Mag-log inShare
บทที่ 846
Pinakabagong kabanata
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1136
ลู่หนานเฉิงเซ็นชื่อเสร็จ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นหลินซีเหยา สายตาของเขาชะงักไปทันทีวันนี้หลินซีเหยามาโดยสวมเสื้อโค้ตสีดำ พอเธอถอดเสื้อโค้ตออกจึงเผยให้เห็นเสื้อผ้าด้านใน ซึ่งเป็นเดรสรัดรูปสีดำ และที่สำคัญที่สุดคือเธอยังสวมถุงน่องสีดำอีกด้วยขาของเธอสวยมาก เรียวยาวและตรง พอสวมถุงน่องสีดำยิ่งสะดุดตา ที่เท้าเป็นรองเท้าส้นสูงส้นเรียว เพียงยืนอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้นก็สามารถขับเน้นสัดส่วนโค้งเว้าสวยงามของเธอออกมาได้อย่างชัดเจนลู่หนานเฉิงมีสายตาในการเลือกผู้หญิงที่ดีมาก เขาจำต้องยอมรับว่าภรรยาจากการแต่งงานทางผลประโยชน์ของเขาคนนี้ ไม่ว่าจะด้านไหนก็ถือว่าเป็นระดับท็อปทั้งหมดใบหน้าระดับท็อป รูปร่างระดับท็อป ความสามารถระดับท็อป และรสนิยมในการใช้ชีวิตระดับท็อปตระกูลลู่เป็นตระกูลมหาเศรษฐีระดับท็อปอยู่แล้ว และนี่คือหลานสะใภ้ที่คุณปู่ลู่คัดเลือกอย่างพิถีพิถัน จะไม่มีทางผิดพลาดแน่นอนผู้ช่วยหลี่พูดว่า “ประธานลู่ อีกสักครู่การประชุมก็จะเริ่มแล้ว”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “เลื่อนการประชุมออกไป”ผู้ช่วยหลี่ชะงักไปครู่หนึ่ง “ประธานลู่ คุณพูดว่าอะไรนะครับ?”“เลื่อนการประชุมออกไป และจัดตารางงานทั้งหมดของวันน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1135
หลินซีเหยา “……” เธอไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ แน่นอน!แต่ตอนนี้ต่อให้จะไม่ตั้งใจ เธอก็พูดไม่ได้แล้ว เธอรู้ดีถึงภารกิจที่ตัวเองมาที่นี่ นั่นก็คือการมาง้อเขาหลินซีเหยามองใบหน้าหล่อคมสันของเขา แล้วพูดว่า “ฉันตั้งใจเอง ไม่ได้หรือไง? คุณเป็นสามีของฉันนะ ตักของคุณ ฉันอยากนั่งเมื่อไรก็นั่งได้!”ลู่หนานเฉิงยกมุมริมฝีปากบางขึ้นเล็กน้อย “เมื่อวานฉันบอกว่ากลางวันเธอไม่ค่อยรุกเท่าไร วันนี้เธอก็เลยรุกเข้ามาหาฉันเหรอ?”“ใช่สิคะ คำติของคุณฉันรับไว้ทั้งหมด แถมยังแก้ไขด้วยนะคะ ฉันคิดว่าชีวิตคู่ระหว่างสามีภรรยาต้องมีการปรับตัวเข้าหากัน ต้องคอยโอบอ้อมอารีและเข้าใจกันและกัน แบบนี้พวกเราถึงจะอยู่ด้วยกันไปได้ตลอดชีวิต”ลู่หนานเฉิงมองท่าทางแสนเรียบร้อยของเธอ แล้วเลิกคิ้วคมขึ้นเล็กน้อย โดยไม่ได้พูดอะไรหลินซีเหยากล่าวว่า “เดี๋ยวซุปก็จะเย็นแล้ว ต้องกินตอนยังร้อน ๆ !”หลินซีเหยาตักซุปไก่ใส่ถ้วยหนึ่ง แล้วถือช้อนป้อนถึงริมปากของเขาด้วยตัวเอง “อ้า~ อ้าปากสิคะที่รัก~”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “ในซุปนี่ไม่ได้ใส่ยาพิษมาหรอกใช่ไหม?”หลินซีเหยา “……” เขานี่เอาตัวเองไปเทียบกับอู่ต้าหลาง แล้วเอาเธอไปเทียบกับพานจินเหลียนงั้นเหร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1134
พนักงานต้อนรับรู้สึกว่า ในวินาทีนั้นคำว่า “การแต่งงานของตระกูลมหาเศรษฐี” ได้ปรากฏเป็นภาพที่ชัดเจนตรงหน้าแล้ว“คุณนาย ขอโทษด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยพบคุณมาก่อนค่ะ”หลินซีเหยากล่าวว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ฉันสามารถขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปพบประธานลู่ได้เลยไหมคะ?”พนักงานต้อนรับกล่าวว่า “คุณนาย เดี๋ยวฉันพาไปเองค่ะ”หลินซีเหยาปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรค่ะ คุณทำงานของคุณต่อเถอะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปหาประธานลู่เองค่ะ”พูดจบ หลินซีเหยาก็ถือกระติกเก็บความร้อนแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ ไม่นานก็ขึ้นมาถึงชั้น 16 ที่นี่คือฝ่ายสำนักงานประธาน และห้องทำงานประธานของลู่หนานเฉิงก็อยู่ที่นี่เช่นกันหลินซีเหยาเดินไปบนพรม และไม่นานก็หยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงานของประธานบริษัทเธอจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย จากนั้นก็ประดับรอยยิ้มที่หวานที่สุด ก่อนจะผลักประตูเข้าไป “ที่รัก ดูสิว่าฉันเอาอะไรมาให้คุณ กล่องข้าวแห่งความรักนะ~”หลินซีเหยาตั้งใจพูดด้วยน้ำเสียงหวานแหลมแบบออดอ้อน เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายล้วนชอบแบบนี้วินาทีถัดมา เธอก็แข็งค้างอยู่กับที่ทันทีเธอเคยคิดไว้แล้วว่าลู่หนานเฉิงจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1133
เช้าวันรุ่งขึ้นหลินซีเหยาลืมตาขึ้น และพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเธอลุกขึ้นนั่ง เธอจำได้ว่าเมื่อคืนทำงานดึกเกินไป เผลอหลับคาโต๊ะไป แล้วเธอจะมาลืมตาตื่นอยู่บนมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว คือลู่หนานเฉิงเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมานอนบนเตียงข้างเตียงว่างเปล่าแล้ว ลู่หนานเฉิงน่าจะไปบริษัทแล้วหลินซีเหยาหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา ไม่ดูก็ไม่รู้ พอดูเข้าเท่านั้นก็ถึงกับตกใจ ตอนนี้แปดโมงแล้ว!เธอหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเลย!ปกติแล้วเธอจะตื่นตั้งแต่ราว ๆ หกโมงกว่า ๆ ออกไปวิ่งตอนเช้า จากนั้นก็ดื่มกาแฟ กินอาหารเช้า แล้วเริ่มทำงานแต่วันนี้เธอกลับหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเธอเป็นอะไรไปกันนะหรือว่าเธอเริ่มอาการง่วงซึมผิดปกติแล้วกันแน่?ในตอนนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายที่ผู้ช่วยตัวโทรเข้ามาหลินซีเหยากดรับสาย “ฮัลโหล”“พี่ซีเหยา ทำไมยังไม่มาสตูดิโออีกล่ะ แบบนี้ไม่เหมือนพี่เลยนะ บอกมาสิ เมื่อคืนไปสนุกกับประธานลู่จนดึกใช่ไหมล่ะ?” ผู้ช่วยตัวพูดอย่างมีนัยแฝงหลินซีเหยา “……” เมื่อคืนเธอกับลู่หนานเฉิงไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย แถมลู่หนานเฉิงโกรธอยู่ด้วยเธอจำเป็นต้องซ่อมแซมความสัมพันธ์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1132
ทำไมเธอฟุบหลับบนโต๊ะ?ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไปใกล้ ก็เห็นว่าในมือของเธอยังถือพู่กันวาดอยู่ บนโต๊ะเต็มไปด้วยแบบร่างงานออกแบบเขาหยิบแบบร่างขึ้นมาหนึ่งแผ่น พรสวรรค์และความสามารถด้านการออกแบบของหลินซีเหยาเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน เธอสมชื่อเสียงจริง ๆแต่คนอื่นมองเห็นเพียงออร่าที่ห่อหุ้มตัวเธอ ขณะที่เขากลับมองเห็นความพยายามของเธออย่างชัดเจนเธอทุ่มเทหยาดเหงื่อและความพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่าลู่หนานเฉิงวางแบบร่างลง มองใบหน้าเล็ก ๆ ที่กำลังหลับสนิทของเธอ คุณหนูจากตระกูลใหญ่เขารู้จักมามากมาย ส่วนใหญ่ล้วนเติบโตมาอย่างสุขสบาย สุดท้ายก็แต่งงานเชื่อมสายสัมพันธ์กับตระกูลผู้ดีที่สมน้ำสมเนื้อ แต่เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก คุณหนูจากตระกูลใหญ่ที่ขยันและพยายามถึงเพียงนี้ ช่างน่าชื่นชมและให้กำลังใจไม่น้อยเลยลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไป ก่อนจะอุ้มหลินซีเหยาขึ้นในท่าอุ้มประคองอย่างแผ่วเบาเขาวางหลินซีเหยาลงบนเตียงนุ่ม ๆ จากนั้นก็เปิดผ้าห่มและเอนตัวลงนอนข้าง ๆ เธอหลินซีเหยาพลิกตัวหนึ่งครั้ง ก่อนจะซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา แขนทั้งสองข้างโอบรัดเอวของเขาไว้แน่นลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองคน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1131
ลู่หนานเฉิงเอ่ยขึ้นว่า “เธอคิดว่าฉันกำลังโกรธเรื่องอะไรอยู่?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “ฉันรู้แล้วว่าคุณโกรธเรื่องอะไร! ฉันเข้าใจคุณผิด คิดว่าคุณมีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างนอก แต่จุดสำคัญไม่ใช่ตรงนั้น จุดสำคัญคือฉันไม่ได้หึง คุณเลยคิดว่าฉันไม่ให้ความสำคัญกับคุณ ไม่ใส่ใจคุณ ใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมาทั้งที่ยังโกรธ เดิมทีเขานึกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่แท้เธอรู้ทุกอย่างอยู่แล้วก็จริง คนฉลาดเฉลียวอย่างเธอ ย่อมต้องคิดออกอยู่แล้วลู่หนานเฉิงกล่าว “หลินซีเหยา ตอนนี้เธอหมายความว่ายังไงกัน หรือจะบอกว่าไม่ใช่เธอที่ผิด แต่กลับเป็นฉันที่ผิดงั้นเหรอ?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องว่าใครถูกใครผิด แต่ลู่หนานเฉิง…คุณแปลกมากจริง ๆ!”ลู่หนานเฉิงชะงักไปชั่วขณะ “อะไรนะ?”หลินซีเหยาพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงต้องการให้ฉันให้ความสำคัญกับคุณ ต้องการให้ฉันใส่ใจคุณล่ะ? ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น อาจเป็นเพราะศักดิ์ศรีทำงาน ต่อให้ไม่รัก ก็ยังอยากให้ภรรยาของตัวเองยกย่องเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่คุณคือลู่หนานเฉิง ฉันรู้ดีว่า ผู้หญิงที่คุณไม่ชอบ คุณไม่เคยแยแสแม้แต่น้อย ดังนั้น…ที่คุณโกรธขนาดนี้ เป็นเพราะคุ
Maaari mong magustuhan
