บทที่ 5

เวลาผ่านไปหลายวันด้วยความสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีบ้างที่ขวัญบังเอิญเจอกับมาวินที่คอนโดแต่เขาก็แค่ยิ้มทักทายตามปกติแล้วเดินผ่านไปจนเธอแอบแปลกใจ เพราะลึกๆ แล้วก็เหมือนอยากให้เขาแอบแทะโลมเธอบ้างตามประสาคนมีความลับต่อกัน แต่อีกใจก็คิดว่าเป็นแบบนี้ก็ดีแล้วจะได้ไม่ถลำลึกไปกว่านี้

จนกระทั่งถึงช่วงค่ำวันหยุดสุดสัปดาห์ ขวัญกับสามีกำลังกลับเข้าคอนโดหลังจากออกไปทานมื้อเย็นกันมา พอเดินเข้ามาในล็อบบี้เธอก็เหลือบไปเห็นมาวินนั่งเล่นอยู่แถวนั้นกับสาวอีกนางหนึ่ง เธอรีบควงสามีเดินผ่านไปโดยไม่ยอมทักทายจนไปถึงหน้าลิฟท์แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง

"คุณภพ.. สวัสดีครับ"

"อ้าววิน หวัดดีครับ จะขึ้นห้องเหมือนกันเหรอ"

"สวัสดีครับ.. คุณนาย"

"หวัดดีค่ะ..."

ขวัญกับสามีหันไปตามเสียงเรียกก็พบมาวินเดินเข้ามาทักทาย เธอแอบหวั่นใจอยู่บ้างเพราะไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสามีก็คงต้องทำตัวเป็นปกติเล่นตามน้ำไปก่อน

"ไปเที่ยวไหนกันมาเหรอครับ กลับดึกเชียว"

"อ่อ พวกพี่ไปทานข้าวมาน่ะ แล้ววินล่ะ" คุณภพพูดคุยกับเขาอย่างเป็นกันเอง

"ผมไปดื่มกับเพื่อนมาครับ พอดีมึนๆ เลยนั่งพักรับลมด้านล่างก่อนขึ้นห้อง"

"อ่อ.. จะขึ้นเลยไหม จะได้ไปพร้อมกัน"

"ได้ครับ...... ใบปอ.. มานี่สิ"

มาวินหันไปกวักมือเรียกสาวอีกคนที่ยืนอยู่ห่างๆ ให้เข้ามาหา ทั้งขวัญและสามีต่างก็จ้องมองเป็นตาเดียวเพราะเด็กสาวที่กำลังเดินตามเข้ามาสวยจนน่าตกใจ โดยเฉพาะเธอคนนั้นที่แต่งตัวดูน่ารักแต่เดินหนีบขาแปลกๆ เข้ามาช้าๆ แล้วหยุดยืนอยู่ข้างมาวิน เขารีบโอบเอวเธอดึงเข้ามาประคองกอดข้างลำตัวแล้วยิ้มเหมือนเป็นเรื่องปกติ

"โห.. แฟนวินเหรอครับ.. สวยมากๆ เลยนะ"

"ฮ่าๆ คนนี้ชื่อน้องใบปอครับ เป็นดาวมหา'ลัยเลยนะพี่"

เขาไม่ยอมตอบสถานะให้ชัดเจนทำให้ขวัญนึกยิ้มในใจเพราะน้องคนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับที่เธอเคยเจอที่โรงแรม เลยทำให้เข้าใจว่าคงเป็นอีกหนึ่งสาวในสต็อคของเขา

"หูยยย คนหนุ่มคนสาวนี่น่าอิจฉาจริงๆ ฮ่าๆ"

"เอ่อ.. น้องใบปอเป็นอะไรรึเปล่าคะ? ทำไมหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ"

"อะ.. เอ่อ.. ปอแค่.."

"เมาน่ะครับ คงดื่มหนักไปหน่อย ห้ามก็ไม่ฟัง.. ใช่มั้ยปอ?"

"ใช่ค่ะ..."

ขวัญเห็นเด็กสาวหน้าแดงฝาดจนถึงใบหูแถมยังแอบกัดฟันเอียงหลบหน้าหลบตาทุกคนก็นึกสงสัยแต่ไม่อยากถามอะไรต่อ พอกดลิฟท์รอคิวกันอยู่ก็มีเสียงข้อความไลน์เข้ามา เธอรีบหยิบโทรศัพท์มาเปิดก็เห็นส่งมาจากคนที่ไม่รู้จัก เปิดเข้าไปอ่านก็ตกใจเพราะรู้ว่าส่งมาจากเด็กหนุ่มที่ยืนจิ้มหน้าจออยู่ข้างๆ

"สวัสดีครับคุณนาย"

ขวัญรีบกดปิดเสียงแจ้งเตือนทันที แอบเหลือบไปมองค้อนแต่เขาก็ทำไม่สนใจจ้องดูจออยู่แบบนั้นเหมือนรอคำตอบ เธอเลยรีบพิมพ์กลับไป

"เอาไลน์พี่มาจากที่ไหน พี่ไม่เคยให้ไว้นะ"

"ก็จากในกลุ่มคอนโดเราไงครับ จะไปยากอะไร"

"อย่าทักมาแบบนี้นะ มีอะไรไว้คุยกันทีหลัง"

เธอพิมพ์ตอบด้วยความรีบร้อนแล้วกดลบข้อความทิ้งไป มือบีบโทรศัพท์ไว้แน่นแล้วแอบเหล่หางตามองมาวินที่อมยิ้มอยู่

"ใครส่งอะไรมาเหรอขวัญ?" สามีที่ยืนเล่นโทรศัพท์อยู่เหมือนกันถามโดยไม่หันมามอง

"ปะ เปล่าค่ะ.. เพื่อนทักมาเฉยๆ น่ะ ไม่มีอะไรหรอก"

สถานการณ์ที่จวนตัวทำให้ขวัญเริ่มใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ พอบานประตูลิฟท์เปิดออก ขวัญกับสามีก็เข้าไปยืนด้านในก่อน มาวินเดินตามเข้าไปโดยเขาเลือกที่จะยืนเบียดคุณนายขวัญจนคุณสามีต้องขยับที่ให้

มาวินแอบใช้โอกาสช่วงชุลมุนตอนที่พี่ภพเอี้ยวตัวไปกดลิฟท์ส่งของบางอย่างเข้ามือคุณนายขวัญ เธอจำเป็นต้องกำมันไว้ในมือโดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร จะหันไปถามก็ไม่ได้ รู้แต่ว่ามันเป็นของชิ้นเล็กๆ ที่มือเธอกำมันได้มิด พอลองแอบก้มลงไปมองก็ยิ่งสงสัยหนักกว่าเดิมเพราะมันเหมือนเป็นของเล่นที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนและมีปุ่มกดเล็กๆ อยู่สองสามปุ่มที่ไม่รู้เอาไว้ทำอะไร

เธอเหลือบหางตามองไปทางมาวินแบบอยากจะถามก็เห็นเขายกโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์อะไรลงไปเลยเข้าใจในทันที ลองหันไปมองเช็คคุณสามีอีกข้างก็เห็นเขากำลังเพลินกับหน้าจอของตัวเองอยู่เลยยกโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูบ้าง

พอเห็นข้อความพร้อมกับรูปภาพที่เด็กหนุ่มส่งมาให้ก็ใจหายวาบจนเกือบหลุดส่งเสียงออกมา โดยเฉพาะรูปภาพที่เห็นคือน้องใบปอที่อยู่ในชุดที่ใส่ตอนนี้แต่ถลกเสื้อขึ้นเปิดชุดชั้นในให้เห็นหน้าอกเปลือย น้องกำลังยืนหนีบขาทำหน้าตาบิดเบี้ยวสู้กล้องซึ่งฉากหน้ามีมือของมาวินกำลังกดปุ่มเล็กๆ บนของเล่นชิ้นที่ขวัญกำลังแอบถือในมืออีกข้าง

"กดสิ"

ขวัญเข้าใจได้ทันทีว่าของที่ถืออยู่ในมือคืออะไร และทำไมน้องใบปอคนสวยถึงหน้าแดงมีสภาพแทบจะยืนไม่ไหวแบบนั้น เธอรีบกดลบข้อความแล้วมองตรงไปข้างหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ในใจแทบระเบิดด้วยความอยากรู้อยากลองว่าถ้ากดปุ่มที่อยู่ในมือจะเกิดอะไรขึ้น

เธอพยายามห้ามใจอย่างหนักแต่ก็แอบคลึงนิ้วโป้งวนไปมาอยู่บนปุ่มกด แล้วมาวินก็ทักขึ้นมาจนสะดุ้ง

"ใกล้ถึงชั้นเราแล้วนะครับ"

"อะ อ่อ.. ค่ะ"

ขวัญรู้ว่าเขาทำเป็นพูดขึ้นมาเพื่อเร่งให้เธอรีบตัดสินใจ เธอหันไปมองตัวเลขบอกชั้นที่วิ่งสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนเวลาใกล้จะหมด แล้วก็ทนไม่ไหวในที่สุด จิ้มนิ้วกดลงไปสักปุ่มโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปุ่มไหนใช้ทำอะไร แต่มันทำให้น้องใบปอที่ยืนอยู่ริมสุดถึงกับกรีดร้องแล้วทิ้งตัวลงนั่งกอดเข่าตัวเองทันที

"ว้ายย!! อืออออ.."

"ปอ!.. ปอเป็นอะไร.. ไหวรึเปล่า"

มาวินแสร้งนั่งลงไปลูบหลังด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับคุณภพที่เข้ามาช่วยดูอาการใกล้ๆ แต่มีแค่ขวัญที่ยืนมองด้วยความตื่นเต้นสุดขีดเพราะรู้ว่าน้องโดนอะไร

"อูยยย.. พี่วินนนน.. หยุด.. หยุดก่อนค่ะ" สาวน้อยหันไปอ้อนมาวินด้วยใบหน้าสุดเสียวเหมือนที่ขวัญเพิ่งเห็นในรูป

"หยุดไม่ได้ครับปอ ลิฟท์มันวิ่งขึ้นอยู่นะ ทนอีกหน่อย เดี๋ยวก็ถึงห้องเราแล้ว"

มาวินยังแสดงละครต่อไปโดยที่แอบเหลือบมองดูขวัญแบบรู้ทัน ขวัญเลยรีบกดปุ่มรีโมทในมือโดยไม่รู้ว่าปุ่มไหนใช้ปิดปุ่มไหนใช้เร่ง เธอกดมันย้ำๆ ด้วยความตกใจแต่นั่นยิ่งทำให้น้องสาวอ้าปากครางเสียงสั่น

"โอ้ยยย ซี้ดดด.. ไม่ไหว.. อืออออ.. ปอไม่ไหวแล้วพี่.. ถ้าไม่หยุดปอจะ... อย่ามองนะคะ โอ้ยๆๆ.. อือออ"

"น้องเป็นอะไรรึเปล่าวิน ท่าทางดูเหมือน......"

พี่ภพเห็นน้องเป็นแบบนั้นก็ถามด้วยความเป็นห่วง แต่สภาพการครางพร้อมกับหอบหนักๆ ของสาวสวยก็ชวนให้เกิดอารมณ์ขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ มาวินก็ยิ่งสนุกที่ได้ยั่วทั้งคนผัวคนเมียในเวลาเดียวกัน เขาเลยโฉบเข้าไปหอมแก้มน้องแกล้งทำเป็นปลอบแล้วก็พรมจูบไปทั่วทั้งหน้า นั่นยิ่งทำให้ใบปอเคลิ้มตาลอยแสดงใบหน้าที่ร่านยิ่งกว่าเดิมให้ทุกคนได้เห็น

ติ๊งงงง...

ประตูลิฟท์เปิดออกได้ทันเวลา มาวินรีบจับตัวใบปอประคองให้ลุกขึ้นแล้วแอบคว้ารีโมทในมือพี่ขวัญเก็บกลับไป กอดตัวน้องลากให้ออกเดินด้วยความยากลำบากจนไปถึงหน้าประตูห้องตัวเอง เขาเปิดประตูห้องแล้วแอบหันกลับไปเหลือบมองโทรศัพท์ในมือพี่ขวัญอย่างมีความหมายก่อนจะเข้าห้องไป

"คิดว่าน้องเป็นอะไรเหรอขวัญ.. ทำไมมันดู......"

"คง... ปวดท้องเมนส์มั้งคะ.. เข้าห้องกันเถอะ"

ขวัญหาข้ออ้างตอบสามีทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าเป็นอะไร เธอรีบเปิดห้องตัวเองพากันเข้าไปแล้วก็สะดุ้งเมื่อโดนพี่ภพรวบตัวดึงไปกอดจูบพร้อมกับตะปบมือขยำตูดแบบไม่ให้ทันตั้งตัว

เธอแอบอมยิ้มชอบใจเพราะรู้ว่าสามีคงกำลังหื่นติดมาจากบรรยากาศชวนเสียวที่แผ่ออกมาจากน้องสาวคนสวยในลิฟท์เมื่อกี้แน่นอน ซึ่งเธอก็ไม่ว่าอะไรแถมยังอ้าปากแลกลิ้นสู้กับผัวรักอย่างดูดดื่มก่อนจะผลักตัวเขาออก

"เป็นอะไรคะพี่.. อยู่ๆ ก็อยากขึ้นมาเหรอ?" ขวัญแอบหยอกดูว่าเขาจะตอบแบบไหน

"อืม.. ก็เราไม่ได้ทำกันนานแล้วนี่นา.. ได้ไหมวันนี้"

"ได้สิ.. ขวัญเป็นเมียพี่นะคะ.. แต่ขออาบน้ำก่อนนะ จะได้ตัวหอมๆ ไง"

พี่ภพยิ้มกว้างแล้วเข้าบดปากกับเธออีกชุดใหญ่เหมือนทนไม่ไหว จนขวัญหัวเราะแล้วดิ้นหลุดจากอ้อมกอดเดินหนีเข้าห้องน้ำโดยถือโทรศัพท์ติดมือไปด้วย

เมื่อเข้ามาในห้องน้ำแล้วปิดล็อคประตูได้ เธอก็เปิดดูข้อความที่เด็กหนุ่มข้างห้องส่งมาทันที คราวนี้เขาส่งมาเป็นคลิปสั้นๆ โดยไม่มีข้อความอะไร เธอเห็นก็ใจเต้นแรงแล้วกดเบาเสียงจนเกือบสุดก่อนจะกดเปิดดู

คลิปฉายภาพน้องใบปอคนสวยกำลังนั่งคุกเข่าอมแท่งเสียวของมาวินอยู่เต็มปากโดยเธอเงยหน้ามองกล้องด้วยสายตาเคลิ้มลอยเหมือนคนเมาตลอดเวลา ขวัญสังเกตเห็นว่าพวกนั้นกำลังทำลามกกันอยู่ตรงหน้าประตูตำแหน่งเดียวกับที่เธอเคยทำให้เขา

แล้วมาวินก็ยื่นมืออีกข้างที่ถือรีโมทเข้ามาในจอให้เห็นควบคู่กันไปด้วย พอเขากดปุ่มย้ำๆ ลงไปสาวสวยก็สะดุ้งตาเหลือกครางในคอจนปากสั่น มาวินรีบโยกซอยอัดเอ็นยาวใส่ปากเธออย่างเมามันส์พร้อมกับพูดครางให้ฟัง

"ซี้ดดด.. อยากโดนแบบนี้บ้างมั้ยครับ.. เดี๋ยวรอฟังนะ ว่าผมจะจัดการยัยดาวมหา'ลัยนี่ยังไง"