Chapter 6318.30 น. อลิสสามีสีหน้าตื่นเต้นมากที่วันนี้จะได้ขึ้นเรือลำใหญ่ ต่างกับชมพลอยที่ดูตกใจมากกว่า เธอคิดว่าภาคินทร์พาตนกับลูกสาวไปกินมื้อเย็นในร้านอาหาร ทว่าชมพลอยคาดเดาผิด ผิดไปเยอะมากทีเดียว เพราะเขาเหมาเรือภัตตาคารของโรงแรมชื่อดังริมแม่น้ำเจ้าพระยา ล่องเรือหรูชมวิวสองฝั่งแม่น้ำยามค่ำคืน ที่ให้บรรยากาศดีและสุดแสนโรแมนติก “คุณธามไม่จำเป็นต้องเหมาเรือ พาเกรซกับน้องแก้มไปกินร้านอาหารอย่างที่เคยไปก็ได้นะคะ เหมาทั้งลำแบบนี้มันสิ้นเปลืองค่ะ” เหตุผลหลักคือ ชมพลอยเกรงใจ “อีกอย่างเกรซแต่งตัวธรรมดา ไม่ได้หรูหรา เกรซกลัวว่าคุณธามจะอาย” “เงินที่เสียไปเทียบไม่ได้กับความสุขที่ผมจะได้รับหรอกนะ ต่อให้เสียเงินมากกว่านี้แลกกับได้เห็นรอยยิ้มของคุณกับลูก ผมยอมแลก” ภาคินทร์พูดจากใจจริง “ส่วนเรื่องการแต่งตัวของเกรซ ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะไม่น่ามองตรงไหน ผมว่าเกรซสวยมากๆ สวยจนผมไม่อยากมองใคร” ภาคินทร์เอ่ยตามความรู้สึกในใจ ชมพลอยมีความงดงามไม่ว่าจะเป็นใบหน้าหรือรูปร่าง เขารู้เพราะเห็นด้วยตาตนเอง ความทรงจำในวันนั้นทำให้หัวใจเขาไขว้เขว วินาทีนี้เขาไม่ได้นึกถึงพลอยพัต
Chapter 62 เรื่องนิสัยใจคอกฤตย์ เนตรนภารู้ดีว่า เป็นคนพูดจริงทำจริง น้ำเสียงและสีหน้ากฤตย์ตอกย้ำให้เนตรนภารู้ว่า ความหวังจะได้กลับมาเป็นเมียเขาอีกครั้งลิบหรี่ลงเต็มทน หัวใจของกฤตย์ไม่มีเธออีกต่อไปแล้ว น้ำฟ้าเข้ามายึดพื้นที่ไว้ทั้งหมด “คุณรักมันใช่ไหม” เนตรนภาถามตรงๆ กฤตย์ตอบไม่ได้ เพราะเขาไม่แน่ใจในความรู้สึกตนเอง “เธอไม่จำเป็นต้องรู้ ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” กฤตย์พูดตัดบท “ฉันมีหลักฐานทุกอย่างนะ ไม่วาจะเป็นตัวบุคคล พนักงานเสิร์ฟคนที่เอายานอนหลับใส่ไปในแก้วน้ำส้ม กล้องวีดิโอที่นิวคิดจะถ่ายคลิปไว้ก็มีตอนที่นิวกำลังแก้ผ้าเตรียมทำชั่ว แล้วยังคำสารภาพของนิวที่มีทั้งภาพและเสียง เตือนอีกครั้งว่า อย่าทำให้ฉันหงุดหงิดหรือไม่พอใจ ไม่งั้นเธอกับน้องซวยแน่” กฤตย์กำชับพร้อมขู่ “เธอกับนิวไปได้แล้ว เธอกลับมาได้ในฐานะแม่ แต่อย่าคิดทำร้ายฟ้าอีก” เนตรนภาเหมือนคนจนแต้ม หญิงสาวไม่อาจสู้รบปรบมือกับกฤตย์ได้เลยในทุกทาง กฤตย์กุมความลับตนไว้มาก มากเกินกว่าจะต่อกรด้วย การล่าถอยจึงเป็นวิธีเดียว ณ ตอนนี้ กฤตย์มองตามร่างสองพี่น้องที่เดินออกไปจากบ้านเขม็ง เขาอ
Chapter 61“อย่า...อย่าทำฉัน...โอ๊ยๆ โอ๊ย...พอแล้ว”คนไม่เคยถูกทำร้ายร่างกาย และอ่อนแอเมื่อถูกชกต่อยพูดห้ามเสียงหลง ปัดป้องตัวเองด้วยการตั้งการ์ดแขน ทว่าก็ตั้งรับได้ไม่นาน สุดท้ายก็ลงไปนอนบนพื้นในสภาพกึ่งเปลือย เนื่องจากผ้าขนหนูหลุดออกจากตัว เป็นเป้านิ่งให้ปวรณ์กับเบิ้มทำร้าย...จนสลบเป็นจังหวะเดียวกันกับที่กฤตย์มาถึงห้องที่เกิดเหตุ เขามองปวรณ์ที่ตอนนี้นอนสลบน่วมบนพื้นด้วยสายตาแข็งกร้าว เดินเข้าไปกระแทกเท้าลงบนตัวปวรณ์สามครั้งราวกับระบายอารมณ์“จะเอายังไงกับไอ้หมอนี่ครับ” ชุมพลถามกฤตย์“พามันไปที่บ้านฉัน บ้านหลังเล็กนะ แล้วฉันจะตามไป”ชุมพลรู้ว่า บ้านหลังเล็กที่ว่านี้อยู่ที่ใด เพราะเขาเคยไปนอนบ้านกฤตย์ครั้งหนึ่งเพื่อทำงานบางอย่าง และพักอยู่ในบ้านหลังเล็กหลังนั้น“ครับคุณกฤตย์” ชุมพลรับคำ “แล้วคุณฟ้าล่ะครับ”“ฉันพากลับบ้านเอง” กฤตย์เดินไปช้อนอุ้มร่างน้ำฟ้าที่นอนไม่ได้สติ จากนั้นก็พาออกไปจากห้อง โดยมีชุมพลกับเบิ้มช่วยกันพยุงร่างหมดสติของปวรณ์ที่ต้องสวมใส่เสื้อผ้าให้กันอุจาดตาไปยังรถของตน และไม่ลืมใช้ผ้ามัดมือมัดเท้าและปิดปาก สี่สิบห้านาทีต่อมา หญิงสาวรูปร่างดีใบหน้าสว
Chapter 60เนตรนภาถึงกับหน้าตึง ไม่คิดว่าจะโดนย้อนเช่นนี้ แต่มีหรือที่เธอจะยอม“เธอไม่ต้องมายั่วฉัน เพราะฉันไม่นิยมกินของเก่า โละทิ้งก็คือโละทิ้งพูดแค่นี้คงเข้าใจ แล้วถ้าหากเธอเอาเรื่องความลับของฉันกับฟ้ามาขู่อีกล่ะก็ เรื่องที่เธอเป็นเมียลับๆ เสี่ยสมรู้ถึงหูคุณแก้วแน่ ฉันได้ข่าวมาว่า คุณแก้วตามหาเมียลับคนนี้ให้ควั่ก เพราะเสี่ยสมหลงหนักมากถึงกับประเคนอะไรให้หลายอย่าง แล้วที่เธอมาอยู่บ้านฉันเพราะต้องการที่กบดานไม่ให้คุณแก้วตามสืบเจอ ถ้าเธอไม่อยากให้เรื่องนี้รู้ถึงหูคุณแก้วก็เงียบปากไว้ซะ อย่าทำอะไรให้ฉันไม่พอใจ ไม่อย่างนั้นเธอกระดักแน่”กฤตย์พูดจบก็ทำบางอย่างกับเนตรนภา ที่มัวแต่ตกใจไม่คิดว่า กฤตย์จะรู้ความลับนี้ แล้วยังคาดการณ์ถูกด้วยว่า อีกเหตุผลหนึ่งที่มาอยู่บ้านเขาคืออะไร กฤตย์ผลักร่างเนตรนภาให้ออกจากตัก ร่างสาวล่วงลงไปก้นกระแทกพื้น“ว้าย!” เนตรนภาเจ็บก้นมาก แต่เจ็บใจมากกว่า เธอมองอดีตคนรักด้วยสายตาเจ็บแค้น “ฉันก็อยากรู้นักว่า ถ้าฟ้าเป็นของคนอื่น คุณจะยังต้องการมันอีกไหม คุณจะรังเกียจมันเหมือนกับที่รังเกียจฉันไหม”เนตรนภาไม่พูดตรงๆ มองกฤตย์นิ่ง กฤตย์กระตุกยิ้มก่อนตอบ“ไม่มีวันนั้นหรอ
Chapter 59 “ถ้าอย่างนั้นฟ้าขอตัวกลับก่อนนะคะ ฟ้าคงอยู่ถึงเที่ยงคืนไม่ไหว” “เอาเป็นว่า ฟ้าดื่มกับผมสักแก้วก็ได้นะแล้วค่อยกลับ ผมรู้ว่าฟ้าไม่อยากมาเที่ยวกับผม ผมเองก็ไม่อยากบังคับใคร เพราะมันทำให้ผมหมดสนุกไปด้วย” ปวรณ์พูดตามตรง คำพูดเขาทำให้น้ำฟ้ารู้สึกผิดที่ทำให้เขาหมดสนุกขึ้นมาทันใด แต่ก็มีความจริงทั้งหมดอยู่ในคำพูดนั้น เธอไม่อยากมาจริงๆ “ฟ้าขอโทษที่ทำให้คุณนิวหมดสนุก แต่ฟ้าไม่ชอบเที่ยวกลางคืนค่ะ” “ไม่เป็นไรครับ ผมค่อยมาชดเชยครั้งหน้าก็ได้เพราะผมมาที่นี่บ่อย” ปวรณ์พูดดีให้น้ำฟ้าตายใจ “แค่ฟ้าดื่มกับผมสักแก้วก็พอครับ ให้ผมรู้สึกว่า ฟ้ามาเที่ยวกับผม” “ค่ะ ได้ค่ะ” น้ำฟ้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม เธอไม่อยากขัดปวรณ์เพราะตอนนี้อยากกลับบ้านกฤตย์เต็มทน ไม่นานนักน้ำส้มคั้นเย็นๆ ก็ถูกนำมาเสิร์ฟให้น้ำฟ้า “ชนแก้วกับผมหน่อยนะฟ้า” น้ำฟ้ายิ้มและพยักหน้า ก่อนที่แก้วเครื่องดื่มของทั้งคู่จะชนกัน ปวรณ์ดื่มเหล้าที่ถูกผสมกับโค้กไปครึ่งแก้ว ส่วนน้ำฟ้าดื่มน้ำส้มพร่องไปเพียงสามอึก เธอดื่มพอเป็นพิธีเท่านั้น ทว่าสำหรับปวรณ์เพียงแค่อึกเดียว ทุกอย่างก็เป็นไปตาม
Chapter 58วิชชุดายืนอยู่หน้าประตูห้องกฤตย์อย่างชั่งใจว่า จะเคาะประตูห้องดีหรือไม่ ตอนนี้เด็กสาวมีทั้งความไม่กล้าและความกลัวในระดับที่เท่ากัน เธอกลัวว่ากฤตย์จะไม่อนุญาตในเรื่องที่ตนร้องขอ และนั่นทำให้เกิดความไม่กล้าขึ้นมา เธอยกมือขึ้นตั้งใจจะเคาะประตู แต่ก็ต้องลดมือลงด้วยความกล้าๆ กลัวๆ ทำเช่นนี้อยู่หลายครั้ง ขณะที่กำลังตัดสินใจอยู่ว่า จะทำความตั้งใจหรือเดินกลับห้องดี ประตูห้องนอนของบิดาก็เปิดเสียก่อน “อ้าวป่าน มายืนทำอะไรตรงนี้” กฤตย์ถามลูกสาว “อ๋อ...คือว่าป่านจะมาขอบคุณคุณพ่อค่ะที่วันนี้ตามใจป่านกับน้องแทน” วิชชุดาหาข้อแก้ตัว เห็นหน้ากฤตย์แล้ว วิชชุดารีบพับความตั้งใจลงทันที เนื่องจากความไม่กล้าและความกลัวบดบังจิตใจ “ไม่ต้องขอบคุณพ่อหรอก พ่อเป็นพ่อมีหน้าที่ให้ความสุขกับลูกสิ พ่อรู้ตัวว่าเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องสักเท่าไหร่ ไม่ค่อยมีเวลาให้ป่านกับน้องแทน”กฤตย์ยอมรับในข้อนี้ เขาไม่ได้สวมหน้ากากแพทย์เพียงอย่างเดียว ยังต้องดูแลกิจการของครอบครัวมูลค่าหลายพันล้าน เขาต้องทำหน้าที่ทั้งสองอย่างพร้อมกัน ไหนจะต้องดูแลลูกทั้งสองคน บางครั้งก็ไม่มีเวลาดูแก้วตาดวงใจ เมื่