LOGINShare
บทที่ 271
Latest chapter
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 669
ในฐานะเพื่อนรัก เฉียวซิงเจียก็มองไม่ออก“อาซู จริง ๆ แล้วถ้าพวกเธอหย่ากันด้วยดี และต่างฝ่ายต่างก็มีคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว งั้นฉันก็คิดว่าระหว่างพวกเธอไม่มีทางเป็นไปได้อีกแน่นอน แต่ว่า...”“ตอนนี้เธออยู่ในสถานะที่ไม่อยากยุ่งกับผู้ชาย อยากจะหาแต่เงินเท่านั้น ส่วนฟู่ซือเหยียนน่ะเห็นได้ชัดว่าตาสว่างเพื่อความรักแล้ว ตอนนี้เขาวางตำแหน่งตัวเองเป็นอัศวินชัด ๆ ฉันดูออกนะ เขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปคืนดี แต่ว่านะ เขาอยากจะคอยปกป้องเธอเงียบ ๆ ในนามพ่อของลูก เธอจะบอกว่าในการปกป้องครั้งนี้ไม่มีความคาดหวังอยู่เลยสักนิด นั่นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ขอแค่ยังมีความรัก ก็ยังต้องมีความคาดหวัง นี่เรียกว่ากบต้มในน้ำอุ่น เมื่อต้องเจอกับการปกป้องแบบนี้ เธออาจจะปฏิเสธเขาอย่างมีสติได้หนึ่งปี สองปี หรือแม้กระทั่งห้าปี แต่ถ้าเขายังไม่ยอมแพ้ตลอดล่ะ เธอจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน ตอนนี้เธออาจจะยังปฏิเสธเขาได้อย่างหนักแน่น แต่ถ้าอีกสักสิบปีล่ะ รอจนถึงวัยชรา เจ็บป่วยแก่เฒ่า มีคนรู้ร้อนรู้หนาวคอยอยู่ข้าง ๆ ถึงตอนนั้น เธอยังจะปฏิเสธเขาอย่างหนักแน่นได้อีกเหรอ?”เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างท้องฟ้าสีครามกับเมฆสีขาว เป็นอา
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 668
เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “ฉันจ้างพยาบาลพิเศษก็ได้...”“พยาบาลพิเศษก็ต้องจ้าง จ้างพยาบาลพิเศษผู้หญิง เรื่องบางอย่างในฐานะอดีตสามีอย่างผมทำก็ไม่ค่อยสะดวกจริง ๆ”เสิ่นชิงซู “...”ฟู่ซือเหยียนถอนหายใจ น้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อย “อาซู คุณลองเปลี่ยนมุมมองดูนะ ผมเป็นพ่อของลูก ผมดูแลคุณให้ดี อนาคตคุณฟื้นตัวแข็งแรงแล้ว ก็จะสามารถอยู่เป็นเพื่อนลูกได้ดียิ่งขึ้น ผมดูแลคุณ จริง ๆ แล้วก็ถือว่ากำลังช่วยตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอึดอัดใจเลย”เสิ่นชิงซู “...”สมกับที่เป็นทนาย ถ้าต้องโต้เถียงกันจริง ๆ ไม่ว่าจะเหตุผลหรือข้ออ้างอะไรเสิ่นชิงซูก็ตระหนักดีว่าตัวเองพูดสู้เขาไม่ได้!ขณะที่ทั้งสองคนกำลังยื้อกันไปมา ประตูห้องพักคนไข้ก็ถูกเคาะฟู่ซือเหยียนลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีนอกประตูคือเฉียวซิงเจีย“อาซูตื่นหรือยัง?”ฟู่ซือเหยียนเบี่ยงตัวหลีกทาง “เธอเพิ่งตื่น ยังไม่ได้กินอะไร ผมจะลงไปต้มโจ๊กหน่อย คุณอยู่เป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ”เฉียวซิงเจียขานรับเบา ๆฟู่ซือเหยียนก้าวออกไปอย่างรวดเร็วแผ่นหลังนั้นเดินจากไปอย่างเร่งรีบ ทำเอาเฉียวซิงเจียเห็นแล้วก็ขำ“ก่อนหน้านี้ที่ฉันมาเยี่ยมเธอ ฟู
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 667
เสิ่นชิงซูไม่ค่อยอยากอาหาร เธอจึงส่ายหน้าฟู่ซือเหยียนมองใบหน้าที่ซีดเซียวซูบผอมของเธอ ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก แต่ก็รู้ว่าเธอป่วยอยู่ย่อมไม่เจริญอาหาร จึงไม่กล้าฝืนใจเธอเรื่องการเฝ้าไข้ฟู่ซือเหยียนรับหน้าที่ทั้งหมด หลังจากพยาบาลเปลี่ยนสายน้ำเกลือเสร็จ ก็กำชับสองสามประโยคแล้วออกไปภายในห้องพักคนไข้เงียบสงบฟู่ซือเหยียนนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ มองเสิ่นชิงซูอย่างเงียบ ๆเสิ่นชิงซูถูกเขามองจ้องแบบนี้ ก็รู้สึกอึดอัดอยู่บ้างบรรยากาศค่อนข้างน่าอึดอัดเสิ่นชิงซูกระแอม แล้วถามว่า “ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ?”ฟู่ซือเหยียนนั่งลงข้างเตียง มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน “คุณหลับไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ”เธอถามอีกว่า “ลูกสองคนไม่ได้งอแงใช่ไหม?”“ไม่ พวกเขาเรียบร้อยมาก ผมคุยวิดีโอคอลกับพวกเขาแล้ว บอกว่าช่วงนี้คุณทำงาน อาจจะยังกลับบ้านไม่ได้ พวกเขายังกำชับให้ผมเตือนคุณให้กินข้าวด้วย”ในใจของเสิ่นชิงซูรู้สึกอบอุ่นลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีมาโดยตลอด รู้ความจนชวนให้สงสารเสิ่นชิงซูกวาดตามองไปรอบ ๆ ก็พบว่าห้องพักคนไข้ห้องนี้แตกต่างจากห้องอื่นมาก“นี่มันโรงพยาบาลอะไรเหรอ?”“นี่คือโรงพยาบาลฉินซื่อ ฉินเยี่ยนเ
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 666
เฉียวซิงเจียพูดขัดคอขึ้นมาว่า “น่าเสียดายนะ อาซูของเราก้าวออกมาได้แล้ว เธอไม่หันหลังกลับไปอีกแล้วล่ะ!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย!”“คุณอย่าพูดเลยเป็นดีที่สุด ฉันขอบอกคุณไว้นะ ฉันอยู่ข้างอาซูของเราเต็มร้อย”“พวกผู้หญิงอย่างคุณนี่เชียร์ให้เลิกไม่เชียร์ให้คืนดี พวกผู้ชายอย่างเราไม่เหมือนกันนะ ยังไงก็มีลูกด้วยกันแล้ว...”“หยุดเลย!” เฉียวซิงเจียยื่นมือออกไปห้าม “ฉินเยี่ยนเฉิง เราไม่คุยเรื่องนี้กันแล้ว”ฉินเยี่ยนเฉิงเม้มปาก มองเฉียวซิงเจีย ในแววตาก็มีแววหงอยเหงาอยู่บ้างเฉียวซิงเจียเหลือบมองเวลา แล้วถามว่า “อาซูจะย้ายไปห้องพักคนไข้เมื่อไหร่”“ยังไม่เร็วขนาดนั้น อาการหนักยังต้องสังเกตอาการอีกยี่สิบสี่ชั่วโมง”“งั้นฉันกลับไปเอาของใช้ส่วนตัวที่บ้านอวิ๋นกุยมาให้เธอก่อน” เฉียวซิงเจียโบกมือให้เขา “ฉันไปแล้วนะ”ฉินเยี่ยนเฉิงตะโกนไล่หลังเธอ “ไปเอาของก็ยังไม่รีบนะ คุณออกมาครึ่งวันแล้ว กลับบ้านไปดูลูกก่อนเถอะ เขาน่าจะหิวนมแล้ว...”“ไม่กลับ ครบขวบพอดี ได้เวลาหย่านมแล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...”......หลังจากที่เสิ่นชิงซูอยู่ในห้องไอซียูสังเกตอาการยี่สิบสี่ชั่วโมง อาการก็ค
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 665
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ไฟห้องผ่าตัดก็ดับลงประตูเปิดออกฟู่ซือเหยียนเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าไป “อาซูเป็นยังไงบ้าง?”เฉียวซิงเจียนั่งยอง ๆ นานเกินไป ขาชาจนลุกขึ้นไม่ไหวในชั่วขณะ...“พ้นขีดอันตรายแล้วชั่วคราว” ฉินเยี่ยนเฉิงถอดหน้ากากอนามัย เดินไปพยุงเฉียวซิงเจียที่นั่งยอง ๆ อยู่บนพื้นขึ้นมา มองดูดวงตาทั้งสองข้างของเธอที่บวมแดงจากการร้องไห้ ก็ถอนหายใจ “เธอต้องนอนโรงพยาบาล”เฉียวซิงเจียจับมือของฉินเยี่ยนเฉิง “รักษาให้หายได้ไหม ฉินเยี่ยนเฉิง คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ คุณต้องรักษาให้หายได้แน่ ๆ ใช่ไหม?”“ผมจะพยายามเต็มที่” ฉินเยี่ยนเฉิงรู้ว่าคำตอบที่เฉียวซิงเจียอยากได้ยินคืออะไร แต่ในฐานะหมอ เขาต้องพูดความจริงเฉียวซิงเจียกับฉินเยี่ยนเฉิงเป็นสามีภรรยากันมานานหลายปี มีหรือจะไม่เข้าใจความหมายลึกซึ้งในประโยคนี้ของฉินเยี่ยนเฉิง!พยายามเต็มที่ ไม่ใช่ว่ามั่นใจน้ำตาของเฉียวซิงเจียไหลรินลงมาอีกครั้ง “อาซู อาซูของเราทำไมถึงโชคร้ายแบบนี้ตลอดเลยนะ...”“ซิงซิง ผมรู้ว่าคุณเสียใจ แต่คุณร้องไห้ต่อไม่ได้แล้วนะ ตาคุณบวมมาก แล้วอารมณ์คุณยังตื่นเต้นขนาดนี้ ถึงตอนนั้นถ้าน้ำนมหดอีก แม่เราก็จะว่าคุณอีก...”“อ
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ บทที่ 664
เสี่ยวอันหนิงชะงักไป พอได้สติก็ยกมือปิดหน้าประท้วง “แม่ไม่ยุติธรรมเลย เสี่ยวอันหนิงเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่สวยที่สุด จะมีรูปหน้าตลก ๆ ไม่ได้นะ!”เสิ่นชิงซูลูบหัวกลม ๆ ของเธอ “งั้นลูกยังไม่รีบเช็ดหน้าสกปรกของลูกให้สะอาดอีกเหรอ”เสี่ยวอันหนิงเป็นเด็กรักษาภาพลักษณ์ เช็ดน้ำตาจนแห้งอย่างรวดเร็วร้องไห้จนจมูกเล็ก ๆ แดงก่ำ ตาก็แดงก่ำ แต่ตอนนี้กลับเท้าสะเอว ใบหน้าเล็ก ๆ เต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้“แม่คะ หนูไม่ได้ร้อง!” นิ้วอ้วนป้อมของเสี่ยวอันหนิงชี้ไปที่เสี่ยวเนี่ยนอัน “เสี่ยวเนี่ยนอันต่างหากที่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง น่าอายจังเลย โตเป็นเด็กโตแล้วยังร้องไห้ขี้มูกโป่งอีก~”หนุ่มน้อยพอได้ยินดังนั้น ก็รีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาจนแห้ง ถลึงตาใส่เสี่ยวอันหนิง “ฉันไม่ได้ร้อง! เธอต่างหากที่ร้อง!”“เธอร้อง!” เสี่ยวอันหนิงไม่ยอมอ่อนข้อ “เธอร้องก่อน!”เสี่ยวเนี่ยนอันขมวดคิ้ว “ฉันไม่ได้ร้อง!”“เธอร้อง!”“ไม่ได้ร้อง!”......สองพี่น้องเลยเถียงกันไม่เลิกแบบนี้พวกเขาไม่ค่อยทะเลาะกัน ทำเอาผู้ใหญ่หลายคนมองดูเป็นเรื่องแปลกใหม่ ไม่กล้าขัดจังหวะ เอาแต่ดูเหมือนกำลังดูตลกสั้นบรรยากาศอบอุ่นและดีงามอย่างไม่ต้องสงสัยเ
You may also like
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)45.6K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย44.6K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก357.4K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.4K viewsยั่วรักคุณบอส
อักษรปรุงรัก6.2K viewsมาเฟียเมียดุ
แพรสีรุ้ง548 viewsรักเราลูกสาวเป็นใจ
กาแฟหอมกรุ่น446 viewshot love พิษรักเพลิงอัคคี
ชะนีติดมันส์7.2K views
