CHAPTER 5 พี่ช่วย nc

 CHAPTER 5

เสียงส้นรองเท้าสาวกระทบพื้นดังแก่ก ๆ เป็นสัญญาณชัดเจนว่า พิรดากลับมาทำงานแล้ว หลังจากหายหน้าไปทั้งสามวัน

“พี่พีช กลับมาแล้วเหรอคะ! ไปเที่ยวสนุกไหมเอ่ย” ทุกคนในแผนกก็ยิ้มทักทายเธอปกติ ไม่มีใครสงสัยอะไร

“สนุกสิจ้ะ” เธอหัวเราะพลางตอบน้องในทีม ก่อนจะเดินมาถึงโต๊ะทำงานของตัวเองที่เงียบ ๆ

เธอปรายตามองไปที่โต๊ะอีกมุมของออฟฟิศ เวธัส กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำงานเหมือนไม่รับรู้โลกภายนอก แต่หางตาเขาขยับเล็กน้อยตอนเธอหันไปมอง

“หึ แอบเนียนนะเรา” พิรดาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เดินตรงไปหา “ทำงานเก่งขึ้นหรือยังเอ่ย?” 

“จะเก่งอะไร ป้าอยู่สอนงานผมหรือไง” เสียงเขาเรียบ  ไม่มีแววแปลกใจหรือดีใจที่เห็นเธอกลับมา

“ปากดีเหมือนเดิมนะเรา แปลว่าช่วงที่พี่ไม่อยู่ คงเหงาน่าดูสิ” พิรดายิ้มบาง ๆ โน้มตัวพิงโต๊ะเขา จงใจเอียงตัวให้น้ำหอมบางเบาลอยกระทบจมูกอีกฝ่าย 

ปลายนิ้วเรียวสวยไล้วนบนขอบแฟ้มเอกสารของเวธัสเล่น ๆ ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์ เวธัสเหลือบตามองข้อมือบางที่วางอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะตอบเสียงต่ำ

“ป้าหายไปไหนมา” พิรดาชะงัก ก่อนจะยิ้มยั่วกลับ

“ไปเที่ยว เปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อย ก็แค่ไปหาของอร่อย ๆ ของร้อน ๆ กินให้หายเหนื่อย” ที่จริงเธอพามารดาไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด เลยถือโอกาสเที่ยวบ้านญาติไปด้วยในตัว พอถึงวันกลับญาติแม่ก็ขอให้แม่เธอกับลูกอยู่เที่ยวต่อ พิรดาที่ห่วงงานจึงกลับมาก่อน

“กับใคร” เวธัสขบกรามแน่นเล็กน้อย

“หืม นายอยากรู้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” พิรดาแกล้งโน้มเข้าใกล้ กระซิบข้างหูเบา ๆ “ถ้าบอกว่าไปเที่ยวกับเด็กล่ะ”

“เด็กป้าคงเยอะมาก”

“ก็ไม่เยอะไรอกนะ ตอนนี้ก็มีเด็กที่ต้องดูแลหนึ่งคน”

“มิน่าล่ะ ถึงได้หายไปไม่สนการสนงาน ที่แท้ก็ลางานไปล่อเด็กนี่เอง” พิรดายิ้ม เด็กหนุ่มตรงหน้าเข้าใจเธอผิด แต่เธอก็ไม่คิดปฏิเสธ

“ทำไงได้ล่ะ ก็เด็กพี่มันน่ากิน น้องเวย์สนใจเป็นเด็กให้พี่ล่อไหม?” เธอเอ่ยทีเล่นทีจริง “พี่ล่อให้ฟรีไม่คิดตังค์ น้องเวย์เสียวพี่ก็เสียว วิน ๆ ทั้งสองฝ่าย”

“ถ้าป้าเหงี่ยน ก็ไปเกี่ยวเบ็ดในห้องเหมือนวันนั้นสิ” เวธัสกระซิบเพราะไม่ต้องการให้พนักงานแผนกเดียวกันได้ยิน แต่พิรดายิ้มหวาน นั่นไง สิ่งที่คิดมันถูกจริงด้วย เขาเห็นเขารู้ว่าเธอช่วยตัวเองในห้องนั้นจริงด้วย

แต่รู้แล้วก็ดี

“ก็อยากทำอยู่นะ แต่ถ้าได้น้องเวย์มาสนุกด้วยกัน พี่คงเสียวแทบขาดใจ” พิรดาส่งสายตายั่วสุดฤทธิ์โน้มตัวไปด้านหน้า จนเต้าสวยแทบทะลักออกมาอวดสายตา 

เวธัสหลบตาแต่เริ่มหน้าแดง มือกำแน่น เขารู้ว่ายัยป้าตรงหน้าสวย เสียงครางเสียวในห้องทำงานนั้นทำให้อารมณ์เขาตื่นเพริด จนเขาอยากจะล่อให้น้ำแตกราดรดร่างสวยไปทั้งตัว เขาก็ได้แต่อดทน ทั้งที่พยายามข่มมันทุกวัน

“ไปทำงานได้แล้ว เลิกมาก่อกวนผมสักที”

“มีอารมณ์เหรอ?” พิรดากระซิบเมื่อเห็นเป้าของเวธัสเริ่มตุง พ่อเด็กไก่อ่อนของเธอคงอ่อนไหวไม่น้อย ที่ถูกเธอยั่วแบบนี้

“พูดบ้าอะไร!”

“ไม่มีอะไรหรอก งั้นช่วยพี่ดูเอกสารในห้องหน่อยสิ”

“เอ่อ…” 

“ถ้าอยากผ่านงานง่าย ๆ ก็เข้าไปช่วยพี่ข้างใน”

“ก็ได้ครับ” เวธัสพยักหน้า พิรดาจึงหันไปสั่งงานจุ๊บแจง “จุ๊บแจงช่วยเอางานเวธัสไปต่อหน่อยนะ พี่จะให้เวธัสไปช่วยดูเอกสารในห้อง”

“ได้ค่ะหัวหน้า” จุ๊บแจงพยักหน้า เวธัสเดินตามพิรดาเข้าไปในห้อง พิรดาหันมาพร้อมเอามือกอดอก

“ล็อคประตูด้วย”

“ทำไมต้องล็อค” เขาขมวดคิ้ว

“พี่อยากช่วย” พิรดาเอ่ยแล้วเดินเข้าไปใกล้ จากนั้นก็เป็นฝ่ายล็อคประตูเอง 

“ช่วยอะไร?”

“ช่วยให้น้องเวย์หายเห งี่ยน”  เสียงลมหายใจของเขาหนักขึ้นทุกที เมื่อปลายนิ้วลากไล้ไปบนต้นขาเขาอย่างจงใจยั่วเย้า ริมฝีปากเล็กยกยิ้มนิด ๆ อย่างคนรู้ทัน

“ทำไมมองแบบนั้นล่ะ…” เสียงเธอแผ่วเบา ลมหายใจอุ่นรดที่ข้างแก้มเขา มือใหญ่จับข้อมือเธอไว้แน่น ราวกับจะเตือน แต่แววตาที่มองกลับมาเต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างปิดไม่มิด 

“อย่ายั่ว ถ้าไม่คิดจะรับผิดชอบ” เวธัสกระซิบเสียงพร่า

“แล้วถ้าพี่อยาก ช่วยล่ะ?” พิรดาคุกเข่าลงกับพื้น ปลดตะขอแล้วรูดซิปกางเกงเวธัสลง กลิ่นกายบุรุษแสนยั่วยวนทำให้อารมณ์ของหญิงสาวตื่นเพริด หัวใจเจ้าหล่อนเต้นรัว ราวจะระเบิดออกมา

“อย่าเล่นกับไฟ เพราะถ้าป้าไม่หยุด ป้าจะไม่มีโอกาสได้หยุด” เวธัสเสียงแหบพร่า แต่คำเตือนของเขา พิรดาหาได้ใส่ใจ

“งั้นพี่ต้องเดินหน้าต่อสินะ” เธอกัดปากยั่ว ประคองแก่นกาย ริมฝีปากบอบบางตวัดเลียที่หัวบานบาก ที่มีน้ำสีใสไหลเยิ้มออกมา

 ขนาดแก่นกายของเวธัสใหญ่ไม่น้อยเลย มันทั้งใหญ่ทั้งยาว ใหญ่กว่าข้อมือพิรดา และที่สำคัญมันใหญ่กว่าอดีตสามีของเธอ

“อ๊า” เวธัสเผลอกัดฟันแน่น ใจเต้นแรงแทบทะลุออกมาเมื่อริมฝีปากอ่อนนุ่มสัมผัสลงตรงจุดอ่อนไหวของเขา ดวงตาคู่สวยจ้องมองที่เขาไม่วางตา มันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์จนยากจะถอดถอน

“ป้าครับ อ๊า” เสียงเวธัสขาดห้วงเหมือนจะห้าม แต่กลับปล่อยให้เธอทำในสิ่งที่กำลังทำอยู่

ลิ้นนุ่มลากไล้ช้า ๆ อย่างรู้จังหวะ ริมฝีปากอ่อนนุ่มครอบครองเขาอย่างแสนเย้ายวน มือเล็กประคองอย่างเบามือทุกการเคลื่อนไหว ทั้งอ่อนโยน ทั้งร้ายกาจในคราเดียวกัน

“หยุดเถอะป้า… เดี๋ยวผมจะทนไม่ไหว”

เสียงเขาแหบพร่า จนแทบไม่เหลือความเป็นตัวเอง แต่เธอกลับยิ้มขณะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแวบหนึ่งก่อนจะกดริมฝีปากลงไปใหม่

และเขาไม่อาจต้านทานเธอได้อีกแล้ว…

นิ้วร้อนสอดแทรกเข้าเรือนผมหอมกรุ่น ก่อนจะจับศีรษะพิรดาโยกอมจนลึกสุดโคน สะโพกหนาดันสวนราวกับเป็นร่องสวาท พิรดาทั้งดูดทั้งเลีย เร่งเร้าเป็นจังหวะ เรียกเสียงครางทุ้มต่ำให้ครางกระหึ่ม

“อ๊า ผมจะบ้า ผมเสียวจังครับป้า”

พิรดาปลดกระดุมเสือออกตามด้วยบรา จากนั้นก็รูดท่อนเนื้อกับร่องเต้าใหญ่ปากก็เลียหัวบานบากไปด้วย พิรดาทำให้เด็กหนุ่มเสียดเสียวขึ้นสมอง เขาทั้งกระตุกทั้งเกร็ง ปากก็พยายามกลั้นเพราะกลัวเสียงจะเล็ดลอดออกไป

“อ๊า ผมไม่ไหวแล้ว” ลาวาขาวขุ่นไหลทะลักทะลายอาบเต้าสวย พิรดาดูดเลียแก่นกายจนสะอาดหมดจนก็รีบหยิบบรามาสวมใส่

“พี่ทำให้เสร็จแล้ว น้องเวย์จะออกไปเลยก็ได้นะ” พิรดาเกี่ยวตะขอบรา แต่กลับถูกดันไปที่โต๊ะ

“ทำให้เสร็จแล้วยังไง คิดว่าผมจะจบง่าย ๆ เหรอ ผมบอกแล้วว่าอย่าเล่นกับไฟ ในเมื่อป้าเริ่มก่อน ก็อย่าคิดว่าผมจะหยุด”

——

นิยายนี้ไม่เหมาะกับคนโลกสวยนะคะ เม้นหน่อยนะคะ