Share

Chapter 5

last update Last Updated: 2025-01-13 01:21:15

Chapter 5

01.55 น.

ความมืดสลัวภายในบ้านไม่ได้เป็นอุปสรรคในการก้าวเดิน เขาเดินฝ่าความมืดโดยไม่คิดจะเปิดไฟ ก้าวฉับๆ ขึ้นไปยังชั้นบน กฤตย์มาหยุดยืนหน้าห้องๆ หนึ่งที่ไม่ใช่ห้องนอนของตน เขาไม่เคาะประตูขออนุญาตเจ้าของห้อง ราวกับว่าคุ้นชินกับการทำเช่นนี้ มือใหญ่จับลูกบิดประตู หมุนแล้วดันประตูเข้าไปด้านใน ก่อนก้าวเดินเข้าไปในห้อง

สายตาคมเข้มมองไปยังร่างน้ำฟ้าที่นอนหลับอยู่บนเตียง เธอคงนอนหลับสนิทจนไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูแล้วไม่รู้ว่า ใครกำลังเดินเข้ามาในห้อง กฤตย์ถอดเสื้อผ้าออกจากตัวหมดทุกชิ้น ก้าวเดินไปเอนกายนอนซ้อนทับร่างสาวที่นอนตะแคงกอดหมอนข้าง

ปลายจมูกโด่งของหมอกฤตย์กดลงไปตรงข้างลำคอสาว เขาซุกไซ้หาความหอมจากกลิ่นกายสาวไปเรื่อยๆ จากข้างลำคอไล่ตามบ่าและหัวไหล่ที่ถูกกัดเบาๆ คล้ายกับว่า กำลังปลุกสาวขี้เซาให้ตื่น แต่ไม่ใช่ว่าปากเขาจะปลุกเธอเพียงอย่างเดียว ฝ่ามือใหญ่ล้วงเข้าไปในชายกระโปรงชุดนอน ลูบไล้เรียวขาวสวยขึ้นสูงเรื่อยๆ จนมาถึงโคนขาและสัมผัสกับเนื้อนวลไร้สิ่งกีดขวาง

“อืม” คนกำลังนอนถูกปลุกด้วยความสิเน่หาทำเสียงในลำคอคล้ายรำคาญจากการถูกรบกวนการนอน แล้วเมื่อความเป็นอิสตรีถูกเขาเน้นหนักมากขึ้น และแรงดูดตรงหัวไหล่ น้ำฟ้าจึงรู้สึกตัว

“คุณหมอ” เธอเอ่ยชื่อเขา หันหน้ามามองชายหนุ่มที่ตนรักหมดหัวใจ

“นึกว่าเป็นใครล่ะ หรือนึกว่าเป็นไอ้มิกค์” น้ำเสียงติดห้วน ฟังดูแล้วเหมือนเขาไม่พอใจ

“เปล่าค่ะ ไม่ได้คิดว่าเป็นใคร เพราะคนที่เข้ามาในห้องนี้ตอนดึกๆ ก็เป็นคุณหมอคนเดียว”

“รู้ก็ดี” กฤตย์พูดขณะถอดชุดนอนของน้ำฟ้าออกจากตัว “ไอ้มิกค์ให้สร้อยข้อมือเธอใช่ไหม”

หมอหนุ่มจับร่างสาวให้นอนราบบนที่นอน ก่อนนำตัวเองขึ้นทาบทับ น้ำฟ้าจึงรู้ว่า เวลานี้ร่างกายของเขาไม่ต่างกับเธอ...ร่างไร้อาภรณ์  

“ใช่ค่ะ พี่มิกค์ให้ฟ้าค่ะ ให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า พี่มิกค์บอกว่าวันนั้นมาไม่ได้เพราะติดงานสำคัญ พี่มิกค์ก็เลยให้วันนี้ค่ะ” น้ำฟ้าตอบตามความจริง

ในความมืดสลัวกฤตย์ซุกซ่อนความไม่พอใจไว้ในแววตาอย่างมิดชิด เขาไม่ชอบใจนักที่ชมัศชัยมีความสนิทสนมกับน้ำฟ้าเกินพอดี ซึ่งเขารู้ดีว่า เพื่อนรักคนนี้คิดอย่างไรกับน้ำฟ้า แต่ที่เขานิ่งเฉยตระหนักในใจดีว่า น้ำฟ้าไม่มีทางมอบความรักให้ชมัศชัย เพราะหัวใจของเธอมีเขาเต็มดวง

ไม่มีคำใดเอ่ยจากปากกฤตย์ เขาแนบปากลงบนกลีบปากสาว บดเคล้าปากอย่างมีน้ำหนัก ไม่อ่อนนุ่มเช่นครั้งก่อน ราวกับว่ากำลังจะลงโทษเธอที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจ เขาไม่พูดแต่จะสื่อสารออกเป็นภาษากาย

น้ำฟ้าได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของกฤตย์ เธอไม่รู้ว่า กฤตย์ดื่มเหล้าไปในปริมาณมากน้อยแค่ไหน แต่ที่รู้คือ ความกระด้างในการจูบ น้ำหนักของฝ่ามือที่บีบไปตามเนื้อตัวตน โดยเฉพาะกับดอกบัวคู่สวยแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ประหนึ่งกฤตย์กำลังระบายความรู้สึกผ่านทางเซ็กซ์ ซึ่งเธอเองก็ไม่ทราบว่า เขาไม่พอใจหรือโกรธเรื่องอันใด น้ำฟ้าไม่มีโอกาสถามเนื่องจากปากสาวยังถูกบดจูบไม่หยุดพัก แรงบดเคล้าเพิ่มความแรงมากขึ้นอีกด้วย ความเจ็บทำให้น้ำฟ้าทนไม่ไหว ดันหน้าเขาให้ออกห่าง

“คุณหมอเป็นอะไรคะ โกรธใครมาคะ” ถามโดยไม่รู้ตัวว่า ตัวเองนี่แหละคือตัวสาเหตุหลัก

“ไม่ค่อยมีอารมณ์ ทำให้หน่อยสิ” เขาไม่ตอบ พลิกกายลงนอนข้างน้ำฟ้า “เร็วสิ”

น้ำฟ้าไม่อยากให้กฤตย์หงุดหงิดจึงรีบขยับตัวมานั่งข้างเอวใหญ่ รีบปรนนิบัติตามที่เขาต้องการ มือเรียวสวยจับความเป็นบุรุษเพศที่เวลานี้ยังไม่เติบโตเต็มที่ เธอจึงต้องทำให้อวัยวะที่มือกอบกุมอยู่ให้โตเต็มวัยสานต่อศึกสวาท ซึ่งแน่นอนว่า เธอทำได้อย่างดีเยี่ยม เรียกเสียงครางต่ำลอดผ่านปากหนาได้รูป กายชายตอนนี้แน่นคับปากเธอ

“อืม...ดีจัง” เสียงเต็มไปด้วยความพอใจ ใบหน้ากฤตย์เคลิบเคลิ้มกับการลงลิ้นและครองครอบแก่นกายใหญ่ของตนด้วยปากของเธอ “เธอใช้ลิ้นเก่งกว่าอีตัวบางคนที่ฉันเคยนอนด้วย ไม่เสียแรงที่สอนมาดี”

ไม่รู้ว่าเป็นคำชมหรือค่อนขอด แต่ที่แน่ๆ คนฟังอยู่ไม่รู้สึกเหมือนเขานำเข็มทิ่มหัวใจ น้ำฟ้าเจ็บแปลบขึ้นมาทันใด แต่ก็ไม่หยุดสร้างความสำราญให้กฤตย์ เพราะเกรงว่า ความหงุดหงิดที่น่าจางหายอาจหวนเข้ามาในความรู้สึกเขาอีกครั้ง เธอรักกฤตย์มาก เธอต้องการให้เขามีความสุข โดยเฉพาะยามอยู่บนเตียงกับตน

น้ำฟ้ากลืนความเจ็บช้ำให้มุดตัวอยู่ในก้นบึ้งจิตใจ เธอใช้ปากอันคล่องแคล่วขยับครอบครองกายชายอย่างเป็นจังหวะ ในขณะที่มือก็ขยับตามปากไปด้วย ส่งท้ายด้วยลิ้นไล้เลียตั้งแต่ปลายจรดโคน แล้วตวัดขึ้นสู่หัว จากนั้นก็ใช้ปากดูดหัวเห็ดแรงๆ จนแก้มสาวตอบ

“อา...ดี” กฤตย์ไม่ได้ให้น้ำฟ้าสร้างความกระสันซ่านให้ตนฝ่ายเดียว มือใหญ่ประคองดอกอุบล ขยับมือบีบและใช้ปลายนิ้วหมุนยอดถันทั้งซ้ายขวา ก่อนเลื่อนมือไปยังใจกลางร่างสาว วางนิ้วตรงเกสรน้อย สะกิดเบาๆ ทว่าบี้แรงๆ น้ำฟ้าตัวสั่นจากความเสียวที่วิ่งพล่านในกาย แต่เธอก็ยังไม่ละปากจากสิ่งที่อ้าอม ยังคงหยอกเย้ากับอวัยวะไร้กระดูกของเขาต่อไป

แล้วเหมือนความอดทนของกฤตย์เกือบสิ้นสุดลง เขาต้องดันหน้าเธอให้ออกห่างของรักของหวงก่อนที่จะปล่อยความใคร่ใส่ปากเธอ กฤตย์ดันร่างสาวให้นอนลงบนที่นอน และลงมือทำให้เธอเสียวสะท้านกายบ้าง เพื่อจะได้เตรียมความพร้อมให้สาวเจ้าสำหรับเกมกามขั้นตอนสุดท้าย

ทรวงอกสาวขนาดพอดีมือถูกกฤตย์แทะเล็มด้วยปากและลิ้น ส่วนมือยังคงป้วนเปี้ยนอยู่บนของสงวนสาว นวดเคล้นและคลึง ไม่เพียงแค่นั้นนิ้วมือเขาช่างแสนร้าย วางลงตรงเม็ดละมุดอวดตัวสะกิดเร่งร้อนประสานงานกับปากอ้าอมยอดถัน โดยมีลิ้นคอยปาดเลีย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 136

    Chapter 136“คุณธาม...อืม...คุณธามขา...อา”ชมพลอยครางสยิว ร่างสะบัดรับความรู้สึกที่เขาถ่ายเทเข้ามาในตัว ดวงหน้าหวานแดงก่ำจากฤทธิ์ปรารถนาที่ไม่เคยต้านทานได้เลย เธอกลับตอบสนองเปลวไฟพิศวาสที่ลุกลามรวดเร็ว เต้าทรวงทั้งสองข้างเปียกชื้นไปด้วยน้ำในปากของภาคินทร์ สลับเปลี่ยนสร้างความกระสันให้เธอต่อเนื่อง เช่นเดียวกับนิ้วมือใหญ่ที่เวลานี้กำลังสอดเข้าไปในรวงผึ้งหวานชมพลอยครางไม่หยุด ทั้งเสียวทั้งมัน ความเสียวเกิดจากลิ้นและปากละเลงอยู่บนทรวงอก ความมันเกิดจากนิ้วใหญ่ขยับเข้าออกไปพร้อมเพรียง ราวกับว่าเขากำลังกระตุ้นความปรารถนาในกายเธอให้ลุกโชติช่วงมากขึ้น แน่นอนว่าเขาทำได้ และรู้ดีว่า การโอ้โลมต่อจากนี้จะยิ่งทำให้ความรู้สึกก่อนหน้ามีอัตราเร่งคูณสิบ ตัวเธอจะลอยไปยังสวรรค์ชั้นฟ้า“คุณธามขา...คุณธาม...อา...ตัวเกรซร้อนไปหมดแล้ว...อืม”ความรัญจวนแผ่ซ่านไปทุกสัดส่วน เพิ่มระดับจนถึงขีดสุด เมื่อเขาฝังใบหน้าตรงดอกกุหลาบช่องาม ลิ้นหนาปาดเลียน้ำสวาท ลากลิ้นตวัดไปตามร่องหลืบสาว ดูดเม้มทับทิมจนร่างสาวเกร็งสั่น ครางครวญปานขาดใจ แต่ภาคินทร์กลับไม่สนใจ บรรเลงปลายลิ้นตรงจุดนั้นต่อไป ในขณะที่นิ้วมือยังคงขับเคลื่อน

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 135

    Chapter 135“เดี๋ยวย่าพาไปซื้อสร้อยข้อมือกับสร้อยข้อเท้าดีไหมลูก เข้ากับชุดนี้มากๆ เลย ย่าชอบด้วย” ภูรดาเปย์ทับสามี“ดีค่ะคุณย่า” อลิสสาทำกับภูรดาเหมือนทำกับภูษิต เรียกรอยยิ้มให้คนเป็นย่า “น้องแก้มรักคุณปู่คุณย่าที่สุดในโลกเลยค่ะ”เด็กน้อยเหมือนรู้ทางคนแก่ สองสามีภรรยายิ้มแป้น ผลัดกันหอมแก้มหลานรักยกใหญ่“นี่คุณ ลูกภามเกิดมา คุณจะซื้ออะไรให้หลาน” ภูษิตถามภรรยา“ทองคำแท่งหนึ่งร้อยบาท ให้เงินขวัญถุงยี่สิบล้าน แล้วก็โฉนดที่ดินที่ลำปางกับที่ตรังอย่างละผืนค่ะ”ภาวิตกับชมพูนุชแต่งงานกันเมื่อสี่เดือนก่อน และตอนนี้สะใภ้เล็กกำลังตั้งครรภ์ได้สามเดือน สองว่าที่ปู่ย่าดีใจมาก ตื่นเต้นอยากเห็นหน้าหลานคนนี้ใจแทบขาด ไม่ว่าหลานจะเกิดจากสะใภ้ใหญ่หรือเล็ก ทั้งคู่ก็ตื่นเต้นทั้งนั้น“ถ้างั้นผมให้หุ้นในส่วนของผมล่ะกัน เงินอีกยี่สิบล้านเท่าคุณ” งานนี้น้อยหน้าเมียรักได้ที่ไหน เปย์ทับเห็นๆ เนื่องจากมูลค่าหุ้นไม่ใช่น้อยๆ“แล้วแต่คุณพี่เลยค่ะ เพราะยังไงคนที่ได้ผลประโยชน์คือหลานของเรา” ภูรดาไม่ขัดเรื่องนี้ “ฉันว่า เราไปห้างกันดีกว่าค่ะ จะได้ไปที่คาดผมกับสร้อยข้อมือให้น้องแก้ม แต่ก่อนไปขอขึ้นไปดูพู่หน่อยนะคะ ไม่ร

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 134

    Chapter 134“เกรซเข้าใจคุณพ่อค่ะ จะว่าไปเกรซก็รักแพทเหมือนน้องสาวเหมือนเดิมค่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้วเรากลับไปแก้ไขไม่ได้ สู้เราปรับปรุงตัวในปัจจุบันเพื่ออนาคตดีกว่าค่ะคุณพ่อ”ชมพลอยเข้าใจความรู้สึกของบิดา อัยการเลี้ยงดูพลอยพัตรามาตั้งแต่เล็ก ให้ความรัก ความเอาใจใส่ ถนอมราวกับพลอยพัตราเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ถ้าจะให้ตัดใจไม่รัก ไม่เป็นห่วงคงทำไม่ได้ ซึ่งชมพลอยก็เองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ไม่ว่าน้องสาวจะร้ายกาจกับเธอมากเพียงไร ความรู้สึกของเธอก็ไม่เคยเปลี่ยน“พ่อขอบใจเกรซมากนะลูกที่ให้อภัยพ่อเลวๆ คนนี้ พ่อสัญญาว่าจะปรับปรุงตัวใหม่ เป็นพ่อคนใหม่ของเกรซ” อัยการพูดจากใจ กอดร่างบุตรสาวไว้แน่น ก้มหน้าจูบกลางศีรษะ ชมพลอยเบาๆการพบเจอระหว่างพ่อลูกนอกสายเลือด ไม่ได้สัมผัสแตะต้องร่างกายซึ่งกันและกัน สองร่างถูกกั้นกลางด้วยลูกกรงเหล็กที่มีกระจกบานใหญ่กั้นอีกชั้นหนึ่ง การสนทนาผ่านโทรศัพท์สองเครื่องพลอยพัตราตกใจมากที่เห็นอัยการนั่งอยู่ด้านนอก เธอขาแข็งไม่กล้าก้าวเดิน ความรู้สึกต่างๆ วิ่งเข้ามาในจิตใจ กลัว หวาดหวั่น ละอายใจ รู้สึกผิดและเสียใจ ทว่าใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของอัยการทำให้เธอไม่แน่ใจว่า เข

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 133

    Chapter 1337 เดือนต่อมาระยะเวลาที่ผ่านมามีเรื่องราวเกิดขึ้นหลายอย่างในชีวิตชมพลอย มีทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย ทว่าทุกเรื่องผ่านพ้นไปด้วยดี แม้ว่าเธอกังวลใจไม่น้อยว่า ความจริงที่ต้องบอกให้อัยการรับรู้จะส่งผลต่อโรคของบิดาหรือไม่ สุดท้ายชมพลอยก็ต้องบอกเรื่องนี้ให้บิดารู้ คิดว่าไม่บอกวันนี้ ก็ต้องบอกสักวันหนึ่งวันที่ชมพลอยบอกความจริงเปรมชัยไปพร้อมกับเธอ วันนั้นเป็นวันสวดศพจิรวรรณเป็นวันที่สอง ก่อนเข้าไปพบอัยการที่ห้องพักฟื้น ชมพลอยกับเปรมชัยไปคุยกับแพทย์เจ้าของไข้ เพื่อถามไถ่อาการป่วยเพื่อจะได้ประเมินว่า จะบอกเรื่องลับกับอัยการดีหรือไม่“คนไข้แข็งแรงดีนะครับ จากการตรวจคลื่นหัวใจก็ปกติ ผมยังหาสาเหตุที่หัวใจกำเริบไม่ได้ครับ” คำพูดนายแพทย์สร้างความมั่นใจให้ชมพลอยระดับหนึ่ง ซึ่งเธอรู้สาเหตุของอาการดังกล่าว หากบิดาไม่ได้รับยาตัวนั้น อาการกำเริบก็จะไม่เกิดขึ้น ทว่าเธอบอกความจริงกับนายแพทย์ไม่ได้ หลังจากได้รับคำตอบเสร็จ เธอกับเปรมชัยก็มาที่ห้องพักฟื้นเมื่อเห็นชมพลอยเข้ามาในห้อง อัยการถามถึงจิรวรรณกับพลอยพัตราเพราะไม่เห็นทั้งสองตั้งแต่เมื่อวานตอนสาย คนเป็นลูกสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ รวบรวมความกล

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 132

    Chapter 132ประกายแก้วกับจักรินทร์มาถึงอาคารสูงสี่สิบชั้นตามนัดหมาย สองแม่ลูกขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นสามสิบห้า ที่ตั้งบริษัทด้านอะไหล่รถยนต์ รวมถึงยางรถยนต์ประเภทต่างๆ ที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้นๆ ของประเทศ และยังมีธุรกิจอีกหลายอย่างรวมอยู่ด้วย ทั้งสองเพิ่งรู้ว่า สามีน้ำฟ้ารวยมาก ทั้งรวย เก่งและมีความเด็ดขาดไปในตัวห้องประธานบริษัทคือจุดหมายของผู้มาเยือน เมื่อเข้ามาในห้องทั้งสองก็อยากหมุนตัวกลับ เพราะคนที่อยู่ในห้องล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ไม่อยากเจอ แต่ดูเหมือนว่าจะช้าเกินไป ประตูห้องถูกปิดด้วยระบบอัตโนมัติ คนที่อยู่ในห้องประกอบด้วยเสี่ยอ้วน เฮียเหมา เจ๊ยูและบุญเกิด สี่คนนี้เป็นเจ้าหนี้บ่อนการพนันนางเอง และอีกสองคนคือ ถนอมทนายประจำตระกูลกฤตย์ และสารวัตรเอก เพื่อนสนิทกฤตย์“นั่งสิครับ เราจะได้คุยกัน” กฤตย์เชื้อเชิญแขกคนสำคัญ “ที่ผมนัดคุณสองคนมาที่นี่เพราะจะได้คุยกับคุณเรื่องที่ผมบอกเมื่อวาน”“ก็รีบพูดมาสิ ถ้าข้อเสนอไม่ดีฉันไม่ตกลงนะ”ประกายแก้วรีบถาม เมื่อวานนี้นางได้รับโทรศัพท์จากชายหนุ่มตรงหน้า คราแรกนางตกใจและแปลกใจมากแต่ก็ไม่วางสายเพราะอยากรู้ว่า กฤตย์มีเรื่องใดกับตน การสนทนามีอยู่ว่า กฤต

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 131

    Chapter 131“คุณหมอ...อืม...อา”ความสุขหหล่นทับร่างกายและจิตใจน้ำฟ้าหลายครั้ง เธออิ่มในห้วงเสน่หา เสียงครางบ่งบอกถึงความสุขที่ได้รับเป็นอย่างดี ยามเกษมสันต์ช่องทางรักสาวมีการโอบรัด กระตุกถี่ เขารู้สึกวินาทีนี้ได้ดี ร่างหนาสั่น แม้นว่าแก่นกายใหญ่จะถูกบีบรัด เขาก็ยังขับเคลื่อนร่างกายต่อไปอีกครู่หนึ่งกฤตย์ปรับเปลี่ยนท่วงท่าเพื่อความสุขบทสุดท้าย เขาจับร่างระทวยอ่อนพลิกนอนหงาย แยกเรียวขาสวยออกไปทางด้านข้าง จับข้อพับเข่าของเธอโย้ไปด้านหน้าจนหัวเข่าติดกับที่นอน จากนั้นเขาสอดกายผสานอีกครั้ง ดำเนินเกมสวาทต่ออย่างไม่ให้เสียเวลาน้ำฟ้าส่งเสียงครางกระเส่าตลอดเวลาที่กฤตย์ดันร่างเข้าใส่ ความซ่านเสียวที่ได้รับมันมากมายเหลือเกิน น้ำหนักการถาโถมเข้าใส่หนักแน่น ความเร็วและแรง ประหนึ่งเขาเป็นเครื่องจักรกลเดินกำลังเต็มที่ บางจังหวะเขาเสยร่างขึ้นเพื่อให้จุดเชื่อมต่อเสียดสีกับเกสรน้อย เธอยิ่งสะท้านเสียวทบทวี“คุณหมอ...อา...คุณหมอขา...ฟ้า...ฟ้า...อืม” เป็นความสุขที่น้ำฟ้าอ้าแขนรับอย่างเต็มใจ “ดีจังค่ะคุณหมอ...คุณหมอของฟ้า”“ฟ้าจ๋า...ฟ้า...โอ้ว” กฤตย์กระสันเสียวทุกสักส่วย ขนแขนขาลุกพรึบ เลือดในกายแล่นสูบฉีด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status