공유

บทที่ 1120

작가: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ตอนนี้ก็สองทุ่มแล้ว เขาไม่ได้กลับบ้านและยังไม่ได้บอกเธอล่วงหน้า แต่เธอกลับไม่ส่งแม้แต่ข้อความเดียวมาถามหา

เธอบอกว่ารักเขาไม่ใช่เหรอ?

ทำไมยกเว้นแค่ความเร่าร้อนยามค่ำคืน เขากลับไม่รู้สึกถึงความรักจากเธอเลยแม้แต่น้อย

หรือว่าเธอรักแค่ร่างกายของเขา?

ลู่หนานเฉิงยกมุมปากยิ้มบาง ๆ แล้วพูดว่า “ภรรยาผมเป็นคนชอบความสงบ ไม่ชอบออกมาสังสรรค์ แต่ถ้าเธอได้กลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงติดตัวผมกลับไป เธอคงจะไม่พอใจมากแน่ ๆ”

ประธานเฉียนหัวเราะแล้วพูดว่า “ฮ่าฮ่า ดูท่าคุณนายลู่จะรักประธานลู่มากจริง ๆ!”

“ประธานลู่กับคุณนายลู่รักกันหวานชื่นจริง ๆ เลย!”

เสี่ยวเล่อถูกเมินจนต้องหลบไปอยู่อีกด้านหนึ่ง ทั้งอึดอัดทั้งเขินอาย เดิมทีเธอคิดว่าคืนนี้คงจะได้จับเศรษฐีหนุ่มไว้สักคน

จริง ๆ แล้ว ในสายตาเธอ ผู้ชายจะแต่งงานแล้วหรือยัง ก็ไม่เห็นต่างกันสักเท่าไหร่

ตราบใดที่ผู้ชายคนนั้นกลายเป็นของเธอ เธอก็มีวิธีมากมายที่จะทำให้ตัวเองจากมือที่สามกลายเป็นตัวจริงได้

แต่เห็นได้ชัดว่าลู่หนานเฉิงไม่เปิดโอกาสให้เธอเลยแม้แต่นิดเดียว

ตอนนั้นเองลู่หนานเฉิงหันไปมองเสี่ยวเล่อแล้วพูดว่า “ไปซื้อบุหรี่ให้ฉันหน่อย คิดเงินไว้แล้วใส่ในบัญชีฉัน
이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1132

    ทำไมเธอฟุบหลับบนโต๊ะ?ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไปใกล้ ก็เห็นว่าในมือของเธอยังถือพู่กันวาดอยู่ บนโต๊ะเต็มไปด้วยแบบร่างงานออกแบบเขาหยิบแบบร่างขึ้นมาหนึ่งแผ่น พรสวรรค์และความสามารถด้านการออกแบบของหลินซีเหยาเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน เธอสมชื่อเสียงจริง ๆแต่คนอื่นมองเห็นเพียงออร่าที่ห่อหุ้มตัวเธอ ขณะที่เขากลับมองเห็นความพยายามของเธออย่างชัดเจนเธอทุ่มเทหยาดเหงื่อและความพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่าลู่หนานเฉิงวางแบบร่างลง มองใบหน้าเล็ก ๆ ที่กำลังหลับสนิทของเธอ คุณหนูจากตระกูลใหญ่เขารู้จักมามากมาย ส่วนใหญ่ล้วนเติบโตมาอย่างสุขสบาย สุดท้ายก็แต่งงานเชื่อมสายสัมพันธ์กับตระกูลผู้ดีที่สมน้ำสมเนื้อ แต่เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก คุณหนูจากตระกูลใหญ่ที่ขยันและพยายามถึงเพียงนี้ ช่างน่าชื่นชมและให้กำลังใจไม่น้อยเลยลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไป ก่อนจะอุ้มหลินซีเหยาขึ้นในท่าอุ้มประคองอย่างแผ่วเบาเขาวางหลินซีเหยาลงบนเตียงนุ่ม ๆ จากนั้นก็เปิดผ้าห่มและเอนตัวลงนอนข้าง ๆ เธอหลินซีเหยาพลิกตัวหนึ่งครั้ง ก่อนจะซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา แขนทั้งสองข้างโอบรัดเอวของเขาไว้แน่นลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองคน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1131

    ลู่หนานเฉิงเอ่ยขึ้นว่า “เธอคิดว่าฉันกำลังโกรธเรื่องอะไรอยู่?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “ฉันรู้แล้วว่าคุณโกรธเรื่องอะไร! ฉันเข้าใจคุณผิด คิดว่าคุณมีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างนอก แต่จุดสำคัญไม่ใช่ตรงนั้น จุดสำคัญคือฉันไม่ได้หึง คุณเลยคิดว่าฉันไม่ให้ความสำคัญกับคุณ ไม่ใส่ใจคุณ ใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมาทั้งที่ยังโกรธ เดิมทีเขานึกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่แท้เธอรู้ทุกอย่างอยู่แล้วก็จริง คนฉลาดเฉลียวอย่างเธอ ย่อมต้องคิดออกอยู่แล้วลู่หนานเฉิงกล่าว “หลินซีเหยา ตอนนี้เธอหมายความว่ายังไงกัน หรือจะบอกว่าไม่ใช่เธอที่ผิด แต่กลับเป็นฉันที่ผิดงั้นเหรอ?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องว่าใครถูกใครผิด แต่ลู่หนานเฉิง…คุณแปลกมากจริง ๆ!”ลู่หนานเฉิงชะงักไปชั่วขณะ “อะไรนะ?”หลินซีเหยาพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงต้องการให้ฉันให้ความสำคัญกับคุณ ต้องการให้ฉันใส่ใจคุณล่ะ? ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น อาจเป็นเพราะศักดิ์ศรีทำงาน ต่อให้ไม่รัก ก็ยังอยากให้ภรรยาของตัวเองยกย่องเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่คุณคือลู่หนานเฉิง ฉันรู้ดีว่า ผู้หญิงที่คุณไม่ชอบ คุณไม่เคยแยแสแม้แต่น้อย ดังนั้น…ที่คุณโกรธขนาดนี้ เป็นเพราะคุ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1130

    หลินซีเหยาแค่นยิ้ม มองไปที่ลู่หนานเฉิงข้างกายแล้วพูดว่า “ดูท่าฉันคงได้สามีที่ดีจริง ๆ นะ!”ลู่หนานเฉิงหันไปมองหลินซีเหยา เธอเม้มริมฝีปากแดงยกยิ้ม สายตาอ่อนหวานมองเขาอย่างมีเสน่ห์ ชัดเจนว่ามีความตั้งใจจะเอาใจแฝงอยู่ในนั้นลู่หนานเฉิงกระตุกมุมปากบางขึ้นเล็กน้อย แล้วหัวเราะเบา ๆ เขาหัวเราะแบบนั้นหมายความว่าอะไรนะ?หลินซีเหยารู้สึกว่าเขาดูเหมือนกำลังยิ้มเย้ย เหมือนกำลังหัวเราะเยาะเธอมากกว่าหลินซีเหยาที่มีท่าทีเหมือนเอาความหวังดีไปปะกับความเฉยชา “……”เธอไม่เคยง้อผู้ชายมาก่อนเลย โอ้ย ช่วยด้วย ทำไมผู้ชายนี่ง้อยากขนาดนี้?ได้ยินว่าผู้หญิงไม่ใช่เหรอที่ง้อยาก?ผู้ช่วย “ฉันพักอยู่แถวนี้ แวะจอดให้ฉันลงตรงหัวมุมข้างหน้าได้เลยค่ะ”ผู้ช่วยพิเศษหลี่เหยียบเบรก ผู้ช่วยลงจากรถแล้วโบกมือลา “ไว้เจอกันนะ”หลินซีเหยาพูดว่า “บ๊ายบาย”รถหรูยังคงพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ผ่านไปครึ่งชั่วโมงจึงมาจอดหน้าวิลล่า ถึงบ้านแล้วลู่หนานเฉิงกับหลินซีเหยาลงจากรถ แล้วเดินกลับเข้าไปในวิลล่าป้าหรงรีบออกมาต้อนรับทันที “คุณชาย คุณนาย กลับมาแล้วเหรอคะ? ต้องการให้ฉันเตรียมมื้อเย็นไหมคะ?”ลู่หนานเฉิงตอบสั้น ๆ “ไม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1129

    เสี่ยวเล่ออ้าปากเหมือนอยากพูด “ฉัน…”ลู่หนานเฉิงจับมือของหลินซีเหยาแน่น เขาพูดว่า “เธอควรขอโทษภรรยาของฉัน! เธอควรจะบอกเขาว่า ขอโทษ!”เสี่ยวเล่อชะงักค้างอยู่กับที่ ไม่กล้าขยับลู่หนานเฉิงหัวเราะเย็นชา “ทำไมล่ะ เธอไม่อยากพูดเหรอ? ดูท่าว่าฉันให้โอกาสแล้ว แต่เธอกลับไม่คิดจะรักษามันไว้เลยสินะ”น้ำเสียงของลู่หนานเฉิงเต็มไปด้วยแรงกดดันชัดเจน เขาต้องการให้เสี่ยวเล่อเอ่ยขอโทษหลินซีเหยาหลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะลุกขึ้นมาปกป้องเธอแบบนี้เสี่ยวเล่อเริ่มหวาดกลัว เธอหลงใหลในอำนาจของลู่หนานเฉิง และขณะเดียวกันก็เกรงกลัวอำนาจนั้นอย่างลึกซึ้ง เธอหันไปมองหลินซีเหยาแล้วพูดว่า “ขอโทษค่ะคุณนายลู่ เป็นความผิดของฉันเอง เมื่อกี้ฉันไม่ควรเสียมารยาท ไม่ควรหยิ่งผยอง และยิ่งไม่ควรลงมือทำร้าย ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน โปรดให้อภัยฉันด้วยค่ะ!”หลินซีเหยาหันไปมองผู้ช่วยที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ แล้วเอ่ยถามว่า “เธอยินดีจะให้อภัยเธอไหม?”ผู้ช่วยส่ายหน้าแล้วตอบว่า “ตอนที่เธอลงมือทำร้ายน่ะหยิ่งผยองเสียจนมองใครไม่เห็น แต่พอถูกกดดันก็ได้แต่ยอมอ่อนข้อ แต่ฉันไม่คิดจะให้อภัยเธอหรอก!”ทุกคนต้องชดใช

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1128

    ลู่หนานเฉิงถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “แล้วไงล่ะ? เธอโดนตบ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”เกี่ยวอะไรกับฉัน!ประโยคนี้ทำเอาเสี่ยวเล่อชะงักอยู่กับที่ ใบหน้าของเธอซีดเผือดลงเสี่ยวเหวินยิ่งตกใจจนไม่อยากเชื่อ เธอมองลู่หนานเฉิงแล้วกล่าวว่า “ประธานลู่ นี่คุณเป็นอะไรไปคะ? เสี่ยวเล่อก็เป็นคนของคุณนะ ใครมาทำร้ายเสี่ยวเล่อก็เหมือนตบหน้าคุณไม่ใช่เหรอ?”ลู่หนานเฉิงหันมองเสี่ยวเล่อ “เธอเป็นคนของฉันงั้นเหรอ? ประโยคนี้เธอเป็นคนบอกหล่อนเหรอ?”เสี่ยวเล่ออึกอัก “…ฉัน…”เสี่ยวเหวิน “เสี่ยวเล่อ เธอกับประธานลู่เป็นยังไงกันแน่? ทำไมประธานลู่ถึงไม่ยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเธอสองคนล่ะ?”เสี่ยวเล่อรู้สึกอับอายอย่างหนัก แท้จริงแล้วตอนอยู่ในห้องส่วนตัวลู่หนานเฉิงแทบไม่สนใจเธอเลย อีกทั้งเขายังบอกอย่างชัดเจนว่าตัวเองแต่งงานแล้วด้วยเป็นเพราะเธอหลงตัวเองและต้องการศักดิ์ศรี จึงอวดอ้างต่อหน้าเสี่ยวเหวิน ทำให้สาว ๆ ในบาร์ทั้งหลายพากันเชื่อว่าเธอเป็นคนของลู่หนานเฉิง เพื่อยกระดับคุณค่าของตัวเองขึ้นมาลู่หนานเฉิงเอ่ยเสียงเย็น “พูดสิ! ทำไมเงียบไป? เธอเป็นคนของฉันเหรอ? ฉันเคยแตะต้องเธอไหม?”เสี่ยวเล่อรู้สึกเหมือนถูกส

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1127

    หลินซีเหยาจ้องนิ่งราวกับถูกแช่แข็งไปทั้งตัว วินาทีนั้นสมองของเธอเหมือนหยุดทำงานไปโดยสิ้นเชิงความจริงแล้ว ในใจของเธอไม่ได้สนใจนักว่าลู่หนานเฉิงมีสถานการณ์อะไรอยู่ข้างนอก เธอกังวลเพียงอย่างเดียวว่าสิ่งนี้จะส่งผลต่อการตั้งครรภ์ของเธอหรือไม่เมื่อครู่เธอยังคิดว่าลู่หนานเฉิงกำลังโกรธอยู่ ไม่คาดเลยว่าเขาจะให้เหล่าประธานเข้ามาอธิบายกับเธอว่าเขาไม่ได้มีชู้เลยแม้แต่นิดเดียวหลินซีเหยาคิดมาตลอดว่าผู้ชายบนโลกนี้ก็เหมือนกันหมด เหมือนพ่อของเธอ แต่ในตอนนี้ เธอรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่ามันไม่เหมือนเลยแม้แต่น้อยลู่หนานเฉิงกับพ่อของเธอ เหมือนเป็นคนจากคนละโลกกันเลยลู่หนานเฉิงหันมามองหลินซีเหยาในตอนนั้น แล้วเอ่ยถามว่า “เธอได้ยินที่พวกเขาพูดแล้วใช่ไหม?”หลินซีเหยาได้สติกลับมา “อะไรนะ?”ลู่หนานเฉิงยื่นมือออกไป “มานี่สิ!”เขากำลังเรียกให้เธอเดินเข้าไปหาเขาหลินซีเหยาเดินเข้าไปหาเขาลู่หนานเฉิงคว้าข้อมือของเธอไว้แน่นก่อนจะดึงอย่างแรง ทำให้หลินซีเหยาทรุดลงไปนั่งบนโซฟาข้างเขาทันทีลู่หนานเฉิงหัวเราะน้อย ๆ แล้วพูดว่า “เธอได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดหรือยัง?”หลินซีเหยาพยักหน้า “ได้ยินแล้ว”ลู่หนานเฉิงพูด

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status