Share
บทที่ 10 ทำเรื่องที่สามีภรรยาควรทำ
Related chapter
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 11 ไอ้เจ้าเด็กฉินเป่ยนั่นร้ายกาจ
หลังจากโทรศัพท์เสร็จ ฉินเป่ยก็ส่งใบรายชื่อวัตถุดิบยาที่เขาต้องการทั้งหมดไป จากนั้นก็กลับบ้านทันทีเขาตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะไปรีโนเวทร้านเสียหน่อย เขาอยากให้แม่รู้ว่าเขามีการงานเป็นหลักแหล่งให้เร็วที่สุด แบบนี้ต่อไปแม่จะได้ไม่ต้องเป็นกังวลมากเวลานี้ ณ บ้านตระกูลโจวโจวเทียนเป่ยผู้นำตระกูลโจวโมโหโกรธาด่าทอเขาเป็นคนไร้ความสามารถทันทีที่เป็นแขนทั้งข้างของอากุ่ยใช้การไม่ได้“อากุ่ย ตระกูลโจวของเราเลี้ยงดูแกมานานหลายปีขนาดนี้ ปกติแกกับพวกของแกไม่เคยกลัวอะไรใคร ครั้งนี้ฉันให้แกไปออกหน้าเอง แต่กลับถูกไอ้เด็กธรรมดานั่นจัดการ”“แค่นั้นก็พอแล้ว แกยังปล่อยให้มันทำลายแขนแกไปข้างอีก”“แกบอกฉันสิว่าแกมันไร้ความสามารถแค่ไหน!”ความสามารถของอากุ่ย โจวเทียนเป่ยรู้ดีถึงความสามารถของเขาจะไม่ถึงกลับไม่ต้องเกรงกลัวใครในหยางตู แต่เขาก็มีฝีมือไม่ร้อย แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่านอกจากจะไม่ได้แขนขาของฉินเป่ยกลับมา ตัวเขายังโดนทำลายแขนไปหนึ่งข้างอากุ่ยนอนอยู่บนเปลหาม เขาถูกเพื่อนในทีมแบกกลับมาสีหน้าของเขาขาวซีด หน้าตาเจ็บปวดสุดชีวิต“ท่านผู้นำ ครั้งนี้ผมไม่สำเร็จภารกิจเป็นความผิดของผมเอง ผมยอมให้ท่านลงโทษคร
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 12 คุกเข่าขอโทษคุณฉิน
อารมณ์ของเวินซูซูไม่ค่อยดี“แม่นางซูซู คุณมาหาผมมีธุระอะไรเหรอครับ?”“จริงสิ ตอนนี้ร่างกายท่านย่าของคุณไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่ไหมครับ?”ฉินเป่ยไม่ได้มีความรู้สึกดีต่อเวินซูซูเลย ดังนั้นเขาจึงพูดจึงพูดจาตรงไปตรงมา ไม่อยากพูดเรื่องอื่นกับเธอเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงไม่ต้อนรับของฉินเป่ย ไฟแห่งความโมโหก็ลุกโชนขึ้นในใจของเวินซูซู แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนที่ท่านย่าเตือนเธอเอาไว้ก่อนหน้านี้เธอก็ยอมอดทน“ฉันจะไปมีธุระอะไรกับนานได้คะ? นายไม่ต้องคิดมาก คุณย่าให้ฉันมาหาเพื่อขอบคุณนายหรอก”“ร่างกายของคุณย่าไม่มีปัญหาอะไรแล้วค่ะ ท่านอยากชวนนายไปทานข้าวเย็นที่บ้าน จะไปหรือไม่ไปก็ให้คำตอบมาเลยนะคะ”เมื่อเห็นปากที่มุ่ยแทบติดจมูกของเวินซูซู ท่าทางน้อยอกน้อยใจ ฉินเป่ยก็รู้สึกหัวเราะในใจจู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าตอนที่เธอหัวเราะก็ดูน่ารักดีเหมือนกันเขาเลยเปลี่ยนน้ำเสียงในการพูด “แม่นางซูซู กลับไปฝากบอกขอบคุณท่านย่าด้วย ส่วนเรื่องอาหารค่ำผมคงต้องปฏิเสธ ผมไม่ว่างจริง ๆ ครับ คุณก็เห็นแล้วว่าคลินิกผมกำลังรีโนเวท มีเรื่องต้องทำเยอะแยะเลยล่ะ”“รอคลินิกผมรีโนเวทเสร็จแล้วเริ่มเปิดกิจการ ผมจะไปเชิญท่านย่าของ
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 13 ขอโทษนะ แต่ผมรับคุณเป็นศิษย์ไม่ได้หรอก
ฉินเป่ยไม่ได้ขาดทั้งเงินและอำนาจสำหรับการตัดสินใจของเวินหงอินเขาไม่มีทางยอมรับแน่ เห็นเขานิ่งสงบและมุ่งมั่นเช่นนั้น เวินหงอิงถึงฉุกคิดได้ว่าตนนั้นวู่วามเกินไป ในใจก็จินตนาการว่าคนสูงส่งอย่างฉินเป่ยคงไม่แร้นแค้นเรื่องเงินอย่างแน่นอน!สมบัติแค่เพียงเล็กน้อยตระกูลเวินนั่น ไม่มีทางอยู่ในสายตาของเขาแน่นอน“เสี่ยวเป่ย เป็นเพราะคนแก่อย่างฉันวู่วามเกินไป แต่คุณเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉัน เป็นผู้มีพระคุณของฉันและทั้งตระกูลเวิน ต่อไปมีเรื่องใดที่ยายเฒ่าอย่างฉันช่วยได้ ท่านอย่าได้เกรงใจเด็ดขาด!”“ท่านย่าเวิน คุณอย่าเข้าใจผิดไปนะครับ ผมเป็นคนขี้เกียจน่ะ เปิดคลินิกที่เดียวก็เหลือเฟือแล้วล่ะครับ!”“ได้ เสี่ยวเป่ย ฉันเห็นว่าคลินิกนี้ตกแต่งได้พอประมาณแล้ว จะเปิดกิจการเมื่อไรล่ะ?”“ไม่รู้ว่าฉันพอจะมีเกียรติดื่มเหล้ากับท่านสักจอกไหม?”เวินหงอิงมุ่งมั่นแล้วว่าต้องดีต่อฉินเป่ย กิจการคลินิกของฉินเป่ยถือเป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้ตอบแทนเขา เธอไม่อยากจะปล่อยมันไป“ท่านย่าเวิน ถึงเวลาผมจะบอกคุณเองครับ คุณมาได้ก็ถือว่าเป็นเกียรติของผมแล้วล่ะ”“ท่านย่าเวิน ถ้าอย่างนั้นก็ให้แม่นางซูซูลุกขึ้นก่อนเถอะ!”
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 14 หญิงแก่อัปลักษณ์
เหลยเทียนหมิงชอบผู้หญิงแบบหยางลี่พอหยางลี่ได้ยินที่เขาพูด ก็รู้สึกตื่นเต้นเอามาก ๆ สองวันมานี้เธอกังวลกับรอยแผลบนใบหน้าของเธอแทบตายอยู่แล้ว หากทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้เธอก็จะกลายเป็นคนอัปลักษณ์ และพอถึงตอนนั้นโจวห้าวก็จะต้องรังเกียจเธออย่างแน่นอนเธออยู่ไม่ได้หากไม่มีโจวห้าว! “แพทย์เซียนเหลย คุณสามารถรักษารอยแผลบนใบหน้าฉันได้จริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“วางใจได้เลยสาวน้อย แผลจุดนี้บนใบหน้าของคุณสำหรับพวกหมอเถื่อนพวกนั้นแล้วเป็นโรคร้ายแรงที่ยากเกินกว่าจะรักษาได้ แต่สำหรับผมแล้วนั้นมันไม่ใช่เรื่องแบบนั้นเลย เพียงเข็มเดียวผมก็สามารถรักษาคุณให้หายได้แล้ว และรับประกันด้วยเลยว่าจะไม่ทิ้งรอยใด ๆ เอาไว้ทั้งสิ้น!”“แต่ผมไม่ได้พกกระเป๋าเครื่องมือแพทย์มาด้วย และแผลบนใบหน้าของคุณก็ไม่อาจรอต่อไปได้แล้ว จะต้องฉีดยาให้คุณโดยเร็วที่สุด ดังนั้นผมแนะนำว่าให้คุณรีบตามผมมาในตอนนี้เลย!”“ได้ค่ะได้ คุณหมอเหลย ขอบคุณคุณมาก ๆ เลยนะคะ!”หยางลี่กังวลกับรอยแผลบนใบหน้าจนแทบตาย และไม่อาจรอต่อไปได้อีกแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่อาจฟังความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเหลยเทียนหมิงออกแต่อย่างใด แต่โจวเทียนเป่ยที่มาถึงข้าง ๆ กลับฟังออ
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 15 แม่นางซูซูเจ้าทึ่มคนนี้เป็นญาติของพวกเธอ
คำพูดเหล่านั้นของเวินซูซูทำให้เฉินเหมยลี่โกรธจนปอดแทบจะระเบิดออกมา! “ยัยผู้หญิงน่าเกลียด แกพูดว่าใครโง่เขลา? แล้วแกพูดว่าใครอัปลักษณ์กันฮะ?”เฉินเหมยลี่พุ่งเข้าไปหาเวินซูซูด้วยความโกรธ!เพียะ! เวินซูซูตบออกไปหนึ่งฉาด และเฉินเหมยลี่ก็เซจนเกือบจะล้มลงเธองงงวยและโมโห ท่วมท้นไปด้วยความโกรธฉินเป่ยนั่งจิบชาข้าง ๆ อย่างสบาย ๆ แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าเวินซูซูจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ พอพูดคุยกันไม่ลงรอยก็ลงมือแล้วโชคดีที่เธอมีภูมิหลังที่ลึกล้ำ ไม่เช่นนั้นฉินเป่ยจะต้องคิดว่าตัวเองมีเรื่องลำบากแล้วเป็นแน่หญิงแก่เฉินเหมยลี่คนนี้ทำร้ายใครจนเจ็บไม่ได้ แต่เธอข่มขู่คนได้ฉินเป่ยนั้นไม่อยากเกี่ยวข้องใด ๆ กับเธอ! “แก กล้าตบฉันเหรอ? แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? !” ในขณะนี้ เฉินเหมยลี่ปิดหน้าเอาไว้พร้อมกับจ้องมองไปที่เวินซูซู ด้วยสายตาที่แทบอยากจะกินเธอเข้าไป เพียะ!เวินซูซูตบออกไปอีกฉาด“แกเป็นใครฉันไม่รู้และไม่อยากรู้ด้วย แต่แน่นอนว่าแกไม่รู้แน่ ๆ ว่าฉันเป็นใคร! ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสแกมีชีวิตอยู่ต่อ คุกเข่าลงขอโทษคุณฉินซะ!”“อะไร? แก แกให้ฉันคุกเข่าลงขอโทษฉินเป่ยที่เป็นนักโทษเหรอ?”“แกคิดว่าแกเป
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 16 ความหมายของผมคือวันนี้คุณหจะต้องตาย
เวินซูซูพบว่าฉินเป่ยเหมาะกับรสนิยมของเธออย่างแรง!“คุณฉิน ให้ฉันจัดการเจ้าทึ่มนี่ให้ตายไหมคะ?”เวินซูซูพูดติดตลก เธอไม่สนใจว่าจะจัดการเหลยเทียนหมิงได้หรือไม่ ถึงอย่างไรยายของเธอก็อยู่ที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่เหลยเทียนหมิงต้องการคือร้านของฉินเป่ย ซึ่งเธอเชื่อว่ายายจะต้องยินดียืนหยัดเพื่อฉินเป่ยอยู่แล้วต่อให้ตระกูลเวินจะต้องเสียทั้งหมดไปก็ตามแต่ตอนนี้เธอนั้นอยากจะรู้จริง ๆ ว่าสุดท้ายแล้วพลังยุทธ์ของฉินเป่ยคืออะไร แม้ว่าในตอนนี้เธอจะยังไม่แน่ใจว่าฉินเป่ยเป็นจอมยุทธ์หรือไม่ แต่เมื่อกี้เขาลงมือเร็วมากเหลือเกิน โดยที่ไม่มีลมปราณของจอมยุทธ์ใด ๆ เลย แต่ไหนแต่ไรเธอนั้นไม่เคยพบเจอคนลึกลับเช่นฉินเป่ยมาก่อน!ความอยากรู้อยากเห็นในตัวเขาของเธอมาถึงยังจุดสูงสุดแล้ว! ในตอนนี้ เหลยเทียนหมิงถูกความฮอตและรูปลักษณ์ที่น่าทึ่งของเวินซูซูดึงดูดเข้าอย่างจัง และความคิดที่ชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในใจ“แม่เจ้าโว้ย สาวน้อยคนนี้มาได้เวลาจริง ๆ เลย หยางลี่ก็ยังเทียบเธอไม่ติดเลย”“ถ้าได้ใช้เวลาคืนหนึ่งกับสาวน้อยเช่นนี้ ต่อให้ฉันต้องตายฉันก็ยอมเลย!”เหลยเทียนหมิงพูดในใจ ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มบ้ากามออกมา เขาเด
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 17 ใครคือฉินเป่ย ไสหัวออกมารับความตายซะ
ชายชราได้บดขยี้น้องชายอันปะติ๋วของเหลยเทียนหมิงไปแล้ว!ภาพนี้ทำให้หยางหลี่และแม่หยางหลี่หวาดกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ“ลูก หมอปาฏิหาริย์เหลยที่ลูกหามาดูเหมือนจะท่าไม่ค่อยดีนะ แม่ขอตัวไปก่อนล่ะ!”เฉินเหม่ยลี่กลัวมากจนคลานหนีไป ส่วนหยางหลี่ก็ที่เห็นแม่ของตัวเองหนีไปแล้วก็อยากหนีตามไปเหมือนกัน แต่ในเวลานี้ฉินเป่ยก็เอ่ยปากขึ้นว่า “ผมปล่อยให้คุณไปแล้วเหรอครับ?”“แก แก แกฉินเป่ยทำภัยใหญ่และครั้งนี้ต่อให้เป็นเทพเซียนมาจากไหนก็ช่วยแกไม่ได้หรอก!”ป๊าบ!เวินซูซูกระโจนออกมาและตบหน้าหยางลี่จนหมดสติ จากนั้นก็รีบวิ่งไปหน้าเหลยเทียนหมิงและเตะเขาที่เป้าของเขาที่ยังนอนโอดครวญอยู่“ขยะเหมือนหมาแบบแกสมควรคู่ควรให้ฉันไปดื่มเป็นได้ยังไงยะ ไสหัวไป!”เหลยเทียนหมิง ไปไม่ได้เพราะเขาโคม่าไปแล้วในเวลานี้ บอดี้การ์ดหลายคนของตระกูลเวินปรากฏตัวขึ้นและลากเหลยเทียนหมิงและหยางลี่ออกไปชายชราโค้งคํานับฉินเป่ยพร้อมตั้งท่าจะจากไป แต่ฉินเป่ยเดินมาอยู่ตรงหน้าเขา จากนั้นเขาก็กระดิกนิ้วแล้วยาลูกกลอนเม็ดหนึ่งก็ออกมา“ขอบคุณครับ!”หลังพูดจบ ฉินเป่ยจึงหันหลังกลับและเข้าไปในหลังคลินิก ส่วนชายชรายังยืนตะลึงอยู่กับที่!“ปู่หยาง คุณยังงง
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 18 อ่อนแอจนผมไม่มีความคิดที่จะลงมือ
ทันทีที่โจวเทียนเป่ยเห็นเวินซูซู สีหน้าของเขาดูย่ำแย่ขึ้นมาทันทีพวกบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเขาไม่รู้จักเวินซูซู แต่เขารู้!คุณหนูเวินที่มาจากหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ แห่งหยางตู!สิบตระกูลโจวก็เทียบไม่ได้กับตระกูลเวิน!มีปัญหาแล้ว!ใบหน้าของโจวเทียนเป่ยย่ำแย่มาก เดิมทีเขาทำตามคำแนะนําของน้องรอง และยังไม่อยากยุ่งกับฉินเป่ย แต่เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน มีคนโยนเหลยเทียนหมิงและหยางลี่ไปที่ประตูโรงพยาบาลและเมื่อหยางลี่ฟื้นขึ้นมา เขาก็ถามเหตุการณ์และได้รับรู้ว่าฉินเป่ยเป็นคนทำ!เขาทนไม่ไหวแล้ว เหลยเทียนหมิงได้รับเชิญจากเขาให้รักษาขาของโจวห้าวลูกชายของเขา ตอนนี้ขาของลูกชายของเขายังไม่หาย เหลยเทียนหมิงก็ดันมาไร้ประโยชน์ เขาทนไม่ไหวจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงมาที่ฉินเป่ยด้วยตนเองแต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเวินซูซูจะอยู่ที่นี่ด้วย อีกทั้งจากคำพูดของเวินซูซูเมื่อกี้นี้ เขาก็รับรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเวินซูซูกับฉินเป่ยนั้นไม่ธรรมดาแต่เมื่อเขาคิดว่าลูกชายของเขายังคงนอนอยู่ในโรงพยาบาล โจวเทียนเป่ยก็เปลี่ยนน้ำเสียงทันที และพูดว่า “ที่แท้แล้วก็เป็นคุณหนูเวินนี่เอง ขออภัยด้วยนะ”“คุณหนูเวิน ฉินเป่ยไม่เพีย
Latest chapter
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 438 เคยได้ยินเรื่องหงส์ปัณฑูรไหม
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 437 พวกคุณไม่มีสิทธิ์ทำให้ผมคุกเข่าหรอก
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 436 ทำลายวังไป๋ฮวา
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 435 หลบหนีจากความตาย
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 434 เสียแผน
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 433 วังไป๋ฮวาที่ร้ายกาจ
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 432 นายหญิงสิบสามแห่งวังไป๋ฮวา
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 431 ข้าขอเผชิญหน้าคุณ
- คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 430 นางฟ้าแห่งวังไป๋ฮวา
