แชร์

ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 100%

ผู้เขียน: Pam18
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-19 16:53:27

ตอนที่ 1

ล็อกเป้าหมาย

100%

--------------------------

ในร้านมีลูกค้านั่งรออยู่สองคน เฮียเจ็งกอดคอน้อง(ลูก)สาวเข้ามา

"พร้อมยังเฮีย" ไอ้บุ้งลูกน้องประจำรับหน้าที่ดูแลร้านเอ่ยถาม พลางเหลือบมองน้องสาวของลูกพี่แล้วยิ้มทักทาย

"หวัดดีบุ้ง" ซุปไก่โบกมือให้

"หวัดดี..."

"ให้ลูกค้าเข้าไปรอเลย กูพาเด็กนี่ไปหาพี่มันก่อน"

"ได้ครับ"

บุ้งนี่ก็รุ่นราวคราวเดียวกัน เรียนอยู่อีกมหาวิทยาลัยหนึ่ง มาของานทำตอนมอสี่ เฮียตุ๋นก็รับไว้เพราะเห็นว่าเป็นเด็กขยัน เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ที่สำคัญคือมันตัวคนเดียว

"ซุปไปเองได้น่า" เอ่ยบอกขณะขึ้นบันไดไปชั้นสอง ที่นี่ถ้าสักลายใหญ่ใช้เวลานานจะขึ้นมาใช้ห้องบนชั้นสอง ส่วนชั้นล่างแบ่งเป็นส่วนสำหรับสักลายเล็ก มินิมอลมินิใจที่เขาว่ากำลังฮิต ๆ นั่นไง

"เออน่า ตอนนี้มันกำลังสักให้ลูกค้าวีไอพีอยู่ จะพรวดพราดเข้าไปไม่ได้"

"อ้าว! เหรอ งั้นกลับลงไปนั่งรอก็ได้ถ้างั้น"

"ไม่เป็นไร วีไอพีที่ว่าก็คนสนิทกันนี่แหละ แต่มันติดขี้รำคาญ"

เฮียเจ็งเดินนำไปยังห้องด้านในสุด ข้างบนนี้มีสามห้อง ห้องหนึ่งเอาไว้ทำงานเคลียร์เอกสารบัญชี ส่วนที่เหลือเอาไว้สัก เขาเคาะประตูพร้อมเอ่ยบอกให้คนด้านในรู้ จากนั้นก็เปิดประตูเข้าไป

"ขอโทษที่เข้ามารบกวน เอาเด็กมาส่ง" เฮียเจ็งดันซุปไก่ไปหาพี่ชายที่ไม่ละไปจากงานตรงหน้า กำลังสักลายที่ขาให้ลูกค้าวีไอพีที่ว่า

ภายในห้องเงียบเชียบ ซุปไก่ยืนนิ่งกวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างทำตัวไม่ถูก ก่อนจะตัดสินใจมองไปที่ลูกค้าคนนั้น พอเห็นหน้าชัดเต็มสองตา ดวงตากลมก็เบิกโพลงเผลออ้าปากค้าง ขณะที่อีกฝ่ายเองก็กำลังมองมายังเธอ

"สวัสดีค่ะ" ยิ้มแห้งอย่างกลัว ๆ "ขอรบกวนสักครู่นะคะ"

ซุปไก่ใจสั่น ใครมันจะไปคิดว่าคนที่ตัวเองแอบสืบราชการลับจะมาอยู่ที่นี่ นอนพิงอยู่บนเตียงมองมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง

"ไม่เป็นไร ตามสบายเลย" เสียงทุ้มฟังดูไม่โกรธอะไร ซุปไก่จึงโล่งใจ

ไข่ตุ๋น หรือ เฮียตุ๋น ลงลายเส้นเรียบร้อย ปิดเครื่องสัก เช็ดคราบสี ทำความสะอาดจากนั้นพันรอบขาด้วยฟิล์มแลปหลังสักเพื่อป้องกันสิ่งสกปรก

"ค่อยมาลงดีเทล ว่างอีกทีเมื่อไรล่ะ" เอ่ยถามรุ่นน้องของรุ่นน้องอีกที

ซันนี่คำนวณวันว่างก่อนตอบ "คงอาทิตย์หน้า"

"อืม ลงคิวไว้แล้วกัน"

"ครับ"

ผู้ชายทรงแบดคุยกันก็จะดูเข้ม ๆ ตึง ๆ เฮียตุ๋นถอดถุงมือทิ้งก่อนหันไปมองน้องสาว

"มาทำอะไรทำไมไม่กลับบ้าน" น้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อยพลางยื่นมือหมายให้น้องจับ พอน้องจับก็ดึงเข้ามาใกล้

"มากินข้าวด้วย"

คำตอบทำเอาคนฟังเลิกคิ้วอย่างรู้ทัน

"ยังไงนะ"

"มากินข้าวด้วย ขอกินข้าวด้วยหน่อย"

"ให้โอกาสสารภาพตอนที่ยังอารมณ์ดี"

"โอ๊ย ก็ตังค์หมดแล้วอะ"

ใบหน้ากลมทั้งหงอทั้งหงอย ไม่กล้าสบตา พอเงยก็ปะทะเข้ากับสายตาของอีกคน ทั้งเขินทั้งอาย ยิ้มแหยชนิดที่ว่าถ้าร้องไห้ได้คงร้องไปแล้ว

อายมากกกกก

"เพิ่งกี่วันเอง" เฮียตุ๋ยเตรียมบ่น

"ขอโทษ" ไม่มีข้อแก้ตัว

"ซื้ออะไรนักหนาของไร้สาระพวกนั้น"

"....."

"เจ็งมันให้มาเท่าไรล่ะ"

"เฮียรู้ได้ไง"

"เท่าไร"

"สองพัน"

"แล้วเราน่ะจะเอาเพิ่มอีกเท่าไร"

"แล้วแต่จะกรุณา"

"เออ เดี๋ยวโอนให้ ลูกไม้เยอะนักนะ"

ซุปไก่ฉีกยิ้มไหว้ย่ออีกหน หอมแก้มพี่ชายเหมือนอย่างที่หอมแก้มเฮียเจ็ง เลี้ยงเองมากับมือ ไม่รู้ทันก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร แล้วยิ่งไอ้นิสัยแปลก ๆ ที่ชอบอยากรู้เรื่องชาวบ้านเป็นชีวิตจิตใจ ชอบสะสมของปลอมตัว แต่งออกมาตลกสุด ๆ แต่เจ้าตัวก็ดูภูมิใจสุด ๆ เช่นกัน

"มึงจะไปกินข้าวด้วยกันไหมไอ้ซัน นาน ๆ ที ปกติแดกแต่เหล้า"

"เอางั้นก็ได้ครับ"

"เออดี งั้นก็ไป"

ซุปไก่หูผึ่ง ลอบมองหน้ารุ่นพี่ต่างคณะ โอกาสสังเกตการณ์มาแล้ว จะได้รู้ว่าเวลาเขาอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่กลุ่มเพื่อนจะเป็นอย่างไร ด้านที่คนอื่นไม่เคยรู้อะไรทำนองนั้นน่ะ

หัวใจของคนอยากรู้อยากเห็นเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นจนพวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างไม่รู้ตัว

.

.

.

-------------------------

ร้านอาหารตามสั่ง

ถัดไปอีกซอยมีร้านข้าวเจ้าประจำอยู่ เฮียตุ๋นพามาและจัดแจงสั่งอาหารเองทั้งหมด

"กินเสร็จแล้วก็กลับบ้านเลยนะ" ระหว่างรออาหารก็สั่งน้องสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

"รู้แล้วน่า" ซุปไก่แสร้งทำเป็นเล่นมือถือ แต่จริง ๆ แล้วแอบเหลือบมองรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นระยะ ลอบสังเกตทุกอิริยาบถ

"กูฝากมึงดูมันหน่อย เรียนอยู่มหาลัยเดียวกันหนิใช่ไหม" ไม่พอแค่นั้นยังหันไปพูดกับรุ่นน้องต่อ

"คณะอะไรล่ะ" ซันนี่ถามเสียงเรียบนิ่ง

"บอกพี่เขาไปสิว่าเรียนคณะอะไร" เฮียตุ๋นใช้ศอกกระทุ้งแขนเรียว

"มนุษย์ค่ะ แต่พี่ไม่ต้องไปบ้าจี้ตามที่เฮียแกพูดก็ได้นะคะ" สบตาอีกฝ่าย

"ข้างกันพอดี ไม่เป็นไร ถ้าเจอก็ทักได้" คนอื่นมองคงนึกว่าเขาไม่เป็นมิตรอย่างแรง ด้วยน้ำเสียงกับท่าทางแผ่รังสีความน่ากลัวออกมาตลอดเวลา

ซึ่งซุปไก่ไม่ได้รู้สึกกลัวคนตรงหน้าแม้แต่น้อย นี่อาจเป็นน้ำเสียงปกติที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้แล้วก็ได้

"ดี ๆ ขอบใจมึงนะ ถ้าเด็กนี่ก่อเรื่องอะไรวานจัดการแทนกูที ตีมันได้เลยกูอนุญาต"

"ถามจริง?! ต้องถึงขั้นตีกันเลยเหรอ" ซุปไก่ตกใจ มองหน้าเฮียสลับกับรุ่นพี่

บางทีพี่ชายก็ไปสุดเกิน ฝากน้องไว้กับคนที่มีข่าวลือไม่ดีเนี่ยนะ รู้บ้างหรือเปล่าเหอะว่าเขาดังในมหาวิทยาลัยในทางที่ไม่ดี

"ไม่เอา! ซุปไม่ก่อเรื่องหรอกน่า เป็นเด็กดีจะตาย อย่ารบกวนพี่เขาเลย" เข้าตาจนจึงร้อนรนอย่างที่เห็น

มันก็ดีหากได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายมากขึ้น จะได้สังเกตการณ์ง่าย แต่อีกใจซุปไก่ก็กลัวถ้าเกิดเขาเป็นอย่างที่ข่าวลือว่ากัน เมื่อกลางวันเห็นมากับตาก็จริงแต่เขามีเหตุผลที่ทำไง ชี้แจงไปแล้วแต่คนไม่เชื่อเอง

ปากบอกกลัวเขาแต่ก็หาข้อแก้ตัวให้เขา สมองยังปกติดีอยู่ไหมเนี่ยซุปไก่

--------------------------

100%

Tbc.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 100%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว100%---------------------------รูปโฉมวันนี้ขอเสนอธีมสาวอวบอ้วนแสนน่ารัก ซุปไก่สนุกกับการปลอมตัว ว่ากันว่าถ้าทำอะไรแล้วรู้สึกสนุกเราจะทำมันได้ดีชุดคนอ้วนนี่ราคาไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะ เธอซื้อมันมาแลกกับการถูกพี่ชายด่าสามวันสามคืน เป็นชุดเอี๊ยมยีนส์ซึ่งด้านในบุด้วยซิลิโคนเพื่อการสัมผัสที่สมจริง และหนักถึงสามสิบกิโล เวลาเดินนะเหมือนคนน้ำหนักเยอะจริง ๆ เลยผมยาวถูกแบ่งและม้วนขึ้นเป็นอาหมวยสองข้าง ใบหน้าเติมกระและแต้มสิวปลอมให้เต็มพวงแก้ม เขียนคิ้วให้หนาเล็กน้อย ท่าปากด้วยลิปกลอสสีส้ม และไม่ลืมใส่เหล็กดัดฟันปลอมตอนนี้ซุปไก่กลายเป็นน้องแยมส้มจอมตุ๊ต๊ะหน้าเอ็นดู น้ำหนักโดยรวมแปดสิบกว่าโลยืนอ่านรายละเอียดอยู่หน้าเคาน์เตอร์ เจ้าของสตูดิโอชื่อ พี่หมอก คอยสั่งให้พนักงานช่วยแนะนำ ค่าสมัครสมาชิกเอาเรื่อง แค่สามเดือนยังปาไปสองพันกว่าบาท เขารวมค่าสี ค่าผ้าใบ แล้วก็ค่าของว่าง คือถ้ามาทุกวันก็ถือว่าคุ้ม"ขอสมัครหกเดือนค่ะ" ราคาทำเอาขาสั่นแต่ก็ต้องยอมจ่าย"หกเดือนนะคะ ขอบัตรประชาชนสักครู่ เชิญนั่งรอที่โซฟาก่อนได้เลย เสร็จแล้วเดี๋ยวเอาไปให้ค่ะ"ซุปไก่พยักหน้าเดินมารอที่นั่งโซฟา แบก

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 75%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว75%---------------------------เฮียตุ๋นนั่งทำบัญชีอยู่ในห้องทำงาน สวมแว่นสายตาน่าดูชม สุขุมเหมาะสมกับชายชาตรีวัยใกล้สามสิบ เฮียเป็นคนทำงานเก่ง นอกจากร้านสักก็ยังเป็นเจ้าของกิจการแบรนด์เสื้อผ้าแฟชั่น ซึ่งอยู่ถัดไปอีกสามซอย ตั้งใจทำงานหาเงินไม่ใช่จะแต่งเมียแต่หาเงินเลี้ยงน้องตัวดีต่างหากเด็กแสบมันถึงได้สบายมีเวลาเหลือเฟือในการทำเรื่องไร้สาระ"เฮียจ๋าาาาา"ซุปไก่เปิดประตูเข้ามา สงสัยลืมมารยาทไว้ที่บ้าน ไม่เคาะประตูเลยถูกสายตาพิฆาตเข้าให้"มาทำไม" เสียงดุเอ่ยถามพลางวางมือจากงานตรงหน้า"โหย นี่น้องนะเฮียตุ๋น ดีใจสักนิดก็ได้มั้ง"หน้างอลากเก้าอี้ไปนั่งข้าง ๆ พลางกอดแขนล่ำอันเต็มไปด้วยลายสัก อย่าให้ถึงขั้นต้องโทรไปฟ้องป๊าเลยที่ชอบปล่อยให้น้องอยู่บ้านคนเดียว"สรุปมาทำไม เงินเพิ่งให้เพิ่มไปนะ ถ้าขออีกคราวนี้มีคนน่องลายแน่นอน""ไม่ใช่เรื่องนั้น คือว่านะเฮีย... เฮียสนิทกับพี่ที่ชื่อซันมากไหมอะ" ถามเสียงอ้อมแอ้มพลางเอาหัวซบไหล่ไม่กล้าสบตา"ไอ้ซันเหรอ มันเป็นรุ่นน้องของไอ้เสก ก็รู้จักกันระดับนึงนะ ถามทำไม แกไปสร้างเรื่องอะไรมาอีกล่ะ""เปล่า ๆ ไม่ได้สร้างเรื่องนะ โหยเฮียก็ไ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 50%

    ตอนที่ 3นิสัยส่วนตัว50%......................ซุปไก่เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน ...รสจูบรวมไปถึงเรือนร่างอันหอมหวานของรุ่นพี่เจ้าปัญหา ซึ่งเขาดูเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ มากกว่าจะเจ้าอารมณ์ตามที่ในหมูติดปีกว่ากันร่างสมส่วนนอนแผ่อยู่บนสนามหญ้าเหม่อมองท้องฟ้าอยู่หลังคณะซึ่งมีพื้นที่เชื่อมกับคณะบริหาร เป็นสวนขนาดใหญ่ไว้ให้นักศึกษาพักผ่อนหย่อนใจช่วงบ่ายไม่มีเรียน เพื่อนซี้จอมขยันก็กลับไปช่วยงานครอบครัว จึงเหลือแค่เธอที่ยังไม่อยากกลับบ้าน ก็เลยหาที่นอนเล่นฆ่าเวลาแถวนี้เงียบสงบ ไม่มีคนเลยแม้แต่คนเดียว "คุยตรงนี้ก็ได้เบบี๋ มีอะไรว่ามาเลย"พรึ่บ!เสียงคุ้นหูทำให้คนที่นอนอยู่ลุกพรวดขึ้นนั่ง นับได้ว่าโชคดีที่มีแนวพุ่มไม้บังไว้ ซุปไก่จึงคลานไปเกาะพลางแอบดูเหตุการณ์ปรากฏว่าเป็นพี่ซันกับผู้หญิงคนหนึ่ง...ถึงจะมีชื่อเสียงในทางไม่ดี กระนั้นความฮอตก็ตีคู่กันมา"ซันรู้ใช่ไหมว่าเบบี๋คิดยังไงกับซัน" เสียงหวานฟังดูออดอ้อนเอื้อนเอ่ย"อืม...แล้วยังไง เบบี๋ต้องการอะไรจากเรา" ส่วนคนนี้ก็เย็นชาไม่เปลี่ยนท่าที"ช่วยคบกับเราได้ไหม นะคะ ...เราสัญญาว่าจะไม่งี่เง่า ไม่งอแง แล้วก็จะไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น" หญิงสา

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 100%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต100%----------------------------แก๊งอันธพาลบ้านรวยนั่งกินดื่มพลางพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อย ตามประสาผู้ที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่เข้าใจว่าการไม่มีเป็นอย่างไรและก็ไม่อยากเข้าใจ เพราะมีใช้สอยไม่ขาดมือเลยไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากบางครั้งก็ถึงขั้นเอาเงินมาโปรยเล่น แจกจ่ายผู้คนในงานปาร์ตี้ หรือเหมาเหล้าเลี้ยงตลอดทั้งคืนซันนี่ที่รู้สึกเบื่อหน่ายยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบพลางกวาดตามองไปรอบ ๆ บรรยากาศไม่มีอะไรแปลกใหม่แต่ที่ใหม่เห็นจะเป็นหญิงสาวโต๊ะข้าง ๆ เธอมองมายังเขาตาไม่กระพริบ ยิ้มโปรยเสน่ห์ส่งมาให้ แสดงความสนใจอย่างเปิดเผย เขาแสยะยิ้มวางแก้วเหล้า ลุกขึ้นเดินออกไปยืนรอตรงทางเดินหญิงสาวพอเห็นดังนั้นจึงลุกตามไปอย่างไม่ลังเล ภายในใจวูบไหวเต้นตื่นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นซันนี่คว้าเอวเธอมาโอบไว้พลางพาเดินไปยังที่ที่มืดสลัวกว่านี้ก่อนดันเธอติดกับกำแพง แม้จะเห็นหน้าไม่ชัดแต่ก็รู้ว่าสวยแล้วก็หุ่นดี โดยเฉพาะสะโพกกับหน้าอกหน้าใจนั่นน่ะ...ไม่พูดพร่ำทำเพลงโน้มไปประกบปากจูบอย่างเร่าร้อน ท่อนแขนแข็งแรงโอบกอดพลางเบียดชิด ซันนี่ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวเธอ เป็นกลิ่นที่ดมได้ไม่เบื่อ อย

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 75%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต75%--------------------------ซันนี่ เป็นชื่อที่น่ารักมากซึ่งไม่เข้ากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ใบหน้าดุดันแบบนั้นสักนิด ถึงเขาจะหล่อเหลาแต่ก็ไม่เข้าอยู่ดีตามข้อมูลใหม่ที่สืบรู้มา ซันนี่ มีพี่ชายที่อายุห่างกันห้าปีชื่อ พี่วินดี้ และมีน้องสาวคนเล็กอายุห่างกันสี่ปีชื่อ น้องเรนนี่สรุปคือมีชื่อเล่นที่น่ารักกันทั้งบ้านเหมือนเธอกับพี่ชาย พ่อแม่ก็ช่างสรรหามาตั้งเนาะเป้าหมายพักอาศัยอยู่หมู่บ้านหรูเพียงลำพัง แยกตัวออกมาจากครอบครัวเพราะชอบอยู่อย่างสันโดษ...---------------------------เลิกเรียนนานแล้ว ชีสแยกกลับไปช่วยงานที่บ้านเหมือนเดิม ส่วนคนว่างกำลังนั่งรถเมล์กลับบ้าน คืนนี้เธอจะตามพี่ซันนี่ไปที่ ชิวหา ผับดังที่สุดในย่าน อยู่ไม่ไกลจาก GEN Class แหล่งรวมวัยรุ่นอีกตามเคยกำลังชั่งใจว่าจะบอกพี่ชายดีไหม เพราะปกติรายนั้นก็ไม่ค่อยจะกลับบ้านหรอก โตแล้วเลี้ยงได้แต่ตัว ติดผู้หญิงยังพอทน ติดเหล้านี่สิพอเลย ปีหน้าสามสิบยังไม่มีวี่แววคบใครเป็นตัวเป็นตน เรื่องทายาทอย่าหวังจะได้อุ้มชูซุปไก่บ่นในใจ สุดท้ายก็อยากให้พี่ชายโสดแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ อยู่ดีนั่นแหละ ไม่อยากถูกแบ่งความรัก พอดี

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 50%

    ตอนที่ 2ตามติดชีวิต50%-------------------------ถึงพี่ชายจะฝากฝัง แต่ด้วยความไม่รู้จักกันมันก็ประดักประเดิด ต่างฝ่ายจึงต่างคนต่างอยู่ซุปไก่แฮปปี้วันนี้ขอเสนอลุคใหม่ วิกผมสีชมพูสายไหม แปะไฝกลางหน้าผาก พร้อมเติมกระบนใบหน้า เสื้อนักศึกษาถูกคลุมทับด้วยเสื้อคาร์ดิแกน ตามด้วยกระโปรงพลีทยาวถึงตาตุ่มขณะที่เพื่อนรักเองก็ตลกไม่แพ้กัน ถูกจับแต่งเป็นตุ๊กตาสนุกเชียวล่ะ วิกผมต้องมา เป็นวิกผมสั้นทรงผู้ชาย ชุดนักศึกษาหลวมโพรก ทอมฮะดี ๆ นี่เอง แต่งใต้ตาให้ออกคล้ำเหมือนคนนอนน้อย ซุปไก่มองอย่างภูมิใจ ต่างจากชีสที่สุดแสนจะสังเวชตัวเอง มันเนียนตรงไหนอยากถามใจเพื่อนรักเหลือเกิน ทำตัวปกติเหมือนคนทั่วไปบ้างได้ไหมขอร้อง"ทำไมยังไม่หยุดอีก มันก็ชัดเจนแล้วหนิ" ชีสถามหาเหตุผล"ข้อมูลน้อยไป ละเขาก็ชี้แจงแล้วไง""เหอะ! อำนาจล้นฟ้าขนาดนั้น ผู้หญิงถูกข่มขู่แน่นอน""ไม่เอาน่าชีส เราจะไม่มองคนที่ภายนอกไง""ฉันว่าเพราะแกชอบพี่เขามากกว่า ตรงสเปกสุด ๆ เลยหนิ เลยหาเรื่องไปเจอหน้า""บ้าน่ะสิ ถ้าชอบเราจะแต่งตัวแบบนี้ทำไม สู้เปิดเผยตัวไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ""เออ ๆ เอาไงก็เอา แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ หลังจากนี้ถ้าแกจะ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 100%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย100%--------------------------ในร้านมีลูกค้านั่งรออยู่สองคน เฮียเจ็งกอดคอน้อง(ลูก)สาวเข้ามา "พร้อมยังเฮีย" ไอ้บุ้งลูกน้องประจำรับหน้าที่ดูแลร้านเอ่ยถาม พลางเหลือบมองน้องสาวของลูกพี่แล้วยิ้มทักทาย"หวัดดีบุ้ง" ซุปไก่โบกมือให้"หวัดดี...""ให้ลูกค้าเข้าไปรอเลย กูพาเด็กนี่ไปหาพี่มันก่อน""ได้ครับ"บุ้งนี่ก็รุ่นราวคราวเดียวกัน เรียนอยู่อีกมหาวิทยาลัยหนึ่ง มาของานทำตอนมอสี่ เฮียตุ๋นก็รับไว้เพราะเห็นว่าเป็นเด็กขยัน เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ที่สำคัญคือมันตัวคนเดียว"ซุปไปเองได้น่า" เอ่ยบอกขณะขึ้นบันไดไปชั้นสอง ที่นี่ถ้าสักลายใหญ่ใช้เวลานานจะขึ้นมาใช้ห้องบนชั้นสอง ส่วนชั้นล่างแบ่งเป็นส่วนสำหรับสักลายเล็ก มินิมอลมินิใจที่เขาว่ากำลังฮิต ๆ นั่นไง"เออน่า ตอนนี้มันกำลังสักให้ลูกค้าวีไอพีอยู่ จะพรวดพราดเข้าไปไม่ได้""อ้าว! เหรอ งั้นกลับลงไปนั่งรอก็ได้ถ้างั้น""ไม่เป็นไร วีไอพีที่ว่าก็คนสนิทกันนี่แหละ แต่มันติดขี้รำคาญ"เฮียเจ็งเดินนำไปยังห้องด้านในสุด ข้างบนนี้มีสามห้อง ห้องหนึ่งเอาไว้ทำงานเคลียร์เอกสารบัญชี ส่วนที่เหลือเอาไว้สัก เขาเคาะประตูพร้อมเอ่ยบอกให้คนด้านในรู้ จากนั้

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 75%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย75%------------------------ชุมชนหมูติดปีก สัญลักษณ์ที่เหล่านักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ลงความเห็นเกินเก้าสิบแปดเปอร์เซนต์ยกให้เป็นชุมชนปิดที่ใช้สื่อสารผ่านโซเชียล ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เอามาตั้งกระทู้เพื่อพูดคุยกันในนี้ คนที่จะเข้าร่วมต้องเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเท่านั้น ก่อนเข้ามีการตอบคำถามและให้ใส่รหัสนักศึกษาเพื่อเช็คข้อมูลแต่ขณะเดียวก็มีเพจหมูติดปีกที่มีผู้ติดตามเกินหนึ่งล้านคน ส่วนนี้เป็นเพจสาธารณะ ลงข่าวสาร ประชาสัมพันธ์ทั่วไป และมีการเอารูปหนุ่มสาวหน้าตาดีของมหาวิทยาลัยมาลงซุปไก่กดออกจากชุมชนเปลี่ยนมาเล่นแอปพลิเคชันอื่นแทน เธอไม่ค่อยลงอะไรในโซเชียลเท่าไรนัก ส่วนใหญ่จะแชร์พวกเพลงแล้วก็บทความที่น่าสนใจ แต่ที่ติดเป็นพิเศษเห็นจะเป็นพวกแอปพลิเคชันดูหนังดูซีรีส์ซึ่งโหลดมาไม่ต่ำกว่าห้าแอปจู่ ๆ เสียงโห่ก็ดังลั่นทั่วบริเวณ ซุปไก่ละสายตาจากหน้าจอเงยขึ้นมองเหตุการณ์ พบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ตรงโต๊ะเป้าหมาย เธอมีท่าทางเก้อเขิน เกร็ง และกลัวเล็กน้อย ในมือถือกล่องขนมที่คาดว่าทำเองยื่นไปให้ชายหนุ่มสุดฮอตที่ไม่แม้แต่ปรายตามอง"คุกกี้อัลมอนด์ เฟรย่าทำเองค่ะพี่ซัน

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 1 - ล็อกเป้าหมาย 50%

    ตอนที่ 1ล็อกเป้าหมาย50%--------------------"ฉันล่ะกลัวแกจริง ๆ""ไหงงั้นอะ""ก็เวลาแกอยากรู้เรืื่องอะไรแกจะมุ่งไปทางนั้นอย่างเดียวไง กับการเรียนไม่เห็นตั้งใจแบบนี้บ้าง"ซุปไก่ยิ้มขำ หูฟังเพื่อนพูด ขณะที่ตามองหน้าจอส่วนมือก็พิมพ์ข้อมูลที่หามาได้ลงไป เกิดมาเป็นจอมสอดรู้สอดเห็นก็ต้องมืออาชีพกันหน่อย"ก็ว่าไป อันนี้มันสนุกกว่าการเรียนนี่นา หรือว่าแกเชื่อที่ในหมูติดปีกเขาว่ากัน""ไม่รู้ดิ ไม่เคยเจอกับตัวเอง ยังตัดสินไม่ได้หรอก""ใช่ไหมล่ะ คนเราไม่ควรตัดสินใครง่าย ๆ"ปฏิเสธไม่ได้ว่า ปรางทิพย์ หรือ ชีส เองก็อยากรู้เช่นกัน ฉะนั้น... เต็มที่ไปเลยเพื่อนความขยันถ้าเอาไปใช้ให้ถูกทางคงกลายเป็นอัจฉริยะ แต่เพราะเรื่องชาวบ้านมันสนุกซุปไก่เลยไม่รู้สึกเบื่อ ส่วนเรื่องเรียนก็พอถูไถ พ่อกับแม่ไม่เคยคาดหวังเธอเลยรู้สึกไม่กดดันเหมือนคนอื่นเขาช่วงนี้หมกมุ่นกับรุ่นพี่คนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ อหัสกร ที่แปลว่า พระอาทิตย์ แถมชื่อเล่น ซันนี่ ก็ยังแปลว่าแสงแดดของพระอาทิตย์อีก แต่พี่เขาอนุญาตให้คนทั่วไปเรียกได้แค่ ซัน เท่านั้นนะเรียนอยู่ปีสาม คณะบริหารธุรกิจ เป็นทายาทคนรองของท่านเจ้าสัวจักรวาลกับคุณหญิงพันดารา

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status