คืนร้างคุณ

คืนร้างคุณ

last updateLast Updated : 2025-11-05
By:  พะยูนยิ้มUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
96Chapters
7views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

กนกนารีอยู่กับภัทรแบบเงียบเชียบไร้สถานะ เธอหลงรักภัทรแบบถอนตัวไม่ขึ้น แต่สำหรับภัทร กนกนารีเป็นเพียงผู้หญิงน่ารักที่เขาไม่อาจรัก เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เขาและเธอก็ต้องแยกย้าย เธอควรเติบโตและใช้ชีวิต ส่วนเขาก็ต้องแต่งงานกับใครสักคนที่เหมาะสมคู่ควรกว่า

View More

Chapter 1

บทที่ 1

Aria's POV.

I stared at my reflection in the bathroom mirror and barely recognized myself.

Dark circles shadowed my eyes. My cheeks looked hollow. When did I get so thin? When did I start looking so... broken?

I splashed cold water on my face and tried to pull myself together. Tonight was important. Tonight, I was finally going to tell him.

My hand dropped to my stomach. It was still flat, but I knew what was growing inside me. Two tiny heartbeats. Two miracles.

Twins.

The doctor had confirmed it three days ago at the human hospital two towns over. I couldn’t risk going to our pack doctor. Dr. Matthews reported everything to Luna Margot, Kyril’s mother. And that woman hated me enough already.

I pulled out the ultrasound picture from my pocket and stared at it for the hundredth time. Two little blobs that would become my babies. Our babies.

Maybe this would change everything. Maybe when Kyril found out he was going to be a father, he’d finally look at me the way he looked at her.

I folded the picture carefully and tucked it back into my pocket. Then I smoothed down my dress—the blue one Kyril had complimented once, three years ago, before we got married. Before he started hating me.

Taking a deep breath, I walked out of the bathroom and headed downstairs.

The Grant mansion was massive and cold, just like everyone who lived there. My footsteps echoed on the marble floors as I made my way to the kitchen. The house staff barely acknowledged me anymore. I was like a ghost haunting those halls.

“Oh, it’s you.” Clara, the head housekeeper, didn’t even look up from the vegetables she was chopping. “Alpha Kyril won’t be home for dinner again.”

My heart sank. “Did he call?”

“His mother informed us. He’s dining with Miss Hartley and her family tonight.” Clara’s voice was neutral, but I could see the pity in her eyes before she hid it.

Miss Hartley. Sienna.

Of course he was.

“I see,” I managed to say. “Thank you for telling me.”

I turned to leave, but Clara called out, “Luna Aria?”

I stopped. She never called me Luna. None of them did.

“You should eat something. You’re looking pale these days.”

It was the kindest thing anyone in that house had said to me in weeks. I nodded, not trusting my voice, and hurried away before she could see the tears building in my eyes.

I made it to the garden before I broke down.

The Grant garden was the only place I felt safe anymore. It was where Kyril’s father, the old Alpha, used to spend his time before he died. He had been kind to me during our brief meetings before the wedding. Sometimes I wondered if things would have been different if he’d lived.

I sank onto the stone bench and let myself cry.

Three years. Three years of this torture.

I remembered the day my father told me about the arranged marriage. I had been eighteen and stupid enough to think it was romantic. Alpha Kyril Grant was gorgeous, powerful, and only twenty-five. Every she-wolf wanted him.

And somehow, I was going to be his wife.

My father had been dying. His small pack was drowning in debt. The marriage alliance would save everyone. “The Grants are honorable,” my father had said with his last breaths. “Alpha Kyril will take care of you, sweetheart. You’ll be safe.”

But my father hadn’t known that Kyril was in love with someone else.

Sienna Hartley. Beautiful, pure-blood, perfect Sienna.

They had grown up together. Everyone knew they were meant to be together. But then the old Alpha had made Kyril promise to marry me on his deathbed, to unite our packs and honor his friendship with my father.

Kyril had kept his promise. He had married me in a cold, business-like ceremony. But he had never forgiven me for it.

On our wedding night, he hadn’t touched me. He had slept in his office.

He had barely touched me since.

“Crying again, hybrid?”

I looked up to see Luna Margot standing at the garden entrance. Kyril’s mother was beautiful in a sharp, dangerous way. Right then, her expression was full of disgust.

“Luna Margot,” I stood quickly, wiping my tears. “I didn’t know you were here.”

“Clearly.” She walked toward me, her heels clicking on the stone path. “How pathetic. Sitting in the garden, weeping because your husband prefers another woman’s company.”

I bit my tongue. Anything I said would make it worse.

“You know what your problem is, Aria?” Luna Margot circled me like a predator. “You’re weak. A weak wolf, weak magic, weak bloodline. You trapped my son into this marriage with your dying father’s manipulation, and now you’re determined to ruin his life.”

“That’s not true—”

“Isn’t it?” She stepped closer, her eyes flashing. “Kyril should be with Sienna. They’re perfect for each other. Same bloodline, same power, same everything. Instead, he’s chained to a half-breed who can barely shift without passing out.”

Each word was a knife in my chest.

“Sienna makes him happy,” Luna Margot continued. “I see him smile when he’s with her. When’s the last time he smiled at you, hmm?”

I couldn’t remember. I genuinely couldn’t remember the last time Kyril had looked at me with anything other than cold indifference or annoyance.

“If you had any dignity, you’d leave,” Luna Margot said. “Sign the divorce papers and set him free.”

“Divorce papers?” My voice sounded small.

She smiled cruelly. “Oh, you didn’t know? Kyril’s been speaking with lawyers. He’s planning to end this farce of a marriage. Sienna is finally ready to accept him, and he won’t let you stand in the way.”

The world tilted under my feet.

“You’re lying,” I whispered.

“Am I?” Luna Margot pulled out her phone and showed me a text message. It was from Kyril to her: Meeting with the lawyers tomorrow. Let’s end this cleanly.

The message was dated from yesterday.

“He’s done with you, girl. He’s just been trying to find a way to break it to you gently. But honestly, why bother with gentle? You’re nothing. You’ve always been nothing.”

Luna Margot walked away, leaving me standing there with my world crumbling around me.

My hand instinctively covered my stomach.

He didn’t know about the babies. Maybe if I told him that night, he would change his mind. Maybe—

“Who was I kidding?” I said to the empty garden.

But I had to try. For those babies, I had to try.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
96 Chapters
บทที่ 1
หากบอกว่าชีวิตของคนเราอาจคล้ายนิทานปรัมปราที่ดำเนินวนเวียนอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า...สำหรับกนกนารี เธอคิดว่าตัวเองคงไม่ต่างจาก The Little Mermaid นางเงือกน้อยที่แสนโง่เขลา ยอมแลกเสียงของตนเองกับแม่มดเพื่อจะได้เปลี่ยนจากครีบหางเป็นขาสองข้างเยี่ยงมนุษย์ และใช้มันก้าวย่างเข้าไปสู่โลกของเจ้าชาย ถ้าได้รับความรักตอบกลับมาเธอจะกลายเป็นเจ้าหญิงผู้แสนโชคดีหากไม่...ก็จะกลายเป็นเพียงฟองอากาศแล้วสลายไปในท้องทะเลอย่างโดดเดี่ยวบางครั้งกนกนารีก็อยากรู้ว่าสี่ปีที่อยู่ด้วยกันมา นอกจากเซ็กส์รสชาติเผ็ดร้อน เจ้าชายของเธอเคยมีสักวูบของความหวั่นไหวหรือเข้าใกล้ในสิ่งที่เรียกว่าความรักบ้างหรือเปล่าหญิงสาวสลัดห้วงของความคิดล่องลอย พับปลายแขนเฟรนช์คัฟฟ์สีขาวขึ้นมาไว้ที่พอดีข้อมือ จากนั้นกลัดคัฟฟ์ลิงก์เรียบ ๆ สีเงินยวงก็เพื่อยึดแขนเสื้อเอาไว้ให้ กนกนารีหยิบคัฟฟ์ลิงก์อีกอันมาทำอย่างเดียวกันกับแขนอีกข้าง อยู่กับผู้ชายคนนี้มาสี่ปี ทำไมเธอจะไม่รู้ความชื่นชอบและรสนิยมของเขา ทุกอย่างที่ประกอบหรืออยู่รอบตัวของ ‘ภัทร พงศ์พีระ’ ต้องดีที่สุดจากหัวจดเท้า แม้แต่กระดุมกลัดแขนเสื้อก็ต้องแพงระยับทำหน้าที่กลัดแขนเสื้อไ
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 2
มันเป็นค่ำคืนไพรเวตปาร์ตี้ในธีมคอสเพลย์...ร้าน Loops ถูกเนรมิตจากบาร์หรูหราให้เต็มไปด้วยสีสันของตัวละคร การ์ตูน และซูเปอร์ฮีโร คล้ายว่าค่ำคืนนี้มีไว้เพื่อเด็กน้อยไร้เดียงสา เพียงแต่ผู้คนที่ปรากฏอยู่ในงานกลับเป็นมนุษย์ที่โตเต็มวัย จิบดื่มแอลกอฮอล์หลากสีแทนการดื่มน้ำนมสีขาว เสียงกระดิ่งกรุ้งกริ้งชวนฝันเปลี่ยนเป็นแสงไฟสลัวยั่วเย้า และตุ๊กตาที่พวกเขาปรารถนาจะเริงเล่นด้วยคือหญิงสาวแสนสวยที่เดินเตร่อยู่ในบาร์นี้ต่างหากงานคอสเพลย์ครั้งนี้จัดฉลองขึ้นที่บาร์ส่วนตัวของ ภัทร พงศ์พีระ เขาชวนเพื่อนสนิทมาร่วมสนุกเพียงไม่กี่คน แม้จะเป็นคำว่า ‘นักธุรกิจดีเด่น’ แต่ไอ้ตำแหน่งที่ว่าก็เวียน ๆ กันอยู่แค่นี้ เพราะมีไม่กี่ตระกูลอยู่แล้วที่ธุรกิจยิ่งใหญ่ระดับประเทศพอจะให้เรียกว่า ‘ดีเด่น’ ได้“เพลินตาไหมครับไอ้คุณวิณณ์” ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หลังบาร์ซึ่งเรียงรายไปด้วยเหล้านานาชนิดยิ้มกริ่มให้เพื่อนพลางยกแก้ววิสกี้ดื่ม เขาใช้พริตตีสายเอนเตอร์เทนมาแต่งตัวเป็นการ์ตูน สร้างความบันเทิงแปลกใหม่ เพื่อน ๆ แต่ละคนก็คว้าตัวการ์ตูนบ้าง นางพยาบาล หรือหนูน้อยหมวกแดงมากอดไว้แนบอก“ไอเดียดีฉิบหาย” วิณณ์ยิ้มร่าแล้วหันกลับไปผิ
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 3
ทันทีที่ประตูบานใหญ่ปิดลงจากการกระแทกด้วยส้นเท้า...ชายหนุ่มรีบรั้งต้นคอของหญิงสาวเข้ามาตะโบมจูบ ฝ่ามืออีกข้างเท้ายันกับผนังเย็นเฉียบ นอกจากรสชาติวิสกี้ในปากตนเองภัทรยังได้ลิ้มรสจากค็อกเทลในโพรงปากของอีกฝ่าย มันทั้งหวานหอมและชวนให้ลุ่มหลงมึนเมา นี่อาจจะเป็น Sex on the beach ที่รสชาติเฉียบขาดที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้เคย ลิ้มลองมา“เดี๋ยวก่อน ไม่ค่ะ” กนกนารีเสียงสั่น เธอชื่นชมเขา อยากเข้าใกล้เขา แต่มันใกล้เกินกว่าที่คาดคิดไปไกลโข“ไม่ชอบท่ายืนเหรอครับ” ภัทรอยู่ในอารมณ์พลุ่งพล่าน ช้อนตัวนางเงือกแสนสวยไปยังเตียงน้ำกลางห้อง ทิ้งทั้งตัวเธอและตัวเองลงไปคลุกเคล้านัวเนีย มันก้ำกึ่งระหว่างคลอเคลียกับตะกละตะกลาม“เรามาทำความรู้จักกันก่อนได้ไหมคะ” กนกนารีโพล่งขึ้นเมื่อเขาคลำเจอหัวซิปบอดีสูทและลากมันลงมาสำเร็จ ผิวเนื้อแท้ของเธอสัมผัสกับอากาศเย็นฉ่ำได้ชัดเจน ตัดกันกับผิวเนื้อแกร่งและร้อนผ่าวของแผงอกชายหนุ่มน้ำเสียงและแววตาวิงวอนของหญิงสาวหยุดการเคลื่อนไหวของเขา คำพูดแบบนี้มันหมายถึงการอยากสานต่อ ไม่ใช่แค่สนุกชั่วครั้งชั่วคราว จังหวะนั้นคนรอบจัดและระวังอยู่เสมอแบบภัทรเกือบจะลุกหนี แต่ดวงตาดำสนิทของเธอห
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 4
เวลาเป็นนิรันดร...กนกนารีเหมือนได้ยินตัวเองกลับไปท่องทฤษฎีทางฟิสิกส์ก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย เพียงแค่ไม่มีใครที่จะอยู่เป็นนิจนิรันดรคู่กับเวลาเธอเพิ่งอายุยี่สิบปี เพิ่งเคยเข้ามาในสถานบันเทิงแบบผู้ใหญ่ และก็มีเซ็กส์ครั้งแรกโดยการตัดสินใจด้วยตนเอง กนกนารีไม่รู้หรอกว่าผิดหรือถูก แต่เธอยอมรับว่าภัทรพูดถูกอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือเวลามักเดินเร็วกว่าที่เรารู้สึก...กนกนารีขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวแทนวงแขนที่โอบกอดรัดรึงเธออยู่ทั้งคืน พื้นที่ข้างตัวว่างเปล่าแต่ยังเหลือไออุ่นจาง ๆ จากร่างกายของภัทรที่ทิ้งไว้ เสื้อผ้าของเขาถูกพาดลวก ๆ บนพนักเก้าอี้ ในขณะที่ชุดคอสเพลย์นางเงือกและวิกผมสีแดงสดของเธอวางเป็นระเบียบอยู่ปลายเตียงเขาคงเก็บขึ้นมาพับให้ เพราะเมื่อคืนมันถูกโยนไปคนละทิศละทาง...การนอนกับเขาง่าย ๆ อาจจะพลาด แต่เธอเองก็คงไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้เขาอีกเหมือนกัน นั่นก็คือการพลาดในอีกรูปแบบหนึ่ง...ชั่งน้ำหนักดูแล้ว เธอแค่ไม่อยากย้อนกลับมาเสียดายทีหลัง ส่วนจะเสียใจในวันหน้าหรือเปล่า ก็ให้มันเป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้กนกนารีหยุดความวิตกของตนเองและเปลี่ยนสายตาไปมองร่างสูงที่เพิ่งเดินออก
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 5
4 ปีผ่านไป กนกนารีก็ยังเดตไม่เสร็จมันช่างเป็นระยะเวลาดูใจที่ยาวนาน...นานจนอยากจะท้อ เวลาเดินเร็วก็จริงแต่ความสัมพันธ์ของเธอกับภัทรช้าเฉื่อยเหมือนหยุดนิ่ง นอกจากเซ็กส์ที่เร่าร้อนตามสัญชาตญาณดิบ ทุกอย่างเย็นชาไปเสียหมดIt’s complicated หรือไอ้สถานะความสัมพันธ์แบบซับซ้อน อธิบายยากมันมีอยู่จริง หรือไม่ก็เป็นเธอเองที่หลีกเลี่ยงจะยอมรับความจริงว่าอยู่กับเขาแบบ ‘ไร้สถานะ’หญิงสาวถอนหายใจมองผู้คนในโรงพยาบาลรัฐบาลที่เริ่มบางตาลงบ้างเมื่อเข้าสู่ช่วงบ่ายแก่ของวัน กนกนารีและเพื่อนที่มาฝึกงานด้วยกันจึงมีเวลาหายใจหายคอบ้าง ปีสุดท้ายของการเรียนเภสัชศาสตร์จะเป็นการฝึกงานในสถานที่ต่าง ๆ เวียนกันไปในแต่ละผลัดเพื่อเรียนรู้จากการทำงานจริง“เย็นนี้กินซูชิกันไหมเฟิร์น” คิรินเอ่ยปากชวนหญิงสาวเพราะสังเกตว่ากนกนารีดูไม่ค่อยร่าเริงมาพักใหญ่ เขารู้จักกับเธอมาตั้งแต่ปีหนึ่ง เป็นเพื่อนร่วมเรียนกันจนมารู้ใจตัวเองตอนปีที่สอง จะสารภาพรักก็มารู้ว่าหญิงสาวกลายเป็นผู้หญิงของคนอื่นไปเสียแล้ว จึงได้แต่แอบรักแอบหวังอยู่เงียบ ๆ“คีย์ไม่มีนัดเหรอ แปลกมาก” กนกนารีลากเสียงยาว แซวเพื่อนที่เป็นเดือนคณะคู่กันกับเธอที่เป็นดาว แต
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 6
“ไตรมาสนี้ผมขอกำไรเพิ่มขึ้นจากเดิมอีกสามเปอร์เซ็นต์”เสียงทุ้มแต่ทรงอำนาจของภัทร ทำให้อุณหภูมิของห้องประชุมลดต่ำลงไปอีก โดยเฉพาะผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดที่รู้สึกเหมือนเปลือยกายในสายลมหนาวเพราะเป็นไม้แรกจากแรงกดดันนี้“เป้าเดิมของเราก็สูงมากอยู่แล้ว จะให้ทำยอดขายเพิ่มอีกมันอาจจะไม่ถึงนะครับ”“ผมต้องการกำไรเพิ่มขึ้นสามเปอร์เซ็นต์ ถ้าคุณบอกว่าขายเพิ่มไม่ได้ งั้นก็ต้องลดต้นทุนใช่ไหมครับ” นักธุรกิจหนุ่มกวาดสายตามองทุกแผนก คราวนี้ทั้งห้องเย็นยะเยือกราวกับโดนพายุหิมะถล่ม ความหมายนี้ของภัทรทุกคนเข้าใจดี การลดต้นทุนที่ง่ายและรวดเร็วที่สุดก็คือการลดคน“แต่ถ้าเรามองในปัจจัยอื่น ผมรู้สึกว่า...” ผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคลเงียบเสียงลงเมื่อภัทรยกมือขึ้นปราม“ผมเชื่อในตัวเลขเท่านั้น” อารมณ์และความรู้สึกมักทำให้ความจริงบิดเบือน ในจุดที่ตัวภัทรอยู่มันตัดสินกันที่ตัวเลขจริง ๆ แล้วเขาก็เบื่อหน่ายที่คนพวกนี้มักจะเอาตัวรอดง่าย ๆ ผ่านพาวเวอร์พอยต์ในที่ประชุมงั้นเขาก็จะจ่ายความเห็นอกเห็นใจแทนเงินในแต่ละเดือนดีไหมล่ะ...Fern : เย็นนี้อยากกินซูชิจัง ไปกับเฟิร์นนะคะข้อความจากแอปพลิเคชันสนทนาเด้งขึ้นมาที่หน้าจอข
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 7
“คีย์ ไม่เอาร้านนี้นะ” กนกนารีขนหัวลุก เธอก้มหน้าก้มตาเดินตามคิริน เงยขึ้นมาอีกทีปรากฏว่าเขาพามาร้านอาหารญี่ปุ่นแบบโอมากาเสะชื่อดังที่ราคาต่อหัวเกือบเป็นหมื่น ถึงแม้เธอจะไม่ได้เดือดร้อนเพราะมีเงินออมและเงินประกันชีวิตที่ปู่ทำไว้ให้ใช้จ่าย รวมถึงเธอเองก็มีรายได้เล็กน้อยจากการขายไอเทมเกม และของจุกจิกสำหรับแต่งคอสเพลย์ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะใช้เงินโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง“คีย์ได้บัตรกินฟรีมา 2 ใบแหละ” คิรินชูสองนิ้ว แถมขยิบตาให้ รู้ว่ากนกนารีกังวลเรื่องค่าอาหารที่สูงเอาเรื่อง แต่เขาอยากให้หญิงสาวได้กินของอร่อย และที่สำคัญวันนี้มีเชฟพิเศษมาจากญี่ปุ่นเสียด้วย“แพงแล้วยังจองยากอีกนะที่เฟิร์นเคยอ่านรีวิวมาน่ะ”“เหรอ ไม่เคยได้ยิน” คิรินหันมาเลิกคิ้วใส่ ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้“คีย์แต้มบุญสูงตลอดเลยอ่ะ” กนกนารีพึมพำตามหลังชายหนุ่มในชุดกาวน์สั้นของคณะเภสัชที่เดินไปยังโซนวีไอพีแบบเจนทาง พอถึงบริเวณประตูเลื่อนแบบมูจิ คิรินก็หันมาคว้าข้อมือหญิงสาวดึงเข้ามาด้านใน พร้อมกับกระเซ้าด้วยเสียงเบิกบาน“เฟิร์นดิแต้มบุญสูงกว่า ได้กินของอร่อยฟรี”“...”เสียงหัวเราะร่วนของคิรินหยุดลงทันทีพร้อมกับกนกนารีที่หน
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 8
หน้าจอไอแพดโชว์เวลาว่าตีสองนิด ๆกนกนารีบิดช่วงเอวเล็กน้อยเพื่อบรรเทาความเมื่อยขบ หลังออกจากร้านอาหารญี่ปุ่นมาถึงเพนต์เฮาส์ หญิงสาวก็เคลียร์ออร์เดอร์ของลูกค้าที่มาสั่งซื้อวิกผมในกลุ่มคนรักคอสเพลย์ จากนั้นก็ยิงยาวอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบในอีกไม่กี่วันข้างหน้าการเรียนในคณะเภสัชศาสตร์เป็นความตั้งใจของเธอมาตั้งแต่เด็ก เธอรู้ว่าตนเองไม่ใช่คนหัวดี สิ่งที่ต้องมีมากกว่าคนอื่น ๆ จึงเป็นความพยายาม นอกจากตั้งใจเรียนในห้อง การอ่านหนังสืออย่างบ้าคลั่งเท่านั้นถึงจะทำให้เธอมีชีวิตรอดในคณะที่เรียนหนักแบบนี้“ทำอะไร” ภัทรถามขึ้นในขณะที่เข้ามายังเพนต์เฮาส์ส่วนตัวแล้วยังเห็นกนกนารีง่วนอยู่กับการจดบางอย่างในไอแพด ทำปากขมุบขมิบเหมือนกำลังท่องมนต์อยู่เขามายืนมองเธอพักใหญ่แล้ว บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน มันมีทั้งความโกรธ หมั่นไส้ เอ็นดู และสงสาร หลากหลายและแปรปรวนจนเหมือนตัวเองกำลังจะบ้าแทนมากกว่าที่แน่ ๆ เขาไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้ ไม่ชอบเลย มันไปไกลเกินกว่าที่ตัวเองจะคาดคิดไว้...“อ่านหนังสือ สัปดาห์หน้ามีสอบค่ะ” หญิงสาวในชุดเสื้อยืดตัวโคร่ง กางเกงขาสั้น ที่บนศีรษะมีทั้งที่คาดผม แถมยังรวบผม
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 9
ร่างสูงกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรในชุดลำลองอิงสะโพกกับแผงตู้หนังสือที่บิลต์จากพื้นจรดฝ้า ภัทรตื่นค่อนข้างเช้าแม้จะเป็นวันหยุด แต่กนกนารีตื่นเช้ายิ่งกว่าเพื่อมาอ่านหนังสือ ทว่าภาพที่เห็นตอนนี้กลับสร้างความประหลาดใจให้เขาเป็นอย่างมากเด็กผู้หญิงของเขาถือถ้วยโยเกิร์ตโดยประสานมือเข้าด้วยกัน ทำปากขมุบขมิบคล้ายการสวดมนต์หรืออธิษฐาน จากนั้นกนกนารีก็ลืมตาขึ้น สายตาเธอดุดัน มุ่งมั่น และยิ่งใหญ่จนคนลอบมองพลอยลุ้นระทึกไปด้วยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อ“ได้โปรดเถอะ...” เหมือนหญิงสาวจะพูดแบบนั้น แล้วจัดการบรรจงดึงฝาโยเกิร์ตอย่างเชื่องช้า ทีละนิด ทีละนิด มันเป็นภาพที่น่าขำแต่ก็น่าสงสัยใคร่รู้“อ๊ากกกก ม่ายยยยยยยยยย” จู่ ๆ เด็กเนิร์ดก็วางถ้วยโยเกิร์ตลงกะทันหัน แล้วยกมือกุมขมับ“เป็นอะไร เฟิร์น” เห็นท่าทางของหญิงสาว ภัทรก็พุ่งพรวดมาด้วยความตกใจ“ไม่สำเร็จ ลางไม่ดีแล้ว เฟิร์นแย่แน่” กนกนารีมองแผ่นฟอยล์ที่ขาดและมีคราบโยเกิร์ตติดอยู่ตาละห้อย กำลังใจหดหายลงไปเป็นกอง “ไม่รอดแน่ เฟิร์นยิ่งอ่อนวิชานี้อยู่”“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฝาโยเกิร์ต” ชายหนุ่มก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่ดี“คุณภัทรไม่รู้เหรอคะว่าถ้
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
บทที่ 10
กลับจากวัด คนขยันทำงานก็พาหญิงสาวผิวบางมาส่งยังหน้าเพนต์เฮาส์ ส่วนตัวเองวนรถกลับไปยังจุดหมายอื่น ตอนกนกนารีก้าวลงจากเบาะหนังราคาแพง หญิงสาวก็หันมาโบกมือหงอย ๆ เดินคอตกขึ้นไปด้านบนเพียงลำพัง...กนกนารีอยากจะกัดตัวเองกับความสอดรู้สอดเห็นที่ไม่เป็นประโยชน์ แค่มีเสียงเรียกเข้าจากสมาร์ตโฟนของชายหนุ่ม สายตาของเธอก็สแกนได้อย่างรวดเร็วราวกับตำรวจจราจรเจอรถที่แผ่นป้ายกำกับภาษีหมดอายุชื่อ ‘นีน่า’ ที่ปรากฏบนหน้าจอสั่นประสาทเธอรุนแรง ไม่ใช่สัญชาตญาณของผู้หญิงอะไรเทือกนั้นหรอก แต่เป็นเพราะการสืบค้นข้อมูลจากกูเกิลถึงประวัตินางเอกชื่อดังในอดีต ซึ่งนอกจากผลงานละคร ก็คงเป็นข่าวฉาวเกี่ยวกับบรรดาชายหนุ่มที่วนเวียนมาขายขนมจีบ หนึ่งในนั้นก็มีรายชื่อของภัทรอยู่ด้วย“คุณภัทรเคยคบกับคุณนีน่าไหมคะ” เธอตัดสินใจถามเมื่อเขาจบการสนทนาที่พอจับใจความได้ว่านัดแนะกันไปเจอกลุ่มเพื่อนไฮโซที่ไหนสักแห่ง “คบแบบไหนล่ะ” ภัทรเพียงปรายสายตาถาม แล้วกลับไปตั้งอกตั้งใจขับรถ“เฟิร์นเห็นคุณภัทรเคยเป็นข่าวกับคุณนีน่า”“ผมเป็นข่าวกับดาราไปครึ่งวงการนั่นแหละ อีกครึ่งก็ของไอ้วิณณ์ แบ่ง ๆ กันไป จะเชื่ออะไรกับข่าวกอสซิป” น้ำเสียงของเข
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status