로그인공유
บทที่ 270
관련 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 271
ฮั่วเสวียนรีบเสริมทันทีว่า “คุณชายกู้ ซ้อเจียวเจียวพูดถูกแล้วล่ะ บางทีรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นอาจจะอ้วนและขี้เหร่ก็ได้ พอนายเห็นตัวจริง ฟิลเตอร์ที่มีคงพังหมดแน่”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนเริ่มพูดกระแนะกระแหนรุ่นน้องอัจฉริยะ พยายามชี้นำบรรยากาศแต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่สนใจเลย “พวกผู้หญิงสวยๆ ฉันเจอเยอะแล้ว ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย ต่อให้รุ่นน้องอัจฉริยะคนนี้หน้าตาธรรมดา ฉันก็ยังชอบเธออยู่ดี ถ้าแต่งงานกับเธออาจจะช่วยปรับปรุงพันธุกรรมตระกูลฉันได้ด้วยซ้ำ”ฉือเจียว “……”ฮั่วเสวียน “……”ดูเหมือนว่าจิตใจของกู้เป่ยเฉินจะจดจ่ออยู่แต่กับรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้น ต่อให้ใช้วัวสิบตัวก็ลากเขากลับมาไม่ได้แล้วกลุ่มคุณชายบ้านรวยที่อยู่รอบๆ พากันหัวเราะ “คุณชายกู้ คุณสืบมาหรือยังว่ารุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นโสดหรือเปล่า?”กู้เป่ยเฉินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร ก่อนหน้านี้เขาเคย @ เธอในกลุ่ม ถามว่าเธอมีแฟนหรือยัง เธอตอบกลับมาคำเดียวว่า...ไสหัวไปกู้เป่ยเฉินหยิบมือถือขึ้นมาทันที “งั้นตอนนี้ฉันจะส่งข้อความหาเธอเลย”คุณชายบ้านรวยพากันตื่นเต้น “ส่งเลย ส่งเลย!”กู้เป่ยเฉินเข้าไปในกลุ่ม แล้วพิมพ์ @W “รุ่นน้อง ฉันจะแนะ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 272
การร่วมมือกันครั้งนี้ได้รับความคาดหวังจากทุกคน และได้แย่งความโดดเด่นจากเธอไปหมดแล้วในใจของฉือเจียวเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เธออิจฉารุ่นน้องอัจฉริยะคนนี้อย่างรุนแรงตอนนั้นเอง ฮั่วเสวียนก็พูดขึ้นว่า “พวกเธอดูสิ ฉือหว่านมาแล้ว!”ฮั่วซือหานถือแก้วไวน์อยู่ในมือ คืนนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่ใส่ใจอะไรทั้งสิ้น พอได้ยินคำพูดนี้ เขาก็ยกดวงตาคมหล่อขึ้นมองเขาเห็นฉือหว่านคืนนี้ฉือหว่านใส่เดรสสั้นสีดำแขนกุด เดรสเน้นเอวคอดเล็กของเธออย่างพอดี กระโปรงพองเล็กน้อยเผยให้เห็นเรียวขาขาวเรียวยาวอย่างชัดเจน พอเธอเข้ามาก็สะดุดสายตาหลายคนทันทีผมยาวสีดำขลับของเธอปล่อยลงมาอย่างเป็นธรรมชาติ แขนเรียวขาวเหมือนหยกมีเสื้อคลุมพาดไว้ จากมุมของเขาเห็นเพียงด้านข้างของใบหน้า ใบหน้าเธอดูเล็กลงอีก ผิวขาวใส ดูยิ่งเย็นชาและสง่างามออร่าของเธอแบบนี้ ที่ไห่เฉิงไม่มีใครเหมือนแน่นอนฉือเจียวก็เห็นฉือหว่าน ดวงตาเธอเป็นประกายทันทีเธอเคยมองรุ่นน้องอัจฉริยะเป็นคู่แข่งมาโดยตลอด จึงมักแอบแข่งกันและอิจฉาเสมอแต่ฉือหว่านที่มาจากบ้านนอกไม่เคยอยู่ในสายตาเธอเลย เธอจึงรู้สึกได้ถึงความเหนือกว่าอย่างเต็มเปี่ยมในตอนนี้ฉือเจียวยิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 273
ฉือหว่านมองไปที่ฮั่วซือหานฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้นสายตาก็หันไปที่ใบหน้าของฉือเจียว เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “เราไปกันเถอะ”เขายอมรับแล้วแถมยังยอมรับต่อหน้าฉือหว่านด้วยฉือเจียวยิ้มหวาน เธอรู้ว่าตอนนี้ในใจของฉือหว่านต้องเต็มไปด้วยความอิจฉา ริษยา และเกลียดชังแน่ๆ เธอคงกำลังทรมานใจอย่างหนักผู้หญิงบ้านนอกอย่างเธอ ยังกล้ามาเป็นคู่แข่งของฉันงั้นเหรอ?ฝันไปเถอะ“อืม”ฉือเจียวคล้องแขนฮั่วซือหานแล้วหมุนตัวจากไปแต่ไม่นาน เสียงใสๆ ของฉือหว่านก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “ฮั่วซือหาน”ฉือหว่านเรียกชื่อของฮั่วซือหานฮั่วซือหานชะงักก้าว หันกลับมาฉือเจียวยิ้มเยาะ “ฉือหว่าน หย่ากันไปแล้ว เธอยังลืมซือหานไม่ได้อีกเหรอ คิดจะรั้งไว้หรือไง?”ฉือหว่านยืนตรงอย่างสง่างามอยู่ในระเบียงทางเดิน ไม่สนใจคำพูดของฉือเจียวเลย ดวงตาใสแจ่มของเธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหาน แล้วพูดว่า “ฮั่วซือหาน ฉันเคยรักคุณนะ”ฮั่วซือหานมองเธอเสียงของฉือหว่านใสกังวานและไพเราะ “ฉันไม่เคยคิดเลยว่าการรักใครอย่างจริงใจจะเป็นเรื่องน่าอาย และมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่พวกคุณจะเอามาดูถูกฉัน ฉันเคยรักคุณอย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 274
พวกเขาทุกคนตั้งใจจะมาดูฉือหว่านเสียหน้า สุดท้ายกลับถูกฉือหว่านจัดการจนหมอบกับพื้น ชนิดที่ถอนตัวไม่ขึ้น ช่างน่าขายหน้าเสียจริง!ฮั่วซือหานมองแผ่นหลังบอบบางของฉือหว่านที่กำลังเดินจากไป ดวงตาลึกและนิ่งจนไม่มีใครอ่านออกว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขาเม้มริมฝีปากบางเบาๆ แล้วพูดว่า “พอเถอะ เลิกวุ่นวายได้แล้ว”ฉือเจียวเงียบลงทันที เธอได้แต่กดความโกรธต่อฉือหว่านไว้ในใจ “ซือหาน วันนี้คุณบอกว่าจะพาฉันไปรู้จักเสี่ยวเยา เสี่ยวเยาอยู่ไหนล่ะ?”ฉือเจียวไม่ลืมจุดประสงค์หลักของเธอ เธออยากแต่งงานกับฮั่วซือหานให้เร็วที่สุดฮั่วซือหานเห็นเยี่ยฮวนเอ่อร์เมื่อครู่ เขาพูดเสียงเบา “ฉันจะไปหาเสี่ยวเยาเอง”ฉือเจียวรีบยื่นกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดที่ถืออยู่ให้ฮั่วซือหาน “ซือหาน ฝากเอากระเป๋าไปให้เสี่ยวเยาด้วยนะ เสี่ยวเยาต้องชอบแน่ๆ”...เมื่อเห็นฉือหว่านเข้าไปห้องน้ำแล้วไม่กลับออกมานาน เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็รู้สึกไม่สบายใจ เธอลุกขึ้นจะไปตามหาแต่ตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานก็เรียกเธอไว้ “เสี่ยวเยา”เยี่ยฮวนเอ่อร์ทำเป็นไม่สนใจเขา หมุนตัวจะเดินหนีไปแต่ฮั่วซือหานกลับขวางทางเธอไว้ “เสี่ยวเยา เธอนี่นับวันยิ่งเสียมารยาทแล้วนะ เรียกพี่ชา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 275
สีหน้าของฮั่วซือหานดูผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย“ฉันชอบกระเป๋าใบนี้มาก เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ ฉันขอเชิญฉือเจียวมาเที่ยวบ้านฉันพรุ่งนี้”เยี่ยฮวนเอ่อร์เชิญฉือเจียวไปบ้านตระกูลหลินในวันพรุ่งนี้ฮั่วซือหานพยักหน้า “ตกลง”ฮั่วซือหานเดินจากไป ไม่นานฉือหว่านก็กลับมา “ฮวนเอ่อร์ เธอรอนานไหม?”เยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มแล้วจับมือฉือหว่านไว้ “ฉันก็กำลังจะออกไปตามหาเธอพอดี”“ฮวนเอ่อร์ เราไปกันเถอะ ฉันหิวแล้ว ไปถนนของกินกัน!”“ได้ เดี๋ยวฉันไปจ่ายเงิน”ฉือหว่านรีบจับมือเยี่ยฮวนเอ่อร์ไว้ แล้วหยิบบัตรสีดำลายนูนทองออกมาจากกระเป๋า “อย่าแย่งเลย คืนนี้ฉันเลี้ยงเอง ใบนี้ฮั่วซือหานให้ฉันตอนหย่า ต่อไปฉันจะรูดบัตรของเขา ให้เขาเป็นคนจ่าย!”ดวงตาเยี่ยฮวนเอ่อร์เป็นประกายทันที “หวานหว่าน ความคิดเธอนี่แหละถูกต้องสุดๆ แล้ว นี่มันเงินชดเชยจากประธานฮั่ว เธอไม่ใช้ก็คือเก็บไว้ให้ฉือเจียวใช้น่ะสิ!”ฉือหว่านมองบัตรสีดำลายนูนทองในมือ “เธอว่าบัตรใบนี้รูดได้เท่าไหร่กันนะ?”เยี่ยฮวนเอ่อร์คิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน งี้สิ พรุ่งนี้เราไปรูดซื้อวิลล่าสักหลัง!”ฉือหว่านมองเยี่ยฮวนเอ่อร์แล้วกระพริบตาแสนซน “เธอนี่ดูถู
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 276
“เสวียนเสวียน เธอนี่ปากหวานจริงๆ”...หลังจากกล่าวลา กู้เป่ยเฉินกับฮั่วเสวียนแล้ว ฮั่วซือหานก็เดินออกจากบาร์พร้อมกับฉือเจียว “ฉือเจียว ฉันให้คนไปส่งเธอกลับบ้านนะ”ฉือเจียวเงยหน้าสวยหวานขึ้นมามองเขา “ซือหาน คืนนี้ฉันไม่อยากกลับบ้าน ฉันอยากไปที่วิลล่าของเธอ”ฉือเจียวได้ไตร่ตรองกับตัวเองแล้ว เธอไม่ควรทำตัวถือตัว ไม่ควรรอให้แต่งงานก่อนถึงจะยอมให้ฮั่วซือหานแตะต้องฮั่วซือหานก็เป็นผู้ชายธรรมดา มีเลือดมีเนื้อ ย่อมมีความต้องการเป็นธรรมดาถ้าเขาไม่ได้รับการเติมเต็ม เขาก็อาจตกเป็นเหยื่อของผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามายั่วยวนฉือหว่านก็เคยเข้ามาแทรกแบบนั้น และได้ขึ้นเตียงกับเขาคืนนี้เธอจะไปที่วิลล่าของฮั่วซือหาน แอบส่งสัญญาณชัดเจนเมื่อเห็นใบหน้าสวยสดของฉือเจียว ฮั่วซือหานเผยรอยยิ้มบาง “คืนนี้ฉันต้องไปทำโอทีที่บริษัท ไม่มีเวลาอยู่กับเธอ ฉันให้คนไปส่งเธอกลับบ้านนะ เป็นเด็กดี”ฉือเจียวผิดหวังเล็กน้อย “งั้นก็ได้ ฉันกลับก่อนก็แล้วกัน”ฉือเจียวขึ้นรถจากไปเลขาจ้าวเปิดประตูรถโรลส์รอยซ์คันหรู ฮั่วซือหานก็ขึ้นรถไปด้วยรถแล่นไปอย่างราบรื่นบนถนน ฮั่วซือหานนั่งที่เบาะหลัง อ่านเอกสารขณะนั้นเอง เสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 277
เยี่ยฮวนเอ่อร์กลับมาถึงบ้านตระกูลหลิน แม่หลินก็รีบออกมาต้อนรับทันที “คุณหนูใหญ่ กลับมาแล้วเหรอคะ”เยี่ยฮวนเอ่อร์เกิดมาพร้อมปานที่ใบหน้า ถูกคนเรียกว่า "ยัยขี้เหร่" มาตลอด ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงคนอื่นคงจะรู้สึกต่ำต้อยไปนานแล้ว แต่เยี่ยฮวนเอ่อร์กลับเป็นคนร่าเริง มองโลกในแง่ดี ทำให้บ่าวไพร่ทั้งบ้านต่างก็รักและเอ็นดูเธอเยี่ยฮวนเอ่อร์กอดแม่หลินด้วยความดีใจ “แม่หลิน หนูกลับมาแล้ว วันนี้หนูเชิญแขกสองคนมาที่บ้าน หนูจะดูแลพวกเธอให้ดีที่สุด”คำว่า “ดูแล” เธอเน้นเสียงหนักเป็นพิเศษแม่หลินยิ้มแย้มดีใจ “พวกเธอเป็นเพื่อนของคุณหนูเหรอคะ งั้นคุณหนูก็ต้องมีเพื่อนเยอะ ๆ แล้วล่ะค่ะ”ในตอนนั้น รถหรูคันหนึ่งแล่นมาจอดลง สองคนที่ลงมาจากรถก็คือ ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนฉือเจียวกับฮั่วเสวียนมาถึงแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ยกมุมปากยิ้ม “พูดถึงก็มาทันทีเลยแฮะ”นี่เป็นครั้งแรกที่ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนมาเยือนตระกูลหลิน ทั้งคู่แต่งตัวจัดเต็ม หวังจะสร้างความประทับใจให้เสี่ยวเยา“เสวียนเสวียน เธอว่าเสี่ยวเยาหน้าตาเป็นยังไงเหรอ?”“หน้าตาเสี่ยวเยาฉันไม่รู้หรอก แต่ที่แน่ ๆ คือเธอต้องชอบซ้อเจียวเจียวแน่นอน!”ฉือเจียวดีใจจนหัว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 278
“พวกเราน่ะได้เล่นกับเสี่ยวเยา ส่วนเธอ ยัยขี้เหร่แบบเธอก็ทำได้แค่เล่นกับยัยบ้านนอกอย่างฉือหว่านเท่านั้น น่าสงสารจริงๆ”แม่หลินถึงกับจะกลอกตา เธอถึงกับพูดไม่ออกเยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มอย่างร่าเริง “ใช่เลย ฉันอิจฉาพวกเธอมากจริง ๆ ที่ได้เล่นกับเสี่ยวเยา”ฮั่วเสวียนหัวเราะจนพอใจ “ซ้อเจียวเจียว อย่าไปสนใจยัยขี้เหร่คนนี้เลย พวกเราเข้าไปหาเสี่ยวเยากันเถอะ”ฉือเจียวเองก็ไม่อยากเสียเวลาไปกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ “ปล่อยให้เธออิจฉาไปเถอะ เราเข้าไปกัน”ทั้งสองเดินเข้าไปในบ้านมองดูสองร่างที่หยิ่งทะนงนั้น แม่หลินถึงกับหัวเราะเบาๆ “คุณหนู พวกเธอยังไม่รู้เลยว่าคุณเป็นใคร”เยี่ยฮวนเอ่อร์ยกคิ้ว “ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวฉันจะเข้าไป ‘ต้อนรับ’ พวกเธอให้เต็มที่เอง!”...ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนเข้ามาถึงห้องรับแขก ฉือเจียวรู้สึกเหมือนฝันไป เธอได้เหยียบเข้าบ้านตระกูลหลินแล้วจริงๆเธอเข้าใกล้เป้าหมายของตัวเองไปอีกขั้นตอนนั้นเอง สาวใช้เดินเข้ามา “แขกผู้มีเกียรติทั้งสอง กรุณานั่งรอสักครู่ คุณหนูของพวกเราอยู่ชั้นบน กำลังเปลี่ยนชุด เดี๋ยวจะลงมาค่ะ”“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนนั่งลงที่โซฟาห้องรับแขก ทั้งคู่ตั
최신 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 384
เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 383
“ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 382
น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 381
เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 380
เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 379
เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 378
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 377
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 376
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
