Chapter 12: มองแบบนี้...อันตรายนะ

นัยน์ตาสะท้อนภาพชายแปลกหน้ากำลังปลดกระดุมเสื้อเผยให้เห็นแผงอกอยู่รำไรเงยหน้าขึ้นมองสบตาชายหนุ่มพร้อมกับยื่นมือออกไปช่วยปลดกระดุมจนกระทั่งกล้ามท้องเป็นลอนดูแข็งแรงปรากฏต่อสายตาวาบวับ ยิ่งเขาถอดเสื้อออกและโยนมันทิ้งไปก็ยิ่งทำให้เห็นชัด ๆ

ร่างกายส่วนบนของคนตรงหน้าเรียกได้ว่าสมบูรณ์ชนิดที่ว่าถ้ามีสาวคนไหนได้เห็นคนจะอยากสัมผัส

ศศิรินทร์รู้สึกคอแห้งขึ้นมาฉับพลัน ถ้าเอาผู้ชายคนนี้ไปถ่ายแบบหรือเล่นละครเห็นทีดาราหนุ่ม ๆ หลายคนอาจจะต้องเสียคะแนนความนิยมแล้ว...คนอะไรหุ่นดีขนาดนี้

แต่เธอไม่อยากให้ใครเห็นเลยแฮะ...หวงซะแล้ว

“มองแบบนี้...อันตรายนะ” น้ำเสียงน่าฟังกระซิบบอกขณะโน้มตัวลงมาหาก่อนจะครอบครองริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง หญิงสาวรู้สึกว่าอีกหน่อยปากของเธอคงได้บวมเจ่อแน่ ๆ เพราะเขาขยันจูบซะเหลือเกิน

ตอนแรกเธออยากจูบเขาอยู่หรอก แต่ตอนนี้เหมือนอีกคนจะอยากจูบเธอมากกว่าที่เธออยากจูบเขาซะอีก และเขาก็จูบเก่งซะด้วย

เธอไม่ได้เจอผู้ชายไม่ประสีประสาสินะ

ความอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นร้อนแรง ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาละเลียดความหวานในโพรงปากเล็กเกี่ยวรัดสัมผัสกับลิ้นนุ่มนิ่มอย่างเอาแต่ใจ แขนขวาช้อนร่างบอบบางขึ้นมาขณะที่มืออีกข้างสัมผัสลงบนผิวกายอ่อนนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อนจะเลื่อนมากระตุกผ้าผูกเอวและเริ่มปลดกระดุมจากเม็ดบนสุดต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนเผยให้เห็นเนินอกขาวอมชมพูที่ล้นทะลัก บราคัพซีสีเนื้อที่ใส่อยู่

ชายหนุ่มผละจูบมามองผลงานของตัวเองพร้อมกับกลืนน้ำลายหนืด ๆ ลงคออย่างยากลำบาก ได้เห็นแค่วับ ๆ แวม ๆ ก็ปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขาจนแทบจะทนไม่ไหวซะแล้ว บางสิ่งบางอย่างที่มักจะสงบเสงี่ยมกำลังแข็งขืนจนเป้ากางเกงนูนขึ้นอย่างชัดเจน มันกำลังประท้วงให้เขางัดมันออกมาและอาละวาดให้สมกับที่อยู่อย่างสงบมานานทว่าชายหนุ่มกลับไม่ได้ทำตามความเรียกร้องนั้น

เขาโน้มหน้าลงจูบหญิงสาวอีกครั้งก่อนจะไล่ต่ำลงมาซุกไซ้ลำคอระหงพร้อม ๆ กับที่มือหยาบกร้านแทรกเข้าไปสัมผัสกับดอกบัวตูมที่ทำให้เขาปวดหนึบที่ช่วงล่างด้วยท่าทีหยอกเย้า

ในเมื่อมันเป็นความต้องการของทั้งคู่ ก็ควรจะมีความสุขทั้งคู่ มันหมดยุคฝ่ายนึงได้ ฝ่ายนึงเสียไปนานแล้ว จะเอาแต่ใจจนมีความสุขอยู่ฝ่ายเดียวได้ยังไงกัน

ศศิรินทร์กัดปากด้วยความรู้สึกมึนงง สมองขาวโพลนไปหมด เมื่อถูกหยอกเย้าอย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน สะท้านไปทั้งร่างยามที่มือหนาบีบเคล้นและซุกไซ้ ไอ้ความรู้สึกแบบนี้นี่มันยิ่งกว่าที่คิดไว้ซะอีก

ไม่รู้ตอนไหนที่ตะขอบราเซียร์ถูกปลด และไม่รู้ตอนไหนกันที่ชุดและบราเซียร์ที่ใส่อยู่ถูกเหวี่ยงไปกองอยู่ปลายเตียง

มารู้ตัวอีกทีก็อีตอนที่มีสัมผัสหยาบกร้านแทรกเข้าไปในแพนตี้ตัวบางไปสัมผัสกับส่วนอ่อนไหว ร่างบางสะดุ้งโหยงสติที่หลุดลอยกลับมาแทบจะเต็มร้อยก่อนจะต้องหลุดเสียงหวานออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อมือหยาบกร้านนั้นไม่เพียงแค่สัมผัสแต่ยังแทรกนิ้วไปสัมผัสกับจุดอ่อนไหวอย่างหยอกล้อ

“อ๊ะ”

ความรู้สึกขนลุกชันไปทั้งร่างมาพร้อม ๆ กับอาการสะท้าน หญิงสาวแทบจะบิดเร้าไปมายามที่นิ้วอุ่นร้อนถูไถไปมาอยู่ที่ส่วนกลางกาย แรงถูไถค่อย ๆ แรงและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ความทรมานที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนพุ่งเข้าเล่นงานศศิรินทร์จนส่งเสียงออกมาไม่เป็นคำ ราวกับเธอปีนเขาและใกล้จะถึงยอดเขาอยู่มะลอมมะล่อ ยิ่งเขาเร่งนิ้วเธอก็ยิ่งตื่นเต้น

“อ๊า ไม่ไหวแล้ว อึก” น้ำเสียงหวานครางไม่เป็นศัพท์บิดเร้าไปมาก่อนจะหอบหายใจถี่พร้อม ๆ กับอาการเกร็งกระตุก น้ำหวานเยิ้มถูกปลดปล่อยมาเปรอะเปื้อนนิ้วมือร้ายกาจ 

รังสิมันตุ์กระตุกยิ้มมองคนถูกทรมานจนไปถึงฝั่งฝันเต็ม ๆ ก่อนจะดึงแพนตี้ตัวบางอันเป็นปราการด่านสุดท้ายออก หญิงสาวถูกลอกคราบโดยสมบูรณ์  ทุกสัดส่วนอยู่ในครรลองสายตาของชายหนุ่มราวกับเป็นผลงานศิลปะชิ้นเอก

ชุดที่หญิงสาวใส่ในวันนี้ดูจะใหญ่กว่าตัวไปสักหน่อยทำให้ดูไม่มีอะไร แต่พอถอดทุกอย่างออกกลับไม่เป็นอย่างนั้น เธอไม่ใช่แค่สูงแต่เธอยังมีรูปร่างที่ชวนให้หลงใหล

หุ่นนาฬิกาทรายของเธอมันทำให้เขาไม่สามารถมองอยู่เฉย ๆ ได้ มือหนาเลื่อนลงไปปลดเข็มขัดและถอดกางเกงออกจากตัว ไม่นานเขาก็เปลือยเปล่าไม่ต่างจากเธอ

รังสิมันตุ์ทิ้งตัวลงมาแนบชิดกับร่างเปลือยเปล่าอย่างอ่อนโยน เนื้ออุ่น ๆ สัมผัสกันแนบชิดก่อนจะจูบเธออีกครั้งที่ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ตั้งแต่เข้ามาภายในห้องนี้ ปลายนิ้วที่มักจะใช้ลั่นไกปืนสัมผัสไปตามเรือนร่างหอมหวานไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงท่อนขาเรียวเล็กก่อนที่ขาสวยจะถูกอ้าออกเผยให้เห็นดอกไม้งามที่คับแคบ

เขาผละจูบและขยับตัวเลื่อนลงต่ำ ศศิรินทร์เบิกตากว้างยามที่ใบหน้านั้นโน้มลงไปยังจุดอ่อนไหวและยิ่งสะดุ้งโหยงยามที่ลิ้นอุ่นร้อนแทรกเข้าไปในช่องทางอ่อนไหว

“อ๊ะ ตรงนั้นมัน”

ขาทั้งสองข้างถูกจับเอาไว้ไม่ให้สามารถถอยหนีได้ก่อนที่ชายหนุ่มจะเริ่มใช้ลิ้นร้อนทำเรื่องร้ายกาจจนศศิรินทร์ต้องยกมือปิดหน้า

อ๊า...มัน มันเสียวเหลือเกิน

มือหนึ่งยังคงปิดหน้าทว่าอีกข้างกลับเลื่อนลงไปกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ยิ่งลิ้นร้อนแทรกเข้าไปและถูกดึงออกมาจากตรงนั้นก็ยิ่งรู้สึกราวกับวูบวาบ ตรงนั้นเวลาที่ถูกลิ้นร้ายหยอกเย้ามันแตกต่างไปจากจุดอ่อนไหวที่ถูกหยอกเย้า...มันทำให้เธอต้องการบางสิ่งบางอย่างมาเติมเต็มตรงนั้นจนแทบทนไม่ไหว

“อะ อ๊า อึก มัน มัน”

หญิงสาวมาหยุดอยู่ตรงหน้าฝั่งฝันอีกครั้งทว่าไม่ทันจะได้ไปสัมผัสกับความรู้สึกแปลกใหม่นั้นอีกครั้งทุกอย่างกลับหยุดลงพร้อม ๆ กับที่เขาผละใบหน้าออกมายิ้มให้...ด้วยรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจ

“เริ่มกันจริง ๆ ดีกว่า ผมไม่ไหวแล้ว” เขาพูดอย่างนั้นศศิรินทร์ไม่ทันจะได้ประมวลความคิดให้เข้าใจหมอนใบโตก็ถูกแทรกมาวางซ้อนหลัง ขาสองข้างที่แยกออกออกกว้างกว่าเดิมโดยมีชายหนุ่มนั่งคุกเข่าอยู่ไม่ไกลจากส่วนนั้นที่โชว์อล่างฉ่างอยู่ตรงหน้าเขา

โอ้ไม่นะ นี่เขาจะ...