชานก็ปรากฏตัวเพื่อถวายรายงาน เรื่องที่เกิดขึ้นด้านในป่าต่อฮ่องเต้และชินอ๋องพรึบ!! “ถวายบังคมฝ่าบาท ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“ลุกขึ้นแล้วค่อยรายงานเถิด สถานการณ์ในป่าเป็นอย่างไร
ชินอ๋องที่กลับมายังกระโจมของตน สั่งทหารโดยรอบคุ้มกันให้ดี เพราะตนมีเรื่องสำคัญต้องสั่งการกับผู้ติดตาม ยังดีตรงที่พักของชินอ๋องอยู่ห่างกับคนอื่นพอสมควร แต่ก็ไม่อาจพูดเสียงดังได้“ชุนชานเจ้านำจดหมายนี้ไปมอบให้แม่ทัพหลู่ และกำชับว่าต้องทำที่สั่งแล้วเปิ่นหวางจะไปดูวันหลัง อย่าลืมเก็บอาวุธออกจากตัวของทหา
ส่วนรัชทายาทตงเหวินหลาง พระบิดาได้กำชับอยู่หลายครั้ง ทั้งยังมีแม่ทัพใหญ่เฉวียหยางเจี๋ยที่อธิบายถึงเหตุผล ว่าอย่าได้สร้างปัญหาหรือทำให้แคว้นฉูู่ไม่พอใจเด็ดขาด คราแรกก็ไม่เข้าใจเท่าใดนักจนมาเห็นกับตาตนเอง ถึงได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งและเลือกอยู่เงียบ ๆ แทนเซียวหนิงหลงที่เข้ามาถึงหน้าลานแห่งนี้ ก็ได้รับส
“ในเมื่อเฉินเทียนโหวกล่าวเช่นนี้ เจิ้นถือว่าท่านยอมรับว่าส่งมือสังหารไปดักรอหลานชายของเจิ้นจริง ส่วนคนของใต้เท้าทั้งหลายก็อยู่ในมือของชินอ๋องเช่นกัน ครั้งนี้ฮ่องเต้ของทั้งสามแคว้นกล้ามาก ที่ให้พวกท่านเข้ามาก่อเรื่องถึงในแคว้นฉู่ของเจิ้นดังนั้นก็อย่าหาว่าเจิ้นไร้น้ำใจ ทหาร! จับตัวพวกขุนนางเหล่านี้ไว
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”