บทที่ 412

ฉือหว่าน ซูเสี่ยวฝู และเย่ฮวนเอ่อร์หยุดยืน ซูเสี่ยวฝูกล่าวว่า “บาร์ของร้านอาหารนี้ดังมากนะ ได้ยินว่ามีตัวท็อปที่ดึงดูดบรรดาสาวใหญ่สายเปย์สุดๆ เขาขึ้นเวทีเต้นระบำถอดเสื้อทีไร สาวๆ ก็ทุ่มทิปไม่หยุดเลย”

เย่ฮวนเอ่อร์เสริม “ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน ได้ข่าวว่าพนักงานที่นี่ทุกคนเป็นหนุ่มหุ่นล่ำซิกซ์แพ็กหมดเลย เข้าไปดูหน่อยไหม เปิดหูเปิดตา”

ฉือหว่านไม่มีความเห็น “ได้ เข้าไปกัน”

ทั้งสามคนเบียดเข้าไปในบาร์ ด้านในแน่นขนัดไปด้วยผู้คน มุงกันอยู่หน้าเวที

บนเวทีมีนายแบบกล้ามล่ำหลายคน กำลังเต้นไปกับเพลงที่เปิดซ้ำๆ ว่า “ถอด ถอด ถอด” พวกเขาเริ่มถอดเสื้อออกตามจังหวะเพลง

ตรงกลางเวทีคือดาวเด่นของบาร์ ใส่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขายาวสีดำ ใบหน้ามองไม่ชัดเพราะเขาสวมหน้ากากแบบเย็นชา

ซูเสี่ยวฝู “คนนั้นแหละตัวท็อป สมคำร่ำลือจริงๆ หุ่นสุดยอดมาก”

ฉือหว่าน “หุ่นก็ดี ฮวนเอ่อร์? ฮวนเอ่อร์!”

ฉือหว่านเรียกเย่ฮวนเอ่อร์ เพราะเห็นว่าเธอเอาแต่เหม่อมองไปที่ดาวเด่นบนเวที

เย่ฮวนเอ่อร์จำได้ทันที ชายหนุ่มบนเวทีนั่นไม่ใช่ใครอื่น แต่คือเฉินจิ้น

แม้ว่าเฉินจิ้นจะสวมหน้ากากปิดหน้า แต่กลิ่นอายเย็นชาและป่าเถื่อนเฉพาะตัวของเขา เ