2

EP2 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)

ซาเนียร์ปรุงอาหารของอาณาเขตอย่างใส่ใจทุกขั้นตอน เธอรู้ดีว่าการที่คิดแบบนี้กับคนที่มีเจ้าของ มันเป็นเรื่องที่ผิด และเขาคนนั้น ยังเป็นแฟนของเพื่อนเธออีกด้วย ตลอดเวลา ทั้งคู่ดูรักกันมาก อาณาเขตตามใจปรายทุกๆอย่าง ดูทะนุภนอมเธอ เอาใจใส่เธอตลอดมา และดูจะรักปรายเอามากๆ

"เนียร์ พรุ่งนี้วันเกิดเขต ไปด้วยกันนะ" ปรายเอ่ย

"อ่อ ไม่ไปฉลองกันสองคนเหรอ เนียร์จะไปเป็นก้างนะปราย"

"บ้าเหรอ พรุ่งนี้นัดดื่มกันที่บ้านเขตน่ะ ไปด้วยกันนะ ปรายทำตัวไม่ถูก" ปรายเอ่ย

"ปกติไปบ้านเขตอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมทำตัวไม่ถูกล่ะ เนียร์กลัวเขตจะหาว่าไปเป็นก้าง"

"ไม่ได้ไปหรอก ปรายไม่ค่อยกล้าไปเท่าไหร่"

"อ้าว งั้นเนียร์ไปเป็นเพื่อนก็ได้"

ANAKAT TALK

ชายหนุ่มที่กำลังนั่งเครียงานอยู่ที่คาสิโน ก่อนที่เสียงหวานๆจะมาพร้อมร่างเล็กของแฟนสาวของเขา

"มาแล้วค่ะ"

"ทำไมวันนี้มาช้าจังที่รัก" อาณาเขตเอ่ย

"นี่ไง มื้อกลางวันของเขต ปล่อยปรายก่อน เดี๋ยวปรายจัดให้นะ"

"ฟ่อดดด เธอรู้ใจฉันเสมอเลยนะ" อาณาเขตเอ่ยพร้อมหอมแก้มแฟนสาวฟ้อดใหญ่ ก่อนที่จะรั่งมองเธอเตรียมอาหารอยู่แบบนั้น

CONDO ANAKAT

“เขต อื้ออ ปรายเจ็บ”

“เจ็บมากเหรอ ฉันจะทำเบาๆ”

อาณาเขตจับเอวบางของแฟนสาวก่อนค่อยๆกระแทกความเป็นทำรักให้เธออยู่แบบนั้น ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่จะเป็นการไปๆม่ๆระหว่างคอนโดของกันและกันเสียมากกว่า

และวันนี้ก็เป็นวันที่ตกลงกันว่าจะนอนที่คอนโดของอาณาเขตแทน

ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงของบทรัก ปรายนินหลับสนิทอยู่บนเตียงพี่อมกับใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ของชายหนุ่ม ส่วนตัวเขาเองก็เอาแต่มองเธอแล้วยิ้มออกมา แต่ตู่ๆในห้วงความคิดกับมีเสียงของใครบางคนดังขึ้น ซึ่งเป็นแบบนี้บ่อยๆ จนอาณาเขตเองค้องสะบัดหน้าไล่ความคิดนั่น

“ทำไม…”

วันเกิดอาณาเขต

วันนี้เป็นวันเกิดของอาณาเขต จัดขึ้นที่บ้านหลังใหญ่ รายล้อมไปด้วยครอบครัวและบอดี้การ์ด ปรายและซาเนียร์ค่อยๆเข้ามาท่ามกลางสายตาที่กำลังจดจ้องของการ์ดในบ้าน

“จะไปรับก็ไม่ยอม”

“เขต สุขสันต์วันเกิดนะ”

อาณาเขตเดินออกมารับพร้อมโอบกอดแฟนสาวต่อหน้าซาเนียร์ ซึ่งเธอก็รีบเบือนหน้าหนีทันที

“เข้าข้างในกัน”

งานดำเนินต่อไปจนถึงเวลาเป่าเค้ก ซึ่งวันนี้ดูอาณาเขตมีความสุขมากไม่น้อย

“ทำไมเธอมานั่งนี่คนเดียว ไม่ไปนั่งกับปรายล่ะ”

อาณาเขตที่เดินออกมาเจอซาเนียร์นั่งถือเบียร์ขวดเล็กอยู่ด้านนอกส่วนคนเดียว

“อ่อ เนียร์แค่มาสูดอากาศน่ะ อ่อ! สุขสันต์วันเกิดนะ”

ซาเนียร์ยื่นกล่องของขวัญใบเล็กให้อาณาเขต เขารับไปนิ่งๆ ใจเขารู้อยู่เต็มอกว่าซาเนียร์คิดยังไงกับเขา แค่เธอก็เก็บมันไว้เพียงคนเดียว ไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้มาก่อน

“ขอบใจ เธอซื้ออะไรให้ฉัน”

อาณาเขตแกะกล่องออกก่อนจะเปิดมันขึ้นช้าๆ พบกับด้ายสีแดงเส้นไม่ใหญ่นัก

“ด้ายนำโชคน่ะ เนียร์ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ เนียร์เห็นเขตชอบขับรถเร็ว พกไว้เผื่อจะช่วยให้เขตเจอแต่เรื่องดีๆไง”

“เธอเชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ” อาณาเขตเอ่ย

“ก็…เชื่อ”

“เคยขอแล้วเป็นจริงมั้ย”

“ก็…ยังหรอก แต่เนียร์เชื่อว่าสักวันมันคงจะเป็นจริง”

“ใส่ให้หน่อย”

อาณาเขตยื่นข้อมือให้ซาเนียร์เพื่อให้เธอใส่ด้ายแดงเส้นนั้นให้กับเขา

“อ่ะ เขตจะใส่มันไว้จริงๆเหรอ ดูไม่ค่อยเข้ากับลุคเขตเท่าไหร่น่ะ”

“เธอให้ฉัน ไม่ให้ฉันใส่ แล้วจะให้ทำไม ถูกมั้ย ขอบใจ ฉันเข้าข้างในล่ะ”

อาณาเขตเดินกลับเข้าไปในบ้าน ซาเนียร์เผยยิ้มบางๆออกมาเมื่อเขายังสนใจของขวัญไม่ได้มีราคาหวือหวาอะไรจองเธอ

(นอนกับฉันที่นี่แหละ หรือให้ฉันไปนอนกับเธอ)

เสียงของอาณาเขตที่กำลังออดอ้อนปรายแฟนสาวในขณะที่ทั้งคู่อยู่ในห้องรับแขกซึ่งไม่มีคน ปรายถูกอุ้มนั่งอยู่บนโต๊ะ โดยมีอาณาเขตยืนโอบเธอจากด้านหน้า

ซาเนียร์รีบเดินหมุนตัวกลับออกไปทันทีเพราะก็ไม่ได้อยากเห็นอะไรแบบนี้

“เนียร์!!”

ปรายเอ่ยเรียกเมื่อเห็นซาเนียร์เดินออกไป จนเธอต้องชะงักฝีเท้า

“ปรายกลับคอนโดดีกว่า วันนี้เขตอยู่กับครอบครัวเถอะ วันเกิดเขตนะ ปรายกลับกับเนียร์ได้”

“เธอมันดื้อจริงๆ เดี๋ยวฉันไปส่งดีกว่า ดึกแล้ว” อาณาเขตเอ่ย

ซาเนียร์ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่เหมือนเป็นส่วนเกินอีกครั้ง

“เฮ้อ”

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥