บทที่ 304

พูดจบ เฉินจิ้นก็สาวเท้าเดินจากไป

จ้าวอี้ “……” ไอ้เฉินจิ้นนี่มันกล้าทำเมินเขาแบบนี้เหรอ

เย่ฮวนเอ่อร์โมโห “จ้าวอี้ นายพูดจะแข่งก็จะให้เขาแข่ง นายคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? เฉินจิ้น ขอโทษนะ ฉันเป็นคนทำให้นายซวย นายรอก่อน!”

เย่ฮวนเอ่อร์รีบตามเฉินจิ้นไปอีกครั้ง

จ้าวอี้โกรธจนเลือดขึ้นหน้า เขาคว้าลูกบาสลูกหนึ่งแล้วปาใส่หลังเฉินจิ้นเต็มแรง

เย่ฮวนเอ่อร์ร้องลั่น “เฉินจิ้น ระวัง!”

ลูกบาสพุ่งเข้าหาเฉินจิ้นด้วยความเร็วสูง กำลังจะโดนหลังเขาแล้ว แต่เฉินจิ้นกลับยื่นมือออกไปคว้าลูกบอลไว้แน่นในมือ

เฉินจิ้นหันไปมองจ้าวอี้ที่ยั่วยุ แล้วก็พุ่งไปทางแป้นบาส

เฉินจิ้นรับคำท้าแล้ว!

เดือนมหาวิทยาลัยทั้งสองของ C จะฟาดกันจริงๆ แล้ว

คนรอบสนามกลั้นหายใจเงียบกริบ

จ้าวอี้รีบขยับมาขวางหน้าเฉินจิ้น ตั้งใจจะดักบอล

แต่เฉินจิ้นหลอกล่อหนึ่งจังหวะ หลบเขาไปได้อย่างคล่องแคล่ว

จ้าวอี้พยายามแย่งอีกครั้ง

เฉินจิ้นกอดลูกบาสแล้วกระโดดขึ้นฟ้า เสื้อยืดสีดำของเขาถูกยกขึ้น เผยให้เห็นช่วงเอวแน่นและกล้ามหน้าท้อง โครม! เขาดังค์ลงแป้นด้วยมือเดียว

เด็ดขาด

เท่จัด

จัดการจ้าวอี้ได้โดยไม่ต้องพูดเยอะ

ว้าว

สาวๆ รอบสนามกรี๊ดลั่น

“เ