Share

ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 50%

Author: Pam18
last update Last Updated: 2025-05-19 16:56:04

ตอนที่ 2

ตามติดชีวิต

50%

-------------------------

ถึงพี่ชายจะฝากฝัง แต่ด้วยความไม่รู้จักกันมันก็ประดักประเดิด ต่างฝ่ายจึงต่างคนต่างอยู่

ซุปไก่แฮปปี้วันนี้ขอเสนอลุคใหม่ วิกผมสีชมพูสายไหม แปะไฝกลางหน้าผาก พร้อมเติมกระบนใบหน้า เสื้อนักศึกษาถูกคลุมทับด้วยเสื้อคาร์ดิแกน ตามด้วยกระโปรงพลีทยาวถึงตาตุ่ม

ขณะที่เพื่อนรักเองก็ตลกไม่แพ้กัน ถูกจับแต่งเป็นตุ๊กตาสนุกเชียวล่ะ วิกผมต้องมา เป็นวิกผมสั้นทรงผู้ชาย ชุดนักศึกษาหลวมโพรก ทอมฮะดี ๆ นี่เอง แต่งใต้ตาให้ออกคล้ำเหมือนคนนอนน้อย

ซุปไก่มองอย่างภูมิใจ ต่างจากชีสที่สุดแสนจะสังเวชตัวเอง มันเนียนตรงไหนอยากถามใจเพื่อนรักเหลือเกิน ทำตัวปกติเหมือนคนทั่วไปบ้างได้ไหมขอร้อง

"ทำไมยังไม่หยุดอีก มันก็ชัดเจนแล้วหนิ" ชีสถามหาเหตุผล

"ข้อมูลน้อยไป ละเขาก็ชี้แจงแล้วไง"

"เหอะ! อำนาจล้นฟ้าขนาดนั้น ผู้หญิงถูกข่มขู่แน่นอน"

"ไม่เอาน่าชีส เราจะไม่มองคนที่ภายนอกไง"

"ฉันว่าเพราะแกชอบพี่เขามากกว่า ตรงสเปกสุด ๆ เลยหนิ เลยหาเรื่องไปเจอหน้า"

"บ้าน่ะสิ ถ้าชอบเราจะแต่งตัวแบบนี้ทำไม สู้เปิดเผยตัวไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ"

"เออ ๆ เอาไงก็เอา แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ หลังจากนี้ถ้าแกจะสืบต่อก็ทำคนเดียวไปเลย"

"โอเค ขอบคุณมาก รักแกจังงงง"

เพราะมีเพื่อนไม่เหมือนชาวบ้าน ชีสเลยทำใจได้ตั้งนานแล้ว นอกจากเรื่องแปลก ๆ พวกนี้ ซุปไก่มันก็ดีเป็นคนมีน้ำใจ ร่าเริง มองโลกบวก อยู่ด้วยแล้วสนุก แต่บางจังหวะก็มีมุมที่คาดไม่ถึง

.

.

.

-------------------------

พักกลางวันสองเพื่อนซี้มุ่งหน้าไปยังโรงอาหารคณะบริหารอีกครั้ง สมัยนี้ไม่มีใครเขามาจับจ้องคนที่แต่งองค์ทรงเครื่องแตกต่างจากคนอื่นหรอก เขามองว่าเป็นแฟชั่นกันหมดแล้ว

ฉะนั้นหากจะมีคนแต่งตัวแปลก ๆ เดินผ่านไปมาก็ไม่มีใครเอะใจ

"นั่งตรงไหนดี ปกติพวกพี่เขามีที่นั่งประจำไหม" ซุปไก่หันไปถามชีส

"นั่นไงตรงที่เขานั่งกันเมื่อวาน รอบข้างว่าง แสดงว่าใช่แล้วล่ะ"

"งั้นเราไปนั่งแถวนั้นกัน"

สองเพื่อนซี้ถูกดูออกง่ายนิดเดียวว่าไม่ใช่คนของคณะบริหาร เพราะคนของบริหารรู้ดีว่าไม่ควรไปนั่งใกล้กับโต๊ะตรงกลางนั่น ซึ่งอีกประเดี๋ยวเจ้าของประจำก็จะมากันแล้ว

"แกจะกินอะไร" ชีสวางของแล้วถาม

"ก๋วยเตี๋ยว เส้นหมี่ต้มยำพิเศษเครื่องใน ...น้ำล่ะแกจะดื่มอะไร"

"น้ำเปล่าขวดนึงแล้วก็โคล่าใส่น้ำแข็งแก้วใหญ่"

"โอเค"

ผลัดกันซื้อเพื่อความรวดเร็ว ชีสไปซื้อก๋วยเตี๋ยว ซุปไก่แยกไปซื้อเครื่องดื่ม กลับโต๊ะมาอีกทีก็พบว่าเป้าหมายนั่งอยู่ที่ประจำของเจ้าตัวเรียบร้อย

สายตาจากกลุ่มรุ่นพี่อันธพาลหันมองกันเป็นตาเดียว ไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้าเสร็จก็หันกลับไปหัวเราะเฮฮา เสียงพูดลอยแว่วมาว่าเธอแต่งตัวตลกดี

ไล่เรี่ยกันเพื่อนทอมฮะอดนอนก็มาพร้อมก๋วยเตี๋ยวสองชาม พวกรุ่นพี่อันธพาลฮาครืนกันอีกหน ซุปไก่ยิ้มแหยให้เพื่อนรักที่บัดนี้หน้างอจวนเจียนจะระเบิดอารมณ์ออกมา

"อย่าไปสนใจเลยนะชีส"

"แหงสิ ก็แกออกจะภูมิใจเพราะคิดว่ามันเนียนนักหนาไง"

"ก็มันเนียนจริง มีใครจำหน้าเราสองคนได้บ้าง พรุ่งนี้ลองมาแบบปกติดูไหมล่ะ"

"ไม่เอาอะ อยากมาก็มาคนเดียวเหอะ"

"แต่มีแกมาด้วยมันอุ่นใจกว่าไง แค่เฉพาะตอนกลางวัน นะ ๆ ส่วนหลังเลิกเรียนเราตามเองคนเดียว"

"เว่อร์มาก จะแปลงร่างเป็นสตอล์กเกอร์หรือไง"

"ตามทั้งทีก็ต้องตามให้สุดสิ เหมือนทุกครั้งน่ะ"

"เฮ้อ! ยอมใจเลย"

ซุปไก่หัวเราะชอบใจมือก็คนก๋วยเตี๋ยวในถ้วย ตักชิมพบว่าเพื่อนปรุงถูกปากอีกตามเคย ยกให้สองนิ้วโป้งเน้น ๆ

"คืนนี้มึงต้องไปให้ได้นะเว้ยซัน มึงเก็บตัวมาเป็นเดือนแล้ว" อาซาร์ว่า ช่วงนี้มันมีเรื่องเครียดอะไรไม่รู้ถึงได้ไม่ยอมออกไปกินดื่มกับพวกเขา

"นั่นสิ คุยกับพวกกูได้ทุกเรื่อง เครียดเหี้ยไรก็บอกกัน" เฟลมองหน้าเพื่อนสนิท

"กูไม่ได้เครียดอะไรทั้งนั้นแหละ แค่ขี้เกียจ" ซันนี่บอกอย่างเสียไม่ได้ ปกติก็ออกท่องราตรีกับพวกมันทุกคืน เพิ่งมาเป็นช่วงหลังเนี่ยแหละที่รู้สึกขี้เกียจ ไม่อยากออกไปไหน

"งั้นคืนนี้เจอกันที่ ชิวหา สองทุ่มห้ามขาดห้ามเกินนะเว้ย" สกุลตบบ่าก่อนกอดคอ ไปสนุกดีกว่ามานอนเหงาอยู่บ้าน

"ว่าแต่ในหมูบินเหี้ยนั่นมันเล่นข่าวไม่หยุดเลยว่ะ เอาไงดี พวกสมองกลวงดิ้นใหญ่" อาร์คโยนมือถือลงบนโต๊ะ หงุดหงิดกับชุมชนหมูติดปีกปัญญาอ่อนนั่น

ซุปไก่นั่งหลังตรง ราวกับหูกางออกได้ ผึ่งฟังแก๊งรุ่นพี่คุยกัน คิดถูกจริง ๆ เลือกนั่งตรงนี้ ได้ยินชัดแจ่วเต็มสองรูหู เลือกนั่งหันหลังให้เพราะเดี๋ยวอีกฝ่ายจับพิรุธได้

"ปล่อยไป" ซันนี่ไม่ใส่ใจ คิดง่าย ๆ หากไม่ล้ำเส้นก็เชิญคิดในสิ่งที่อยากคิดกันตามสบาย เขาไม่คิดแก้ข่าว ส่วนคนที่คอยแก้ให้ก็ขอบคุณจากใจ

"รับบทตัวร้าย เท่จาดดดด" สกุลหัวเราะขำ คนอื่น ๆ พลอยหัวเราะตามไปด้วย

เอาเข้าจริงพวกเขาไม่ได้สนใจว่าใครจะด่าสาดเสียเทเสีย จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าจุดเริ่มมันมาจากใครหรืออะไร จำได้แค่ว่าถูกด่าตั้งแต่ก้าวเข้ามาเรียนที่นี่

ลูกหลานจากตระกูลมหาเศรษฐีเลือกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยของรัฐบาล แย่งที่เรียนเด็กคนอื่น มีเงินก็ควรไปเรียนเอกชนแพง ๆ อะไรประมาณนั้น ทั้งที่ก็สอบเข้าด้วยคะแนนสูงลิ่วกันทั้งกลุ่ม

ซุปไก่มีข้อสงสัยเต็มไปหมด พวกเขาไม่แคร์เพราะต่อให้ทำผิดก็ไม่มีใครทำอะไรได้ หรือเพราะไม่ได้ทำอะไรผิดเลยไม่แคร์ ยิ่งเจ้าของเรื่องยิ่งดูสบายใจกว่าใคร

สะบัดใบหน้าไล่ความสับสน ค่อย ๆ ตามเถอะ คิดเองเออเองมันไม่มีประโยชน์

"เออพวกมึง ช่วงนี้กูต้องเริ่มไปฝึกงานที่บริษัทพ่อ ถ้าหายหัวคือไม่ต้องสงสัยนะ บอกไว้ก่อน" อาซาร์ว่า

"เออว่ะ กูเองก็ด้วย" เฟลเองก็ยื่นฝึกงานตอนปีสามเช่นกัน นี่มันก็เทอมสองแล้วด้วย

"ส่วนของกูยื่นปีสี่" อาร์คไม่อยากรีบ

"เหมือนกัน" ซันนี่เองที่ช่วงนี้ขี้เกียจก็เลื่อนออกไป หากจะฝึกก็ไปฝึกที่บริษัทของพ่อ เลยไม่รีบร้อน

อันธพาลบ้านรวยก็รู้จักจริงจังในการเรียนเหมือนกันนะเนี่ย ซุปไก่พยักหน้าชื่นชม เวลาพวกเขาคุยกันดูจริงจังดี แม้จะหยาบคายแต่ก็หยาบคายในกลุ่มเพื่อน

---------------------------

50%

Tbc.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 100%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว100%---------------------------รูปโฉมวันนี้ขอเสนอธีมสาวอวบอ้วนแสนน่ารัก ซุปไก่สนุกกับการปลอมตัว ว่ากันว่าถ้าทำอะไรแล้วรู้สึกสนุกเราจะทำมันได้ดีชุดคนอ้วนนี่ราคาไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะ เธอซื้อมันมาแลกกับการถูกพี่ชายด่าสามวันสามคืน เป็นชุดเอี๊ยมยีนส์ซึ่งด้านในบุด้วยซิลิโคนเพื่อการสัมผัสที่สมจริง และหนักถึงสามสิบกิโล เวลาเดินนะเหมือนคนน้ำหนักเยอะจริง ๆ เลยผมยาวถูกแบ่งและม้วนขึ้นเป็นอาหมวยสองข้าง ใบหน้าเติมกระและแต้มสิวปลอมให้เต็มพวงแก้ม เขียนคิ้วให้หนาเล็กน้อย ท่าปากด้วยลิปกลอสสีส้ม และไม่ลืมใส่เหล็กดัดฟันปลอมตอนนี้ซุปไก่กลายเป็นน้องแยมส้มจอมตุ๊ต๊ะหน้าเอ็นดู น้ำหนักโดยรวมแปดสิบกว่าโลยืนอ่านรายละเอียดอยู่หน้าเคาน์เตอร์ เจ้าของสตูดิโอชื่อ พี่หมอก คอยสั่งให้พนักงานช่วยแนะนำ ค่าสมัครสมาชิกเอาเรื่อง แค่สามเดือนยังปาไปสองพันกว่าบาท เขารวมค่าสี ค่าผ้าใบ แล้วก็ค่าของว่าง คือถ้ามาทุกวันก็ถือว่าคุ้ม"ขอสมัครหกเดือนค่ะ" ราคาทำเอาขาสั่นแต่ก็ต้องยอมจ่าย"หกเดือนนะคะ ขอบัตรประชาชนสักครู่ เชิญนั่งรอที่โซฟาก่อนได้เลย เสร็จแล้วเดี๋ยวเอาไปให้ค่ะ"ซุปไก่พยักหน้าเดินมารอที่นั่งโซฟา แบก

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 75%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว75%---------------------------เฮียตุ๋นนั่งทำบัญชีอยู่ในห้องทำงาน สวมแว่นสายตาน่าดูชม สุขุมเหมาะสมกับชายชาตรีวัยใกล้สามสิบ เฮียเป็นคนทำงานเก่ง นอกจากร้านสักก็ยังเป็นเจ้าของกิจการแบรนด์เสื้อผ้าแฟชั่น ซึ่งอยู่ถัดไปอีกสามซอย ตั้งใจทำงานหาเงินไม่ใช่จะแต่งเมียแต่หาเงินเลี้ยงน้องตัวดีต่างหากเด็กแสบมันถึงได้สบายมีเวลาเหลือเฟือในการทำเรื่องไร้สาระ"เฮียจ๋าาาาา"ซุปไก่เปิดประตูเข้ามา สงสัยลืมมารยาทไว้ที่บ้าน ไม่เคาะประตูเลยถูกสายตาพิฆาตเข้าให้"มาทำไม" เสียงดุเอ่ยถามพลางวางมือจากงานตรงหน้า"โหย นี่น้องนะเฮียตุ๋น ดีใจสักนิดก็ได้มั้ง"หน้างอลากเก้าอี้ไปนั่งข้าง ๆ พลางกอดแขนล่ำอันเต็มไปด้วยลายสัก อย่าให้ถึงขั้นต้องโทรไปฟ้องป๊าเลยที่ชอบปล่อยให้น้องอยู่บ้านคนเดียว"สรุปมาทำไม เงินเพิ่งให้เพิ่มไปนะ ถ้าขออีกคราวนี้มีคนน่องลายแน่นอน""ไม่ใช่เรื่องนั้น คือว่านะเฮีย... เฮียสนิทกับพี่ที่ชื่อซันมากไหมอะ" ถามเสียงอ้อมแอ้มพลางเอาหัวซบไหล่ไม่กล้าสบตา"ไอ้ซันเหรอ มันเป็นรุ่นน้องของไอ้เสก ก็รู้จักกันระดับนึงนะ ถามทำไม แกไปสร้างเรื่องอะไรมาอีกล่ะ""เปล่า ๆ ไม่ได้สร้างเรื่องนะ โหยเฮียก็ไ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 50%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว50%......................ซุปไก่เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน ...รสจูบรวมไปถึงเรือนร่างอันหอมหวานของรุ่นพี่เจ้าปัญหา ซึ่งเขาดูเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ มากกว่าจะเจ้าอารมณ์ตามที่ในหมูติดปีกว่ากันร่างสมส่วนนอนแผ่อยู่บนสนามหญ้าเหม่อมองท้องฟ้าอยู่หลังคณะซึ่งมีพื้นที่เชื่อมกับคณะบริหาร เป็นสวนขนาดใหญ่ไว้ให้นักศึกษาพักผ่อนหย่อนใจช่วงบ่ายไม่มีเรียน เพื่อนซี้จอมขยันก็กลับไปช่วยงานครอบครัว จึงเหลือแค่เธอที่ยังไม่อยากกลับบ้าน ก็เลยหาที่นอนเล่นฆ่าเวลาแถวนี้เงียบสงบ ไม่มีคนเลยแม้แต่คนเดียว "คุยตรงนี้ก็ได้เบบี๋ มีอะไรว่ามาเลย"พรึ่บ!เสียงคุ้นหูทำให้คนที่นอนอยู่ลุกพรวดขึ้นนั่ง นับได้ว่าโชคดีที่มีแนวพุ่มไม้บังไว้ ซุปไก่จึงคลานไปเกาะพลางแอบดูเหตุการณ์ปรากฏว่าเป็นพี่ซันกับผู้หญิงคนหนึ่ง...ถึงจะมีชื่อเสียงในทางไม่ดี กระนั้นความฮอตก็ตีคู่กันมา"ซันรู้ใช่ไหมว่าเบบี๋คิดยังไงกับซัน" เสียงหวานฟังดูออดอ้อนเอื้อนเอ่ย"อืม...แล้วยังไง เบบี๋ต้องการอะไรจากเรา" ส่วนคนนี้ก็เย็นชาไม่เปลี่ยนท่าที"ช่วยคบกับเราได้ไหม นะคะ ...เราสัญญาว่าจะไม่งี่เง่า ไม่งอแง แล้วก็จะไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น" หญิงสา

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 100%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต100%----------------------------แก๊งอันธพาลบ้านรวยนั่งกินดื่มพลางพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อย ตามประสาผู้ที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่เข้าใจว่าการไม่มีเป็นอย่างไรและก็ไม่อยากเข้าใจ เพราะมีใช้สอยไม่ขาดมือเลยไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากบางครั้งก็ถึงขั้นเอาเงินมาโปรยเล่น แจกจ่ายผู้คนในงานปาร์ตี้ หรือเหมาเหล้าเลี้ยงตลอดทั้งคืนซันนี่ที่รู้สึกเบื่อหน่ายยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบพลางกวาดตามองไปรอบ ๆ บรรยากาศไม่มีอะไรแปลกใหม่แต่ที่ใหม่เห็นจะเป็นหญิงสาวโต๊ะข้าง ๆ เธอมองมายังเขาตาไม่กระพริบ ยิ้มโปรยเสน่ห์ส่งมาให้ แสดงความสนใจอย่างเปิดเผย เขาแสยะยิ้มวางแก้วเหล้า ลุกขึ้นเดินออกไปยืนรอตรงทางเดินหญิงสาวพอเห็นดังนั้นจึงลุกตามไปอย่างไม่ลังเล ภายในใจวูบไหวเต้นตื่นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นซันนี่คว้าเอวเธอมาโอบไว้พลางพาเดินไปยังที่ที่มืดสลัวกว่านี้ก่อนดันเธอติดกับกำแพง แม้จะเห็นหน้าไม่ชัดแต่ก็รู้ว่าสวยแล้วก็หุ่นดี โดยเฉพาะสะโพกกับหน้าอกหน้าใจนั่นน่ะ...ไม่พูดพร่ำทำเพลงโน้มไปประกบปากจูบอย่างเร่าร้อน ท่อนแขนแข็งแรงโอบกอดพลางเบียดชิด ซันนี่ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวเธอ เป็นกลิ่นที่ดมได้ไม่เบื่อ อย

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 75%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต75%--------------------------ซันนี่ เป็นชื่อที่น่ารักมากซึ่งไม่เข้ากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ใบหน้าดุดันแบบนั้นสักนิด ถึงเขาจะหล่อเหลาแต่ก็ไม่เข้าอยู่ดีตามข้อมูลใหม่ที่สืบรู้มา ซันนี่ มีพี่ชายที่อายุห่างกันห้าปีชื่อ พี่วินดี้ และมีน้องสาวคนเล็กอายุห่างกันสี่ปีชื่อ น้องเรนนี่สรุปคือมีชื่อเล่นที่น่ารักกันทั้งบ้านเหมือนเธอกับพี่ชาย พ่อแม่ก็ช่างสรรหามาตั้งเนาะเป้าหมายพักอาศัยอยู่หมู่บ้านหรูเพียงลำพัง แยกตัวออกมาจากครอบครัวเพราะชอบอยู่อย่างสันโดษ...---------------------------เลิกเรียนนานแล้ว ชีสแยกกลับไปช่วยงานที่บ้านเหมือนเดิม ส่วนคนว่างกำลังนั่งรถเมล์กลับบ้าน คืนนี้เธอจะตามพี่ซันนี่ไปที่ ชิวหา ผับดังที่สุดในย่าน อยู่ไม่ไกลจาก GEN Class แหล่งรวมวัยรุ่นอีกตามเคยกำลังชั่งใจว่าจะบอกพี่ชายดีไหม เพราะปกติรายนั้นก็ไม่ค่อยจะกลับบ้านหรอก โตแล้วเลี้ยงได้แต่ตัว ติดผู้หญิงยังพอทน ติดเหล้านี่สิพอเลย ปีหน้าสามสิบยังไม่มีวี่แววคบใครเป็นตัวเป็นตน เรื่องทายาทอย่าหวังจะได้อุ้มชูซุปไก่บ่นในใจ สุดท้ายก็อยากให้พี่ชายโสดแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ อยู่ดีนั่นแหละ ไม่อยากถูกแบ่งความรัก พอดี

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 50%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต50%-------------------------ถึงพี่ชายจะฝากฝัง แต่ด้วยความไม่รู้จักกันมันก็ประดักประเดิด ต่างฝ่ายจึงต่างคนต่างอยู่ซุปไก่แฮปปี้วันนี้ขอเสนอลุคใหม่ วิกผมสีชมพูสายไหม แปะไฝกลางหน้าผาก พร้อมเติมกระบนใบหน้า เสื้อนักศึกษาถูกคลุมทับด้วยเสื้อคาร์ดิแกน ตามด้วยกระโปรงพลีทยาวถึงตาตุ่มขณะที่เพื่อนรักเองก็ตลกไม่แพ้กัน ถูกจับแต่งเป็นตุ๊กตาสนุกเชียวล่ะ วิกผมต้องมา เป็นวิกผมสั้นทรงผู้ชาย ชุดนักศึกษาหลวมโพรก ทอมฮะดี ๆ นี่เอง แต่งใต้ตาให้ออกคล้ำเหมือนคนนอนน้อย ซุปไก่มองอย่างภูมิใจ ต่างจากชีสที่สุดแสนจะสังเวชตัวเอง มันเนียนตรงไหนอยากถามใจเพื่อนรักเหลือเกิน ทำตัวปกติเหมือนคนทั่วไปบ้างได้ไหมขอร้อง"ทำไมยังไม่หยุดอีก มันก็ชัดเจนแล้วหนิ" ชีสถามหาเหตุผล"ข้อมูลน้อยไป ละเขาก็ชี้แจงแล้วไง""เหอะ! อำนาจล้นฟ้าขนาดนั้น ผู้หญิงถูกข่มขู่แน่นอน""ไม่เอาน่าชีส เราจะไม่มองคนที่ภายนอกไง""ฉันว่าเพราะแกชอบพี่เขามากกว่า ตรงสเปกสุด ๆ เลยหนิ เลยหาเรื่องไปเจอหน้า""บ้าน่ะสิ ถ้าชอบเราจะแต่งตัวแบบนี้ทำไม สู้เปิดเผยตัวไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ""เออ ๆ เอาไงก็เอา แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ หลังจากนี้ถ้าแกจะ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 100%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย100%--------------------------ในร้านมีลูกค้านั่งรออยู่สองคน เฮียเจ็งกอดคอน้อง(ลูก)สาวเข้ามา "พร้อมยังเฮีย" ไอ้บุ้งลูกน้องประจำรับหน้าที่ดูแลร้านเอ่ยถาม พลางเหลือบมองน้องสาวของลูกพี่แล้วยิ้มทักทาย"หวัดดีบุ้ง" ซุปไก่โบกมือให้"หวัดดี...""ให้ลูกค้าเข้าไปรอเลย กูพาเด็กนี่ไปหาพี่มันก่อน""ได้ครับ"บุ้งนี่ก็รุ่นราวคราวเดียวกัน เรียนอยู่อีกมหาวิทยาลัยหนึ่ง มาของานทำตอนมอสี่ เฮียตุ๋นก็รับไว้เพราะเห็นว่าเป็นเด็กขยัน เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ที่สำคัญคือมันตัวคนเดียว"ซุปไปเองได้น่า" เอ่ยบอกขณะขึ้นบันไดไปชั้นสอง ที่นี่ถ้าสักลายใหญ่ใช้เวลานานจะขึ้นมาใช้ห้องบนชั้นสอง ส่วนชั้นล่างแบ่งเป็นส่วนสำหรับสักลายเล็ก มินิมอลมินิใจที่เขาว่ากำลังฮิต ๆ นั่นไง"เออน่า ตอนนี้มันกำลังสักให้ลูกค้าวีไอพีอยู่ จะพรวดพราดเข้าไปไม่ได้""อ้าว! เหรอ งั้นกลับลงไปนั่งรอก็ได้ถ้างั้น""ไม่เป็นไร วีไอพีที่ว่าก็คนสนิทกันนี่แหละ แต่มันติดขี้รำคาญ"เฮียเจ็งเดินนำไปยังห้องด้านในสุด ข้างบนนี้มีสามห้อง ห้องหนึ่งเอาไว้ทำงานเคลียร์เอกสารบัญชี ส่วนที่เหลือเอาไว้สัก เขาเคาะประตูพร้อมเอ่ยบอกให้คนด้านในรู้ จากนั้

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 75%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย75%------------------------ชุมชนหมูติดปีก สัญลักษณ์ที่เหล่านักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ลงความเห็นเกินเก้าสิบแปดเปอร์เซนต์ยกให้เป็นชุมชนปิดที่ใช้สื่อสารผ่านโซเชียล ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เอามาตั้งกระทู้เพื่อพูดคุยกันในนี้ คนที่จะเข้าร่วมต้องเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเท่านั้น ก่อนเข้ามีการตอบคำถามและให้ใส่รหัสนักศึกษาเพื่อเช็คข้อมูลแต่ขณะเดียวก็มีเพจหมูติดปีกที่มีผู้ติดตามเกินหนึ่งล้านคน ส่วนนี้เป็นเพจสาธารณะ ลงข่าวสาร ประชาสัมพันธ์ทั่วไป และมีการเอารูปหนุ่มสาวหน้าตาดีของมหาวิทยาลัยมาลงซุปไก่กดออกจากชุมชนเปลี่ยนมาเล่นแอปพลิเคชันอื่นแทน เธอไม่ค่อยลงอะไรในโซเชียลเท่าไรนัก ส่วนใหญ่จะแชร์พวกเพลงแล้วก็บทความที่น่าสนใจ แต่ที่ติดเป็นพิเศษเห็นจะเป็นพวกแอปพลิเคชันดูหนังดูซีรีส์ซึ่งโหลดมาไม่ต่ำกว่าห้าแอปจู่ ๆ เสียงโห่ก็ดังลั่นทั่วบริเวณ ซุปไก่ละสายตาจากหน้าจอเงยขึ้นมองเหตุการณ์ พบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ตรงโต๊ะเป้าหมาย เธอมีท่าทางเก้อเขิน เกร็ง และกลัวเล็กน้อย ในมือถือกล่องขนมที่คาดว่าทำเองยื่นไปให้ชายหนุ่มสุดฮอตที่ไม่แม้แต่ปรายตามอง"คุกกี้อัลมอนด์ เฟรย่าทำเองค่ะพี่ซัน

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 50%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย50%--------------------"ฉันล่ะกลัวแกจริง ๆ""ไหงงั้นอะ""ก็เวลาแกอยากรู้เรืื่องอะไรแกจะมุ่งไปทางนั้นอย่างเดียวไง กับการเรียนไม่เห็นตั้งใจแบบนี้บ้าง"ซุปไก่ยิ้มขำ หูฟังเพื่อนพูด ขณะที่ตามองหน้าจอส่วนมือก็พิมพ์ข้อมูลที่หามาได้ลงไป เกิดมาเป็นจอมสอดรู้สอดเห็นก็ต้องมืออาชีพกันหน่อย"ก็ว่าไป อันนี้มันสนุกกว่าการเรียนนี่นา หรือว่าแกเชื่อที่ในหมูติดปีกเขาว่ากัน""ไม่รู้ดิ ไม่เคยเจอกับตัวเอง ยังตัดสินไม่ได้หรอก""ใช่ไหมล่ะ คนเราไม่ควรตัดสินใครง่าย ๆ"ปฏิเสธไม่ได้ว่า ปรางทิพย์ หรือ ชีส เองก็อยากรู้เช่นกัน ฉะนั้น... เต็มที่ไปเลยเพื่อนความขยันถ้าเอาไปใช้ให้ถูกทางคงกลายเป็นอัจฉริยะ แต่เพราะเรื่องชาวบ้านมันสนุกซุปไก่เลยไม่รู้สึกเบื่อ ส่วนเรื่องเรียนก็พอถูไถ พ่อกับแม่ไม่เคยคาดหวังเธอเลยรู้สึกไม่กดดันเหมือนคนอื่นเขาช่วงนี้หมกมุ่นกับรุ่นพี่คนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ อหัสกร ที่แปลว่า พระอาทิตย์ แถมชื่อเล่น ซันนี่ ก็ยังแปลว่าแสงแดดของพระอาทิตย์อีก แต่พี่เขาอนุญาตให้คนทั่วไปเรียกได้แค่ ซัน เท่านั้นนะเรียนอยู่ปีสาม คณะบริหารธุรกิจ เป็นทายาทคนรองของท่านเจ้าสัวจักรวาลกับคุณหญิงพันดารา

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status