ถ้าเจ็บก็บอก

"มึงจะนอนจริงๆเหรอวะยักษ์ มึงหันหน้ามาทางนี้ก่อน กูอยากรู้จริงๆนะ ว่ามึงเอาคืนพวกนั้นยังไง แล้วทำไมช่วงนี้กูถึงต้องอยู่แต่บนนี้ ยักษ์...หันมาเร็ว" แทนไม่ยอมง่ายๆ เขายกแขนกับขาขึ้นไปก่ายบนตัวของไอ้ยักษ์ ซึ่งมันก็ไม่ได้ง่ายมากนัก เพราะว่าถ้าเขาขยับตัวมาก เขาจะเสียวแปล๊บตรงที่เขาโดนยิง เพราะว่าแผลมันยังไม่หายเลย แต่เขาก็ไม่อยากจะนอนเหมือนคนป่วย เขาก็เลยต้องทำเป็นว่าตัวเองไม่เจ็บและแข็งแรงมาก

"มึงทำอะไรของมึง เอาขาลง มึงจะ..."

"โอ๊ะ...!! ยักษ์มึงอย่าเพิ่งหันมา กูเจ็บแผล แผลมันยังตึงๆอยู่ว่ะ" แทนห้ามไอ้ยักษ์ของเขา พร้อมกับยกแขนกับขาของตัวเองออกจากตัวของไอ้ยักษ์ช้าๆ

"เจ็บไหม เดี๋ยวกูเรียกหมอให้มาดู มึงนี่นะแทน เมื่อไหร่มึงจะเลิกห้าวสะทีวะ" ไซรับบ่นแทนพร้อมกับก้าวขาลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว เขารีบเดินไปที่เตียงของแทน ซึ่งอยู่ที่ห้องข้างๆ เพื่อที่เขาจะไปกดปุ่มฉุกเฉินให้หมอกับพยาบาลขึ้นมาดูแผลของแทน

หมับ!!

"เดี๋ยวไอ้ยักษ์ กูไม่ได้เป็นหนักถึงขนาดกับต้องเรียกหมอ ใจเย็นๆ" แทนรีบตามไปดึงแขนของไอ้ยักษ์เอาไว้ เพราะว่าตอนนี้หน้าของไอ้ยักษ์ คือห่วงเขาเกินเบอร์มาก

"ให้ขึ้นมาดูก่อน กูกลัวแผลมันจะปริ มึงอย่