บทที่ 958

แดร์ริลไม่ได้อยากจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่กระนั้นเมื่อเขาเห็นสีหน้าของมวลชน เขาก็รู้สึกขบขันและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับชุดงานเขียนผิงอันเถี่ย

อะไร? เขากล้าแสดงความคิดเห็นอย่างไม่สะทกสะท้านได้อย่างไร?

มวลชนก็หัวเราะเกรียวกราวขึ้นมาทันที และจ้องมองเขาอย่างนับถือในความไร้ยางอาย

ทันใดนั้น ก็มีความชุลมุนเกิดขึ้นที่บันได

“แม็กซ์ แฮร์ริงตันมาถึงแล้ว!”

“แองเจลล่า แองเจิล... เธอก็มาที่งานด้วย!”

มีคนสองสามคนเดินเข้าไปหาพวกเขา พร้อมกับเสียงต้อนรับและทักทายจากมวลชน

ท่ามกลางมวลชนมีชายวัยกลางคนสวมเสื้อแจ็คเก็ตคอจีนสีกรม แม้ว่าเขาจะมีใบหน้าที่ดูใจดี แต่เขาก็มีรัศมีพลังแข็งกร้าวจนใคร ๆ ก็เกรงขาม ชายผู้นี้คือแม็กซ์ แฮร์ริงตัน

สุภาพสตรีที่สง่างามและยั่วยวนด้วยเรือนร่างเล็กกระจิดริดยืนอยู่เคียงข้างแม็กซ์ เธอมีขาเรียวยาวและสวมชุดเดรสยาวสีม่วงอ่อน ทรวดทรงของเธอดึงดูดใจและมีใบหน้าคมสันงดงามผมยาวสลวย รัศมีของเธอดูมีบารมีสูงศักดิ์

เธอคือศิลปินผู้โด่งดัง แองเจลล่า แองเจิล เธอได้รับเชิญให้มาร่วมงานนิทรรศการและแสดงดนตรีสดให้กับมวลชน แขกผู้ร่วมงานที่นี่หลายคนยอมซื้อตั๋วเพื่อมาดูเธอ

เมื่อแดร์ริลเห็นแองเจ