LOGINShare
เจ้ากล้าสงสัยฝ่าบาทหรือ
Last Updated:
2025-05-11 21:13:24
Latest chapter
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า เจ้ากล้าสงสัยฝ่าบาทหรือ
ไป่เจินเจินมองหน้าบิดาทันที ทำไมต้องให้ฮ่องเต้ด้วย นางจับมาลำบากแทบตายอีกอย่างนางเอ่ยปากให้พี่ๆ ทั้งสามคนไปแล้วด้วย กระทั่งสวีข่ายเหยียนเอ่ยขึ้น"อาเจิน ถวายฝ่าบาทก่อนนั้นดีแล้ว จะได้ไม่นำภัยมาสู่ตนเอง""ถูกของข่ายเหยียนนะ อาเจินที่ท่านลุงไป๋ทำก็เพราะไม่อยากให้พวกเราถูกกล่าวหาน่ะ""พี่ข่ายเหยียนพี่เสียวฟงข้าไม่เข้าใจ พวกท่านหมายความว่าเช่นไร"ฝางอี้หลุนเดินมาหานางจับมือบางก่อนจะเอ่ย"เพียงพอนเป็นสัตว์มงคลของแคว้น ยากที่จะจับมาได้ หากแม้แต่ฮ่องเต้ยังไม่สามารถมีครอบครอง แต่เราที่เป็นเพียงบุตรขุนนางกับบุตรพ่อค้าวาณิชย์กลับมีครอบครองหมายความว่าเช่นไร นั่นไม่เท่ากับว่าพวกเราคิดกบฏหรอกหรือ""ห๊า..พี่อี้หลุนไม่มั้ง ท่านอาร้ายแรงเพียงนั้นเชียวหรือเจ้าคะ"จ้าวหย่งเฉิงเดินมาหาพร้อมกับจับมือของฝางอี้หลุนออกจากมือบางแล้วเอามากุมไว้เองเอ่ยกับนางด้วยน้ำเสียงจริงจัง"ฝ่าบาทมิใช่พระทัยคับแคบแต่ที่น่ากลัวคือคำกล่าวหา คำครหาเหล่านั้นสามารถทำให้ตระกูลล่มสลายได้ เอาเช่นนี้เด็กดีของอามีคู่ผัวเมียอยู่ ถึงเวลาก็ค่อยให้มันถือกำเนิดลูกออกมาใหม่ สหายของเจ้าพวกเขารอได้ ดีกว่าครอบครัวมีภัย อาเจินของอาว่าเช่นนี้ด
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า ท่านลุงเราเคยเจอกันมาก่อนหรือไม่
หลังจากที่จ้าวหย่งเฉิงพูดคุยกับไป๋เจินเจินเรียบร้อยแล้วก็อิดออดไม่ยอมไปง่ายๆ คนตัวเล็กพยายามให้เขาไปนอนที่ห้องของตนเอง ในที่สุดจ้าวก็เฉิงก็ยอมกลับ เขาออดอ้อนนางหวังว่าคนตัวเล็กจะใจอ่อน"อาเจินคนดี อาอยากนอนกอดเจ้าจริงๆนะ เราแต่งงานกันพรุ่งนี้เลยดีหรือไม่""ท่านอา ท่านใจร้อนอะไรกัน ข้าจะหนีท่านไปไหนได้อีก แก่แล้วทำตัวเหมือนเด็กขนเพิ่งขึ้น"จ้าวหย่งเฉิงสะอึกกับวาจาของคึู่หมั้นเด็ก คำว่าขนเพิ่งขึ้นนางกล้าพูดออกมาโต้งๆได้เช่นไร ที่สำคัญนางบอกว่าเขาแก่ แม่ตัวแสบรอก่อนเถอะ "ว่าอาแก่ รอเข้าหอเถอะจะได้รู้ว่าที่จริงอาแก่หรือไม่""หึ..ใครกลัวท่านกัน นี่ก็ดึกแล้วท่านอาเหตุใดท่านมิไปพักผ่อนดีๆเล่าเจ้าคะ ข้าง่วงแล้วนะ""ได้อาไปก็ได้ แต่ก่อนไปเจ้าจูบอาสักทีได้หรือไม่""ท่านนี่นะ เรียกร้องอะไรก็ไม่รู้"ไป๋เจินเจินมองค้อนเขา ก่อนจะหอมแก้มสากคนตัวโต จ้าวหย่งเฉิงรวบร่างบางมากอดแล้วจุมพิตนาง เมื่อสมใจก็ถอนริมฝีปากออกมาพร้อมกับเอ่ยกำชับเรื่องที่นางอยากรู้"อาเจินคนดี เรื่องบิดาเจ้าอย่าไปหาคำตอบ ใต้เท้าไป๋ทำทุกอย่างเพื่อให้เจ้าได้ปลอดภัย เขาอดทนเป็นเพียงตาแก่พิการมานานหลายปี
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า พูกคุยให้บุตรสาวเข้าใจ
ไป๋จิ้งหยวนตำหนิบุตรสาว เพราะนอกจากอาจารย์จ้าวแล้วยังมีอีกคนที่เพิ่งเดินออกมา จ้าวหย่งเฉิงมองหน้านาง วาจาเช่นนี้หากคนในสำนักบัณฑิตได้ยินเข้าคงกระอักเลือดตายแน่นอน แต่น่าแปลกคนที่ตระหนักถึงหลักการ มิยอมให้ใครมาทำลายกฎเกณฑ์ที่สร้างมาอย่างเช่นท่านย่าของเขากลับยืนฟังนางเอื้อนเอ่ยสงบนิ่ง ไม่โมโหหรือตำหนิสักนิด จ้าวหย่งเฉิงจึงเดินไปหาหญิงชราก่อนจะคำนับ"คารวะท่านย่า เดินทางเหนื่อยหรือไม่ขอรับ""อืม เฉิงเอ๋อร์หลานมาแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือไม่""ทุกอย่างเรียบร้อยดี นี่ใต้เท้าไป๋หัวหน้าองครักษ์เสื้อแพร บิดาของอาเจินขอรับ""ข้าน้อยไป๋จิ้งหยวนคารวะผู้อาวุโสขอรับ""อืม ข้ายังคิดว่าอาเจินนางใบหน้างดงามได้ผู้ใด ที่แท้บิดาก็รูปงามเพียงนี้ อย่าพิธีรีตองเลยเข้าบ้านเถอะ"ทั้งหมดพากันเข้าไปในบ้าน จากนั้นไป๋จิ้งหยวนก็ขอตัวเพราะมีเรื่องคุยกับบุตรสาว ไป๋เจินเจินอยากคุยกับบิดาแต่แรกแล้ว เพราะเขาแต่งชุดขุนนางซึ่งทำให้นางแปลกใจ ดูจากชุดตำแหน่งของเขาไม่เล็กเลย อีกคนเรียกเขาว่าหัวหน้าองครักษ์เสื้อแพร เคยดูละครในชาติก่อน เหมือนตำแหน่งนี้จะใหญ่เอาเรื่องอยู่นะเมื่อมาอยู่ในเรือนที่จ้า
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า พูดเรื่องเรียนแล้วลูกปวดหัวยิ่งนัก
เมื่อเข้าเฝ้าเรียบร้อยแล้ว ฮ่องเต้ก็เสด็จกลับไปยังตำหนักคุณหนิง ไป๋จิ้งหยวนเองก็ตามเสด็จไปด้วย ซ่งหว่านเดินมาดักหน้าเขาก่อนจะเอ่ย"องครักษ์ไป๋ มิเจอกันเสียนานท่านสบายดีหรือ ได้ข่าวว่าปีก่อน ไท่จื่อถูกคนลอบทำร้าย มีองครักษ์ที่ทิ้งหน้าที่คนหนึ่ง""ดูเหมือนจะใช่ ชื่ออะไรนะ ซ่งเอ๋อร์ อืมนั่นมิใช่หลานชายของคุณชายรองบ้านท่านหรอกหรือใต้เท้าซ่ง""หึ...ไป๋จิ้งหยวน ได้ไปไหว้หลุมศพฮูหยินบ้างหรือเปล่า ได้ยินว่าบุตรสาวเพิ่งปักปิ่นมิใช่หรือ หากข้าอยากทาบทามให้หลานชายคนโตของข้า มิทราบว่าใต้เท้าไป๋คิดเห็นเช่นไร"ฮูหยินของเขาถูกพิษเรื่องนี้เขารู้ดี ที่ต้องทำเป็นคนขาเป๋ เป็นเพียงทหารหนีหน้าที่เพราะต้องปกป้องบุตรสาว แต่บัดนี้อาเจินมีคนปกป้องแล้ว สกุลซ่งพวกเจ้าไม่อยากอยู่ก็บอกข้าดีๆสิ"เรื่องเซ่นไหว้ภรรยาใต้เท้าซ่งมิต้องมากังวลหรอก ส่วนบุตรสาวข้านั้นนางมีคู่หมายแล้ว หรือท่านมิได้ฟังราชโองการสมรสพระราชทานของบุตรสาวข้ากับราชครูจ้าว อ้อซ่งหว่านหวังว่าจะไม่ทำให้ท่านเสียหน้าในเรื่องนี้ ต้องขอตัวก่อนดูเหมือนฝ่าบาทจะเรียกหาข้าแล้ว"ไป๋จิ้งหยวนเดินจากไปโดยที่ไม่มองกลับมายังชายชราที่ยืนกำ
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า อายอมให้เจ้าลงโทษ
"ท่านอา ข้าอยากไปเรียนกับอาเจิน เมื่อก่อนคนอื่นๆชอบดูถูกข้า หาว่าข้าไม่เอาไหนทั้งที่เป็นหลานสาวตระกูลบัณฑิต แต่ว่าข้าไม่ชอบคบค้ากับพวกเขานี่เจ้าคะ ตระกูลบัณฑิตจำต้องเก่งทุกคนหรือ อาเจินบอกว่าบางคนเกิดในตระกูลชาวนาทำนาไม่เป็นก็มี บางคนเกิดในตระกูลพ่อค้าขายของไม่เป็นก็มี"ทันทีที่หลานสาวพูดจบเขาก็หันมาหาคนตัวเล็กทันที ไป่เจินเจินพยักหน้าให้กับหายก่อนจะเอ่ยตอกย้ำ"ใช่เจ้าค่ะอาจารย์ ต้นไม้ยังมีตรงมีงอ คนเราไม่จำเป็นต้องเก่งเหมือนกัน บัณฑิตไม่ยอมให้ลูกหลานค้าขายบังคับศึกษาเล่าเรียน แต่กลับกันก็กีดกันพ่อค้ามิให้บุตรหลานรับราชการ ส่วนพวกตนเรียนมาเสียเปล่าดูถูกผู้อื่น แต่ทำตัวยิ่งกว่าขอทานรีดไปเอาเงินพวกเขาเพื่อแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ ยังกล้าเรียกตนเองว่าวิญญูชน""อาเจิน อย่าเสียมารยาท"ไป๋จิ้งหยวนตำหนิบุตรสาว เพราะนอกจากอาจารย์จ้าวแล้วยังมีอีกคนที่เพิ่งเดินออกมา จ้าวหย่งเฉิงมองหน้านาง วาจาเช่นนี้หากคนในสำนักบัณฑิตได้ยินเข้าคงกระอักเลือดตายแน่นอน แต่น่าแปลกคนที่ตระหนักถึงหลักการ มิยอมให้ใครมาทำลายกฎเกณฑ์ที่สร้างมาอย่างเช่นท่านย่าของเขากลับยืนฟังนางเอื้อนเอ่ยสงบนิ่ง ไม่โมโหหรือตำหนิสักนิด จ้าวห
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า พวกเจ้าไม่อยากอยู่ก็บอกดีๆสิ
เมื่อเข้าเฝ้าเรียบร้อยแล้ว ฮ่องเต้ก็เสด็จกลับไปยังตำหนักคุณหนิง ไป๋จิ้งหยวนเองก็ตามเสด็จไปด้วย ซ่งหว่านเดินมาดัหน้าเขาก่อนจะเอ่ย"องครักษ์ไป๋ มิเจอกันเสียนานท่านสบายดีหรือ ได้ข่าวว่าปีก่อน ไท่จื่อถูกคนลอบทำร้าย มีองครักษ์ที่ทิ้งหน้าที่คนหนึ่ง""ดูเหมือนจะใช่ ชื่ออะไรนะ ซ่งเอ๋อร์ อืมนั่นมิใช่หลานชายของคุณชายรองบ้านท่านหรอกหรือใต้เท้าซ่ง""หึ...ไป๋จิ้งหยวน ได้ไปไหว้หลุมศพฮูหยินบ้างหรือเปล่า ได้ยินว่าบุตรสาวเพิ่งปักปิ่นมิใช่หรือ หากข้าอยากทาบทามให้หลานชายคนโตของข้า มิทราบว่าใต้เท้าไป๋คิดเห็นเช่นไร"ฮูหยินของเขาถูกพิษเรื่องนี้เขารู้ดี ที่ต้องทำเป็นคนขาเป๋ เป็นเพียงทหารหนีหน้าที่เพราะต้องปกป้องบุตรสาว แต่บัดนี้อาเจินมีคนปกป้องแล้ว สกุลซ่งพวกเจ้าไม่อยากอยู่ก็บอกข้าดีๆสิ"เรื่องเซ่นไหว้ภรรยาใต้เท้าซ่งมิต้องมากังวลหรอก ส่วนบุตรสาวข้านั้นนางมีคู่หมายแล้ว หรือท่านมิได้ฟังราชโองการสมรสพระราชทานของบุตรสาวข้ากับราชครูจ้าว อ้อซ่งหว่านหวังว่าจะไม่ทำให้ท่านเสียหน้าในเรื่องนี้ ต้องขอตัวก่อนดูเหมือนฝ่าบาทจะเรียกหาข้าแล้ว"ไป๋จิ้งหยวนเดินจากไปโดยที่ไม่มองกลับมายังชายชราที่ยืนกำมือแน่น เขาส่งคนไปเยี่ยมบ้
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า ให้ใครรู้ถึงความฉลาดของนางไม่ได้
ส่วนซ่งหว่านรอคำตอบอยู่ เขาได้รับการยืนยันแล้วว่ารัชทายาทที่อยู่ในตำหนักบูรพาเป็นตัวปลอม ตัวจริงคงเสียชีวิตไปตั้งแต่เกือบสองปีก่อนแล้วหยางมู่เฉินเดินออกมาอยู่ตรงหน้าฮ่องเต้ก่อนจะกราบทูล"ทูลฝ่าบาท เรื่องอาวุธมิได้หายไปที่ใดพ่ะย่ะค่ะ แต่เนื่องจากคุณภาพที่หลอมออกมานั้นย่ำแย่ กระหม่อมจึงได้หาวิธีหลอมออกมาใหม่ และยามนี้ก็ได้อาวุธที่แข็งแกร่งกว่าเดิมมากนัก"ซ่งหว่านถึงกับส่ายหน้าก่อนจะเดินมาตรงหน้าเขาอย่างไม่เกรงใจ"ไท่จื่อ มิใช่กระหม่อมดูถูกพระองค์ อาวุธเหล่านี้สกุลซ่งของเราดูแลมาตลอด ทรงบอกว่าอาวุธที่มีคุณภาพย่ำแย่เช่นนั้นทรงกล้านำสิ่งที่หลอมใหม่มาเปรียบเทียบหรือไม่เล่าพ่ะย่ะค่ะ"หยางมู่เฉินหันไปทางที่ฮ่องเต้ประทับอยู่ก่อนจะเอ่ย"ฝ่าบาท ที่นี่ท้องพระโรงห้ามพกอาวุธ แต่ลังอาวุธอยู่ด้านนอก จะเสด็จทอดพระเนตรด้วยพระองค์เองหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ"ฮ่องเต้พยักหน้าก่อนจะลุกขึ้น จ้าวหย่งเฉิงอารักขาทันที และคนที่ซ่งหว่านคิดไม่ถึงก็ยืนอยู่ข้างพระวรกายฝ่าบาท ไป๋จิ้งหยวนมิใช่กลายเป็นไอ้คนพิการไปแล้วหรือ ก่อนจะเอ่ยอีกเรื่อง"ฝ่าบาท ไท่จื่อพระองค์นี้คือไท่จื่อหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ"ขุนนางฟังแล้วก็
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า ท่านย่าของอาจารย์
ไป๋เจินเจินค่อนขอดในใจ คนบ้านี่เอานางมาทิ้งแล้วหายหัวไปสามวันแล้ว พวกนางกำลังขนไหผักดองไปเก็บก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อนางเป็นเสียงเรียกที่คุ้นเคย จากนั้นนางก็หันไป ดรุณีน้อยคนหนึ่งยืนยิ้มจนเห็นฟันที่เรียงสวยขาวสะอาดจ้าวลู่ซินวิ่งมาหานางทันที ไป่เจินเจินเค้นความทรงจำเดิม นางคือเพื่อนสนิทของเจ้าของร่าง แต่เพราะขี้เกียจเรียนหนังสือ จึงถูกท่านย่าทวดของนางพาไปไหว้พระด้วยและเพิ่งกลับมา "อาเจิน ข้าได้ยินว่าท่านอาพาคนมาพักที่นี่ไม่คิดว่าจะเป็นเจ้า""ท่านอาหรือ..อาจารย์เป็นบุตรชายคนเดียวของมหาราชครูจ้าวเหว่ย อาซินเจ้าเป็นญาติฝ่ายไหนตาแก่จ้าวกันหรือ"คนที่เพิ่งลงมาจากรถม้าถึงกับสะอึก ตาแก่จ้าวหรือ ว่าที่หลานสะใภ้นางนี่วาจาช่างร้ายกาจจริงๆ มิน่าเจ้าหลานบ้าถึงถูกใจ ชอบสตรีโลดโผนแบบนี้สินะ เฮ้อ"ซินเอ๋อร์..อย่าเสียมารยาท""เจ้าค่ะท่านย่าทวด อาเจินนี่ท่านย่าทวดของข้า อ้อท่านปู่จ้าวเหว่ยบิดาของท่านอาหย่งเฉิงเป็นพี่ชายของท่านปู่ข้าน่ะ"ไป๋เจินเจินยอบกายคารวะหญิงชราทันทีที่จ้าวลู่ซินเอ่ยจบ พร้อมกับอีกสามคนก็คำนับเช่นกัน"ข้าน้อยไป๋เจินเจินคารวะไท่ฮูหยิน ขอให้ไท่ฮูหยินมีสุขภาพแข
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า หาเพื่อนเล่นให้เมียเด็ก
ไป๋เจินเจินยังคงอึ้งอยู่ ดูเหมือนการแต่งงานครั้งนี้มิใช่เรื่องปกติ ศัตรูของบิดามีอำนาจหรือ ยิ่งใหญ่แค่ไหนถึงกับต้องให้นางไปหลบภัยที่อื่น มิน่าเขาแปลกๆมาหลายวันแล้ว ส่วนจ้าวหย่งเฉิงเองก็คงอยากรับผิดชอบในวันนั้นที่เขาเห็นเรือนร่างนาง แต่งได้ก็หย่าได้ เอาเป็นว่าหาหลุมภัยก่อนแล้วกัน รอให้สืบแน่ชัดว่าศัตรูบิดาเป็นผู้ใดค่อยว่ากัน เรือมาถึงริมตลิ่ง จ้าวหย่งเฉิงก็ลุกขึ้นอุ้มนางแล้วดีดตัวขึ้นฝั่ง ไป๋เจินเจินขึ้นไปนั่งบนรถม้าเรียบร้อยแล้ว มีกรงเพียงพอนอยู่บนรถม้า เสี่ยวจงกลับไปเอาเพียงพอนมาให้นางหรือ แปลว่าท่านพ่อคงจะไม่กลับไปที่บ้านหลังนั้นอีก แล้วสหายของนางอีกสามคนเล่ารถม้าเคลื่อนไปแล้ว จ้าวหย่งเฉิงรู้สึกว่าที่นางไม่โวยวายนั้นแปลกมาก ด้วยนิสัยของนางไม่น่าจะสงบ แปลว่านางกำลังหาทางรู้ความจริง ต้องไม่ให้นางสืบได้อะไร มิเช่นนั้นจะปกป้องนางลำบาก เขาจึงเอ่ยกับนาง"พี่รับสามคนนั้นเป็นลูกศิษย์ส่วนตัว พวกเขาจะมาพักที่เรือนไผ่ พวกเจ้าจะได้เรียนด้วยกัน ห้ามสนิทมากเกินไปพี่หึง""ใครเขาจะคิดอกุศลเช่นท่าน คนเอาแต่ใจ""มานี่ มานั่งตักดีๆอย่าดื้อ""เฮ้อ..ไม่หนักหรือข้าตัวใ
You may also like
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.3K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ19.8K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ20.9K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว150.3K viewsเมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา250 viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย384.5K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน1.3K viewsย้อนเวลามาเป็นภรรยาแสนชังของแม่ทัพรั่ว
คุณธิดา3.0K views
