แชร์

บทที่ 352

ผู้เขียน: หรงหรงจื่ออี
เมื่อช้อนตาขึ้นอีกครั้ง เขามองเสิ่นชิงซูแล้วถาม “คุณยื่นเงื่อนไขมาเถอะ ผมต้องทำยังไง คุณถึงจะยอมพาลูกสาวกลับไป?”

“จะให้ฉันกลับให้ได้มันก็ได้” เสิ่นชิงซูสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ “คุณฟ้องโจวอวี๋ชู ส่งเธอเข้าคุก!”

“เรื่องนี้ผมทำไม่ได้”

“งั้นก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน!” เสิ่นชิงซูน้ำเสียงเย็นชา “นอกเสียจากลูกชายคุณจะฟื้นขึ้นมา ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ยอมคุณอีกเด็ดขาด!”

“ผมเคยรับปากเคออวี่หางว่าจะดูแลโจวอวี๋ชู ผมจะผิดคำพูดไม่ได้ แต่...” ฟู่ซือเหยียนหยุดไปแล้วพูดอีก “ผมรับรองกับคุณได้ ต่อไปผมจะไม่ยุ่งเรื่องที่เกี่ยวกับโจวอวี๋ชูอีก”

ความหมายของคำพูดนี้คือ ถ้าเสิ่นชิงซูจะทำอะไรโจวอวี๋ชู เขาจะไม่ขวางอีก

พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาจะไม่ปกป้องโจวอวี๋ชูอีก

เสิ่นชิงซูรู้ นี่คือการยอมให้มากที่สุดที่ฟู่ซือเหยียนทำได้ในตอนนี้แล้ว!

“ฟู่ซือเหยียน ทางที่ดีคุณก็ทำให้ได้อย่างที่พูด!”

“ผมไม่ถึงกับหลอกคุณแม้แต่เรื่องอย่างนี้หรอก”

เสิ่นชิงซูแค่นเสียงหัวเราะ “เรื่องที่คุณหลอกฉันยังน้อยเหรอ?”

“ตอนนี้อย่างน้อยเราก็มีลูกสาวของตัวเอง” ฟู่ซือเหยียนมองเธอด้วยสีหน้าจริงจัง “เสิ่นชิงซู เพื่อลูกสาว เราอยู่ด
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 679

    เสิ่นชิงซูได้แต่รับไว้ฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ข้าง ๆ พลางมองดูทั้งสองคน ดวงตาล้ำลึกอดฉายแววเหงาหงอยหลายส่วนออกมาไม่ได้หลายวันนี้หานหมิงอวี่ขยันโผล่มาบ่อย ถึงจะรู้เรื่องโรคของเสิ่นชิงซูแล้ว ทว่าเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีเป็นห่วงเป็นใยมากเกินไปเขามีอีคิวสูง รู้จักรุกรู้จักถอย ยามที่เสิ่นชิงซูอยู่กับเขานั้น เห็นได้ชัดว่ามีรอยยิ้มมากขึ้นฟู่ซือเหยียนรู้สึกพ่ายแพ้อยู่บ้าง เขาไม่ได้มีอีคิวอย่างหานหมิงอวี่ พูดจาน่าฟังไม่เป็น ถึงขั้นที่ตอนที่เขากับเสิ่นชิงซูอยู่ด้วยกันตามลำพังแล้ว พวกเขาสองคนส่วนใหญ่มักจะเงียบใส่กัน......เสิ่นชิงซูชวนหานหมิงอวี่ให้ไปนั่งหานหมิงอวี่จึงนั่งลงข้าง ๆ เสิ่นชิงซูด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติยิ่งเสิ่นชิงซูมองไปทางฉินเยี่ยนเฉิง “ซิงซิงดื่มเหล้าไปนิดหน่อย หลังอยู่ที่โซฟาในห้องมัลติมีเดีย”ฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วลุกขึ้นยืน “เดี๋ยวผมไปดูเอง”ไม่คาดคิดเลยว่าฉินเยี่ยนเฉิงเพิ่งเดินไป เสี่ยวซิงเฉินก็ร้องไห้เสียงดังออกมากะทันหันเสี่ยวอันหนิงร้องเรียกคนด้วยความร้อนรน “ตายแล้ว น้องร้องไห้แล้ว อาฉิน ลูกชายอาร้องไห้แล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิงไม่อยู่ฟู่ซือเห

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 678

    เฉียวซิงเจียเงยหน้าพรวดขึ้นทันที พร้อมกับดวงตาระยิบระยับ “เธอหมายความว่ายังไง?”เสิ่นชิงซูเลิกคิ้ว “เพื่อนซี้จะใช้เส้นให้เธอเอง”เฉียวซิงเจียลังเลชั่วแวบหนึ่ง “จริงหรือหลอก?”“ยังจะหลอกเธอได้หรือไงเล่า?” เสิ่นชิงซูว่า “เธอเข้าไปเรียนการถ่ายภาพที่มหาวิทยาลัยเป่ยได้นะ เรื่องนี้ขอแค่เธอเอ่ยปาก ฉินเยี่ยนเฉิงต้องจัดการให้เธอได้แน่ เทียบกับการที่เธอไปเรียนเมืองนอกแล้ว เขาต้องรู้สึกว่าการที่เธอเรียนอยู่เมืองเป่ยมันดีกว่ามากแน่นอน จากนั้น เวลาที่เธอไม่มีเรียน ก็มาทำพาร์ตไทม์ที่บริษัทได้ ฉันจะหาอาจารย์ด้านการถ่ายภาพที่มีอาวุโสมาดูเธอเอง เธอคิดว่าไงบ้าง?”“ฉันว่ามันดีมาก ๆ เลยละ!” เฉียวซิงเจียถึงกับพุ่งเข้าไปกอดเสิ่นชิงซู “อาซู ฉันรักเธอนะ ฉันสาบานเลย เธอน่ะเป็นเพื่อนซี้ที่ซี้กับฉันที่สุดของที่สุดของที่สุดในโลกนี้เลย!”เสิ่นชิงซูหลุดหัวเราะไร้เสียงออกมาที่จริงเฉียวซิงเจียก็ยังมีนิสัยเด็ก ๆ อยู่ ถ้าพูดอธิบายเหตุผลกับเธอดี ๆ เธอก็ตั้งใจฟังมากนะ......ในสวนหลังบ้าน เสี่ยวเนี่ยนอันกับเสี่ยวอันหนิงกำลังอยู่เล่นเป็นเพื่อนกับเสี่ยวซิงเฉินที่ใกล้จะอายุครบหนึ่งขวบแล้วฟู่ซือเหยียนกับฉินเยี่ยนเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 677

    มันเป็นของที่ฟู่ซือเหยียนตั้งใจสั่งทำขึ้นเพื่อเธอ มงกุฎชิ้นเล็ก ๆ ที่ประดับด้วยเพชรแท้ทั้งหมด และราคาถึงหกหลักเจ้าหญิงน้อยนั่งลงบนตักของผู้เป็นพ่อ มือเล็ก ๆ ชี้ไปที่แก้วน้ำผลไม้ “พ่อคะ หนูอยากดื่มน้ำผลไม้~”ฟู่ซือเหยียนยกน้ำผลไม้ไปถึงปากเธอ พร้อมเตือนด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ดื่มแค่อึกเล็ก ๆ พอนะ แม่บอกว่าหนูต้องกินข้าวก่อน กินข้าวเสร็จแล้วถึงจะดื่มได้ทั้งแก้ว”“หนูรู้แล้วน่า~!”เสี่ยวอันหนิงดื่มน้ำผลไม้เข้าไปหนึ่งอึกเล็ก ๆ “พ่อ หนูอยากกินเนื้อนั่น”ฟู่ซือเหยียนทำตามคำขอ เขาดูแลลูกสาวอย่างคล่องแคล่วคนอื่น ๆ มองยัยหนูน้อยที่ออดอ้อนครั้งแล้วครั้งเล่า โดยไม่ได้เปิดโปงเธออย่างเป็นอันรู้กันเด็กน้อยอายุใกล้ห้าขวบแล้ว ทั้งเป็นนักกินตัวน้อย ทุกครั้งก็นั่งกินข้าวอยู่บนเก้าอี้เด็กด้วยตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย มีครั้งไหนบ้างที่ต้องให้คนปรนนิบัติขนาดนี้?ไหนจะยังมีเสียงเล็ก ๆ น่ารักนั่นอีก มันน่ารักเสียจนคนเป็นทาสลูกสาวอย่างเวินจิ่งซีแค้นเคืองอย่างรุนแรง“ฟู่ซือเหยียน คุณไม่สงสัยหน่อยเหรอว่าเธอเสแสร้งหรือเปล่าน่ะ?” เวินจิ่งซีมองฟู่ซือเหยียน เสียงของเขาเหมือนคนที่เพิ่งกัดมะนาวเข้าไปทั้งลูกอย่างไ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 676

    สุดท้ายเสิ่นชิงซูก็สวมสร้อยคอเส้นนั้นหลังสวมสร้อย ลำคอก็ไม่ได้โล่งขนาดนั้นแล้ว กระดูกไหปลาร้าเองก็ไม่ได้นูนเด่นชัดขนาดนั้นอีกเฉียวซิงเจียดันเธอให้ไปอยู่หน้ากระจก “เป็นไง? สวยไหม?”เสิ่นชิงซูมองกระจก ยกมือขึ้นลูบสร้อยคอย เธอยังคงลังเลใจอยู่บ้าง “ฉันก็ยังคิดว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไร”“แบบสร้อยไม่ดีเหรอ?”เสิ่นชิงซูเหลือบมองเธอเล็กน้อยเฉียวซิงเจียแย้มยิ้มซุกซน “เอาละ ไม่แหย่เธอแล้ว ฉันรู้หรอกว่าเธอกลัวฟู่ซือเหยียนเข้าใจผิด แต่วางใจเถอะ ตอนนี้เขารู้ตัวเองดี เธอไม่ต้องกลัวไปว่าถ้าเธอใส่สร้อยคอของเขาแล้ว เขาจะเกิดความคิดอยากคืนดีกับเธอหรอก”เสิ่นชิงซูมองเฉียวซิงเจีย รู้สึกปวดหัวอยู่บ้าง “ตอนนี้เธอเข้าใจเขาดีแล้ว?”“ฉันไม่ได้เข้าใจเขาดีหรอก ไม่กี่วันก่อนเขามาหาฉินเยี่ยนเฉิงที่บ้าน ตอนนั้นฉันอยู่แถวหน้าบันไดแล้วก็ได้ยินพวกเขาคุณกันน่ะ”เฉียวซิงเจียทบทวนความทรงจำพลางว่า “ตอนนั้นฉินเยี่ยนเฉิงถามเขาว่าตอนนี้มีแผนอะไร? เขาบอกว่าตอนนี้เขาหวังว่าจะรักษาอาการป่วยของเธอให้ได้เร็วที่สุด แล้วพอรักษาเธอจนหายดีแล้ว เขาก็จะไม่มายุ่งกับเธออีก”ได้ยินแบบนั้น เสิ่นชิงซูก็เม้มปากเล็กน้อยวันนั้นฟู่ซื

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 675

    พอได้ยินแบบนั้นเสิ่นชิงซูก็เงียบไป“เสี่ยวซู ก่อนหน้านี้เธอถูกพิษได้ยังไง?”เสิ่นชิงซูบอกความจริงกับจิ้นหวยหมินไม่ได้จิ้นหวยหมินภูมิใจในตัวจิ้นเชวี่ยมาตลอด ถ้ารู้เรื่องเหล่านี้ที่จิ้นเชวี่ยทำ จิ้นหวยหมินต้องสะเทือนใจหนักแน่เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนเข้าใจความหมายของเธอ จึงไม่ได้พูดถึงจิ้นเชวี่ยเช่นกัน ได้แต่ถามว่า “อาจิ้นครับ แล้วอามีวิธีบรรเทาอาการป่วยของอาซูไหมครับ?”จิ้นหวยหมินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “อาต้องการเจอหมอเจ้าของไข้ของเธอ”เมื่อฟู่ซือเหยียนได้ยินดังนั้น ก็ลุกขึ้นทันที “ผมจะติดต่อเขาเดี๋ยวนี้ครับ”การปรากฏตัวของจิ้นหวยหมินนำพาจุดเปลี่ยนอันยิ่งใหญ่มาให้กับอาการป่วยของเสิ่นชิงซูฉินเยี่ยนเฉิงพาจิ้นหวยหมินไปเจอหัวหน้าแพทย์แผนจีนที่รับผิดชอบเสิ่นชิงซูวันนั้นผู้เชี่ยวชาญแพทย์แผนจีนและแผนปัจจุบันสองสามคนต่างรวมตัวกันอยู่ห้องประชุมปรึกษาทางการแพทย์หารือกันเรื่องการพัฒนาของสภาพร่างกายของเสิ่นชิงซูในตอนนี้ ยาวนานถึงสี่ห้าชั่วโมงสามวันผ่านไป ยืนยันแผนการรักษาใหม่แล้ววิธีรักษาด้วยการฝังเข็มของจิ้นหวยหมิน ยาแผนปัจจุบันยับยั้งการลุกลาม

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 674

    เสิ่นชิงซูอยากลุกขึ้น จิ้นหวยหมินรีบพูดขึ้นว่า “เธอนั่งก็พอแล้ว คนกันเองทั้งนั้น ไม่ต้องเกรงใจหรอกจ้ะ”ได้ยินดังนั้น เสิ่นชิงซูก็ไม่เกรงใจอีกเพียงแต่เห็นจิ้นหวยหมิน อารมณ์ของเธอก็สับสนเล็กน้อยดูจากปฏิกิริยานี้ของจิ้นหวยหมิน น่าจะยังไม่ได้รับข่าวการตายของจิ้นเชวี่ยฟู่ซือเหยียนเดินมา แล้วส่งยาจีนที่อยู่ในมือให้เสิ่นชิงซู “ดื่มยาจีนก่อนเถอะ”เสิ่นชิงซูรับยาจีนมา ก้มหน้าดื่มจนหมดในรวดเดียวฟู่ซือเหยียนแกะลูกอมบ๊วยส่งให้เธอเม็ดหนึ่งเสิ่นชิงซูรับลูกอมมาใส่เข้าไปในปากฟู่ซือเหยียนรับถ้วยเปล่ามาจิ้นหวยหมินยืนดูอยู่ข้าง ๆ ดวงตาแฝงไปด้วยรอยยิ้มดูท่าอดีตสามีภรรยาคู่นี้ ตอนนี้จะประนีประนอมกันแล้วจิ้นหวยหมินในฐานะผู้ใหญ่ ตั้งใจมาเยี่ยมตน เสิ่นชิงซูต้องเชิญเขาเข้ามาในห้องถึงจะค่อนข้างเหมาะสมเธอลุกขึ้นแล้วเชิญจิ้นหวยหมินเข้าห้องทั้งสามคนเข้าไปในห้อง เสิ่นชิงซูกับจิ้นหวยหมินนั่งลงบนโซฟาทางด้านนั้นถึงยังไงที่นี่ก็คือโรงพยาบาล ไม่ได้ถือสาขนาดนั้นฟู่ซือเหยียนกดน้ำอุ่นมาหนึ่งแก้ว ก่อนจะส่งให้จิ้นหวยหมินพูดคุยอย่างสุภาพสองสามคำ เขาก็เข้าไปต้มโจ๊กในครัวแล้วจิ้นหวยหมินมองฟู่ซือเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status