แชร์

บทที่50

ผู้เขียน: อาภาลดา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-19 12:01:20

ไฮโซสาวที่ต่อหน้าสื่อมักมีภาพลักษณ์ไร้เดียงสา..แสนดี ตอนนี้กลับเชิดหน้าหยิ่งผยอง รูปตาชั้นเดียวที่แทบไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆ แตกต่างเพียงอีกคนประโคมด้วยเครื่องสำอางราคาแพง บัดนี้เต็มไปด้วยความรังเกียจ

“เธอนี่นะน้องฉัน” เสียงจิกกัดไม่ยอมรับ ในขณะที่นุชจรีแทบเต้น ก่อนจะเถียงไปว่า

“แก..แกพูดแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นลูกของพ่อมานพ กับแม่สาลี่ แกก็ลูกของท่านเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเราคือพี่น้องกัน”

“เหอะ พวกแกคิดเองเออเองฝ่ายเดียว นี่..” ประโยคหลังหันไปตวาดมารดาแท้ๆ แม้แต่คำว่า ‘แม่’ ก็ไม่อยากเรียก ‘เสนียดปาก’

“จ๋า ลูก”

“ที่ฉันมาวันนี้ไม่ได้จะมาเล่นบทพ่อแม่ลูก ครอบครัวสุขสันต์กับพวกแกนะ” ไฮโซสาวยืดตัวขึ้นเต็มส่วนสูง ก่อนจะใช้คำเหยียดหยามไม่ไว้หน้า

“ฉันคือคุณหนูตระกูลวรรณศิลป์ พ่อเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลปัจจุบัน ส่วนแม่ของฉันคือท่านผู้หญิงตราตั้ง ไม่ใช่แม่ค้าอย่างแก”

“เฮ้ย ยัยรินแกพูดกับแม่แรงไปไหม” พี่ชายถึงกับอุทานตกใจ ในขณะที่แม่แท้ๆ หน้าซีดเหลือสองนิ้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

“ฉันจะพูดจะทำไมล่ะ คราวที่แล้วครอบครัวแกก็เอาเรื่องนี้มาไถเงินฉัน ทั้งที่แกบอกเองว่าถ้าฉันจ่ายให้แกห้าสิบล้าน พวกแกจะไม่โผ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่55

    “น้องก็อยากไปนะคะ แต่พอดีว่า..” คำพูดเตรียมปฏิเสธ เพราะเย็นนี้มีนัดทานข้าวกับสามีกลับนิ่งไป ดวงตายาวรีเบิกกว้างแข็งค้าง เมื่อเห็นผู้หญิงวัยห้าสิบต้นๆ ผิวพรรณขาวสะอาด ใบหน้ารูปไข่แทบปราศจากริ้วรอยกำลังเดินยิ้มแย้มมากับเพื่อน บุคลิกสง่างาม ทว่าท่าทางกับนุ่มนิ่มเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว หล่อนจำได้ทันทีธาวิตา..มารดาแท้ๆ ของหล่อนนั่นเองน้ำใสเอ่อคลอนัยน์ตาอย่างห้ามไม่อยู่ ในภพชาติที่แล้วแม้จะไม่ได้มีความทรงจำดีๆ ร่วมกันนัก แต่อย่างน้อยท่านก็พยายามทำตนให้เป็นกลาง ไม่ได้เข้าข้างพี่ชายไปซะทั้งหมด ผิดแผกจากบิดาแท้ๆ ที่เลือกจะมองเมิน แถมไม่ยอมรับว่าหล่อนเป็นบุตรสาวแท้ๆ‘ผู้หญิงชั้นต่ำแบบนั้น คู่ควรเป็นคุณหนูที่แท้จริงของตระกูลวรรณศิลป์อย่างงั้นเหรอ?”‘คุณคะ แต่ยังไงยัยน้องก็ลูกเรานะคะ’ คนเป็นแม่พูดอย่างกลุ้มใจ‘เหอะ ได้เป็นแค่ลูกสาวบุญธรรมก็เป็นบุญท่วมหัวเด็กคนนั้นแล้ว’วันนั้นคู่สามีภรรยาตัวอย่างทะเลาะกันบ้านแทบแตก และสาเหตุที่ว่าก็มาจากเธอ...“น้อง”“....”“น้องๆ เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงพี่สาวสองสะกิด เมื่อเห็นนางแบบคนสวยมีสีหน้าไม่ดีนัก ก่อนจะถามอย่างสงสัยว่า“เมื่อกี้น้องมองอะไรอยู่เหรอ?”

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่54

    “เอ่อ..พี่ธาม..ทำไมพูดแบบนั้นละคะ?” คนหน้าจืดถามเสียงเบา ในขณะที่คนเป็นพี่ยืดตัวกอดอก คิดย้อนไปถึงใบหน้าสะสวยอวดดีเงินแสนเดียวก็น่าจะเพียงพอกับค่าตัวแล้ว แต่ดันไม่เจียมตัวคิดจะมาแย่งงานน้องสาวเขา“เหอะ ถ้าไม่ติดที่งานนี้ปิ่นเป็นแม่งาน พี่จะทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ผุดได้เกิดแน่!!”“พี่ธามพูดอะไรคะ รินไม่เห็นเข้าใจเลย” ธารินยังคงงงงวยงาน? งานอะไร?“ก็...รินไม่ได้เสียใจเรื่องที่ไม่ได้เป็นนางแบบหลักในงานประมูลการกุศลเหรอ?” ธามไทย้อนถาม ดวงตายาวรีเริ่มสำรวจใบหน้าน้องน้อยหญิงสาวปะติดปะต่อเรื่องราวได้ทันที เพราะนางแบบหลักงานประมูลการกุศลมีอยู่งานเดียวนั่นแปลว่า..เธอชวดงานนี้..แถมคนที่แย่งงานไปยังเป็นผู้หญิงหน้าหวานคนนั้นอีกโลกมันจะกลมไปไหนยิ่งคิด..ธารินยิ่งเจ็บใจ เธอเพียงส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้“ค่ะ ที่รินเสียใจก็เพราะไม่ได้งานนั่นแหละ ฮึก...รินคงไม่ดีพอมั้ง”“เฮ้ย..น้องรินของพี่ดีทุกอย่าง ไม่มีอะไรไม่ดี..ไหนบอกพี่มาสิ ใครว่าน้องไม่ดีพอ?” ธามไทเริ่มหัวร้อนผู้หญิงบนโลกนี้ นอกจากแม่ของเขาที่แสนดีราวกับนางฟ้า ก็มีน้องน้อยที่สุดแสนจะน่ารักธารินก้มหน้ามองลายฉลุบนโต๊ะ ก่อนจะแสร้งทำเป็นอ้ำๆ อึ้ง

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่53

    แน่ล่ะ มีเงินก็ใช่ว่าจะมีคฤหาสน์สวยและดูดีขนาดนี้ได้แต่มาบัดนี้..ความภูมิใจที่เคยมีมา..กลับแตกสลายไม่มีชิ้นดีเธอ...ไม่ใช่ลูกสาวตระกูลวรรณศิลป์ความจริงที่ตีแสกหน้า..นำพาความขมขื่น เหมือนโลกจะถล่มดินทลายก็ไม่เกินจริงนักมือเล็กขาวผ่องกุมกันแน่น ดวงตาชั้นเดียวเต็มไปด้วยความไม่ยินยอมที่นี่...คือครอบครัวของเธอบ้านหลังนี้..คือบ้านของเธอทุกสิ่งทุกอย่าง..คือของของเธอสองผัวเมียสารเลวนั้นใช้สิทธิ์อะไรในการแฉ?ธารินหลุบตามองมือถือ ก่อนจะคว้ามันขึ้นมาไล่ดูเฟส...ผู้หญิงคนนั้น..คนที่เป็น ‘ลูกสาวแท้ๆ’ ของครอบครัววรรณศิลป์เจ้าหล่อนชื่อ ‘ขนิษฐา’ไวเท่าความคิด หญิงสาวพิมพ์ค้นหาชื่อในเฟสที่สืบรู้มาจากการให้เพื่อนในมหาวิทยาลัยนั้นช่วยหา และก็หาได้ไม่ยาก เพราะเจ้าหล่อนนั้นขึ้นชื่อเรื่องความสวย ความนิยมตีคู่มากับดาวมหาลัยเลยทีเดียวภาพบนมือถือ ถึงกับให้หญิงสาวมือไม้สั่นใบหน้าสวยหวาน ผมยาวสลวยสีแดงโดดเด่นขลับผิวขาวอมชมพูให้ดูเจิดจ้า ดวงตายาวรีเป็นประประกาย ยามยิ้มหางตาโค้งลงเป็นรูปสระอิ แม้แต่ตัวเธอเองที่เป็นผู้หญิงยังนึกชื่นชมภาพลักษณ์แล้วถ้า..คนในครอบครัววรรณศิลป์เห็นจะไม่นึกรักเลยเหรอ?ยิ่งคิดใ

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่52

    จบจากเสี่ยป๋อง ยังมีเสี่ยบ้าเสี่ยบอตามมาไม่ได้หยุดก่อนหน้านี้เงินที่ธารินให้ นอกจากจะเอาไปใช้นอกระบบ หนี้พนัน ไปไถ่ทองคืน ส่วนที่เหลือลูกผัวล้วนไถจนไม่มีให้ไถไอ้ผัวตัวดีจึงเสนอให้ไปไถเงินลูกสาวสุดที่รัก ‘ซ้ำ’ อีกรอบทว่าดวงตาดูถูกเหยียดหยามที่ลูกส่งมาไม่ต่างจากมีดที่กรีดกลางใจคนเป็นแม่..ถ้า 'เลือก' ได้หล่อนก็ไม่อยากทำนายมานพก็รู้ว่าตนผิดไป ที่หาเรื่องเข้าบ้าน..เสียงที่ใช้จึงเบาลง “เออน่า เอ็งจะพูดมากทำไมนังสาลี่”“ฉันไม่มีให้พี่หรอกนะ”“เอ้า เอ็งพูดแบบนี้ได้ไง บอกข้ามาเถอะนังรินโอนให้เท่าไร?” นายมานพเริ่มปะเหลาะใช้น้ำเย็นเข้าสู้ คนเป็นเมียเพียงส่ายหน้าไปมา จนเขาชักหงุดหงิด“ทำไม ความคิดที่จะขอเงินนังหนูนั่นก็ความคิดข้า พอได้เงินเอ็งคิดจะอมไว้คนเดียวหรือไง!?”“โถ่พี่ มันไม่ใช่แบบนั้น คือ..ครั้งนี้ลูกไม่ยอมให้เงิน” นางสาลี่ตอบเสียงเบาทั้งเจ็บปวดทั้งสะเทือนใจ สิ่งสุดท้ายที่คิด..คือไม่นึกว่าลูกสาวจะมีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้รุนแรงขนาดที่ว่า..เป็นศัตรูคู่อาฆาตมากกว่าเป็น ‘ครอบครัว’ เดียวกัน“ห๊ะ เป็นไปได้ยังไงที่นังหนูจะไม่ให้เงิน แล้วเอ็งได้บอกมันไหม ว่าถ้าไม่ให้พวกเราจะฟ้องครอบครัวอ

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่51

    หลังจากลูกสาวตัวจริงนัดเจอกันที่บ้านนายมานพเองก็รีบออกจากบ่อนแทบไม่ทัน ทว่าถึงจะรีบมาก็ไม่ทันเจอ“โว๊ะ อีลูกคนนี้นี่จะรอเจอพ่อมันหน่อยก็ไม่ได้” ชายวัยใกล้หกสิบถึงกับหัวเสีย เพราะตอนโดนตามตนเองก็กำลังเล่นไพ่เพลินๆ แต่เมื่อคิดถึงหนี้ก้อนใหม่ที่ตนก่อขึ้นจึงยอมล่ะจากสิ่งที่ชอบ ถึงขนาดยอมจ่ายค่าแท็กซี่ราคาแพงเพื่อรีบมาให้ไวที่สุด“เหอะ เมื่อกี้พ่อไม่อยู่ พ่อเลยไม่เห็นนังพี่ตัวแสบมันพูดอะไรบ้าง” นุชจรีรีบฟ้องทันทีหล่อนเจ็บใจนัก ทำไมนะ?พ่อก็พ่อเดียวกัน แม่ก็แม่เดียวกัน หน้าตาเราสองคนก็คล้ายกัน แต่โชคชะตาชีวิตดันห่างกันคนละโยชน์เอาแค่เสื้อผ้า เครื่องประดับที่เจ้าหล่อนใช้ มองด้วยตาเปล่ายังรู้ว่าราคาหลักหมื่นหลักแสนในชีวิตนี้คนธรรมดาทั่วไปอย่าได้คิดฝันว่าจะมี“เอาน่า นังนุชแกจะโวยวายทำไม?”“แม่ก็แบบนี้ แม่ไม่เห็นเหรอมันแทบจะปีนหัวแม่อยู่แล้ว” กระทืบเท้าไปด้วยบ่นไปด้วยขนาดไม่ได้อยู่ร่วมบ้าน แม่ยังเข้าข้างมันขนาดนั้น ถ้าได้อยู่ร่วมกันมีอะไรคงถวายให้หมดคนที่เคยเป็นลูกรักอันดับหนึ่งถึงกับอารมณ์เสีย“เอ๊ะ นังนุชแม่บอกให้เงียบไง แล้วถ้าไม่ใช่เพราะแกปากมาก นังรินจะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงขนาดนั้นไหม

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่50

    ไฮโซสาวที่ต่อหน้าสื่อมักมีภาพลักษณ์ไร้เดียงสา..แสนดี ตอนนี้กลับเชิดหน้าหยิ่งผยอง รูปตาชั้นเดียวที่แทบไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆ แตกต่างเพียงอีกคนประโคมด้วยเครื่องสำอางราคาแพง บัดนี้เต็มไปด้วยความรังเกียจ“เธอนี่นะน้องฉัน” เสียงจิกกัดไม่ยอมรับ ในขณะที่นุชจรีแทบเต้น ก่อนจะเถียงไปว่า“แก..แกพูดแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นลูกของพ่อมานพ กับแม่สาลี่ แกก็ลูกของท่านเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเราคือพี่น้องกัน”“เหอะ พวกแกคิดเองเออเองฝ่ายเดียว นี่..” ประโยคหลังหันไปตวาดมารดาแท้ๆ แม้แต่คำว่า ‘แม่’ ก็ไม่อยากเรียก ‘เสนียดปาก’“จ๋า ลูก”“ที่ฉันมาวันนี้ไม่ได้จะมาเล่นบทพ่อแม่ลูก ครอบครัวสุขสันต์กับพวกแกนะ” ไฮโซสาวยืดตัวขึ้นเต็มส่วนสูง ก่อนจะใช้คำเหยียดหยามไม่ไว้หน้า“ฉันคือคุณหนูตระกูลวรรณศิลป์ พ่อเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลปัจจุบัน ส่วนแม่ของฉันคือท่านผู้หญิงตราตั้ง ไม่ใช่แม่ค้าอย่างแก”“เฮ้ย ยัยรินแกพูดกับแม่แรงไปไหม” พี่ชายถึงกับอุทานตกใจ ในขณะที่แม่แท้ๆ หน้าซีดเหลือสองนิ้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด“ฉันจะพูดจะทำไมล่ะ คราวที่แล้วครอบครัวแกก็เอาเรื่องนี้มาไถเงินฉัน ทั้งที่แกบอกเองว่าถ้าฉันจ่ายให้แกห้าสิบล้าน พวกแกจะไม่โผ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status