Mag-log inShare
Chapter 92
Huling Na-update:
2025-08-07 00:35:10
Pinakabagong kabanata
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 98
Chapter 98ภาคินทร์กับเปรมชัยมีโอกาสได้คุยกันตามลำพังในช่วงค่ำ เนื่องจากช่วงบ่ายทั้งหมดทำกิจกรรมร่วมกัน เปรมชัยพาผู้มาเยือนไปเที่ยวชมไร่ที่มีทั้งหมดรวมแล้วเก้าร้อยสามสิบไร่ เปรมชัยเปิดรับชมพลอยอย่างแท้จริง เขากล่าวคำขอโทษในความเฉยชา ไม่ใส่ใจ ไม่มอบความรักให้ ซึ่งชมพลอยไม่ถือโกรธเพราะเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นตา ตอนนี้สองตาหลานกำลังทำความรู้จักกันให้มากขึ้น พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ และพูดเรื่องมรดกที่กมลาทิ้งไว้ให้“เกรซว่ามันเยอะเกินไปค่ะ กลัวว่าญาติคนอื่นๆ จะโกรธ” เรื่องเงินทองไม่เข้าใครออกใคร แม้แต่ญาติพี่น้องกัน ยิ่งมูลค่าทรัพย์สินที่ตนได้รับมากมายเสียด้วย เธอจึงเป็นกังวลไม่น้อย“พวกนั้นน่ะได้รับไปตามสมควรแล้ว ก็เหลือแต่เกรซนี่แหละที่ยังไม่ได้” เปรมชัยบอกหลานสาว “มรดกก้อนนี้ทวดของเกรซเต็มใจยกให้ เกรซก็รับไว้เถอะ ถ้าไม่รับทวดอาจนอนตายตาไม่หลับนะเพราะมีห่วง มีความกังวล”“ค่ะ เกรซจะรับไว้ค่ะ” เปรมชัยยิ้มดีใจที่ทำภารกิจนี้สำเร็จ มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้เปรมชัยมีความสุขมาก เขายิ้มและหัวเราะกับความสดใสของอลิสสา เหลนสาวผู้น่ารัก ความใสซื่อ ฉอเลาะเก่ง ความฉลาดของเด็กน้อยมัดใจเปรมชัยได้อยู่
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 97
Chapter 97“เรื่องอะไรล่ะ” ขณะที่จิรวรรณถามประโยคนี้ ปราโมทย์ได้เดินลงมาสมทบพอดี ซึ่งพลอยพัตราไม่ได้อ้ำอึ้งเมื่อมีบุคคลที่สามมาร่วมสนทนาด้วย เป็นเพราะปราโมทย์รู้ทุกอย่างที่สองแม่ลูกำลังทำ“เรื่องเกรซค่ะ”“ได้ข่าวมันแล้วหรอแพท” คนถามคือปราโมทย์“ค่ะลุงโมทย์ ได้ข่าวเมื่อวานนี้ค่ะ...”พลอยพัตราถ่ายทอดเรื่องราวที่ได้รับรู้มาให้จิรวรรณกับปราโมทย์ฟัง ทั้งสองนั่งฟังอย่างตั้งใจ สีหน้าอาบไปด้วยความตกใจเมื่อรู้ว่า ภาคินทร์กับชมพลอยรู้จักกันและสถานะคงไม่ใช่คนรู้จักหรือเพื่อน ความสัมพันธ์ทั้งคู่มากกว่านั้น ที่มั่นใจว่าไม่ผิดคาดเป็นเพราะ ภาคินทร์ออกจากบ้านชมพลอยในตอนเช้า ทั้งสามเหมือนกับกำลังเดินทางไปต่างจังหวัด เนื่องจากภาคินทร์ถือกระเป๋าเดินทางขนาดกลางไปไว้ท้ายรถ ก่อนขับรถไปยังสนามบินดอนเมือง การรายงานของนพจบลงที่ตรงนั้น เพราะเขาไม่สามารถเข้าไปในส่วนผู้โดยสารระหว่างประเทศที่เข้าได้เฉพาะคนมีตั๋วโดยสารเท่านั้น แต่นพบอกพลอยพัตราได้ว่า ภาคินทร์เดินทางไปจังหวัดเชียงรายหลังจากนพรายงานพลอยพัตราจบ เธอรีบโทรไปหาคนรักทันที ทว่าภาคินทร์เหมือนยังไม่เปิดเครื่อง เธอโทรซ้ำไปอีกสามครั้งแต่ก็ยังเหมือนเดิม ทำให้
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 96
Chapter 96ชมพลอยน้ำตาแทบไหล เธอดีใจและไม่คิดโกรธเปรมชัย เพราะรู้ดีว่า ความผิดหวังที่คนเป็นตาได้รับนั้นมีมาก จึงตกตะกอนเป็นความชิงชัง เปรมชัยจึงปฏิบัติกันตนราวกับคนแปลกหน้าที่คุ้นเคย ซึ่งต่อจากนี้ไปชมพลอยไม่ต้องแบกรับความรู้สึกนั้นแล้ว“ค่ะคุณตา เกรซไม่โกรธคุณตาค่ะ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะคะ” เปรมชัยรั้งชมพลอยมากอด แล้วโยกตัวเบาๆ“ขอบใจมากนะเกรซ ขอบใจมาก”เปรมชัยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ภาคินทร์กับอนันต์เห็นภาพสองตาหลานกอดกันก็ยิ้มตาม“คุณตาสบายดีไหมคะ” ชมพลอยถามหลังจากดันร่างออกห่าง“ก็เรื่อยๆ ตามประสาคนแก่นั่นแหละ” เปรมชัยตอบ “ลูกหลานไม่ค่อยมาหรอก แต่ยังดีที่มีเอคอยกวนประสาทอยู่ด้วย หายเหงาไปบ้าง”“แหมคุณตาก็ ผมกวนประสาทที่ไหนกัน ผมน่ะคนดีในสามโลกนะ คุณตาขาดผม คุณตาเหงาแน่” อนันต์เย้าเจ้านาย“เออรู้แล้วน่า ถึงได้ทนแกอยู่นี่ไง ไม่งั้นนะไล่ตะเพิดออกจากไร่ไปนานแล้ว”“ใครทนใครกันแน่” อนันต์เอ่ยไม่ดังมาก ทว่าคนสูงวัยกลับได้ยินชัดเจน“ไอ้เอ แกพูดอะไรฉันได้ยินนะ” เปรมชัยตวาดเสียงไม่ดังมาก หน้าตาขึงขัง“คุณตาอย่าอารมณ์เสียสิคะ เดี๋ยวความดันขึ้นนะคะ” ชมพลอยเตือนด้วยความเป็นห่วง “วันนี้เกรซพาน้องแก้มมา
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 95
Chapter 9513.05 น. ณ จังหวัดเชียงรายชมพลอยใจเต้นแรงจากความตื่นเต้นระคนกลัวกับการเผชิญหน้ากับเปรมชัย ผู้มีศักดิ์เป็นตา การพบเจอครั้งนี้ของเธอกับเปรมชัยเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมาก เป็นความบังเอิญที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว...คุณแม่ลูกหนึ่งรู้เรื่องไม่คาดฝันหลังจากบทรักบทที่สองจบลง ตอนนั้นเธอทั้งเหนื่อยและเพลียมาก ไม่อยากฟังเรื่องที่ภาคินทร์ต้องการพูดคุย ชมพลอยอยากจะหลับมากกว่า แต่พอภาคินทร์เอ่ยชื่อเปรมชัย พร้อมกับนามสกุล ชมพลอยตาโต ลืมเรื่องการอยากนอนไปเสียสนิท นอนฟังคำเล่าเรื่องของภาคินทร์ไปหัวใจเต้นแรงไปหลังจากฟังจบ ชมพลอยยังใจเต้นไม่หาย เธอไม่เคยคาดหวังใดใดกับความรักและความเมตตาของเปรมชัยหรือของกมลา เพราะเป็นเรื่องที่คิดมาตลอดว่า คงเป็นไปไม่ได้ ทั้งสองแสดงความไม่ชอบหน้าตั้งแต่ชมพลอยเกิด ไม่เคยแสดงความรักให้เห็นแม้แต่ครั้งเดียว แต่พออยู่ๆ ได้ยินเรื่องราวนี้ มีหรือเธอจะไม่ตกใจและอึ้งเพราะนอกเหนือได้ความรัก ความเมตตาจากทั้งสองแล้ว ชมพลอยยังได้รับมรดกจำนวนมากจากกมลาอีกด้วย และในอนาคตหากเปรมชัยเสียชีวิต เธอก็จะได้รับมรดกของเปรมชัยเช่นกัน ชมพลอยถึงกับน้ำตาไหล ร้องไห้กับอก
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 94
Chapter 94จิรวรรณเดินเข้ามาในบ้านทรงยุโรปสองชั้นบนเนื้อที่ร่วมหนึ่งร้อยตารางวา บ้านที่นางอ้างว่าเป็นบ้านของปราโมทย์พี่ชาย แต่แท้จริงแล้วเขาคือสามีตัวจริงเสียงจริงของนาง หลายคนสงสัยว่าเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ เพราะในแวดวงสังคมต่างรู้กันว่า สามีของนางคืออัยการ ซึ่งก็ใช่ตามนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแผนการของจิรวรรณ ย้อนกลับไปเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน อัยการคบหากับนางในฐานะคนรัก ความรักของทั้งคู่ราบรื่นและเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งอัยการถูกบังคับให้แต่งงานกับอุไรรัตน์ แม้ว่าไม่อยากใช้ชีวิตคู่กับคนที่บิดามารดาเลือกให้ ทว่าก็ไม่มีทางเลือก ไม่เช่นนั้นอัยการจะไม่ได้สมบัติใดใดทั้งสิ้น ส่งผลให้เขาจำต้องเลิกรากับจิรวรรณอัยการกับจิรวรรณห่างกันสองปีเศษ การบังเอิญเจอกันในวันนั้นทำให้ถ่านไฟเก่าคุ ทั้งสองมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันเช่นเคย และการหลับนอนครั้งนั้นทำให้จิรวรรณท้อง อัยการจึงพาจิรวรรณเข้ามาอยู่ในบ้าน ในฐานะภรรยาอีกคนหนึ่งมีความลับเรื่องหนึ่งที่ไม่มีใครล่วงรู้ ระยะเวลาสองปีกว่าที่จิรวรรณเลิกกับอัยการ จิรวรรณได้กลับไปคบหากับปราโมทย์ คนรักคนแรกของนาง ที่คอยปลอบใจ ปลอบโยนให้นางคลายจากความเศร้า และใช
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 93
Chapter 93“เราขึ้นไปเยี่ยมลุงเทพกันเถอะ” พจน์บอกน้ำฟ้า กุมมือน้องสาวพาเดินขึ้นไปยังห้องที่ฉัตรเทพนอนพักรักษาตัวอยู่ห้องดังกล่าวเป็นห้องรับรองทางด้านซ้ายของชั้นสอง เป็นห้องที่เล็กที่สุดในบรรดาห้าห้องนอน ภายในห้องมีเพียงเตียงคนไข้สำหรับผู้ป่วยติดเตียงกลางเก่ากลางใหม่ตั้งอยู่กลางห้อง พัดลมตั้งพื้นขนาดสิบหกนิ้ววางอยู่ปลายเตียงส่ายไปมาให้ความเย็น ส่วนอีกเครื่องสิบสี่นิ้วตั้งอยู่ข้างเตียงห่างจากตัวบิดาราวหนึ่งเมตร ข้างเตียงมีตู้สามชั้นที่วางสิ่งของที่ฉัตรเทพต้องใช้ในชีวิตประจำวันวางอยู่ ทีวีเครื่องเดิมวางอยู่บนโต๊ะวางทีวี หน้าต่างทั้งหกบานเปิดกว้างคล้ายระบายอากาศ ส่วนเครื่องปรับอากาศตอนนี้ไม่ได้เปิดใช้งาน มันจะใช้งานในตอนกลางคืนเท่านั้นน้ำตาน้ำฟ้าไหลรินเมื่อเห็นสภาพบิดาที่นอนอยู่บนเตียง ฉัตรเทพผอมสูบกว่าครั้งสุดท้ายที่เห็น แก้มทั้งสองข้างตอบ เส้นผมขาวโพลน เสื้อผ้าที่สวมใส่ดูเก่าไม่สมกับฐานะ ผิวกายบิดาเหี่ยวย่นหยาบกระด้าง ดีที่ว่ากลิ่นอับชื้นและกลิ่นไม่พึงประสงค์อย่างกลิ่นปัสสาวะอุจาระไม่มี ไม่เช่นนั้นน้ำฟ้าคงเกิดความสมเพชมากกว่านี้“ป้าพยายามดูแลคุณท่านอย่างดีค่ะ ก่อนหน้านี้กลิ่นฉี่ กลิ่
Maaari mong magustuhan
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น44.9K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์191.0K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C71.4K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย503.2K viewsเพลิงพยัคฆ์ธารา
Cucumber86 viewsเสี่ยขารักหนูไหม
เค้กมัฟฟิ่นn1.5K views1989 เปลียนรัก (ยัย) ตัวร้าย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค1.6K viewsสามีเฮงซวย
เม็ดขนุน650 views
