บทที่ 3

ทันทีที่ประตูบานใหญ่ปิดลงจากการกระแทกด้วยส้นเท้า...ชายหนุ่มรีบรั้งต้นคอของหญิงสาวเข้ามาตะโบมจูบ ฝ่ามืออีกข้างเท้ายันกับผนังเย็นเฉียบ นอกจากรสชาติวิสกี้ในปากตนเองภัทรยังได้ลิ้มรสจากค็อกเทลในโพรงปากของอีกฝ่าย มันทั้งหวานหอมและชวนให้ลุ่มหลงมึนเมา นี่อาจจะเป็น Sex on the beach ที่รสชาติเฉียบขาดที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้เคย

ลิ้มลองมา

“เดี๋ยวก่อน ไม่ค่ะ” กนกนารีเสียงสั่น เธอชื่นชมเขา อยากเข้าใกล้เขา แต่มันใกล้เกินกว่าที่คาดคิดไปไกลโข

“ไม่ชอบท่ายืนเหรอครับ” ภัทรอยู่ในอารมณ์พลุ่งพล่าน ช้อนตัวนางเงือกแสนสวยไปยังเตียงน้ำกลางห้อง ทิ้งทั้งตัวเธอและตัวเองลงไปคลุกเคล้านัวเนีย มันก้ำกึ่งระหว่างคลอเคลียกับตะกละตะกลาม

“เรามาทำความรู้จักกันก่อนได้ไหมคะ” กนกนารีโพล่งขึ้นเมื่อเขาคลำเจอหัวซิปบอดีสูทและลากมันลงมาสำเร็จ ผิวเนื้อแท้ของเธอสัมผัสกับอากาศเย็นฉ่ำได้ชัดเจน ตัดกันกับผิวเนื้อแกร่งและร้อนผ่าวของแผงอกชายหนุ่ม

น้ำเสียงและแววตาวิงวอนของหญิงสาวหยุดการเคลื่อนไหวของเขา คำพูดแบบนี้มันหมายถึงการอยากสานต่อ ไม่ใช่แค่สนุกชั่วครั้งชั่วคราว จังหวะนั้นคนรอบจัดและระวังอยู่เสมอแบบภัทรเกือบจะลุกหนี แต่ดวงตาดำสนิทของเธอหยุดเขาไว้ มันไหวระริกเหมือนเกลียวคลื่นในคืนต้องพายุ มีความหวาดหวั่นอยู่ในนั้น ขณะเดียวกันมันก็ซ่อนแววเว้าวอนบางอย่างให้ใจอ่อนยวบ

และภัทรก็ดันใจอ่อนจริง ๆ ทั้งที่รู้ว่าเซ็กส์ครั้งนี้อาจพาเขาไปสู่ปัญหา...เขายังไม่อยากผละออก อยากได้ผู้หญิงคนนี้เอามาก ๆ

“ผมจะไม่เรียนรู้ผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ถ้าไม่รู้จักเซ็กส์ของเธอก่อน” เอาล่ะ...นี่เป็นการเสนอให้เธอเลือก และเขาก็ปฏิบัติแบบนี้มาเสมอ เซ็กส์ที่เร้าใจไปด้วยกันได้ถึงจะพาให้อยากสานต่อในครั้งถัดไป นิสัยใจคอดีแค่ไหน แต่ถ้าเรื่องบนเตียงไม่รอด มันก็เสียเวลาเปล่า

เพราะฉะนั้นเขาจะเลือกมีเซ็กส์ก่อน แล้วค่อยไปต่อกับอย่างอื่น นี่คือวิธีการเรียนรู้ผู้หญิงของเขา ถ้ารับไม่ได้เธอสามารถลุกจากเตียงไปได้ในทันที เขาจะไม่ยื้ออีก...

เพียงแต่คงเสียดายจนน้ำลายหกก็เท่านั้น...

คราวนี้ดวงตาของนางเงือกน้อยมีความลังเลฉายชัดมาแทนที่ คนเหลี่ยมจัดจึงใช้ท่อนแขนข้างหนึ่งยันตัวเองไว้เหนือเรือนร่างเย้ายวน หลังมือเรียวยาวราวกับจิตรกรเอกไล้จากแก้มนิ่มลงมาถึงริมฝีปากสั่นระริก ชายหนุ่มทำทั้งหมดด้วยความอ่อนโยน เยือกเย็น ทั้งที่ใจร้อนรุ่มยิ่งกว่าไฟ อยากได้ ปรารถนาจะครอบครอง ประสาทสัมผัสและกล้ามเนื้อทุกส่วนเครียดเขม็งรอคอยคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

“ว่าไงคะคนสวย จะต่อหรือหยุดดี”

“ขอคิด…”

“ตัดสินใจเลย เวลามันเดินเร็วกว่าที่เรารู้สึกนะครับ”