ตอนที่ 4 โดนหลอกจนได้

        เดือนเมษามีสีหน้าที่ลำบากใจเพราะพี่ชายอย่างอาร์ตี้มาขอร้องให้ช่วยไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่สนามแข่งรถแห่งหนึ่ง แทนแฟนสาวของตัวเอง เขาไม่อยากให้แพรวาไปทำงานแบบนั้น

        “ไม่ไปค่ะ”

        “ค่าจ้าง 2 หมื่นเลยนะไม่ไปจริงเหรอ” อาร์ตี้รู้ว่ายังไงน้องสาวจะต้องไป แค่เอาเงินมาล้อหน่อยก็ใจอ่อนแล้วลำพังแค่ทำงานหลังเลิกเรียนจะไปพอใช้อะไร

        “นะ เมษาแค่เสิร์ฟเหล้าทำไม่กี่ชั่วโมงเองไม่อยากได้เงินเหรอ”

        เดือนเมษาเริ่มลังเลเพราะเงินจำนวนสองหมื่นสามารถจ่ายค่าเช่าห้องได้หลายเดือน ไหนจะค่าเงินค่าอยู่ค่าทำกิจกรรมอีกเยอะแยะมากมาย

        “ทำงานแค่ 3 ชั่วโมงเอง”

        “ไปก็ได้ค่ะ”

        “เดี๋ยวพี่บอกแพรวาให้โอนเงินให้เลย”

        อาร์ตี้จัดการโทรบอกแฟนสาวทันที ไม่ถึงสามนาทีเงินจำนวนสองหมื่นถูกโอนเข้าบัญชีของเดือนเมษาทันที อาร์ตี้โล่งใจในระดับหนึ่งและได้แต่ขอโทษน้องสาวอยู่ในใจ

        เธอยิ้มในใจรอดตายไปสองเดือนแค่ไปเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟเหล้าให้คนรวยก็เท่านั้น ไม่เห็นจะเป็นไรเลยเดือนเมษาพยายามปลอบใจตัวเอง

        “ทำไมต้องใส่ชุดอะไรแบบนี้ด้วย”

        “ใครเขาก็ใส่กันทั้งนั้น ดูสิมีแต่คนสวยๆ” แพรวาเริ่มหงุดหงิดเพราะเดือนเมษาเริ่มเรื่องมาก หากไม่มีอาร์ตี้เธอจะรับงานนี้ด้วยตัวเอง หาจับคนรวยๆ ดีกว่ามาทนอยู่กับคนแบบนั้น

        “ถ้าฉันไม่ติดว่ามีผัวเป็นพี่เธอฉันทำแทนไปแล้ว”

        “แค่เสิร์ฟเหล้าทำไมถึงทำไม่ได้ละ”

        “อย่าถามมากได้มั้ยพี่ชายมันหวงขนาดนั้น” พอตอบไปเยอะๆ กลัวว่าความลับจะแตกงานนี้พวกเธอรับงานมาหลายหมื่นแต่แบ่งให้เดือนเมษาแค่สองหมื่น

        “เสร็จงานแล้วก็โทรบอกจะได้มารับ”

        “ค่ะ”

        เธอพยักหน้าไม่อยากถามอะไรมากจึงรีบแต่งตัวใกล้ถึงเวลาแล้ว แต่ชุดที่ใส่วันนี้นั้นรัดไปทุกสัดส่วนทำให้นมทะลักออกมา เพราะเธอเป็นคนมีหน้าอกใหญ่

        “ชุดอะไรเล็กจัง”

        เสื้อสายเดี่ยวสีขาวกับกางเกงขาสั่นที่ดำที่มันรัดแน่นไปทุกสัดส่วน ทำให้มองเห็นทรวดทรงองค์เอวไปทุกสัดส่วนคนเป็นเด็กเสิร์ฟต้องใส่ถึงขนาดนี้เลย

        “แกเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย”

        “คนที่หน้าหยิ่งๆ หน่อยอ่ะเหรอ”

        “ใช่เห็นแล้วอยากลากขึ้นเตียงเลย”

        “หยิ่งไปหน่อยฉันอ่อยก็แล้วไม่สนใจเลย”

        สองสาวยืนกระจกและพูดคุยกันอย่างสนุกปาก ทั้งสองแต่งตัวคล้ายๆ กับเธอเหมือนว่าจะมาทำงานที่เดียวกัน เดือนเมษาได้แต่ยืนฟังเงียบๆ

        “นี่เด็กใหม่เหรอ”

        “เอ่อ ใช่ค่ะ”

        “หน้าตาก็ดีงานนี้คงได้ค่าจ้างเยอะ” หญิงสาวมองหุ่นของเดือนเมษาอย่างรู้สึกอิจฉา

        “ทำหมอไหนอ่ะนมสวยจัง”

        “คะ? หมายถึงอะไร” เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเธอถาม ทั้งสองคนจ้องมองหน้าอกของเธอจนรู้สึกประหม่า และรีบกอดอกไว้

        “นมอะทำหมอไหนทรงสวยจัง”

        “เอ่อ ไม่ได้ทำค่ะแม่ให้มา” ไม่อยากจะอวดแต่เธอของแท้ทั้งหน้าพ่อกับแม่ให้มาตั้งแต่เกิด ไม่ต้องไปทำอะไรเพิ่มเลย

        “โกหกหรือเปล่า”

        “ไม่ได้โกหกค่ะ”

        “อย่ามาแย่งลูกค้าฉันแล้วกัน”

        เดือนเมษาไม่เข้าใจในสิ่งหญิงสาวพูด แต่ช่างเถอะรีบทำงานจะได้รีบกลับบ้าน ต้องเดินทางกลับกรุงเทพอีกคืนนี้น่าจะไม่ได้พักผ่อน

        แม็กนัสเลื่อนดูโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนเห็นรูปที่เดือนเมษาโพสต์เป็นรูปในชุดนักศึกษาดูเรียบร้อย กำลังนั่งเล่นกับน้องหมาใครเห็นภาพนี้ต้องหลงใหลในความน่ารักแน่ และคนที่เร็วกว่าเขาเหมือนจะเป็นไต้ฝุ่น

        ‘น่ารักจังเลยครับ’

        มันไม่ทิ้งลายเลยจริงๆ เห็นคนสวยหน่อยไม่ได้หูกระดิกทันที แต่รูปนี้กดหัวใจไปเกือบหนึ่งพันคนและคอมเป็นอีกนับร้อย ส่วนมากจะเป็นหนุ่มๆ ทั้งนั้น

        “มึงจ้องอะไรวะ”

        “จ้องคนสวยสิวะ คนสวยแห่งคณะบริหาร” แม็กนัส อยากรู้ว่าตอนนั้นทำไมเดือนเมษาถึงไม่ลงประกวดดาวคณะ คนสวยแบบนี้ไปอยู่ที่ไหนทำไมพวกเขาเพิ่งเคยเห็น

        กองทัพแอบมองจนเห็นว่ารูปที่เพื่อนมองเป็นรูปของเดือนเมษา เขารีบคว้าโทรศัพท์มันมาทันที คอมเม้นต์ส่วนมากก็มีแต่ผู้ชายและหนึ่งในนั้นเป็นไต้ฝุ่น

        “เอาโทรศัพท์กูคืนมา”

        “ไม่โว้ย”

        “ไอ้นี่เอามา!” มันเป็นบ้าอะไรถึงมาแย่งโทรศัพท์เขาไปแบบนี้

        กองทัพมองจนพอใจแล้วจึงคืนโทรศัพท์ให้เพื่อน ทำไมเขาต้องสนใจผู้หญิงคนนั้นมากขนาดนี้ ขนาดมางานปาร์ตี้ยังคิดถึงใบหน้าสวยๆ ของเธอ

        “เป็นบ้าอะไรของมึง นู้น...สาวมึงมาละ”

        กองทัพมองสาวสวยที่เดินเข้ามาเขารู้สึกเบื่อมากที่ต้องมาเจอผู้หญิงที่เคยนอนด้วยตามมาในคืนนี้ เขาสลัดทิ้งยังไงก็ไม่ยอมไป

        “กูไปดูเพื่อนไต้ฝุ่นก่อนกลัวมันเป็นลมคอพับไป”

        “ไอ้แม็กกลับมาก่อน!”

        “พี่ทัพจะไปไหนคะ”

        บีดาวคณะเดินเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งข้างกองทัพ เธอพยายามติดต่อเขายังไงก็ไม่มีท่าทีว่าเขาจะรับสาย ได้เธอแล้วคิดจะทิ้งกันไปง่ายๆ เธอไม่ยอมหรอก

        “มาได้ยังไง”

        “บีมากับเพื่อนๆ ค่ะขอนั่งโต๊ะนี้ด้วยได้มั้ยคะ”

        “คงไม่สะดวกเพราะฉันต้องการความเป็นส่วนตัว” เขาไม่อยากให้เธอเข้ามาวุ่นวายมากกว่า ทำตัวยังกับเป็นเมียเขา

        “พี่ทัพทำแบบนี้กับบีคิดจะเขี่ยทิ้งเหรอคะ?”

        “เธอลืมข้อตกลงของเราไปแล้วเหรอฉันจ่ายเงินให้แล้วไง”

        “แต่บีไม่ได้ขายตัวนะคะ”

        “ที่ยอมขึ้นเตียงเพราะรักฉันงั้นเหรออยู่กับโลกความเป็นจริงหน่อยสิ” ร้อยทั้งร้อยอยากได้เงินเขาทั้งนั้น พอแยกย้ายกลับไปพูดว่าตัวเองเป็นเมียเขา

        “...”

        “อีกอย่างฉันยังไม่มีเมียไม่ต้องไปบอกใครว่าเป็นเมียฉัน”

        บีกัดปากตัวเองเพราะสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดเป็นความจริง เธอรักเขาอยากให้เขาเป็นของเธอแค่คนเดียวจึงต้องทำแบบนั้น

        “ลุกออกไปด้วย”

        “พี่ทัพเลวจริงๆ เลยนะคะ”

        “เลวตั้งนานแล้วเพิ่งรู้เหรอ” เขาไม่สนใจหญิงสาวหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ และพ้นควันออกมาหนีมาปาร์ตี้ถึงพัทยายังตามมาเจอกันอีก น่าเบื่อมากคนประเภทนี้

        ไต้ฝุ่นกับแม็กนัสเดินสวนกับบีพอดี เห็นหญิงสาวหน้าบูดบึ้งคงถูกเพื่อนรักด่าทอมาแน่นอน สกิลปากของมันบอกเลยว่าไม่ธรรมดา

        “มึงปล่อยน้ำเสร็จแล้ว?”

        “เออ ไอ้แม็กมันไปตามพอดีไม่งั้นรอบสองละ”

        “ไอ้ห่ามาดื่มโว้ย ไม่ใช่มุ่งแต่ เย็.-ด อย่างเดียว” แม็กนัสส่ายหน้า ไต้ฝุ่นยกให้เป็นที่หนึ่งเรื่องการเย็.-ด โดยเฉพาะ เพราะมันตั้งหน้าตั้งตาเอาอย่างเดียว

        “ไล่น้องเขาไปเหรอถึงอารมณ์ไม่ดีแบบนี้”

        “น่าเบื่อวะ”

        “วันนี้มึงอยากได้คนไหนเดี๋ยวกูซื้อให้”

        “ไม่ต้องยุ่ง” เขาอยากได้ใครไม่จำเป็นต้องถึงมือเพื่อนหรอก ทั้งสามทั้งพูดคุยกันไปเรื่อยๆ จนเด็กเอนเตอร์เทนเริ่มเข้ามา

        เขามองเรื่อยๆ จนไปสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคุ้นหน้าเธอคงไม่มาทำงานแบบนี้หรอก เพราะคืนนี้มีการซื้อขายบริการกัน