แชร์

Chapter 13

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-29 21:02:34

Chapter 13

ชมพูนุชไม่ใช่คนเลือกงาน เธอคิดเสมอว่า ไม่เลือกงาน ไม่ยากจน

“พู่ไปสมัครงานที่บริษัทผมไหม เลขาของผมจะลาออกไปเลี้ยงลูกสิ้นเดือนนี้ ผมกำลังหาเลขาคนใหม่พอดี” ภาวิตที่นั่งฟังการสนทนาของสามเพื่อนสนิทอยู่เงียบๆ เอ่ยขึ้น “ถ้าพู่อยากทำ ผมจะได้บอกฝ่ายบุคคลว่า ไม่ต้องหาเลขาให้ผมแล้ว”

“ก็ดีนะแก จะได้ไม่ต้องหางานให้เหนื่อย” ชมพลอยเห็นด้วย

“นั่นสิ ฉันเห็นด้วยนะพู่ บริษัทคุณภามใหญ่และมั่นคง มีแต่คนอยากทำงานด้วยทั้งนั้น แกโชคดีนะที่ถูกชวนไปทำงานโดยไม่ต้องไปสมัครให้ลุ้นว่าจะได้หรือไม่ได้” เอกวัฒน์เห็นด้วยเช่นกัน

“ถ้าพู่อยากพักก็มีเวลาพักประมาณสิบกว่าวันนะกว่าจะถึงสิ้นเดือน พักให้เต็มที่เพื่องานใหม่” ภาวิตถือว่าช่วยเพื่อนสนิทของสาวที่ตนแอบรัก ถือว่าทำคะแนนไปในที “แล้วไม่ต้องกลัวว่าบริษัทของผมจะเหมือนกับที่ทำงานเก่าของพู่ ไม่มีการโยนงานอื่นให้พู่ทำแน่นอน งานใครงานมันครับ ผมรับรอง”

“ขอบคุณคุณภามมากค่ะ พู่ยินดีทำงานกับคุณภามค่ะ”

ชมพูนุชไม่ปฏิเสธ งานดีและมั่นคงหาไม่ได้ง่ายๆ ยิ่งภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันด้วยแล้ว โอกาสมาถึงที่แบบนี้มีหรือจะไม่คว้าไว้ ที่สำคัญที่สุด เธอได้มีโอกาสทำงานกับชายหนุ่มที่ตนแอบช
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 72

    Chapter 72น้ำฟ้าเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด เป็นเช่นนี้นี่เองวิชชุดาถึงไม่กล้าพูดกับกฤตย์ เพราะอาจรู้คำตอบอยู่แล้วว่า กฤตย์ต้องไม่ยอม น้ำฟ้าไม่ได้พูดอะไร เธอขยับกระเป๋าเป้วิชชุดาให้มาอยู่ตรงหน้าตน เปิดกระเป๋า รื้อค้นหาเอกสารที่ต้องให้กฤตย์เซ็นยินยอม สุดท้ายเธอก็เจอใบที่ต้องการ“พี่จะจัดการเรื่องนี้ให้ แต่ตุ้มต้องสัญญากับพี่ว่า ตุ้มจะไม่บอกเรื่องนี้กับป่าน พี่จะบอกป่านเอง ตกลงไหม”“พี่ฟ้าจัดการให้ป่านได้หรือคะ” ใบหน้าคนถามเต็มไปด้วยความตื่นเต้น“พี่เชื่อว่าพี่ทำได้” น้ำฟ้าตอบกลับอย่างมั่นใจ“ค่ะ ตุ้มจะไม่บอกป่านค่ะ”“งั้นพี่ไปก่อนนะ รับรองว่าได้ลายคุณกฤตย์แน่นอน”นิรมลยิ้มและยกมือไหว้น้ำฟ้า ก่อนเดินเข้าไปในโรงเรียนพร้อมกระเป๋าของวิชชุดา และความหวังว่า ลายเซ็นของกฤตย์ลงถูกกำกับลงไปในใบยินยอม18.30 น.ห้องอาหารอิตาเลี่ยนภายในห้างสรรพสินค้าชื่อดังไอคอนสยามคือสถานที่ที่ภาคินทร์พาพลอยพัตรามาทำให้อิ่มท้อง จากนั้นก็จะไปดูหนังกันต่อในรอบยี่สิบนาฬิกาตามที่เธอต้องการ พลอยพัตราเจริญอาหารเป็นพิเศษเพราะได้มากินกับคนรักที่แทบจะไม่มีเวลาให้ตนในช่วงหลายวันมานี้ วันนี้เธอจึงวางโปรแกรมที่จะอยู่ด้วยกันยาวไปถ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 71

    Chapter 71“ดูรอบกี่โมง” “สี่โมงยี่สิบค่ะ” วิชชุดาตอบ“พ่อเลิกเวรตอนห้าโมง ไปดูหนังที่ไหนส่งข้อความมาบอกพ่อทางไลน์นะ พ่อจะได้ไปรับถูก” แม้ว่ากฤตย์จะให้อิสระกับลูกสาว แต่ก็ให้โดยมีขีดจำกัด และหากว่าง เขาจะไปรับไปส่งลูกสาวเสมอ “ค่ะคุณพ่อ” วิชชุดาไม่ขัดข้องเรื่องนี้ “พ่อรักป่านนะ ตั้งใจเรียนนะลูก” กฤตย์หอมแก้มบุตรสาว ยีหัวเบาๆ ก่อนเดินออกจากบ้านเพื่อไปทำงาน คล้อยหลังร่างบิดาออกไปพ้นประตูบ้าน เด็กสาวถอนหายใจยาวๆ ยกมือถือขึ้นมาส่งข้อความถึงเพื่อนสนิท ในใจกลัดกลุ้มไม่น้อยและนึกอยากเขกหัวตัวเองที่กลัวแต่ไม่กล้า ก็เลยไม่ได้พูดเรื่องสำคัญกับบิดา “มีอะไรหรือเปล่าป่าน” เสียงที่ดังมาจากข้างหลัง ทำให้คนทักตกใจ หันไปมองต้นเสียงด้วยสายตาไม่พอใจ“ยุ่ง” วิชชุดาทำนิสัยไม่ดีใส่ “เป็นแค่ลูกจ้างอย่ามายุ่งเรื่องเจ้านาย”น้ำฟ้าถึงกับหน้าชา ไม่คิดว่าวิชชุดาจะเอ่ยประโยคนี้ออกมา แถมยังทำหน้าบึ้งตึงไม่พอใจใส่อีกด้วย“พี่ไม่คิดก้าวก่ายเรื่องของเจ้านายหรอกนะ พี่แค่อยากช่วย” น้ำฟ้าตอบกลับเสียงเรียบ ไม่นึกโกรธวิชชุดาแม้แต่น้อย เพราะเข้าใจว่ายังเป็นเด็ก “เรื่องบางเรื่องถ้าทำไม่ได้ด้วยตัวเอง หาคนช่วยมันก็ไม่ใช่เร

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 70

    Chapter 70ทุกคนพากันเงียบกับประโยคคำพูดภูรดา เดิมทีภาคินทร์คิดรับผิดชอบแค่ลูก แต่พอได้ใกล้ชิดกับชมพลอย ทำให้ความทรงจำในคืนนั้นหวนเข้ามาในความรู้สึก ส่งผลต่อความรู้สึกลึกๆ ในหัวใจที่มีต่อชมพลอยผลิบาน ค่อยๆ เข้ามาแทนที่ความรักที่มีต่อพลอยพัตราไม่รู้ตัว ภาคินทร์ตระหนักได้ว่า เขาทำตามหัวใจตนเองไม่ได้ ต้องยึดความถูกต้องเป็นหลัก“ผมว่าจะพูดเรื่องนี้กับแพท แต่พ่อของแพทเข้าโรง’ บาล คงไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมกับการบอกเรื่องนี้ ผมเลยกะว่าจะพูดกับแพทหลังจากคุณลุงออกจากโรงบาลครับ” ภาคินทร์ตอบ “หลังจากพูดเคลียร์กับแพทเสร็จ ผมค่อยพูดเรื่องนี้กับเกรซครับ”“ก็ดี” ภูษิตเห็นด้วย“แม่อยากให้พูดซะวันนี้เลย แม่จะได้อุ้มหลานเร็วๆ ถ้ารอให้พ่อแพทออกจากโรง’ บาลคงต้องรออีกหลายวัน ใจมันจะขาดยังไงไม่รู้” พอรู้ว่าตนเองมีหลานสาว คนที่อยากเลี้ยงหลานเป็นทุนเดิมก็อยากให้ภาคินทร์พูดกับชมพลอยเร็วๆ เพื่อที่จะได้พาหลานเข้ามาอยู่ร่วมบ้านด้วย “พรุ่งนี้แม่จะสั่งให้นวลจัดเตรียมห้องให้น้องแก้ม สั่งเฟอร์นิเจอร์ใหม่เข้ามาแทนชุดเก่า”“แหม พอรู้ว่าเป็นหลานตัวเองก็รีบจุ้นจ้านเลยนะ รอให้ธามคุยกับเกรซก่อนดีไหม ผมว่าเกรซคงไม่ยอมให้ธามพา

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 69

    Chapter 69มีคนหนึ่งที่ตกใจมากกว่าภาวิตที่มาพร้อมกับความอึ้งคือ ภูรดา นางไม่คิดว่าหญิงสาวที่ตนจงเกลียดจงชัง ไม่อยากเกี่ยวดองด้วย และที่สำคัญนางคิดกำจัดชมพลอยให้ออกไปจากชีวิตภาวิต ซึ่งนางก็ดีใจที่สุชาติยังไม่ลงมือทำตามคำสั่ง ไม่เช่นนั้นนางคงเสียใจไปตลอดชีวิต จะเป็นแม่ของหลานสาวคนแรกของนาง ก่อนที่ความตกใจจะเกิดขึ้นกับภูรดา เมื่อภาคินทร์พูดเรื่องที่นางจ้างวานสุชาติให้จัดการกับชมพลอย แล้วยังบอกสาเหตุที่เขารู้เรื่องนี้ให้ทุกคนฟังอีกด้วยภูษิตกับภาวิตเบนสายตามองภูรดาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ทั้งสองไม่เชื่อหูตัวเองว่า ภูรดาจะคิดไม่ดีกับชมพลอยขนาดนี้“ก็แม่ไม่รู้นี่นาว่าเกรซคือใคร แล้วก็ไม่คิดว่าเกรซจะเป็นแม่ของหลานสาวด้วย” ภูรดาเอ่ยเสียงเบา ภาคินทร์เล่าละเอียดมาก เขาพูดถึงความรู้สึกที่มีต่อสาวที่ไม่รู้จักและเฝ้ารอให้เธอติดต่อกลับมา เขาเฝ้ารออย่างมีความหวัง และรอนานกว่าหกเดือน เธอก็ยังไม่ติดต่อกลับมา จนกระทั่งมาเจอชมพลอยในวันที่ภาวิตแนะนำตัวการเล่าเรื่องไม่หยุดแค่ตรงนี้ ภาคินทร์ยังเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังเจอชมพลอย และได้รู้ว่า เธอมีลูกสาวหนึ่งคน ไม่ว่าจะเป็นด้วยอายุและหน้าตา ชวนให้เขา

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 68

    Chapter 68หลังจากส่งชมพลอยกับอลิสสาในบ้าน และใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกราวครึ่งชั่วโมง ภาคินทร์จึงขอตัวกลับ ทั้งที่ใจจริงเขาไม่อยากห่างสองแม่ลูกคู่นี้เลย แต่ก็รู้ว่ายังไม่ถึงเวลา เขาต้องเคลียร์กับใครอีกหลายคนให้เรียบร้อยก่อน ถึงจะมาเคลียร์ใจกับชมพลอยเป็นคนสุดท้ายภาคินทร์นั่งยิ้มอย่างมีความสุขภายในรถยนต์คันหรู เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูภาพถ่ายที่บันทึกไว้ โดยไม่ได้สังเกตรูปจดหมายที่ขึ้นอยู่หน้าจอ มันคือข้อความเตือนเจ้าของเครื่อง เขาเลื่อนดูภาพแสนอบอุ่นไปยิ้มไป เมื่อดูจนอิ่มใจเขาออกจากอัลบั้มรูป จังหวะนั้นเองมีสายหนึ่งโทรศัพท์เข้ามาพอดีแพท...บนหน้าจอปรากฏชื่อต้นสาย ภาคินทร์รีบกดรับทันที“ว่าไงครับแพท” เขาทักทายตามปกติ“พี่ธามอยู่ไหนคะ แพทโทรหาพี่ถามเป็นสิบๆ สาย พี่ธามไม่รับเลย” พลอยพัตราพยายามระงับความไม่พอใจไว้เต็มกำลัง เอ่ยถามด้วยเสียงปกติภาคินทร์ถึงกับตกใจกับประโยคที่ได้ยิน ค่ำนี้เขาไม่ได้ปิดเครื่อง แต่เป็นการปิดเสียงและปิดระบบสั่น ราวกับว่าไม่ต้องการให้ใครมารบกวนช่วงเวลาแห่งความสุขระหว่างตนกับสองแม่ลูก อีกทั้งเขาลืมเช็กดูข้อความต่างๆ ที่อาจถูกส่งมาในช่วงเวลานั้นเขาลืมทุกเรื่องและทุกอ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 67

    Chapter 67 ภาคินทร์เก่งในเรื่องกระตุ้นอารมณ์สตรี เขารู้จุดว่า ทำเช่นไรถึงให้คู่นอนไปถึงฝั่งฝัน นอกจากลีลารักหนักหน่วง ยังต้องมีการเล้าโลมที่เขาถนัดนัก “พระเจ้า...บีบผมแน่นมาก...อา...ดีมากคนสวย...อืม” ภาคินทร์ไม่เคยเปล่งเสียงครางยาวและพ่นรำพันคำสยิวแบบนี้มาก่อน อย่างมากก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ถี่ๆ แต่การปล่อยเสียงต่ำตามห้วงความปรารถนาแทบไม่มีเลย อาจพูดได้ว่าคู่นอนที่ผ่านมา ไม่มีใครสักคนทำให้ภาคินทร์อิ่มทั้งกายและใจ อีกทั้งไม่มีสาวใดส่งเขาไปถึงจุดออกัสซั่มหรือจุดสุดยอดเลยสักคน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรก...เขาเร่งจังหวะ ดุนดันแท่งเนื้อร้อนวิ่งเข้าวิ่งออกร่องสวาทฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกชุดใหญ่ รัวเร็วแรงมาก ขยำเต้าทรวงจนเกิดรอยฝ่ามือ เงยหน้าหายใจ สูดลมเข้าปาก ก่อนหยุดแช่ตัวในครั้งสุดท้าย วินาทีนี้ภาคินทร์ถึงกับครางเสียงสั่น เนื่องจากรวงผึ้งหวานบีบตัวโอบรัดความเป็นเอกบุรุษของตน ในขณะที่เขาหลั่งสารกามารมณ์ออกมาพอดี ช่างวิเศษเหลือเกิน...รู้สึกดีมาก “โอ้...ที่รัก” ภาคินทร์ทรุดหน้าลงบนอกนุ่มชื้นเหงื่อ ลมหายใจเขาแรงมาก “คุณสุดยอดมาก” คนพูดพลิกตัวลงนอนข้างร่างเล็กที่หอบหนักดูไ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status