LOGINShare
บทที่ 10/1 ท่านจูบ...ข้าตบ!
Last Updated:
2025-05-19 19:22:57
Latest chapter
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 13/2 อ้อนภรรยา
บทที่ 13/2อ้อนภรรยา ใช่แล้ว...เพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น นั่นเพราะว่าอีกครึ่งหนึ่งจะยังไม่มีวันปลดลงหากเขายังไม่ได้ชำระแค้นให้กับภรรยา แม้ว่าชาติก่อนเขาจะแก้แค้นพวกมันไปทั้งหมดแล้วก็ตามชาติก่อนส่วนชาติก่อน!ชาตินี้ส่วนชาตินี้!หลังจากเขาฆ่าปาดคอโจวจื่อลู่ ฟันศีรษะสาวใช้อี๋เฉินจนขาดกระเด็น เขาก็ลงมือกับตระกูลหลี่จนย่อยยับอับปาง ประมุขหลี่กลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว ฮูหยินหลี่ผูกคอตายอย่างน่าอนาถส่วนน้องสาวต่างมารดาถูกขับไล่ออกจากจวนโดยไร้เงินทองติดตัวด้วยมารดาของเขายังมีเยื่อใยต่อนางอยู่ ซึ่งเขายอมปล่อยนางไปเพื่อให้มารดาสบายใจ แต่ส่งคนแอบตามยุ่นฉานไปทีหลังแล้วตัดลิ้นจอมปลิ้นปล้อนของนางออก ปล่อยให้นางใช้ชีวิตดั่งหญิงใบ้อยู่ในอารามนางชีไปชั่วชีวิตจากนั้นเขาก็ลงโทษตัวเอง เขาไม่อนุญาตให้ตัวเองมีความสุข ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ โหมงานหนักในตอนกลางวันแล้วจมอยู่กับสุราในยามค่ำคืน ร่างกายผ่ายผอมดั่งซากศพเดินได้ หนวดเครารกเฟิ้มไม่เหลือเค้าโครงความหล่อเหลาอีกต่อไป“ทะ...ท่านโหว ข้าเป็นเหน็บแล้วเจ้าค่ะ”น้ำเสียงของภรรยาปลุกให้ชายหนุ่มหลุดออกจากภวังค์แห่งความแค้น เขารีบขยับศีรษะแล้วลุกขึ้นนั
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 13/1 อ้อนภรรยา
บทที่ 13/1อ้อนภรรยาสำนึกผิดโหวหวงหยางหมิงหลุดออกจากห้วงแห่งอดีตหนหลังเมื่อภรรยานำถ้วยน้ำแกงปลามาวางไว้ที่โต๊ะเล็กๆ ข้างเตียงด้วยใบหน้าเรียบเฉย ควันสีขาวลอยกรุ่นขึ้นเหนือถ้วยฉายชัดว่าสาวใช้ได้นำมันไปอุ่นร้อนอีกรอบ“รีบกินเถอะเจ้าค่ะเดี๋ยวน้ำแกงจะเย็นเสียก่อน”หญิงสาวยืนอยู่ข้างเตียงอย่างรักษาระยะห่างไม่ขยับเข้าไปใกล้กว่านั้น แม้ลึกๆ ในใจจะรู้สึกดีขึ้นหลายส่วนที่สามีตะเพิดญาติผู้พี่ให้กลับไป แต่ถึงอย่างนั้นนางเองก็อาจถูกไล่ตะเพิดออกไปได้ทุกเมื่อไม่ต่างกันดูท่าแล้วการกระทบกระเทือนทางสมองครั้งนี้คงทำให้สามีของนางกลายเป็นคนคุ้มดีคุ้มร้ายไปเสียแล้ว เพราะปกติเขารักและหวงแหนน้องสาวต่างมารดามาก อีกทั้งยังเผื่อแผ่ความเมตตาไปยังจื่อลู่ผู้เป็นสหายของน้องสาวเสมอแม้แต่ดุด่าต่อว่าสักคำยังไม่เคย แต่กลับตะคอกห้วนดั่งเกลียดชังคงทำให้คุณหนูหวงยุ่นฉานเสียใจไม่น้อยเลย“น้องหญิง...”ไหล่เล็กกระตุกเพียงน้อย หลี่เสี่ยซียังคงรักษากิริยาอาการบนใบหน้าไว้ได้อย่างสงบนิ่ง แม้ว่าน้ำเสียงอ่อนโยนยามที่สามีเรียกนางว่าน้องหญิงจะทำให้นางใจอ่อนยวบลงก็ตามที“ข้ายกแขนไม่ไหว เจ้าช่วยป้อนข้าหน่อยได้หรือไม่เล่า”หยางหมิง
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 12/2 ปมแค้นชาติก่อน
บทที่ 12/2ปมแค้นชาติก่อน“แรกทีเดียวก็แค่อยากจะให้แท้ง ใครเลยจะคิดว่านังนี่จะโง่นอนตกเลือดโดยไม่ตามหมอมารักษา สุดท้ายก็ตายไปแบบโง่ๆ”โจวจื่อลู่พูดอย่างคึกคะนอง ทั้งที่รู้ดีว่ามีหรือหลี่เสี่ยซีจะไม่เรียกหมอให้มารักษา แต่เพราะอี๋เฉินสาวใช้เป็นคนของนางไม่ยอมไปเรียกหมอมาให้ต่างหากเล่า เสี่ยซีจึงต้องนอนจมกองเลือดอย่างน่าสมเพชเช่นนี้‘สะใจเสียจริง!’“เบาเสียงหน่อยสิพี่จื่อลู่ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าจะว่าอย่างไร”“ใครจะได้ยินเล่า เวลานี้ทุกคนกำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมงานดื่มชาชมดอกไม้ของท่านแม่ แทบไม่มีใครเหยียบย่างมายังเรือนหลังนี้ด้วยซ้ำไป”“ถึงอย่างนั้นก็เถอะไม่ประมาทเป็นการดีที่สุด จากนี้เราจะเอายังไงกับศพของนังนี่ดี หากแจ้งท่านพ่อกับท่านแม่ ทุกคนต้องรู้แน่ว่ามันกำลังตั้งครรภ์ อีกทั้งบุตรในครรภ์คือสายเลือดของท่านพี่ ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลหวง”ยุ่นฉานมีท่าทางหวาดหวั่นไม่น้อย พยายามครุ่นคิดวิธีที่จะอำพรางศพ“เจ็บใจนักท่านโหวหลับนอนกับมัน แต่ไม่เคยหลับนอนกับข้าเลยสักครั้ง ไม่เช่นนั้นข้าคงตั้งท้องไปเสียนานแล้ว”พูดพลางเผลอยกนิ้วขึ้นมากัดเล็บอย่างไม่ชอบใจ หลายต่อหลายครั้งนางพยายามเข้า
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 12/1 ปมแค้นชาติก่อน
บทที่ 12/1ปมแค้นชาติก่อนดั่งตกนรกทั้งเป็นโหวหวงหยางหมิงยกมือขึ้นกุมขมับ รู้สึกคลื่นไส้ราวกับอยากจะอาเจียนออกมา ซึ่งท่าทางเช่นนั้นทำให้คนตัวเล็กที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงกับรีบก้าวยาวๆ เข้าหา แล้วหยิบกระโถนข้างเตียงขึ้นรองอย่างรวดเร็วคนตัวโตเพียงขย้อนจนตัวโก่งแต่ไม่ได้อาเจียนสิ่งใดๆ ออกมา หลี่เสี่ยซีเห็นดังนั้นจึงรีบหมุนกายไปรินน้ำชาใส่แก้วส่งให้สามีดื่ม“ขอบใจนะซีเอ๋อร์”อาการคลื่นไส้ที่เห็นใบหน้าของโจวจื่อลู่ดีขึ้นเมื่อได้เห็นใบหน้างดงามของภรรยา แม้ว่าใบหน้าของภรรยาจะเรียบตึงดั่งไม่แสดงความรู้สึกโหวหวงหยางหมิงหยักยิ้มน้อยๆ ดวงตาทอดอ่อนมองหญิงคนรักที่ปากบอกว่าจะหย่าแต่พอเห็นเขาอาการไม่ดีกลับปราดเข้ามาดูแลราวกับลืมตัวชาติก่อนเขาทำเรื่องเลวทรามไว้หลายอย่าง ซึ่งมันตามหลอกหลอนจนทำให้เขารู้สึกคลื่นไส้เมื่อเห็นหน้า ‘อนุภรรยา’ ในชาติก่อนใช่แล้ว...โจวจื่อลู่คืออนุภรรยาของเขา!ทว่า...ชาตินี้เขากลับเกลียดชังนางอย่างสุดแสน เพราะเขาได้รู้เช่นเห็นชาติสันดานทรามของนางมาจากชาติก่อนจนหมดสิ้น รู้ว่านางทำเรื่องเลวทรามอะไรกับหลี่เสี่ยซีบ้าง นางและมารดาของนางเป็นดั่งปีศาจร้ายในคราบมนุษย์ ส่วนน้องสาวต่า
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 11/2 น้ำตาของจื่อลู่
บทที่ 11/2น้ำตาของจื่อลู่ “ท่านพี่ก็รู้มิใช่หรือว่าเสี่ยเอ๋อร์เป็นสตรีร้ายกาจเช่นไร แล้วเหตุใดจึงเชื่อนังนั่นมากกว่าพวกข้า ที่ผ่านมาพวกข้าถูกนังนั่นรังแกทุบตีมาโดยตลอด ท่านพี่ลืมไปหมดสิ้นแล้วหรือเจ้าคะ” ยุ่นฉานใจเต้นตุบๆ ด้วยความโกรธจนควันร้อนแทบพ่นออกหู นางไม่คิดเลยว่าพี่ชายจะเปลี่ยนไปราวกับคนละคนเช่นนี้ โดยปกติแล้วพี่ชายมักแสนดีและอ่อนโยนกับนางเสมอ อีกทั้งยังทอดไมตรีจิตให้สหายของนางอย่างไม่ถือตัว แต่นี่อะไร! ยิ่งสหายรักร้องห่มร้องไห้สะอึกสะอื้นเช่นนี้ ยุ่นฉานก็ยิ่งทนไม่ได้ จื่อลู่ก้มหน้าซับหยาดน้ำตา แอบเม้มริมฝีปากกัดฟันกรอด ขุ่นแค้นไปยังญาติผู้น้องที่ทำให้แผนการของนางผิดเพี้ยนไปหมด โหวหยางหมิงควรหลงใหลและมองเห็นความดีในตัวนางสิ เหตุใดจึงมองนางด้วยสายตาราวกับจะแล่เนื้อเถือหนังออกมาราดเยี่ยวม้าเช่นนี้เล่า! ‘มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ! หรือว่านังเสี่ยซีจะใช้อาคมมนต์ดำให้ท่านพี่หยางหมิงหลงรัก จึงได้มีอาการราวกับกลับขาวเป็นดำไปหมดเช่นนี้ ไม่ผิดแน่อาการเช่นนี้คงถูกมนตร์ดำศาสตร์มารเข้าให้แล้ว นางต้องเร่งนำเรื่องนี้ไปปรึกษามารดาให้เ
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 11/1 น้ำตาของจื่อลู่
บทที่ 11/1น้ำตาของจื่อลู่เย็นชาบุรุษที่แข็งแกร่งฝึกฝนวรยุทธ์มาตั้งแต่ยังเยาว์วัยเช่นหวงหยางหมิง ถูกโจรโฉดแทงที่ท้องเพียงแผลเดียวไม่กี่วันร่างกายก็ฟื้นคืนกลับมาปกติดังเดิมแต่ถึงอย่างนั้นคนป่วยก็ยังไม่ยอมหายป่วย ยังคงนอนซมไม่ยอมลุกจากเตียงดั่งจะเรียกร้องความเห็นใจจากภรรยาที่ไม่แยแส“ท่านโหวกินน้ำแกงปลาหน่อยเถอะนะเจ้าคะ ประเดี๋ยวจะได้กินยา”หัวหน้าสาวใช้นำน้ำแกงมาให้ด้วยตนเอง เพราะเป็นคำสั่งของฮูหยินหวงให้เข้มงวดเรื่องอาหารและยาของบุตรชายอย่าให้ขาดตกบกพร่อง เพื่อที่บุตรชายจะได้หายวันหายคืนกลับมาแข็งแรงดังเดิม“ข้าจะกินก็ต่อเมื่อซีเอ๋อร์มาป้อนเท่านั้น”ชายหนุ่มเบือนหน้าหนีก่อนจะยื่นคำขาดออกไปดั่งเด็กเอาแต่ใจ หัวหน้าสาวใช้เห็นดังนั้นก็ถึงกับอ้าปากค้างด้วยไม่เคยเห็นท่านโหวเป็นเช่นนี้มาก่อน นางทำงานรับใช้ตระกูลหวงมาหลายสิบปี มีหรือจะไม่รู้นิสัยใจคอโหวหนุ่ม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากถูกแทงอีกทั้งยังตกม้า มันแตกต่างจากเดิมราวกับหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว“รอสักครู่นะเจ้าคะท่านโหว ข้าจะรีบไปตามนายหญิงน้อยมาปรนนิบัติท่านเจ้าค่ะ”ยอบกายทำความเคารพก่อนจะรีบสาวเท้าไปรายงานฮูหยินหวงก่อน แล้วจึง
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 10/2 ท่านจูบ...ข้าตบ!
บทที่ 10/2ท่านจูบ...ข้าตบ!“…”เวลานี้หญิงสาวงุนงงไร้คำพูดใดๆ จะเปล่งออกไป“ข้าขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำร้ายจิตใจเจ้า ซีเอ๋อร์...ขอโอกาสให้ข้าได้ดูแลเจ้าในฐานะสามี ในฐานะคู่ชีวิตได้หรือไม่”“...”หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะหมุนกายไปจับถ้วยยาที่วางอยู่บนโต๊ะไม่ไกลนัก“ในเมื่อท่านดื่มยาหมดแล้ว อีกประเดี๋ยวยาก็คงออกฤทธิ์เจ้าค่ะ ช่วงนี้ท่านอาจเบลอๆ รู้สึกราวกับไม่เป็นตัวเองคงเป็นผลข้างเคียงจากการถูกกระทบกระเทือนอย่างแรง เวลานี้นับว่าดึกมากแล้วท่านบาดเจ็บอยู่ควรนอนพักผ่อนให้มาก เช่นนั้นข้าขอลาเจ้าค่ะ”หลี่เสี่ยซียอบกายทำความเคารพสามี ก่อนจะก้าวยาวๆ เดินออกจากห้องไปราวกับกำลังวิ่งหนีความเปลี่ยนแปลงที่นางไม่อาจยอมรับได้ ก้าวยาวไม่หันกลับไปมองคนตัวโตที่นั่งคอตกแม้เพียงหางตา“ซีเอ๋อร์...”เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้ไหล่นวลกระตุกน้อยๆ ถึงกระนั้นนางก็ยกเท้าก้าวออกจากประตูไป เพียงก้าวห่างออกมาจากเรือนนอนของสามีไม่กี่ก้าว นางก็ถึงกับทรุดกายลงไปกับพื้นปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้นท้องฟ้ากระจ่างไปด้วยแสงดวงดาว จันทร์กระจ่างสาดแสงลงมากระทบหยาดน้ำตาบนนวลแก้มผุดผาด น้ำใสหยดแล้วหยดเล่าร
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 10/1 ท่านจูบ...ข้าตบ!
บทที่ 10/1ท่านจูบ...ข้าตบ!เจ้ามีค่าสำหรับข้า“สนุกหรือไม่เจ้าคะ”นิ้วมือสากกระด้างจากการกรำดาบออกศึกที่กำลังค่อยๆ เกลี่ยหยาดน้ำตาบนใบหน้าหวานถึงกับชะงักเมื่อถูกภรรยาถามด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกดุจธารน้ำแข็งจากแดนเหนือ แววตาของนางแดงก่ำระเรื่อไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไม่แน่ใจว่ากำลังเสียใจหรือเคืองขุ่น“ท่านโหวทำเช่นนี้เพื่ออะไรกันเจ้าคะ หรืออยากเพิ่มรสชาติในการทรมานข้าให้หอมหวานยิ่งขึ้น ให้ข้าเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ให้ข้าหมดหนทางจะดิ้นรนขัดขืน เพื่อบีบให้ข้าฆ่าตัวตายหนีช้ำ ท่านจะได้ไม่ต้องยื่นหนังสือหย่าให้ชีวิตด่างพร้อย เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่เจ้าคะ”ใบหน้างามแดงก่ำบิดเบี้ยวเหยเก ความเสียใจประดังประเดจนจุกแน่นไปทั้งอก ยิ่งคิดหาเหตุผลนางก็ยิ่งไม่เข้าใจในสิ่งที่สามีกำลังวางแผน สิ่งที่เขากำลังเสแสร้งแกล้งทำดูเหมือนจริง...จนนางอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว“ชีวิตของข้าไม่ต่างจากแมลงไร้ค่าในกำมือท่านอยู่แล้ว หากอยากให้ข้าตาย...อื้อ!”ปากที่กำลังตัดพ้อต่อว่าด้วยความเจ็บปวดถูกปิดด้วยเรียวปากอุ่นร้อนอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตถึงกับเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกตกใจ เพราะว่านี่คือ ‘จูบแรก’ อีกทั้งยังเป็นจูบที่นางยังไม
ข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก บทที่ 9/2 เรียกหาภรรยา
บทที่ 9/2เรียกหาภรรยา“อี๋ฉานหากไม่อยากถูกเอ็ดก็รีบมาช่วยข้าแต่งตัวเถอะ หากข้าไปช้าท่านแม่อาจดุเอาได้”เสี่ยซีหันไปสั่งสาวใช้อย่างอิดหนาระอาใจ ก่อนจะก้าวยาวๆ ไปเปิดหีบผ้าแล้วเลือกเสื้อผ้าตัวบนสุดขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว โดยมีสาวใช้รีบกุลีกุจอมาช่วยสวมให้อย่างเสียไม่ได้‘เกิดอะไรขึ้นกับท่านพี่หรือเปล่านะ เหตุใดท่านแม่จึงให้สาวใช้มาตามข้ากลางดึกเช่นนี้’ทันทีที่สาวใช้ผูกผ้าคาดเอวแล้วเสร็จ เสี่ยซีก็รีบก้าวเท้ายาวๆ ออกจากเรือนนอนของตนเองไปอย่างเร่งร้อน ผมยาวไม่ได้รวบมวยให้เรียบร้อยแต่ยังคงปล่อยสยายเต็มแผ่นหลัง ระหว่างที่ย่างเท้าก้าวต่อก้าว หัวใจหน่วงหนักเต็มไปด้วยความห่วงใยในตัวสามี‘หึ!’หลี่เสี่ยซีแค่นยิ้มดั่งนึกสมเพชตนเอง ปากบอกว่า ‘หมดรัก’ สมองสั่งให้ ‘หมดใจ’ แต่ดูการกระทำของข้าสิ ดั่งสตรีไร้หัวคิด ดั่งสตรีโง่เขลาเจ็บไม่รู้จักจำลมหายใจหอบกระชั้น นางแทบไม่รู้ตัวเลยว่านางก้าวยาวราวกับวิ่งมาหยุดอยู่หน้าเรือนนอนของสามีไวเพียงใด หญิงสาวสูดลมหายใจลึกเพื่อควบคุมไม่ให้ร่างกายหอบโยน ก่อนจะส่งเสียงออกมา“ข้าเสี่ยซีมาแล้วเจ้าค่ะท่านแม่”“รีบเข้ามาเถอะเจ้าค่ะคุณหนูหลี่”ผู้ที่ออกมาเปิดประตูคือห
You may also like
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ21.3K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ22.4K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ18.2K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง7.1K viewsหมอหญิงบัลลังก์เลือด
สุราวสันต์4.3K viewsพ่อหมอ!อย่าตีข้าแรงนัก!!
KraTak337 viewsสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด
ซีไซต์114 viewsทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ตัวร้ายในยุค80
ฝ้ายสีคราม1.8K views
