Share

บทที่ 17

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
วิลล่าตระกูลฉือ

ในห้องนั่งเล่น ฉือไห่ผิงนั่งอยู่บนโซฟา เขามองไปที่หลี่หลัน "หลันหลัน เทพ C จะยอมรักษาอาการของเจียวเจียวจริงๆ ใช่ไหม?"

หลี่หลันยิ้มบาง เมื่อวานนี้ฉือหว่านที่โดนยาและหวังสือก็หายตัวไปพร้อมกัน เธอคิดว่าทั้งสองคงเกิดเรื่อง "ไฟใกล้ฟาง" ใช้ช่วงเวลาสั้นๆ อย่างร้อนแรง

หากหวังสือสำเร็จตามแผน เขาจะเป็นคนแนะนำให้เทพ C มารักษาฉือเจียว

หลี่หลันกล่าวด้วยรอยยิ้ม "วางใจเถอะ เดี๋ยวหัวหน้าแผนกหวังก็จะมาพร้อมข่าวดี"

พูดจบ หลี่หลันก็นั่งลงบนตักของฉือไห่ผิง ฉือไห่ผิงซึ่งเป็นประธานบริษัทมีความสง่างามและน่าเกรงขามของชายวัยกลางคน เธอคล้องคอเขา "ที่รัก เทพ C เป็นคนที่ฉันเชิญมา คุณจะให้รางวัลฉันยังไงดีคะ?"

ฉือไห่ผิงเอื้อมมือไปบีบจมูกเธอเบาๆ "เมื่อคืนฉันให้รางวัลเธอไม่พออีกเหรอ?"

หลี่หลันถลึงตาใส่เขาอย่างเขินอาย ก่อนจะหยิบขวดยาคุมกำเนิดออกมา "ที่รัก ฉันไม่อยากกินยาเม็ดนี้อีกแล้ว ฉันอยากมีลูกชาย อยากให้คุณมีทายาทอีกคน"

สีหน้าของฉือไห่ผิงเปลี่ยนไปทันที

แต่งงานกันมาหลายปี หลี่หลันไม่เคยตั้งครรภ์ เพราะฉือไห่ผิงไม่อนุญาตให้เธอมีลูก

ยาคุมกำเนิดนี้ หลี่หลันกินมาตลอดหลายปี

หลี่หลันรู้ดีว่าฉือเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (13)
goodnovel comment avatar
Darikanon Lamut
น่าติดตามมากๆ เนื้อเรื่องเดินได้สนุกรวดเร็ว กระชับ แต่บทสั้นไปหน่อยแต่ละตอนอ่านได้นิดเดียว อยากให้ยาวกว่านี้ จะติดตามอ่านทุกวัน เพราะมันสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกดดดดดดดดดดดดดดกดดดกกกกกกกกกกกกกกกกก
goodnovel comment avatar
บัวรอง ประสิทธิ์สัตย์
ดีค่ะอ่านต่อ
goodnovel comment avatar
Kawahara Keiko
สนุกค่ะอยากอ่านต่อ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1105

    เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ส่องลอดผ้าม่านเข้ามา ลู่หนานเฉิงขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาตื่นขึ้นมาเขารู้สึกได้ทันทีว่ามีคนหนึ่งนอนอยู่ในอ้อมแขน ร่างนุ่มหอม เขาก้มลงมอง เห็นว่าเป็นหลินซีเหยาหลินซีเหยาซบอยู่ในอกเขา หลับสนิทความทรงจำเมื่อคืนไหลย้อนเข้ามาเหมือนคลื่นทะเล ลู่หนานเฉิงหลับตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกหมดแรงดูท่าว่ามันไม่ใช่ความฝัน เมื่อคืนเขากับหลินซีเหยาทำเรื่องนั้นจริงๆเขาแทบจำไม่ได้ว่าทั้งคู่คลั่งกันไปนานแค่ไหน เหมือนจะถึงตีหนึ่งตีสองถึงได้หลับไป ส่วนหลินซีเหยายังไม่ตื่นลู่หนานเฉิงถอนหายใจในใจ เขาเองก็ไม่รู้จะนิยามความสัมพันธ์ของการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์นี้ยังไงดีอีกต่อไปขณะนั้น หลินซีเหยาที่อยู่ในอ้อมแขนขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาขึ้น ดวงตายังพร่ามัวจากความง่วง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงก้มมองเธอ ทั้งคนดูงัวเงีย ดวงตาคู่นั้นไม่มีความเย็นชาเหมือนทุกวัน แต่กลับดูอ่อนโยนและน่ารักขึ้นมากลู่หนานเฉิง “ตื่นแล้วเหรอ”หลินซีเหยาเอามือขยี้ตาเบาๆ “อืม…มอนิ่ง”ลู่หนานเฉิง “มอนิ่ง”เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง “เราสองคน…”แต่หลินซีเหยากลับถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา ลุกขึ้นนั่ง “ฉันจะลุก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1104

    หลินซีเหยาพยักหน้าตามอย่างว่าง่าย “ได้ ฉันจะไปอาบน้ำเย็นหน่อย”เธอยกผ้าห่มขึ้น ก้าวลงจากเตียง เท้าเปล่าแตะพื้นตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เพียงพริบตาเดียว ข้อเท้าก็พลิก พร้อมเสียง “อ๊ะ” หลุดออกมา ร่างทั้งร่างล้มโผเข้าหาลู่หนานเฉิงโดยตรงลู่หนานเฉิงรีบยื่นมือออกไปโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงเข้ามาในอ้อมแขน “ระวังหน่อย!”ตอนนี้ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน เพียงแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้ ระหว่างความอ่อนนุ่มและความแข็งแรงลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าไฟร้อนที่เพิ่งกดไว้เมื่อครู่ ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างหลินซีเหยามองหน้าเขา “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนมากเลย~ ช่วยฉันหน่อยสิ~”พูดจบเธอก็เอื้อมแขนโอบคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าแล้วจุมพิตเขาลู่หนานเฉิงชะงักไป รู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มหอมของหญิงสาวแนบเข้ามาอย่างแผ่วเบา กดบดเล็กน้อยจนประกายไฟแล่นพล่านไปทั่วเขารีบยกมือดันเธอออก “หลินซีเหยา ตั้งสตินะ!”แต่หลินซีเหยายังโอบคอเขาไว้ “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนจริงๆ ช่วยฉันเถอะ”เธอจูบเขาอีกครั้งคราวนี้ริมฝีปากเธอเปิดออกลำคอของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง ความร้อนในร่างทั้งหมดไหลรวมลงที่หน้าท้องชั่วขณะนั้น ความมีสติที่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1103

    ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเย็นอยู่นานมาก คืนนี้มันช่างแปลกประหลาด ร่างกายของเขาเหมือนมีไฟร้อนรุ่มลุกวาบอยู่ข้างในเขาหลับตาลง ใช้พลังใจอย่างมากกว่าจะกดความร้อนนั้นให้สงบลงได้ แล้วปิดน้ำ สวมเสื้อผ้าออกมาทันทีที่ออกมาก็เห็นหลินซีเหยานั่งอยู่บนเตียง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงชะงัก “คุณตื่นแล้วเหรอ?”หลินซีเหยามองเขา ดวงตายังมีแววง่วงงุนจากการเพิ่งตื่น “ฉันได้ยินเสียงคุณลุกไปอาบน้ำ คุณไม่ได้อาบไปแล้วเหรอ ทำไมถึงอาบอีก?”คำถามนั้นทำให้ลู่หนานเฉิงตอบไม่ถูก เขาทำได้เพียงยิ้มแห้งๆ “ทำไม ผมอาบกี่ครั้งต้องรายงานคุณนายลู่ด้วยเหรอ”หลินซีเหยา “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”ลู่หนานเฉิง “ขอโทษนะ เห็นทีผมคงเป็นฝ่ายทำให้คุณตื่นสินะ”พูดจบลู่หนานเฉิงก็เหลือบมองไปที่โซฟา “คืนนี้ผมไปนอนโซฟาก็แล้วกัน คุณนอนได้แล้ว”เขาตั้งใจจะนอนโซฟาตอนแรกหลินซีเหยาแค่คิดจะมองเขาเป็นคู่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ คืนนี้ก็แค่อยากให้เขาเป็นเครื่องมือในการมีลูกเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อเห็นท่าทีสุภาพมีมารยาทของเขา หลินซีเหยากลับอดมองเขาอีกสองครั้งไม่ได้ผู้ชายคนนี้น่าสนใจจริงๆหลินซีเหยาเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่แต่งงานกันอย่างไม่มีค

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1102

    หลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เขาไม่ได้มีท่าทีสงสัยอะไร ยกถ้วยชาขึ้นดื่มจนหมด “รบกวนน้าหรงด้วยนะ”น้าหรงยิ้มอย่างพอใจ “คุณชายคุณนายพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันขอตัวออกไปก่อน”น้าหรงเดินออกจากห้องไป เหลือเพียงพวกเขาสองคนหลินซีเหยาวางดินสอในมือ “งั้น...ไปนอนกันเถอะ”ลู่หนานเฉิงเพิ่งจัดการเอกสารเสร็จพอดี “อืม ไปนอนกัน”ทั้งสองเดินมาถึงข้างเตียง ลู่หนานเฉิงถาม “นอนยังไงดี?”หลินซีเหยา “นายอยู่นอก ฉันอยู่ข้างใน”ลู่หนานเฉิงพยักหน้า “ได้”ทั้งคู่เปิดผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอนลู่หนานเฉิงถาม “จะปิดไฟไหม?”หลินซีเหยา “ปิดสิ”ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไปปิดไฟห้องตกอยู่ในความมืดสนิท ลู่หนานเฉิงกลับนอนไม่หลับ ทั้งที่นี่คือบ้านของเขา ห้องของเขา เตียงของเขา ปกติเขาควรจะหลับได้ง่าย แต่คืนนี้กลับมีผู้หญิงนอนอยู่ข้างกายเขาได้ยินเสียงลมหายใจเบาๆ ของเธอ ได้กลิ่นหอมหวานละมุนแบบกลิ่นนมอ่อนๆ ที่ลอยมาแตะจมูกลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนขึ้น นอนไม่หลับเลยผ่านไปครู่หนึ่ง เขาเอ่ยเบาๆ “คุณนายลู่?”คนข้างๆ ไม่ตอบ คงหลับไปแล้ว?ลู่หนานเฉิงกำลังจะพูดอีกครั้ง ทันใดนั้น ร่างข้างๆ ก็ขยับ พลิกตัวเข้ามาซุกในอ้อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1101

    ลู่หนานเฉิงกลับมาที่ห้อง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตรวจเอกสารต่อไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกดัง “ต๊ะ” หลินซีเหยาเดินออกมาลู่หนานเฉิงเงยหน้ามองหลินซีเหยา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนั้นขับให้รูปร่างของเธอโค้งเว้าชัดเจน เส้นโค้งรูปตัว S อันเย้ายวนเผยให้เห็นเล็กน้อย ใต้ชายเสื้อที่คลุมถึงปลายสะโพกเผยเรียวขายาวเรียบเนียนดูสะดุดตาลู่หนานเฉิงที่เพิ่งถูกโจมตีด้วยภาพเร้าใจไปก่อนหน้านี้ รู้สึกเหมือนโดนซ้ำอีกครั้ง ชื่อเสียงที่เรียกเธอว่า หญิงงามอันดับหนึ่ง คงไม่ใช่ได้มาโดยบังเอิญหลินซีเหยาหันมามองเขา “มองฉันทำไม?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ก็แค่ชื่นชมความงามของคุณนายลู่หน่อย ไม่ได้หรือไง?”หลินซีเหยาคว้าผ้าขนหนูในมือขว้างใส่หน้าเขา “ไม่ได้! ฉันจะออกไปเอาน้ำดื่มสักแก้ว!”พูดจบเธอก็เดินออกไปลู่หนานเฉิงดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า กลิ่นหอมหวานละมุนของเธออบอวลอยู่ที่ปลายจมูก กลิ่นนมอ่อนๆ ที่ยั่วยวนประสาทรับรู้ของผู้ชาย ทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่านหลินซีเหยาเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น รินน้ำใส่แก้วให้ตัวเอง ขณะนั้นน้าหรงเดินออกมา “คุณนายเล็ก”หลินซีเหยาหันไป “น้าหรง”น้าหรงมอง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1100

    ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือจับลูกบิด แล้วผลักประตูเข้าไปข้างในเต็มไปด้วยไออุ่นและกลิ่นหอมของสบู่ น้ำจากฝักบัวไหลดัง “ฮวาลาลา” ลู่หนานเฉิงเงยหน้าขึ้น เห็นเงาร่างหนึ่งเลือนรางอยู่บนกระจกฝ้าของประตูห้องอาบน้ำแม้มองไม่ชัด แต่ส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนร่างก็ยังเห็นได้ลางๆลู่หนานเฉิงรีบสงบจิตใจ เขาไม่ใช่คนที่จะฉวยโอกาสจากผู้หญิง นั่นเป็นเรื่องที่ฝังรากอยู่ในมารยาทของเขาลู่หนานเฉิงพูดว่า “ชุดนอนได้แล้วนะ!”ประตูกระจกฝ้าเปิดแง้มออกเล็กน้อย แขนขาวเนียนเรียวราวกับต้นบัวโผล่ออกมา “ส่งมาให้ฉันสิ!”ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไป แล้วยื่นชุดนอนในมือให้ “ฉันออกไปก่อนนะ”ลู่หนานเฉิงเดินจากไปเสียงของหลินซีเหยาก็ดังขึ้น “นี่มันชุดนอนอะไร? ลู่หนานเฉิง นายตั้งใจใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงชะงักแล้วหันกลับมา “อะไรนะ?”เขาเห็นหลินซีเหยา เธอยังอยู่ในห้องอาบน้ำ โผล่หน้าเล็กๆ ออกมา ผมยาวเปียกแนบแก้ม ใบหน้าสดไร้เครื่องสำอาง ผิวขาวละเอียดราวหยกจนเห็นขนอ่อนบนแก้มชัดเจน ใบหน้าสวยขณะอาบน้ำนั้นพุ่งเข้าตาเขาอย่างจังลู่หนานเฉิงนิ่งไปชั่วครู่หลินซีเหยาถือชุดนอนอยู่ในมือ มองเขา “ลู่หนานเฉิง ชุดนี้จะให้ฉันใส่ยังไง?”สายตาของลู

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status