เซเลสเต้พยักหน้าและกล่าวกับเธออย่างสงบเสงี่ยม“เขาสบายดีไหม?” เธอกล่าวถามอย่างวิตกกังวล ดวงตาของเธอแดงก่ำเซเลสเต้ค่อย ๆ นั่งลงอย่างช้าพลางยกถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบ เธอกล่าวอย่างสุขุม “เขาตายแล้ว”ในฐานะที่เธอเป็นเจ้าสำนักสุญตา เซเลสเต้ได้คร่าชีวิตผู้คนไปนับไม่ถ้วน ชีวิตและความตายเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ ฉะนั้นเธอจึงมีท่าทีที่สุขุมในตอนที่บอกข่าวอะไรนะ?ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้าน เธอรู้สึกด้านชาไปทั้งตัวราวกับโดนเวทมนต์สะกดให้แช่แข็ง!เซเลสเต้กล่าวต่อ “สำนักง้อไบ๊รุมล้อมตัวแดร์ริลก่อนที่เขาจะร่วงลงไปในภูเขาไฟและตาย”ลิลี่ปวดร้าวหัวใจ ตัวของเธออ่อนปวกเปียกในทันทีขณะที่ทรุดลงกับพื้น เธอนั้นเศร้าโศกเสียใจมากและร้องไห้ออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เธอคงไม่เชื่อถ้าหากใครก็ตามมาบอกข่าวนี้กับเธอว่าแดร์ริลเสียชีวิตไปแล้ว แต่ข่าวนี้มันออกมาจากปากอาจารย์ของเธอ อาจารย์ของเธอคงไม่มีวันผิดพลาดแน่นอนน้ำตาของเธอไหลนองราวกับเขื่อนแตก ลิลี่พูดไม่ออก ภาพความทรงจำในอดีตผุดขึ้นมาวนเวียนอยู่ในหัวของเธอและเธอก็รู้สึกเจ็บปวดร้าวหัวใจเซเลสเต้ถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่เธอปลอบโยนลิลี่อย่างอ่อนโยน “ต่อไปนี้เธอจะต้องดูแ
“แกกล้าดียังไง! ทำไมแกถึงไม่ยอมคุกเข่าลงเพื่อแสดงความเคารพต่อจักรพรรดิ?”เมื่อทหารองครักษ์เห็นว่าโดน็อกไม่คุกเข่าลง เขาจึงรีบวิ่งเข้ามาหาโดน็อกและต่อว่าทันที!เขาคือนายทหารองครักษ์ เจเดน เวทต์ และอยู่ในปราชญ์ยุทธขั้นสองคุกเข่าลง?โดน็อกขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มที่เย็นชาผู้ชายจะคุกเข่าลงต่อสรวงสวรรค์ โลก และบิดามารดาเท่านั้น'และตั้งแต่ที่ตระกูลดิกสันได้ล่มสลายไป ก็ไม่มีใครบนโลกใบนี้ให้ฉันต้องคุกเข่าลงต่อหน้าอีกแล้ว'โดน็อกหันหลังเดินออกไปโดยไม่แม้แต่ชายตามองเจเดนช่างเป็นชายที่อวดดียิ่งนัก!เจเดนโกรธมากที่ได้เห็นปฏิกิริยาของโดน็อก เขาดึงหอกยาวออกมาและพูดว่า “แกกล้าดียังไงไม่แสดงความเคารพต่อฝ่าบาท! แกจะต้องตาย!”หลังจากนั้น เจเดนก็กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ!ตู้ม!พลังงานอันเข้มข้นระเบิดออกจากร่างกายของเจเดน ในขณะที่หอกยาวในมือของเขาพุ่งขึ้นไปในอากาศและเล็งตรงไปที่หลังของโดน็อกท่ามกลางอากาศที่แปรปรวนและน่ากลัวแต่ทว่าสิ่งนั้นไม่ได้ทำให้โดน็อกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยตู้ม!ทุกคนในสถานที่แห่งนั้นได้ยินเสียงที่ดังกึกก้อง ก่อนที่พวกเขาจะได้เห็นขวานแยกนภาปรากฎขึ้นในมือของโดน็อก!ขวานแย
โดน็อกมีอาวุธมหาประลัย ดังนั้น โดน็อกจึงเป็นดั่งพรสวรรค์ที่จักรพรรดิต้องการ!สร้างอนาคต?โดน็อกขมวดคิ้วจักรพรรดิเวสต์ริงตันพูดอย่างจริงใจต่อไปว่า “และถ้าหาเจ้ายอมตกลง ข้าจะให้ตำแหน่ง องคมนตรีแก่เจ้าและเจ้าก็จะได้เป็นผู้นำของทั้งสามกองทัพ เจ้าเพียงแค่จะต้องตอบข้ามาว่าเจ้าคิดเช่นไร”อะไรนะ?องคมนตรี?บรรยากาศถูกห้อมล้อมไปด้วยความโกลาหลองคมนตรีเป็นตำแหน่งที่สูงและมีเกียรติสายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่โดน็อก ดวงตาของพวกเขาเติมเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความสับสนโดน็อกครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขามองไปที่จักรพรรดิ จากนั้น เขาก็ยิ้มและพยักหน้า "ตกลง!"โดน็อกเข้าใจได้ในทันที เขามีอาวุธมหาประลัยอยู่ในมือและแน่นอนว่าเขาจะต้องโด่งดังไปทั่วโลก!โอกาสอันยิ่งใหญ่ได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา เขาจะต้องคว้ามันเอาไว้!จักรพรรดิเวสต์ริงตันยิ้มรับด้วยความยินดีเมื่อโดน็อกยอมรับข้อเสนอของเขา จากนั้น เขาก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและหัวเราะออกมา “เยี่ยม! ยอดเยี่ยมไปเลย! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าจะเป็นมือขวาของข้าและโลกทั้งใบก็จะอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้า!”เมื่อจักรพรรดิพูดจบ ทุกคนบนท้องถนนและเหล่ากองทัพต่าง
เรเชลและอีวานกอดกันอย่างโหยหา แสดงถึงความรักที่มีต่อกันมากของพวกเขา!ฤดูหนาวใกล้เข้ามา สายลมหนาวจนทำให้ขนลุกซู่เรเชลรู้สึกเป็นกังวล “อีวาน ออกไปจากที่นี่กันเถอะ มันดูว่างเปล่ามาก คงจะไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย เราไม่น่ามาเดทที่นี่เลยดูสิ สถานที่นี้น่าขนลุกมาก”อีวานหัวเราะเสียงดัง "ไม่ต้องกังวล ที่นี่เป็นสถานที่ที่จักรพรรดิแห่งโลกใหม่เอาไว้บูชาบรรพบุรุษ สวรรค์ และโลก ไม่มีใครมาที่นี่แน่นอน มันก็เลยว่างเปล่าแบบนี้”อีวานจ้องมองไปที่แท่นบูชาที่อยู่ใกล้เคียงแท่นบูชาทำด้วยหยกขาวบริสุทธิ์และโครงของมันก็นั้นทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ มันดูยิ่งใหญ่ตระการตามาก!มีหินทิเบตขนาดเท่าไข่ไก่วางอยู่ตรงกลางแท่นบูชา หินทิเบตนั้นมีสีมรกตและมีประกายแวววับ มันส่องสว่างไปทั่วทั้งบริเวณ“นั่นหินอะไร?”อีวานเองก็อยากรู้เช่นกัน เขาจึงเดินไปทางนั้นเมื่อเขาไปถึงแท่นบูชา เขาก็ยกหินทิเบตขึ้นและมองดูอย่างระมัดระวัง เขาประหลาดใจที่ได้เห็นสิ่งที่งดงามเช่นนี้ หินทิเบตถูกแกะสลักเป็นลวดลายมังกรและยังสามารถสัมผัสได้ถึงพลังจิตวิญญาณอีวานตระหนักได้ว่า พลังจิตวิญญาณของหินทิเบตนั้นมีประโยชน์ต่อการบ่มเพาะ!หากผู้ใดได้สว
“เธอรู้ไหมว่าใจของฉันแตกสลายเพราะเธอ? หัวใจของฉันนั้นว่างเปล่า“ในช่วงชีวิตนี้ คุณเป็นหนึ่งเดียวในใจของฉัน…”อารมณ์ของแดร์ริลดีขึ้น เมื่อเขาได้ยินเสียงอันไพเราะของเธอ จีเวลเคยร้องเพลงนี้มาก่อน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาเบื่อเลยเดบร้ารู้สึกสะเทือนใจเมื่อเธอได้ยินเพลงนี้ เธอกล่าวชมเชยจีเวล “ช่างเป็นท่วงทำนองที่ไพเราะมาก เนื้อเพลงช่างอ่อนหวาน ฉันไม่รู้มาก่อนว่าเธอร้องเพลงได้ไพเราะเช่นนี้”จีเวลรู้สึกเขินอายเมื่อได้ยินคำชมของเดบร้า เธอตอบอย่างสุภาพว่า “พี่สาวเดบร้า คุณชมเกินไป อ้อจริงสิ พี่สาวเดบร้า! คุณรู้ไหมว่า นายท่านเองก็ร้องเพลงได้ ไม่เพียงแต่เขาจะร้องเพลงได้เท่านั้น แต่เขายังแต่งเพลงได้ยอดเยี่ยมอีกด้วย!”“แม้แต่ เชอรีล มาร์ค ศิลปินชั้นนำก็ยังขอให้เขาแต่งเพลงให้กับเธอ เขาได้แต่งเพลง 'หวานราวน้ำผึ้ง' ให้กับการแสดงของเธอ จนสามารถสร้างความประทับใจให้กับทุกคนได้!”จีเวลกอดแขนของแดร์ริลและเขย่าเบา ๆ “นายท่าน ร้องเพลงให้เราฟังหน่อยสิ!”ดวงตาของจีเวลเต็มไปด้วยความอ้อนวอน'แดร์ริลร้องเพลงได้เหรอ?'เดบร้าตกตะลึง ดวงตาที่สวยงามของเธอจ้องมองไปที่แดร์ริลอย่างลึกซึ้งแดร์ริลมองดูเธอด้วยควา
แดร์ริลหลับตาแน่น ในขณะที่มือและขาของเขายังคงเคลื่อนไหวด้วยการกระทำที่แปลกประหลาดเขากำลังอยู่ในระหว่างการพัฒนากระบวนท่าการต่อสู้และเขาก็หมกมุ่นอยู่กับมันอย่างเต็มที่จีเวลและเดบร้าไม่กล้าขัดจังหวะเขา พวกเธอจึงรออย่างเงียบ ๆพวกเธอไม่เคยคิดฝันว่าจะต้องรอเขานานหลายร้อยวันเวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วจากนั้น หนึ่งปีผ่านไป …ณ พระราชวังกวนเป๋งที่คฤหาสน์หลังนี้ มีสวนดอกไม้บานสะพรั่งโมนิก้าอยู่ในศาลาภายในสวน เธออยู่ในชุดผ้าไหมยาว รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเธอในขณะที่เธอนั่งอยู่ที่นั่นเด็กชายตัวเล็ก ๆ ได้ฉลองวันเกิดปีแรกของเขา เสียงร้องเล็ก ๆ ดังขึ้นในขณะที่เขากำลังหัดเดิน รอบ ๆ ตัวเขา มีคนรับใช้หลายคนยืนอยู่ คนรับใช้อยู่ที่นั่นเพื่อคอยดูแลเขาอย่างระมัดระวังเด็กชายคนนั้นคือลูกชายของโมนิก้าและแดร์ริลโมนิก้าตั้งชื่อเขาว่า แอมโบรส ดาร์บี้ชื่อของเขา เป็นสัญลักษณ์ของความทรงจำถึงพ่อของเขาอย่างลึกซึ้งเมื่อเขาเติบโตขึ้น เธอเพียงแค่หวังว่าเขาจะมีพลังบวกเหมือนดั่งพ่อของเขาหลังจากที่คลอดลูกแล้ว โมนิก้ายังคงรักษารูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอไว้ ใบหน้าของเธอเป็นสีดอกกุหลาบ เธอยังคงดูง
แม้ว่าแอมโบรสจะไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของเขา แต่เพราะว่าแอมโบรสเป็นเด็กดี แล้วเขาจะไม่ชอบแอมโบรสได้อย่างไร?ใบหน้าของโมนิก้าดูราวกับว่าเธอกำลังระลึกถึงอะไรบางอย่างถึงแม้ว่าแดร์ริลจะจากไปแล้วหนึ่งปีและเขาก็จะไม่สามารถมาปรากฏตัวในชีวิตของเธอได้อีกต่อไป แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวด เมื่อเธอได้ยินแอมโบรสเรียกเคนนี่ว่าพ่อเธอเงยหน้าขึ้นมองดูเมฆสีขาวบนท้องฟ้าสีครามในขณะที่เธอครุ่นคิด'แดร์ริล ฉันอยากจะอยู่กับนายตลอดไป แต่ใครจะรู้ว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเรา ถ้านายได้ยินฉันจากข้างบนนั้น ได้โปรดอวยพรลูกชายของเราให้เขาเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงและเป็นวีรบุรุษในสักวันหนึ่งเหมือนดั่งเช่นที่นายเป็น' …อีกด้านหนึ่ง ณ พระราชวังแห่งโลกใหม่จักรพรรดิแห่งโลกใหม่กำลังนั่งนิ่งอยู่บนบัลลังก์มังกรของเขาโดยมีองครักษ์ยืนอยู่ทั้งสองฝั่งภายใต้บัลลังก์มันเป็นวันสำคัญที่จักรพรรดิได้ตัดสินใจว่า โลกใหม่จะบุกโจมตีจักรวาลโลกอีกครั้งการโจมตีครั้งก่อนนั้นล้มเหลวและสร้างความเสียหายต่อพลังชีวิตของพวกเขาเป็นอย่างมาก แต่หลังจากการฝึกฝนและบ่มเพาะมาหนึ่งปีเต็ม ความแข็งแกร่งของพวกเขาจึงเริ่มดีขึ้น และที่สำคัญ แด
"ทหาร! ทหาร!"จักรพรรดิโลกใหม่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง หินทิเบตที่อยู่บนมงกุฎเป็นของพ่อของเขา! มันถูกขโมยไปได้อย่างไร?แท่นบูชาสวรรค์บนดินเป็นสถานที่ต้องห้าม โดยปกติแล้วจะไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้เมื่อองครักษ์ได้ยินเสียงตะโกนของจักรพรรดิ พวกเขาจึงคิดว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น พวกเขาจึงรีบไปที่แท่นบูชาด้วยความสงสัยในทันทีพวกเขาไม่ได้ตาบอด ทุกคนเห็นกับตาว่าหินทิเบตหายไป!“ใครมีหน้าที่ดูแลแท่นบูชา ออกมาเดี๋ยวนี้!” จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เคยโกรธเช่นนี้มาก่อนตั้งแต่ที่เขาขึ้นครองบัลลังก์จากนั้น หนึ่งในหัวหน้าองครักษ์ เควิน ล็อตต์เวย์ก็รีบเดินออกมาจากฝูงชน เขาเป็นผู้รับผิดชอบแท่นบูชาสวรรค์บนดินฟึ่บ!เควินรู้สึกสับสน เขาตัวสั่นในขณะที่เขาคุกเข่าลงกับพื้น“เจ้า! บอกมาว่าหินทิเบตหายไปไหน?!” จักรพรรดิโกรธจนตัวสั่น รังสีอาฆาตแผ่ออกมาจากร่างของเขา“ฝ่าบาท…” เควินเหงื่อตก ร่างกายของเขาเปียกปอนและสั่นเทา เขาพยายามนึกให้ออก ดังนั้น เขาจึงเงียบไปหลายนาที หลังจากนั้น เขาก็กล่าวขึ้นว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมจำได้แล้ว! เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว มีชายหญิงคู่หนึ่งได้แอบเข้ามาในแท่นบูชาสวรรค์บ