บทที่ 56

'ถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็ขุดแจกันของซูหยานผู้ขจรมาจากที่นี่สินะ ดูเหมือนว่าสุสานแห่งนี้จะมีความลับอะไรบางอย่าง'

'อีกอย่าง ดูเหมือนคนพวกนี้จะไม่ได้ขุดพวกมันอย่างระวังเลย ถ้าพวกเขาทำลายสิ่งตกทอดทางวัฒนธรรมขึ้นมาล่ะ? พวกมันเป็นสมบัติที่บรรพบุรุษของเราเหลือไว้นะ! ฉันจะทำอย่างไรดี?'

เมื่อแดร์ริลกำลังจะเดินเข้าไปอีก เขาก็ได้ยินชายหนวดเฟิ้มตะโกนอย่างโมโห "นั่นใคร? ทำไมแกมาทำลับ ๆ ล่อ ๆ แถวนี้? ออกมาซะ!"

แดร์ริลตกใจ

'เวรเอ๊ย! เขาเห็นเราแล้ว!'

แดร์ริลกำลังจะเดินออกมาจากหลังต้นไม้ในขณะที่เขาเห็นชายหนวดเฟิ้มทำหน้าตาหน้ากลัวแล้วเดินตรงไปที่ต้นไม้ที่ห่างออกไปสิบเมตร

"พวกแกปล้นสุสานได้ยังไง! นี่มันเป็นการฝ่าฝืนกฏหมาย พวกแกควรหยุดซะ!"

ก่อนที่ชายหนวดเฟิ้มจะเดินไปที่ต้นไม้ เสียงนุ่ม ๆ ก็ดังออกมาจากด้านหลังต้นไม้

ฟิ่ว! แดร์ริลคิดว่าเขาถูกจับได้ซะแล้ว

แดร์ริลถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเขาได้ยินเสียงนุ่ม ๆ ที่มีเสน่ห์

จากนั้น เขาก็เห็นร่างที่ดูนุ่มนวลและเซ็กซี่เดินออกมาจากหลังต้นไม้

แดร์ริลถึงกับหยุดนิ่ง

ใบหน้างดงามของเธอปกคลุมด้วยฝุ่น และเธอก็ไม่มีอาการหวาดกลัวพร้อมกับศักดิ์ศรีที่มั่นคง เป็นใครไปไม่