ตอนที่ 13 พื้นที่หวงห้าม

หลังจากเหตุการณ์การทรยศของลูคัส บรรยากาศในคฤหาสน์วาเลนซิโอปกคลุมไปด้วยความเงียบและความระมัดระวังที่มากขึ้น คีรินทร์ดูเคร่งขรึมและใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในการจัดการเรื่องภายในแก๊ง รวมถึงการปรับปรุงระบบรักษาความปลอดภัยให้แน่นหนาขึ้น เกวลินสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเขา ความเย็นชาและเด็ดเดี่ยวที่เคยจางหายไป กลับมาปรากฏให้เห็นอีกครั้ง บ่งบอกว่าเขาพร้อมที่จะปกป้องอาณาเขตและคนที่เขารักอย่างถึงที่สุด

เกวลินเองก็พยายามปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ เธอเรียนรู้ที่จะสังเกตสิ่งรอบข้างอย่างละเอียดถี่ถ้วน และฝึกฝนทักษะการป้องกันตัวอย่างสม่ำเสมอ เธอรู้ดีว่าการอยู่ในโลกของคีรินทร์ ความประมาทเพียงเล็กน้อยอาจนำมาซึ่งอันตรายถึงชีวิต

วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังเดินเล่นอยู่ในสวน เธอสังเกตเห็นลูกน้องกลุ่มหนึ่งของคีรินทร์กำลังขนลังไม้ขนาดใหญ่ออกจากรถบรรทุก พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ ราวกับกำลังทำภารกิจลับบางอย่าง

ด้วยความสงสัย เกวลินเดินเข้าไปใกล้และสอบถามลูกน้องคนหนึ่ง

"พวกคุณกำลังขนอะไรกันเหรอคะ?"

ลูกน้องคนนั้นมองเธอด้วยสีหน้าลำบากใจ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่หนักแน่น

"ขออภัยครับคุณเกวลิน นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของหัวหน้า พวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยครับ"

เกวลินรู้สึกถึงความลับที่ถูกปกปิดไว้ เธอรู้ว่าในโลกของคีรินทร์ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็น "พื้นที่หวงห้าม" สำหรับคนนอก แม้แต่สำหรับเธอเอง

เมื่อคีรินทร์กลับมาในตอนเย็น เกวลินตัดสินใจที่จะถามเขาเกี่ยวกับเรื่องลังไม้เหล่านั้น

"ฉันเห็นลูกน้องของคุณขนลังไม้ออกมาจากรถบรรทุกเมื่อตอนกลางวัน" เธอพูดขณะทานอาหารเย็นด้วยกัน

คีรินทร์เงยหน้ามองเธอเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

"มันเป็นสินค้าบางอย่างที่เราต้องเคลื่อนย้าย"

"สินค้าอะไรเหรอคะ?" เกวลินถามต่อด้วยความสงสัย

คีรินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"เกวลิน...มีบางเรื่องในโลกของฉันที่เธอไม่จำเป็นต้องรู้ เพื่อความปลอดภัยของตัวเธอเอง"

คำพูดของเขาทำให้เกวลินรู้สึกถึงกำแพงที่มองไม่เห็นกั้นขวางระหว่างเธอกับเขา แม้ว่าพวกเขาจะรักกันมากเพียงใด แต่เธอก็ยังคงเป็นคนนอกในโลกที่เขาเป็นเจ้าของ

ตลอดหลายวันต่อมา เกวลินสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติในคฤหาสน์ ลูกน้องของคีรินทร์ดูวุ่นวายและตึงเครียดมากขึ้น มีรถยนต์แปลกหน้าเข้าออกบริเวณคฤหาสน์อยู่บ่อยครั้ง และคีรินทร์ก็มักจะหายตัวไปในตอนกลางคืนโดยไม่ได้บอกรายละเอียดกับเธอ

ความรู้สึกไม่สบายใจเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเกวลิน เธอรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างกำลังเกิดขึ้น และคีรินทร์กำลังปิดบังเธอไว้

วันหนึ่ง ขณะที่คีรินทร์กำลังทำงานอยู่ในห้องทำงาน เกวลินตัดสินใจที่จะลองสำรวจบริเวณคฤหาสน์ด้วยตัวเอง เธอเดินไปยังส่วนที่เธอไม่เคยเข้าไปมาก่อน บริเวณด้านหลังของคฤหาสน์มีประตูเหล็กขนาดใหญ่ที่ถูกล็อคไว้อย่างแน่นหนา

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เกวลินพยายามที่จะเปิดประตูนั้น แต่ก็ไม่สำเร็จ เธอสังเกตเห็นกล้องวงจรปิดขนาดเล็กติดตั้งอยู่เหนือประตู บ่งบอกว่าบริเวณนั้นเป็นพื้นที่หวงห้ามอย่างแท้จริง

ความสงสัยของเกวลินเพิ่มมากขึ้น เธอตัดสินใจที่จะหาทางเข้าไปในบริเวณนั้นให้ได้

ในคืนนั้น ขณะที่คีรินทร์หลับสนิท เกวลินค่อยๆ ลุกจากเตียงอย่างเงียบเชียบ เธอเดินไปยังห้องครัวและหยิบชุดเครื่องมือช่างขนาดเล็กที่เธอเคยเห็นวางอยู่ในลิ้นชัก

ด้วยความระมัดระวัง เกวลินเดินไปยังประตูเหล็กด้านหลังคฤหาสน์ เธอใช้เครื่องมือช่างพยายามที่จะงัดกลอนประตู แต่กลอนนั้นแข็งแรงมากจนเธอไม่สามารถทำอะไรได้

ทันใดนั้นเอง เสียงฝีเท้าแผ่วเบาก็ดังมาจากด้านหลัง เกวลินรีบหันกลับไปและพบกับมาร์โคยืนมองเธออยู่ด้วยสีหน้าที่ตกใจ

"คุณเกวลิน! คุณกำลังทำอะไรครับ?" มาร์โคกระซิบเสียงดัง

เกวลินรีบเก็บเครื่องมือช่างไว้ด้านหลัง

"ฉันแค่อยากรู้ว่าข้างในนั้นมีอะไร" เธอตอบเสียงแผ่ว

"ที่นั่นเป็นพื้นที่หวงห้ามครับ หัวหน้าสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าไปโดยเด็ดขาด" มาร์โคเตือน

"ทำไมล่ะ?" เกวลินถามด้วยความสงสัย

มาร์โคลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"ผมไม่สามารถบอกคุณได้ครับ มันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก"

เกวลินมองมาร์โคด้วยความผิดหวัง เธอรู้สึกเหมือนถูกกีดกันออกจากโลกของคีรินทร์มากขึ้นเรื่อยๆ

"ฉันเป็นคนรักของเขาไม่ใช่เหรอ?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ

มาร์โคเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

"ผมเข้าใจครับคุณเกวลิน แต่มีบางเรื่องที่หัวหน้าไม่สามารถเปิดเผยได้ แม้แต่กับคุณ"

เกวลินถอนหายใจยาว เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถบังคับให้มาร์โคบอกความจริงได้

"ฉันขอโทษที่ทำให้คุณลำบากใจ" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย

"ไม่เป็นไรครับคุณเกวลิน แต่ขอให้คุณสัญญาว่าจะไม่พยายามเข้าไปในบริเวณนั้นอีกนะครับ มันอันตรายจริงๆ" มาร์โคเตือนด้วยความเป็นห่วง

เกวลินพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เธอรู้ว่าเธอไม่ควรฝ่าฝืนคำสั่งของคีรินทร์ แต่ความสงสัยและความอยากรู้ยังคงกัดกินหัวใจของเธอ

เมื่อกลับเข้าไปในห้องนอน เกวลินนอนไม่หลับ เธอคิดถึงประตูเหล็กที่ถูกล็อคไว้ และความลับที่คีรินทร์พยายามปกปิดเธอ เธอรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญกำลังเกิดขึ้น และเธอถูกกันไม่ให้รับรู้

ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจที่จะพูดคุยกับคีรินทร์อย่างตรงไปตรงมา

ในเช้าวันต่อมา ขณะที่พวกเขากำลังทานอาหารเช้าร่วมกัน เกวลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเริ่มพูด

"คีร์...ฉันอยากจะถามคุณเกี่ยวกับบริเวณด้านหลังคฤหาสน์"

คีรินทร์เงยหน้ามองเธอด้วยแววตาที่ประหลาดใจเล็กน้อย

"มีอะไรเหรอ?"

"ฉันเห็นประตูเหล็กที่ถูกล็อคไว้...ที่นั่นคืออะไรเหรอคะ?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่ตรงไปตรงมา

คีรินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"เกวลิน...ที่นั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวของฉัน มีบางสิ่งที่ฉันเก็บไว้ที่นั่น...สิ่งที่ฉันไม่ต้องการให้ใครเห็น"

"ทำไมล่ะคะ?" เกวลินถามต่อด้วยความสงสัย

คีรินทร์จ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและความจริงจัง

"เพราะมันอาจจะเป็นอันตรายสำหรับเธอ...และฉันต้องการปกป้องเธอ"

"แต่ฉันอยากรู้" เกวลินยืนกราน "ฉันอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ"

คีรินทร์ถอนหายใจยาว "มีบางเรื่องที่อดีตของฉัน...มันมืดมิดและอันตรายเกินกว่าที่เธอจะรับได้"

"แต่ฉันรักคุณ" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจ "ฉันอยากที่จะแบ่งปันทุกสิ่งทุกอย่างกับคุณ ไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย"

คีรินทร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินเข้ามาใกล้เธอ เขายกมือขึ้นลูบแก้มของเธออย่างอ่อนโยน

"ฉันรู้...และฉันก็รักเธอมาก เกวลิน แต่บางครั้ง...การปกป้องคนที่เรารัก ก็หมายถึงการเก็บซ่อนบางสิ่งบางอย่างไว้"

"แต่ความลับ..." เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย "มันทำให้เกิดช่องว่างระหว่างเรา"

คีรินทร์กอดเธอไว้แน่น "ฉันสัญญาว่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ฉันจะบอกทุกอย่างกับเธอ แต่ตอนนี้...เธอต้องเชื่อใจฉัน"

เกวลินซบหน้าลงบนอกของคีรินทร์ เธอรู้สึกถึงความรักและความอบอุ่นของเขา แต่ความสงสัยและความอยากรู้เกี่ยวกับ "พื้นที่หวงห้าม" นั้นก็ยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ

เธอรู้ว่าการอยู่ในโลกของคีรินทร์ เธอจะต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่เธออาจจะไม่มีวันได้รู้ แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังคงหวังว่าสักวันหนึ่ง คีรินทร์จะเปิดใจและแบ่งปันทุกส่วนของชีวิตของเขากับเธอ...แม้กระทั่งความมืดมิดที่ซ่อนอยู่ในอดีตของเขาก็ตาม

แต่ในระหว่างนั้น เกวลินก็รู้ว่าเธอต้องเชื่อใจชายที่เธอรัก และเคารพ "พื้นที่หวงห้าม" ที่เขาได้สร้างขึ้น เพื่อปกป้องเธอและตัวเขาเอง