Home / รักโบราณ / ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ / ให้เจ้าใช้ชีวิตที่เหลือทบทวนความผิดตนเอง

Share

ให้เจ้าใช้ชีวิตที่เหลือทบทวนความผิดตนเอง

last update Last Updated: 2025-07-24 15:36:52

ยามเฉินรถม้าเตรียมพร้อมแล้ว นักโทษกบฏและนักฆ่าของแคว้นเหลียงถูกตัดสินโทษให้ตัดศีรษะก่อนจะขุดหลุมขนาดใหญ่เพื่อจุดไฟเผาร่างและกลบฝัง ลู่เสวียนมีหน้าที่ดูแลการลงโทษครั้งนี้

เมื่อรถม้าพร้อมก็ถึงเวลาเอาองค์ชายใหญ่ที่สวมชุดนักโทษของราชสำนักใส่ในกรงไม้ก่อนจะยกขึ้นเกวียน ฮ่องเต้เสด็จขึ้นบนรถม้า อย่างไรก็เป็นบุตรจะฆ่าทิ้งคงทำใจไม่ได้ กองทัพกิเลนของหยางเทียนหลงควบคุมตัวของเขากว่าสามร้อยคนยังมีกองทัพมังกรของฮ่องเต้อีกสามร้อยคน หย่งอันโหวจะมาพบกับฮ่องเต้และหนิงอ๋องที่ระหว่างทาง

คนของสกุลจ้าวและสกุลหวังที่อายุต่ำกว่าสิบปีถูกเนรเทศไปชายแดนเหนือ ซึ่งเป็นดินแดนรกร้างกันดาร คนที่อายุมากกว่าถูกใช้ให้ไปทำงานในเหมืองเหล็กทางด้านดินแดนใต้ เหมืองที่ไร้ทางออก มีไว้สำหรับนักโทษอุกฉกรรจ์ ส่วนผู้นำตระกูลถูกคุมตัวไว้รอฝ่าบาทตัดสินโทษที่เมืองหลวง หยางต่งนั่งสงบนิ่งเขาไม่เคยเป็นลูกรัก แต่ไหนแต่ไรทรงมีแต่หยางเฟยหยาง เพราะเสด็จพ่อทรงรักเซียวฮองเฮายิ่งนัก กระทั่งนางจากไปก็ไม่ยอมให้ผู้ใดมาแทนที่ของนาง

"เสด็จพ่อ..ทรงประหารลูกเถอะพ่ะย่ะค่ะ"

หยางเทียนฮั่วหลับตาลงเมื่อได้ยินเสียงของบุตรชายร้องขอความตาย เขาถอนหายใจก่อนจะเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ท่านอ๋องได้สมหวังสักที (เข้าหอ)

    ตำหนักเล็กหยางเทียนหลงที่ยามนี้ถูกเมียจับอาบน้ำเพราะทั้งตัวเขามีแต่กลิ่นสุรา เซียวอี้เซียนไม่ชอบกลิ่นแอลกอฮอล์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยิ่งเป็นสุราที่หมักจากผลไม้นั้นยิ่งเวียนหัว ร่างสูงที่นั่งคุดคู่อยู่ในอ่างไม้มองเมียด้วยสายตาขอโทษ"พี่ไม่ควรดื่มจนเจ้าต้องมาลำบากเลยเซี่ยนเซี่ยน""อย่างอแงสิเพคะ...พระองค์เมาแล้วรั่วนัก จะเสร็จแล้วอยู่นิ่งๆ"เมาแล้วรั่วคืออะไรกัน..หยางเทียนหลงไม่สนใจคำตอบ เขาอยากรู้ว่าของขวัญที่นางจะให้คืออะไร กระทั่งเซียวอี้เวียนอาบน้ำให้เขาเรียบร้อยก็ส่งเสื้อคลุมให้ หยางเทียนหลงรับมาก่อนจะลุกขึ้นแล้วสวมเสื้อคลุมเดินออกไปยังห้องนอนเขานั่งลงบนเก้าอี้ เซียวอี้เซียนเช็ดผมให้เขาทีละปอยๆจนผมเริ่มหมาด หยางเทียนหลงจับมือบางเอาไว้แล้วรั้งให้นางมานั่งตักตนเอง เขาสบตากับดวงตาคู่สวยก่อนจะโน้มใบหน้าไปหาแล้วเริ่มทวงรางวัล"ไหนกันรางวัลของพี่ เหตุใดลึกลับนักเล่า""ทรงอยากได้รางวัลจริงๆหรือเพคะ""ก็เจ้าบอกว่ามีรางวัลให้""ทรงอยากได้อะไรจากหม่อมฉันเพคะ ไหนลองตรัสออกมาหน่อย อื้ออออ"หยางเทียนหลงจับปลายคางมนให้เงยหน้าสบตาก่อนจะจุมพิตนางอย่างอดใจไม่ไหว เขาจูบนางเนิ่นนานลิ้นร้อนเกี่ยวเรียวลิ

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   อ่อนโยนกับนางคนเดียว

    จินฝานยิ้มตามหลังให้กับภาพตรงหน้า ตั้งแต่ท่านอ๋องแต่งงานกับพระชายาจะเจอรอยยิ้มของงพระองค์บ่อยๆ นับเป็นเรื่องดี"เฮ้อ ผัวเมียเขาอุ้มมกับเข้าห้องไปแล้ว ข้าไปหาเสี่ยวฮวาน้อยบ้างดีกว่า ไม่รู้ว่าวันนี้อาการแพ้ท้องดีขึ้นหรือยัง"จินฝานเดินไปทางห้องพักของตน เมื่อเปิดเข้าไปเสี่ยวฮวาก็นั่งพิงหัวเตียงอย่างอ่อนแรง นางรอเขาไม่ยอมนอน"เด็กดีของอา...ดึกเพียงนี้เหตุใดยังไม่นอน อย่าลืมสิเจ้ามิได้ตัวคนเดียวแล้ว""ข้าอยากรอท่านนี่เจ้าคะ ท่านอา...ไม่มีท่านข้านอนไม่หลับ""หิวหรือไม่ อาเอาขนมมาจากจวนเซียวมากนัก นี่ขนมถั่วเขียวที่เจ้าชอบ พระชายาทรงเก็บเอาไว้ให้เจ้าเองเชียวนะ กินสักหน่อยนะคนดีของอา""อื้อ...พระชายาดีกับข้าที่สุดเลย"จินฝานยิ้มให้ก่อนจะป้อนขนมให้ภรรยา เสี่ยวฮวามองหน้าเขาแม้ว่าจินฝานจะสี่สิบห้าส่วนนางสิบห้าแต่นางกลับไม่รู้สึกว่าอายุนางกับเขาเป็นอุปสรรคสักนิด เขาทั้งอ่อนหวานอ่อนโยน เอาอกเอาใจคืนแรกของนางกับเขาก็มาจากวันที่นางป่วยแล้วพระชายาต้องรับมือกับสกุลจ้าวแสนเลวนั่น ท่านอาจึงมาดูแลในคืนนั้นพระชายากำลังวางแผนอยู่กับท่านอ๋อง นางป่วยเพราะถูกลมเย็นแต่ไม่อยากรบกวนจึงได้แต่ไปหาหมอในจวนเพื่อจั

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ถามหารางวัลจากเมีย

    หวงเหวินเทียนอมยิ้ม เพิ่งส่งสินสอดไปเมื่อวานนี้ อยากรีบแต่งเสียพรุ่งนี้เลย อยากนอนกอดนางเต็มทีแล้ว จากนั้นทั้งสองก้เดินเข้างานไปด้วยกันแต่น้องสาวของเขาที่ถูกฉกมากำลังถูกอีกคนปล้ำจูบอย่างโหยหา"ฮื้อๆๆๆ"หวงซือหนิงพยายามผลักเขาออกเพราะนางหายใจไม่ทัน คนบ้านี่เรี่ยวแรงเยอะเสียจริงๆ กระทั่งหลิวหย่งพอใจแล้วจึงยอมปล่อยนาง เสียงหวานใสเอ่ยตัดพ้อเขา"พี่ทำอะไรเนี่ย ที่นี่จวนคนอื่นนะเจ้าคะ อีกอย่างได้ยินว่าจวนเซียวมีองครักษ์ลับและองครักษ์เงาเกือบสามร้อยคนเฝ้าระวัง ข้าไม่อยากเป็นอาหารตาบุรุษเหล่านั้นนะ"หลิวหย่งกระชับอ้อมกอดเอ่ยออดอ้อนคนบนตัก"องครักษ์เหล่านั้นพี่รับผิดชอบเอง พี่จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าตรงไหนปลอดคนหื้ม หนิงหนิงคิดถึงพี่หรือไม่ พี่จากชายแดนมานานไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเจ้า"คนตัวเล็กโอบแผ่นหลังหนาเอาไว้ก่อนจะซบหน้ากับอกแกร่ง หวงซือหนิงเอ่ยตอบกลับ"ข้าก็คิดถึงท่าน พี่หลิวหย่งข้าคู่ควรกับพี่จริงๆหรือ ท่านเป็นถึงท่านชาย ข้าเป็นแค่บุตรสาวนักโทษอย่างจ้าวเฟิงคนชั่วสกุลจ้าว""ยามนี้เจ้าแซ่หวง หรือต่อให้เจ้าแซ่จ้าวแล้วอย่างไร ตั้งแต่เกิดเจ้าก็ตายไปแล้ว เป็นฮูหยินของจ้าวเฟิงเองที่ส่งเจ้าลงปรโลกกั

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   งานเลี้ยงต้อนรับท่านปู่

    เซียวอี้เซียนตื่นแต่เช้าเพราะวันนี้เป็นวันที่จวนเซียวจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับท่านปู่ของนาง ไม่ว่าภายนอกจะเป็นใครแต่เนื้อในนั้นนางรู้ดีที่สุดว่าเขาคือคุณตา ร่างบางขยับเบาๆเพราะไม่อยากให้คนที่นอนข้างๆตื่นขึ้นมา เมื่อคืนเขางอแงกวนนางทั้งคืนอ้างแต่ว่าคนอื่นมีลูกหมดแล้วแม้แต่จินฝาน เขาเองก็อายุมากแล้วอยากมีลูกบ้าง แต่นางยังไม่ทันลงจากเตียงวงแขนแข็งแรงก็กอดนางเอาไว้พร้อมเสียงงึมงำ"ยังเช้าอยู่เลยนอนกอดพี่อีกหน่อยเถอะนะ""ต้องไปดูโรงครัวเจ้าค่ะ อย่างอแงนะเพคะคนดี""แม่ครัวตั้งมากมาย เซี่ยนเซี่ยนพี่คิดถึงเจ้านะ เราห่างกันเกือบเดือนพี่รู้สึกเหมือนสิบปีเลยเชียว"ร่างอรชรถูกเขารั้งจนล้มลงมานอนเคียงข้าง เซียวอี้เซียนยกมือขึ้นลูบใบหน้าหล่อเหลาก่อนจะเอ่ยกับเขา"ทำตัวดีๆอย่างอแง คืนนี้หม่อมฉันมีรางวัลให้นะเพคะ""จริงหรือ..อะไรบอกได้ไหมพี่อยากรู้"เซียวอี้เซียนยิ้มให้เขาพร้อมกับจุมพิตที่ปลายจมูกโด่งก่อนจะส่ายหน้าให้ หยางเทียนหลงกระชับอ้อมกอดส่งสายตาเว้าวอนกลับมา ร่างบางลูบใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับบอกให้เขานอนต่อ"บรรทมต่อเถอะเพคะ หม่อมฉันจะไปทำของโปรดท่านปู่สักสามสี่อย่าง เย็นนี้มีงานเลี้ยงอยากให้ท่านกินอา

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ข้าให้อภัยท่านแล้ว

    ซือหยางอุ้มเจ้านายของตนกำลังจะเดินจากไป แต่กลับมีปลายทวนวาววับมาจ่อที่คอ หลานฮวนเอ่ยเสียงเข้ม อยากมาก็มาอยากไปก็ไปหรือ เห็นจวนข้าเป็นอะไร เป็นเหลาสุรา หอนารีเช่นนั้นหรือ""คุณหนู....ท่านชายของข้าต้องไปหาหมอรบกวนท่านอย่าขวางทาง ช่วยหลีกทางด้วย""เจ้าพาเขาไปห้องข้างๆ เถาฮวาไปตามท่านหมอเฟิงมา ข้าก็อยากรู้ว่าเขาป่วยจริงไหม"หลานซิ่วเอ๋อร์ที่ตามออกมาจับชายเสื้อพี่สาวเอาไว้ก่อนจะเอ่ย"พี่ใหญ่...ดูแล้วเขาไม่ได้แกล้งท่านอย่าเอาแต่อารมณ์เลย""หึ...จะอุ้มเขาตากฝนอีกนานไหม ถ้าตายขึ้นมาอย่ามาโทษสกุลหลานของข้าเชียว"ซือหยางกัดฟันก่อนจะอุ้มลู่เสวียนไปห้องที่นางบอก จากนั้นก็ผลัดอาภรณ์ให้กับเขา เมื่อประมุขของตระกูลทราบเรื่องก็รีบมาทันที ท่านชายเคยถูกพิษเรื่องนี้ไม่มีคนรู้มากนักยกเว้นหลานจ้าน เพราะเขาคืออาจารย์ของฮ่องเต้และชินอ๋องพระอนุชานั่นเอง ลู่เสวียนเป็นบุตรบุญธรรมชินอ๋อง ไม่ว่าเรื่องใดๆที่เกิดเขาย่อมได้รู้ เฟิงเหยากำลังตรวจชีพจรให้กับลู่เสวียน ก่อนจะส่ายหน้าจากนั้นก็บอกให้คนไปต้มยา"นายท่านขอรับ ต้องให้ดื่มยาขับพิษเย็นออกจากร่างกายก่อนจึงจะสามารถฝังเข็มได้ขอรับ""ร้ายแรงมากไหมท่านหมอเฟิง""ท่านช

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ใจท่านให้แข็งเหมือนปากเถอะ

    เซียวอี้เซียนลุกขึ้น ก่อนจะสวมกอดกับท่านปู่และหอมแก้มของท่านซ้ายขวาและยิ้มให้ จากนั้นก้จูงมือกับหยางเทียนหลงเดินออกมา แต่หยางเทียนหลงกลับไม่ชอบใจนัก เขารู้ว่านางดีใจที่มีญาติมาเพิ่ม แต่การกอดกันแบบนี้ในยุคสมัยของเขาถือว่าไม่สมควร สตรีอายุเจ็ดขวบก็ห้ามเข้าใกล้บุรุษแล้ว ถึงจะเป็นบิดาก็เถอะ"เซี่ยนเซี่ยน...ต่อไปอย่าสวมกอดและหอมแก้มปู่เจ้าอีก หากคนอื่นเห็นจะไม่ดี เจ้าคงไม่อยากให้เขาถูกคนในราชสำนักหยิบเรื่องนี้ไปเล่นงานหรอกนะ""เพคะ..หม่อมฉันลืมไป ขอบพระทัยที่ทรงตักเตือน""ไปเถอะ คิดถึงเจ้าจะแย่ เดือนนี้ทั้งเดือนวุ่นวายแต่เรื่องกบฏ ไม่มีเวลาจะนอนกอดเจ้าเลย""ทรงน่าสงสารยิ่งนักเพคะ คิกๆๆ"เซียวอี้เซียนหัวเราะก่อนที่จะถูกเขาอุ้มจนตัวลอย หยางเทียนหลงพานางเดินเข้าห้อง ทันทีที่ปิดประตูก็จูบนางด้วยความเสน่หา เซียวอี้เซียนยอมให้เขาดื่มด่ำจนพอใจ กระทั่งหยางเทียนหลงจูบนางเรียบร้อยก็เอ่ยปากกับนาง"เซี่ยนเซี่ยน...ลู่เสวียนลูกสองแล้วนะ พี่อยากมีกับเขาบ้าง""หะ ห๊า ตะ ใต้เท้าลู่หรือเพคะ ไปแต่งงานเมื่อไหร่แล้วฮูหยินของเขาเป็นมใครหรือเพคะ""หลานฮวนน่ะ ส่วนเรื่องพวกเขาไปไงมาไงนั้นอย่ารู้เลย รู้แค่ว่าเขานำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status