Home / มาเฟีย / คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ] / ตอนที่ 4 ดวงตาที่จ้องมองเธอเพียงผู้เดียว

Share

ตอนที่ 4 ดวงตาที่จ้องมองเธอเพียงผู้เดียว

last update Last Updated: 2025-05-02 18:50:15

รุ่งเช้าของวันใหม่ในคอนโดมิเนียมของเกวลินอบอวลไปด้วยความเงียบผิดปกติ หลังจากค่ำคืนแห่งความตึงเครียดและความตระหนก เกวลินตื่นขึ้นมาบนเตียงของตัวเองเพียงลำพัง แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านบางเบา ทำให้เห็นฝุ่นละอองที่ลอยคว้างในอากาศ เธอขยับตัวช้าๆ ความรู้สึกเมื่อยล้ายังคงเกาะกุมร่างกาย แต่สิ่งที่หนักอึ้งยิ่งกว่าคือความรู้สึกสับสนและไม่แน่ใจในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ

เมื่อคืน...คำสารภาพที่หนักแน่นและแฝงไปด้วยความคลั่งไคล้ของคีรินทร์ยังคงดังก้องอยู่ในหู เธอไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตเธอด้วยความบังเอิญ แต่กลับกุมชะตาชีวิตของเธอไว้ในมือ

เกวลินลุกจากเตียง เดินไปยังห้องนั่งเล่น ภาพที่เห็นทำให้เธอแปลกใจ คีรินทร์นั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม ดวงตาคมกริบของเขากำลังจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังครุ่นคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง แสงแดดยามเช้าสาดส่องใบหน้าคมสันของเขา ทำให้เห็นร่องรอยบาดแผลที่เริ่มจางลง

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบา คีร์ก็หันกลับมา ดวงตาของเขาอ่อนลงเล็กน้อยเมื่อสบกับสายตาของเธอ

"ตื่นแล้วเหรอ?" เขาถามเสียงทุ้มต่ำ

เกวลินพยักหน้าช้าๆ "คุณ...ยังอยู่ที่นี่"

"ฉันบอกแล้วว่าฉันจะไม่ปล่อยเธอไป" คีร์ลุกขึ้นยืนและเดินเข้ามาใกล้เธอทีละก้าว "ตราบใดที่อันตรายยังไม่หมดไป...เธอต้องอยู่ภายใต้การดูแลของฉัน"

"แต่ฉันไม่ได้ต้องการให้คุณดูแล!" เกวลินโต้แย้งเสียงเบา "ฉันดูแลตัวเองได้"

"ในโลกของฉัน...อันตรายมาในรูปแบบที่คุณคาดไม่ถึง" คีร์ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มของเธออย่างแผ่วเบา "ฉันรู้ว่ามันยากสำหรับเธอที่จะเข้าใจ แต่ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อความปลอดภัยของเธอ"

"ความปลอดภัยของฉัน...หรือความต้องการที่จะควบคุมกันแน่?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งกร้าวขึ้น

แววตาของคีร์วูบไหวเล็กน้อย "ทั้งสองอย่าง...บางที" เขายอมรับอย่างตรงไปตรงมา "ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เธอเข้ามาในชีวิตฉันโดยไม่ทันตั้งตัว...และฉันก็ไม่อยากเสียเธอไป"

ตลอดทั้งวัน คีร์ยังคงวนเวียนอยู่รอบตัวเกวลิน เขาไม่ได้สั่งห้ามไม่ให้เธอทำอะไร แต่ทุกการกระทำของเธอก็อยู่ในสายตาของเขาเสมอ หากเธอต้องการออกไปข้างนอก เขาก็จะไปด้วย แม้กระทั่งตอนที่เธอโทรศัพท์คุยกับเพื่อนร่วมงาน เขาก็ยังคงนั่งฟังอยู่ใกล้ๆ

ความรู้สึกอึดอัดและไม่เป็นอิสระเริ่มกัดกินหัวใจของเกวลิน เธอเข้าใจว่าคีร์กำลังพยายามปกป้องเธอ แต่การถูกจับจ้องอยู่ตลอดเวลาก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นนักโทษ

ในช่วงบ่าย คีร์ได้รับโทรศัพท์หลายสาย เขาคุยด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมและใช้ภาษาที่เกวลินไม่คุ้นเคย เธอได้ยินเพียงคำว่า "หัวหน้า" และ "จัดการ" เป็นระยะๆ ทำให้เธอพอจะเดาได้ว่าเขากำลังติดต่อเรื่องธุรกิจที่อันตรายของเขา

เมื่อวางสาย คีร์ก็หันมามองเกวลินด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป "ฉันต้องออกไปข้างนอก" เขาบอกเธอ "จะมีคนของฉันมาดูแลเธอระหว่างที่ฉันไม่อยู่ ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด"

ความรู้สึกไม่พอใจแล่นปราดเข้าสู่หัวใจของเกวลิน "ทำไมฉันต้องทำตามที่คุณสั่งด้วย?"

"เพราะมันคือคำสั่งของฉัน" น้ำเสียงของคีร์เด็ดขาด "และมันก็เพื่อความปลอดภัยของเธอ"

ไม่นานหลังจากนั้น ชายร่างกำยำสองคนในชุดสูทสีดำก็มาปรากฏตัวที่หน้าห้องของเกวลิน พวกเขาแนะนำตัวเองว่าเป็นลูกน้องของคีร์และจะคอยดูแลความปลอดภัยของเธอตลอดเวลาที่เขาไม่อยู่ การมีคนแปลกหน้าสองคนมาคอยเฝ้าดูเธอในห้องพัก ทำให้เกวลินรู้สึกเหมือนถูกจองจำอย่างแท้จริง

เมื่อคีร์กลับมาในตอนเย็น บรรยากาศในห้องก็ยังคงตึงเครียด เกวลินนั่งเงียบๆ บนโซฟา ใบหน้าบึ้งตึง

"มีอะไรเหรอ?" คีร์ถามเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ

"ฉันไม่ชอบที่มีคนแปลกหน้ามาอยู่ในห้องของฉัน" เกวลินตอบเสียงแข็ง "ฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักโทษ"

คีร์ถอนหายใจยาว "ฉันรู้ว่ามันยากสำหรับเธอ แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ศัตรูของฉันรู้แล้วว่าฉันอยู่ที่นี่...และพวกเขาก็รู้ว่าเธอคือจุดอ่อนของฉัน"

"จุดอ่อน?" เกวลินทวนคำอย่างไม่เข้าใจ

"ใช่" คีร์เดินเข้ามานั่งข้างๆ เธอ "ตั้งแต่วันที่ฉันรู้สึกถึงความห่วงใยจากเธอ...ฉันก็รู้ว่าฉันไม่อาจเสียเธอไปได้ พวกมันจะใช้เธอเป็นเครื่องมือในการต่อรอง...และฉันจะไม่มีวันยอมให้เกิดขึ้น"

คำพูดของเขาทำให้เกวลินรู้สึกถึงความจริงจังและความเป็นห่วงที่ซ่อนอยู่ในนั้น แม้ว่าวิธีการของเขาจะดูเผด็จการ แต่เธอก็เริ่มเข้าใจว่าโลกที่เขาอยู่มันอันตรายเพียงใด

"แล้วคุณจะทำยังไง?" เกวลินถามด้วยความกังวล

"ฉันกำลังจัดการเรื่องนี้" คีร์ตอบ "ฉันจะทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครกล้ามายุ่งกับเธออีก"

ตลอดทั้งคืนนั้น คีร์ไม่ได้ปล่อยให้เกวลินคลาดสายตา เขานั่งทำงานบนโต๊ะกาแฟในห้องนั่งเล่น โดยมีสายตาจ้องมองเธอเป็นระยะๆ เกวลินพยายามข่มตาให้หลับ แต่ความรู้สึกไม่สบายใจยังคงรบกวนจิตใจ

ในขณะที่เกวลินกำลังเคลิ้มหลับ เสียงโทรศัพท์ของคีร์ก็ดังขึ้น เขาลุกขึ้นเดินไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง น้ำเสียงของเขาเคร่งเครียดและต่ำจนเกวลินจับใจความไม่ได้

เมื่อเขากลับเข้ามาในห้อง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความกังวล

"เกิดอะไรขึ้น?" เกวลินถามด้วยความเป็นห่วง

"พวกมัน..." คีร์กำมือแน่น "พวกมันกล้าลองดี"

"ใคร?"

"ศัตรูของฉัน...พวกมันส่งคนมาใกล้คอนโดนี้"

ความกลัวแล่นริ้วไปทั่วร่างของเกวลิน "แล้วเราจะทำยังไง?"

"เราจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป" คีร์ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว "ฉันจะพาเธอไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัยกว่านี้"

"ไปไหน?"

"ที่ที่ไม่มีใครกล้าตามมา" คีร์เดินเข้ามาใกล้และจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความแน่วแน่ "เธอต้องเชื่อใจฉัน เกวลิน...ฉันจะปกป้องเธอด้วยชีวิตของฉัน"

ไม่นานหลังจากนั้น เกวลินก็ถูกพาตัวออกจากคอนโดของตัวเอง พร้อมกับคีร์และลูกน้องอีกสองคน เธอไม่รู้ว่าพวกเขากำลังจะไปที่ไหน รู้เพียงแต่ว่าชีวิตที่แสนธรรมดาของเธอได้ก้าวเข้าสู่โลกที่มืดมิดและอันตรายอย่างเต็มตัว

รถยนต์หรูสีดำเคลื่อนตัวไปบนท้องถนนในยามค่ำคืน แสงไฟจากเมืองหลวงสาดส่องเข้ามาในรถเป็นระยะๆ เกวลินนั่งเงียบๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง ความรู้สึกหวาดหวั่นและไม่แน่นอนเกาะกุมหัวใจ

คีร์นั่งอยู่ข้างๆ เธอ มือของเขากุมมือเธอไว้แน่น สัมผัสที่แข็งแกร่งนั้นพยายามจะสื่อถึงความมั่นคงและความปลอดภัย

"ไม่ต้องกลัว" คีร์กระซิบเสียงเบา "ฉันจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอ"

เกวลินหันไปมองเขา ดวงตาคมกริบคู่นั้นจ้องมองมาที่เธอเพียงคนเดียว ราวกับว่าในโลกทั้งใบของเขามีเพียงเธอเท่านั้น

"ทำไมคุณถึงทำเพื่อฉันมากขนาดนี้?" เกวลินถามด้วยความสงสัย

คีร์ยกมืออีกข้างขึ้นมาลูบแก้มของเธออย่างอ่อนโยน "เพราะเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน เกวลิน...เธอคือเหตุผลที่ทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป"

คำพูดนั้นทำให้หัวใจของเกวลินเต้นแรง เธอไม่เคยคิดว่าผู้ชายที่ดูเย็นชาและอันตรายเช่นเขา จะสามารถพูดคำที่อ่อนโยนและลึกซึ้งเช่นนี้ได้

แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ยังคงรู้สึกถึงความหวาดระแวงและความไม่แน่ใจในอนาคตที่กำลังรออยู่ข้างหน้า การอยู่เคียงข้างราชามาเฟีย...มันหมายถึงการก้าวเข้าสู่โลกที่เต็มไปด้วยเลือด น้ำตา และความตาย

และเกวลินก็ไม่รู้ว่าหัวใจที่กล้าหาญของเธอจะสามารถรับมือกับความจริงอันโหดร้ายนั้นได้หรือไม่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 25 เพลิงแค้นเผาไหม้

    เปลวเพลิงแห่งความแค้นโหมกระหน่ำในใจของเกวลิน ราวกับไฟบรรลัยกัลป์ที่พร้อมจะเผาผลาญทุกสิ่งที่ขวางหน้า การสูญเสียคีรินทร์ได้เปลี่ยนเธอไปอย่างสิ้นเชิง จากหญิงสาวที่เคยอ่อนโยนและหวาดกลัว กลายเป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยวและเลือดเย็น พร้อมที่จะนำพาแก๊งวาเลนซิโอเข้าสู่สงครามเต็มรูปแบบกับตระกูลดิอาโบล ภายใต้การบัญชาการของเกวลิน การโจมตีของแก๊งวาเลนซิโอทวีความรุนแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง เป้าหมายหลักของเธอคือการสร้างความเสียหายให้กับทรัพย์สินและธุรกิจของตระกูลดิอาโบลอย่างหนักหน่วง ลูกน้องของคีรินทร์ต่างก็ปฏิบัติตามคำสั่งของเธออย่างเคร่งครัด ด้วยความเคารพในตัวคีรินทร์และความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับเขา ข่าวการลุกฮือของแก๊งวาเลนซิโอภายใต้การนำของหญิงสาวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วในโลกใต้ดิน หลายคนต่างก็ประหลาดใจและสงสัยในความสามารถของเกวลิน แต่เมื่อได้เห็นความเด็ดขาดและกล้าหาญของเธอ พวกเขาก็เริ่มตระหนักว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ควรประมาท ตระกูลดิอาโบลเริ่มได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการโจมตีอย่างต่อเนื่อง พวกเขาพยายามที่จะตอบโต้ แต่ก็ถูกสกัดกั้นโดยลูกน้องของเกวลินที่ได้รับการวางแผนมาเป็นอย่างดี ความหวาดกลัวเ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 24 วังวนของอันตราย

    เสียงกรีดร้องโหยหวนของเกวลินดังก้องกังวานไปทั่วห้องใต้ดินที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ร่างไร้วิญญาณของคีรินทร์อยู่ในอ้อมแขนของเธอ ความอบอุ่นที่เคยแผ่ออกมาจากร่างนั้นได้จางหายไป เหลือเพียงความเย็นเยียบที่กัดกินหัวใจของเธอจนแทบแหลกสลาย น้ำตาไหลอาบแก้มของเกวลินไม่หยุดหย่อน เธอจูบใบหน้าคมสันที่ซีดเซียวของคีรินทร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับหวังว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น และเขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ความเงียบงันที่ตอบกลับมานั้นช่างโหดร้ายและเป็นจริง ความโกรธและความแค้นเริ่มกัดกร่อนความเศร้าในใจของเกวลิน เธอเงยหน้าขึ้นมองร่างศัตรูที่นอนแน่นิ่งอยู่รอบๆ ตัว ความคลั่งคลั่งที่เคยครอบงำเธอเริ่มจางหายไป เหลือเพียงความเย็นชาและความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับคนที่เธอรัก "พวกแกจะต้องชดใช้..." เกวลินพึมพำเสียงแผ่ว แต่แววตาของเธอกลับแข็งกร้าวและเต็มไปด้วยความอาฆาต ริคาร์โด้และลูกน้องคนอื่นๆ รีบลงมาในห้องใต้ดิน เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาก็ทรุดเข่าลงด้วยความตกใจและความเสียใจ "หัวหน้า..." ริคาร์โด้ครางด้วยน้ำเสียงที่แตกพร่า เกวลินค่อยๆ วางร่างของคีรินทร์ลงบนพื้นอย่างเบามือ เธอลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากั

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 23 เขาเริ่มคลั่ง

    เสียงสัญญาณเตือนภัยดังสนั่นกึกก้องไปทั่วคฤหาสน์วาเลนซิโอ ราวกับเสียงประกาศิตแห่งความตาย ความสงบสุขที่เพิ่งหวนคืนมาถูกฉีกกระชากออกไปอย่างโหดร้าย เกวลินตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ มองหน้าคีรินทร์ที่สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและเย็นชาในทันที"เกิดอะไรขึ้น?" เกวลินถามด้วยเสียงสั่นเครือ"พวกมันบุกเข้ามา" คีรินทร์คำรามเสียงต่ำ ดวงตาคมกริบของเขาเปล่งประกายความโกรธเกรี้ยว "พวกมันกล้าดีอย่างไร!"ริคาร์โด้ยืนหอบอยู่หน้าประตู ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก "หัวหน้าครับ พวกมันมากันเยอะมาก พวกมันทะลวงเข้ามาทางด้านหลังคฤหาสน์แล้ว!"คีรินทร์ผลักเก้าอี้ล้มครืน เสียงดังสนั่น "เตรียมอาวุธ! ทุกคน! ต่อสู้!"ความคลั่งเริ่มครอบงำร่างของคีรินทร์ เกวลินไม่เคยเห็นเขาในสภาพเช่นนี้มาก่อน ดวงตาของเขาแดงก่ำ ราวกับปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมา ความโกรธและความแค้นแผ่ออร่าออกมาจากตัวเขาอย่างน่าสะพรึงกลัว"คีร์...ใจเย็นๆ ก่อน" เกวลินพยายามดึงสติเขา แต่คีร์ไม่ฟัง เขาก้าวฉับๆ ไปยังตู้เก็บอาวุธ คว้าปืนไรเฟิลจู่โจมกระบอกโปรดออกมา พร้อมกับแม็กกาซีนสำรองอีกหลายอัน"เธออยู่ข้างหลังฉัน เกวลิน" คีรินทร์สั่งด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 22 ศัตรูเริ่มเคลื่อนไหว

    ความเงียบในห้องทำงานหนักอึ้ง ราวกับพายุกำลังจะมาเยือน เกวลินยืนตัวสั่นเทา มองคีรินทร์ที่กำลังตรวจสอบแฟลชไดรฟ์ในมือด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ความรู้สึกหวาดกลัวและความไม่เข้าใจถาโถมเข้ามาในจิตใจ เธอไม่รู้ว่าแฟลชไดรฟ์นั้นมาได้อย่างไร และทำไมคีร์ถึงมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยเช่นนั้น คีรินทร์เชื่อมต่อแฟลชไดรฟ์เข้ากับคอมพิวเตอร์ของเขา ดวงตาคมกริบไล่อ่านข้อมูลและดูภาพถ่ายที่ปรากฏบนหน้าจออย่างละเอียด เกวลินสังเกตเห็นเส้นเลือดที่ขมับของเขาปูดขึ้น บ่งบอกถึงความโกรธและความตึงเครียดที่กำลังก่อตัว "นี่มันอะไรกัน?" คีร์ถามด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำ ดวงตาของเขาจ้องมองเกวลินอย่างไม่วางตา "ฉัน...ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะ" เกวลินตอบด้วยเสียงสั่น "ฉันเจอแฟลชไดรฟ์นี้วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง" คีรินทร์ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เดินตรงเข้ามาหาเกวลินด้วยท่าทางที่น่ากลัว "อย่าโกหกฉัน เกวลิน" เขาคำรามเสียงต่ำ "ใครเป็นคนเอาสิ่งนี้มาให้เธอ?" "ไม่มีใครค่ะ! ฉันสาบานได้!" น้ำตาของเกวลินไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกเหมือนถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม คีรินทร์คว้าแขนของเธอไว้แน่น บีบจนเกวลินรู้สึกเจ็บปวด "แล้วเธอจะอธิบายภาพถ่าย

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 21 ล็อกเธอไว้ทั้งหัวใจและร่างกาย

    คำสัญญาของคีรินทร์ที่ว่าจะพยายามเชื่อใจเกวลิน ยังคงเป็นเหมือนเส้นบางๆ ที่กั้นกลางระหว่างความรักและความหวาดระแวงในความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ว่าเขาจะพยายามควบคุมความหึงหวงที่รุนแรงของตัวเอง แต่เกวลินก็ยังคงรู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้อง และการสอดส่องดูแลที่เข้มงวดอยู่เสมอ หลังจากเหตุการณ์ที่อเล็กซ์มาเยี่ยมคฤหาสน์ คีร์ก็ยิ่งแสดงความเป็นเจ้าของเกวลินอย่างชัดเจนมากขึ้น เขามักจะอยู่ใกล้ชิดเธอตลอดเวลา ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปที่ไหน ราวกับต้องการประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว เกวลินเข้าใจถึงความไม่มั่นคงที่ซ่อนอยู่ในจิตใจของคีร์ เธอรู้ว่าบาดแผลในอดีตและความอันตรายในโลกที่เขาเป็นเจ้าของ ทำให้เขายากที่จะวางใจใครได้อย่างสนิทใจ แต่การถูกควบคุมอย่างใกล้ชิดเช่นนี้ ก็ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและสูญเสียอิสระมากขึ้นเรื่อยๆ วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังนั่งวาดรูปอยู่ในห้องนั่งเล่น คีร์ก็เดินเข้ามาหาเธอ เขาทรุดตัวนั่งลงข้างๆ เธอ มองดูภาพวาดในสมุดของเธอด้วยความสนใจ "เธอมักจะวาดรูปดอกไม้เสมอ ชอบเหรอ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เกวลินยิ้มบางๆ "ชอบสิค่ะ ดอกไม้ทำให้ฉันรู้สึกสงบค่ะ" คีร์จับมือเ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 20 หึงแรงระดับมาเฟีย

    อ้อมกอดของคีรินทร์แน่นกระชับ ราวกับต้องการหลอมรวมเกวลินให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาอีกครั้ง ความกลัวและความตื่นเต้นจากการต่อสู้เมื่อครู่ยังคงคลุกเคล้าอยู่ในความรู้สึกของทั้งสอง แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความรักและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ คีรินทร์สั่งให้ลูกน้องดูแลความปลอดภัยอย่างเข้มงวดมากขึ้นกว่าเดิม เขายังคงกอดเกวลินไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เธอคลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว ราวกับกลัวว่าเธอจะถูกพรากไปจากเขาอีกครั้ง ในห้องนอน คีรินทร์ค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยดินและคราบเลือดของเกวลินออกอย่างทะนุถนอม ดวงตาคมกริบของเขาสอดส่องสำรวจร่างกายของเธออย่างละเอียด เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ "เธอไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่ไหม?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสั่นเครือเล็กน้อย เกวลินส่ายหน้าและยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยน "ฉันสบายดีค่ะ คีร์...ขอบคุณคุณ" คีร์จูบฝ่ามือของเธออย่างแผ่วเบา "ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณเธอ...ที่กล้าหาญและเข้มแข็งขนาดนี้" หลังจากนั้น คีร์ก็พาเกวลินไปอาบน้ำอุ่น เขาดูแลเธอทุกขั้นตอน ราวกับเธอเป็นเด็กน้อยที่ต้องการการปกป้อง เกวลินปล่อยให้เขาด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 19 ปีกที่กางออกเพื่อปกป้อง

    คำมั่นสัญญาของคีรินทร์ดังก้องอยู่ในหัวใจของเกวลิน ราวกับเป็นเกราะกำบังที่แข็งแกร่งที่สุด แม้ความหวาดระแวงในโลกมืดมิดของเขาจะยังคงเป็นเงาที่คอยตามหลอกหลอน แต่ความรักและความมุ่งมั่นที่คีร์แสดงออกอย่างชัดเจน ก็ทำให้เกวลินรู้สึกถึงความปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนหลังจากเหตุการณ์การพยายามลักพาตัวน้องสาวของคีรินทร์ สถานการณ์ก็ตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คีร์สั่งให้ลูกน้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา การเคลื่อนไหวในคฤหาสน์เต็มไปด้วยความรวดเร็วและเงียบเชียบ ราวกับพายุที่กำลังจะมาเยือนคีรินทร์ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในการวางแผนและสั่งการ เขาต้องการที่จะจัดการกับศัตรูที่กล้าท้าทายอำนาจของเขาอย่างเด็ดขาด เกวลินสังเกตเห็นความมุ่งมั่นในแววตาของเขา มันเป็นความมุ่งมั่นที่น่าเกรงขามและทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขาพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนที่เขารักวันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังเดินเล่นอยู่ในสวนกับคีร์ แสงแดดยามเช้าสาดส่องใบหน้าของทั้งสองอย่างอบอุ่น แต่บรรยากาศกลับแฝงไปด้วยความเงียบและความตึงเครียด" คีร์ค่ะ คุณยังกังวลอยู่หรือเปล่า?" เกวลินถามด้วยความเป็นห่วงคีร์หยุดเดินและหันมาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 18 เพียงเธอเจ็บ ฉันก็แทบขาดใจ

    คำสัญญาของคีรินทร์ดังก้องอยู่ในหัวใจของเกวลิน แม้ว่าความหวาดระแวงในโลกอันตรายของเขาจะไม่เคยจางหายไป แต่ความตั้งใจที่แน่วแน่ของเขาที่จะมอบอิสระให้เธอในขอบเขตที่เขาสามารถควบคุมได้ ก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความรักและความใส่ใจที่แท้จริง หลังจากนั้น ชีวิตในคฤหาสน์วาเลนซิโอก็กลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้ง เกวลินได้รับอนุญาตให้ใช้โทรศัพท์มือถือได้อย่างอิสระ เธอติดต่อกับเพื่อนและครอบครัว แม้ว่าเธอจะยังคงเลี่ยงที่จะเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตใหม่ของเธอมากนัก แต่การได้ยินเสียงคนที่เธอรักก็ทำให้เธอรู้สึกคลายเหงาลงได้บ้าง คีรินทร์ยังคงดูแลเธออย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขามักจะหาเวลามาทานอาหารกับเธอ พาเธอเดินเล่นในสวน และพูดคุยกับเธอมากขึ้น แม้ว่าบางครั้งเขาจะยังคงเก็บซ่อนความกังวลและความเครียดไว้ภายใต้ใบหน้าคมสันนั้นก็ตาม เกวลินเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในตัวคีร์ เขามักจะลูบผมเธออย่างอ่อนโยน จูบหน้าผากเธออย่างทะนุถนอม และแสดงความห่วงใยผ่านการกระทำต่างๆ มากกว่าคำพูด มันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าเขากำลังพยายามปรับตัวและเรียนรู้ที่จะรักเธอในแบบที่เธอต้องการ วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังจัดด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 17 คำสั่งห้ามหนี

    อ้อมกอดของคีรินทร์แน่นกระชับ ราวกับต้องการผนึกเกวลินให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาอีกครั้ง ความหวาดกลัวที่เธอเพิ่งเผชิญทำให้เธอตัวสั่นเทา แต่ความอบอุ่นและความแข็งแกร่งจากอ้อมแขนของเขาก็ช่วยปลอบประโลมเธอได้บ้าง คีร์ไม่ยอมปล่อยเธอแม้แต่วินาทีเดียว พาเธอกลับมายังคฤหาสน์ราวกับเป็นสิ่งล้ำค่าที่เขาไม่อาจสูญเสียไปได้อีก เมื่อกลับถึงห้องนอน คีร์อุ้มเกวลินวางลงบนเตียงอย่างเบามือ ใบหน้าคมสันของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความกังวล เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและความห่วงใย "เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? พวกมันทำอะไรเธอหรือเปล่า?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน เกวลินส่ายหน้าทั้งน้ำตา "ไม่ค่ะ...พวกมันแค่พยายามจะลากฉันขึ้นรถ" คีร์กำมือแน่นจนเห็นข้อนิ้วขาว "ฉันจะไม่มีวันให้อภัยพวกมัน" เขาคำรามเสียงต่ำ "พวกมันกล้าแตะต้องเธอ..." เขานั่งลงข้างเตียงและกุมมือเธอไว้แน่น สัมผัสที่แข็งแกร่งของเขาพยายามจะสื่อถึงความมั่นคงและความปลอดภัย "ฉันขอโทษ..." เกวลินกระซิบเสียงแผ่ว "ฉันไม่ควรหนีไป" คีร์ส่ายหน้าและยกมืออีกข้างขึ้นมาลูบแก้มของเธออย่างอ่อนโยน "อย่าพูดแบบนั้น เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือกชีวิตของตัวเอง แต่เธอต้อง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status