บทที่ 2

มันเป็นค่ำคืนไพรเวตปาร์ตี้ในธีมคอสเพลย์...

ร้าน Loops ถูกเนรมิตจากบาร์หรูหราให้เต็มไปด้วยสีสันของตัวละคร การ์ตูน และซูเปอร์ฮีโร คล้ายว่าค่ำคืนนี้มีไว้เพื่อเด็กน้อยไร้เดียงสา เพียงแต่ผู้คนที่ปรากฏอยู่ในงานกลับเป็นมนุษย์ที่โตเต็มวัย จิบดื่มแอลกอฮอล์หลากสีแทนการดื่มน้ำนมสีขาว เสียงกระดิ่งกรุ้งกริ้งชวนฝันเปลี่ยนเป็นแสงไฟสลัวยั่วเย้า และตุ๊กตาที่พวกเขาปรารถนาจะเริงเล่นด้วยคือหญิงสาวแสนสวยที่เดินเตร่อยู่ในบาร์นี้ต่างหาก

งานคอสเพลย์ครั้งนี้จัดฉลองขึ้นที่บาร์ส่วนตัวของ ภัทร พงศ์พีระ เขาชวนเพื่อนสนิทมาร่วมสนุกเพียงไม่กี่คน แม้จะเป็นคำว่า ‘นักธุรกิจดีเด่น’ แต่ไอ้ตำแหน่งที่ว่าก็เวียน ๆ กันอยู่แค่นี้ เพราะมีไม่กี่ตระกูลอยู่แล้วที่ธุรกิจยิ่งใหญ่ระดับประเทศพอจะให้เรียกว่า ‘ดีเด่น’ ได้

“เพลินตาไหมครับไอ้คุณวิณณ์” ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หลังบาร์ซึ่งเรียงรายไปด้วยเหล้านานาชนิดยิ้มกริ่มให้เพื่อนพลางยกแก้ววิสกี้ดื่ม เขาใช้พริตตีสายเอนเตอร์เทนมาแต่งตัวเป็นการ์ตูน สร้างความบันเทิงแปลกใหม่ เพื่อน ๆ แต่ละคนก็คว้าตัวการ์ตูนบ้าง นางพยาบาล หรือหนูน้อยหมวกแดงมากอดไว้แนบอก

“ไอเดียดีฉิบหาย” วิณณ์ยิ้มร่าแล้วหันกลับไปผิวปากหวือ มองหญิงสาวผมทองที่อยู่ในชุดคล้ายเซเลอร์มูนตาปรอย กระโปรงสั้นแค่คืบแถมบานแฉ่ง ท่อนบนก็รัดติ้วจนอึดอัดว่าจะหายใจไม่ออกแทน ชวนให้บรรดาชายหนุ่มในงานอยากจะลุกขึ้นไปช่วยผายปอด

“เสียดายที่มึงไม่ใช่หน้ากากทักซีโด” ภัทรเปรยนิ่มๆ กึ่งยุยงกึ่งท้าทาย

“แค่เสื้อแจ็กเก็ตบาเลนเซียกากับอ้อมกอดแน่นๆ ของกู ก็พอให้ปกป้องเซเลอร์มูนได้แล้วม้าง” วิณณ์หัวเราะจนตาพราว ยกแก้วรับเมื่อสาวคอสเพลย์ผมทองเป็นฝ่ายส่งสัญญาณชนแก้วให้ก่อน

“อืม น่าจะพอไหวว่ะ” ดูท่าตัวแทนแห่งดวงจันทร์คงอยากจะมาลงทัณฑ์ไอ้วิณณ์เสียเต็มแก่

“มึงชอบเหรอ หน้าตาน่ารักเชียว” วิณณ์ดักคอเพื่อนบ้างเมื่อเห็นมันเอาแต่จ้องหญิงสาวหน้าหวาน วิกผมสีแดงในชุดนางเงือกน้อยอยู่นาน

“ลิตเทิลเมอร์เมด” ภัทรทอดสายตามองและเพียงยิ้มบางๆ ให้นางเงือกน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาคิดว่าคืนนี้ไม่ควรจะเป็นงานคอสเพลย์เลย เพราะเขาอยากรู้ว่าใต้วิกสีแดงสด เส้นผมของเธอจะเป็นสีอะไร ยาวสลวยคลอเคลียถึงแผ่นหลัง หรือสั้นแบบสาวเฉี่ยวมั่น

“ไอ้ภัทรมึงนี่รักสุขภาพนะ เลือกกินแต่ปลาเนื้อขาว”

“ขาวจริงไหมวะ” ภัทรมองช่วงอกกลมกลึงมีผ้าที่เลียนแบบเปลือกหอยปิดอยู่บนเสื้อแบบบอดีสูทสีเนื้อ ท่อนล่างเป็นชุดครีบปลาสีเขียวมรกตส่งให้เห็นช่วงเอวคอดเว้า แล้วค่อยแผ่ผายตามแนวสะโพกทิ้งชายยาวรุ่ยร่ายคล้ายหางปลา

“ไม่รู้ว่ะ แต่น้องเซเลอร์มูนตัวแทนแห่งดวงจันทร์น่าจะมาลงทัณฑ์กูแล้วล่ะ” ไฮโซวิณณ์วางแก้วของตนเองลง แล้วผุดลุกจากสตูลบาร์ตัวสูงเข้าไปโอบเอวสาวสวย ไม่ปล่อยให้เธอต้องเดินเหนื่อยจนถึงตัวเขาเพียงฝ่ายเดียว ก่อนจะลากกันไปยังมุมหนึ่งของบาร์เพื่อสร้างความคุ้นเคยกันสักนิดก่อนไปต่อ

แต่ชั่วขณะหนึ่งภัทรเห็นวิณณ์ปล่อยมือจากบั้นเอวของคู่ควง หยุดกระซิบบางอย่างกับนางเงือกน้อย แล้วหันมาขยิบตาให้เขา...ส่วนลิตเทิลเมอร์เมดก็ดูประหม่าขึ้นทันใด

ไอ้เวรวิณณ์ แส่อะไรอีก...ภัทรยังคงยืนอยู่หลังบาร์เครื่องดื่มเช่นเดิม พับแขนเสื้อเชิ้ตสีขาวของตนเองขึ้นให้พอไม่เกะกะ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่ตนเองหมายตาเดินเงอะงะเข้ามาใกล้ ข้อความจากแอปพลิเคชันสนทนาก็เด้งขึ้นบนหน้าจอ

Winner : กูบอกน้องเขาว่ามึงปลื้มนางเงือกมาก จนอยากขอถ่ายรูปด้วย

Phat : เสือกเก่ง กูไม่ใช่พระอภัยมณี

พิมพ์จบภัทรก็เงยหน้าขึ้น พอดีกับหญิงสาวแปลกหน้าแต่สะดุดความรู้สึกเขาพอสมควรมายืนอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ในตำแหน่งที่วิณณ์เพิ่งลุกจากไป ถ้ามองจากระยะไกลผู้หญิงคนนี้ดูประหม่า พอมาอยู่ใกล้แค่นี้ก็ยิ่งไม่อาจปกปิด ไม่เหมือนกับอาชีพพริตตีที่ต้องพบเจอกับผู้คนเลยสักนิด

“เจ้าหญิงแอเรียลดื่มอะไรดีครับ” คนเจนจัดกว่าเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน แอเรียล คือชื่อของนางเงือกน้อยที่หลงรักเจ้าชายจนดั้นด้นมาอยู่ในโลกมนุษย์ตามนิทานเรื่องเดอะลิตเทิลเมอร์เมด

“อะไรก็ได้ค่ะ” หญิงสาวไม่เคยเข้าผับเสียด้วยซ้ำ คืนนี้ที่มาเพียงเพราะเพื่อนในวงการคอสเพลย์บอกว่ามีการจ้างงานและเช่าชุดตัวการ์ตูนมาในงานปาร์ตี้เพื่อฉลองให้ภัทร พงศ์พีระ

“ดี...” ว่าง่าย ไม่ดื้อ ภัทรคิดไว้แล้วเชียวว่าเงือกน้อยตาหวานต้องตอบเขาแบบนี้ “งั้น sex on the beach”

“ฮ้า!” เซ็กส์… อะไรริม ทะ...ทะเล

“ชื่อค็อกเทลครับ”

“อ้อ ได้ค่ะ” กนกนารีทำตัวไม่ถูก ทั้งที่ตั้งใจมาแท้ ๆ เป็นความพยายามอย่างแรงกล้าครั้งหนึ่งในชีวิตของเธอเลยด้วยซ้ำ

“Sex on the beach มันเหมาะกับนางเงือกเพิ่งขึ้นฝั่ง” ภัทรยิ้มกว้างให้หญิงสาวเห็นเป็นครั้งแรก ริมฝีปากสีแดงสดตามแบบฉบับคนขาวบางเฉียบ จมูกโด่งเป็นสันตรงช่วยเพิ่มมิติให้ใบหน้า ยิ่งเพิ่มความคมเข้มจากคิ้วหนา ดวงตาเรียวยาวเหมือนเมล็ดอาลมอนด์ พออยู่ใกล้ ๆ กนกนารีเพิ่งตระหนักว่านัยน์ตาเขาไม่ได้ดำสนิท มันเป็นเฉดสีเดียวกับวิสกี้ในแก้วที่เขาคลึงเล่นอยู่

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณภัทร” ที่เตรียมท่องมาจากบ้านเต็มไปหมด ตั้งใจจะบอก จะสารภาพว่าชื่มชมเขาขนาดไหนมันแตกกระจายกลายเป็นฝุ่นควัน การได้มองเขาจากข่าวสารและช่องทางโซเชียลเทียบไม่ได้เลยกับภัทรในแบบตัวเป็น ๆ เขาสมบูรณ์แบบอย่างคนที่ประสบความสำเร็จและมั่นใจในตัวเองไปทุกกระเบียดนิ้ว

ที่สำคัญเขามีเสน่ห์แบบที่ผู้ชายพึงจะมีทุกประการ...

“เป็นเกียรติที่เจ้าหญิงแอเรียลรู้จักชื่อผมด้วย” ดวงตาสีวิสกี้ระยับขึ้นเพียงเล็กน้อย ไม่ได้แปลกใจมากนัก ในวงการพริตตี เขาก็ชื่อเสียงกระฉ่อนพอสมควร ภัทรไม่ได้ถามชื่อหญิงสาวตรงหน้ากลับไปเพราะคิดว่าไม่จำเป็น เธอมาในฐานะนางเงือกน้อย หมดค่ำคืนแสนหวานร่วมกันก็ควรจะหวนคืนสู่มหาสมุทร

นิ้วเรียวยาวที่ถูกตัดเล็บจนสั้นสะอาดตา จัดการหยิบวอดก้า ทริปเปิลเซค เหล้าพีช และน้ำแครนเบอร์รีเขย่ารวมกัน ตอนเขาเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง นางเงือกผมแดงก็ยังมองตาแป๋วจนภัทรต้องแอบอมยิ้ม

เขาส่งแก้วค็อกเทลให้เธอรับ ข้อมือน้อย ๆ นั้นขาวราวกับน้ำนมชวนให้จินตนาการถึงเนื้อบางอ่อนบริเวณอื่น

“ใช้ได้ไหมครับ”

กนกนารีพยักหน้า ใบหน้าหวานละมุนแดงซ่านขึ้นไปอีก คล้ายลูกพีชที่สุกกำลังกิน มนุษย์เป็นสัตว์กินเนื้อ แต่ภัทรเกิดอยากยื่นหน้าเข้าไปขบแก้มสีแดงซ่านของเธอดูบ้าง

มันจะหวานฉ่ำชุ่มลิ้นแบบที่จินตนาการไว้หรือเปล่า...

“จะจำเอาไว้ค่ะ” หญิงสาวหมุนคลึงแก้วค็อกเทลเหมือนอยากบันทึกมันไว้ในความทรงจำ “แก้วนี้คุณภัทรชงให้ sex on the beach”

“อาฮะ” ชายหนุ่มมองแสงไฟอุ่น ๆ สะท้อนกับสีส้มแดงจากแก้ว sex on the beach ดวงตาสีวิสกี้เข้มขึ้นด้วยสัญชาตญาณของบุรุษเพศ

ทั้งที่เป็นแค่ชื่อค็อกเทลแท้ ๆ แต่มันล่อแหลมและล่อลวงให้เขาอยากลากยาวเพื่อไปต่อ...

วินาทีนี้ชายหนุ่มอยากให้มีแม่มดมาร่ายมนตร์เป่าหูนางเงือกแสนสวยสักหน่อยว่า…อยากจะลอง sex on the bar ก่อนกลับสู่ท้องทะเลกว้างดูบ้างไหม...