Home / โรแมนติก / คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก / บทที่ 8 เรียกพี่สิครับ

Share

บทที่ 8 เรียกพี่สิครับ

Author: plernwalee
last update Last Updated: 2025-07-03 11:16:01

“นี่นาย! อย่าบอกนะว่านายมีคลิปแล้วคิดจะแบล็กเมลชั้นน่ะ” แองจี้อุทานตาโต

*เอ้อ ช่างคิดได้แล้วกูจะตัดอนาคตตัวเองทำไมวะ แค่นี้พ่อศิรู้บอกป๊า กูก็เตรียมหูชาแล้วมั้ยกลับไทยวันแรกก็ลากหญิงขึ้นมานอนที่ห้องแล้ว* ชายหนุ่มคิดในใจแต่ปากตอบไปอีกทาง “แล้วคิดว่าไง?” ถามเสียงเนิบพลางไล่อ่านข้อความของเพื่อนรักที่ส่งเข้ามาเมื่อคืนแล้วถ่ายรูปเพดานห้องนอนส่งให้เพื่อนดูเพื่อความสบายใจ แต่หญิงสาวกลับเข้าใจว่าถ่ายรูปเธอกับเขาขณะที่อยู่ด้วยกันบนเตียง

“นายจะบ้าเหรอ ถ่ายรูปทำไมเนี่ย ลบเดี๋ยวนี้นะ!” หญิงสาวแหวขึ้นทันทีแล้วลุกขึ้นคว้ามือถือของชายหนุ่มแต่ไม่ไวเท่าเจ้าของเครื่องที่รีบปิดหน้าจอลง หญิงสาวพยายามสแกนใบหน้าของเขาเพื่อปลดล็อคแต่ไม่เป็นผลเพราะเขาตั้งระบบสแกนลายนิ้วมือไว้เท่านั้น

“สแกนจนผมอายุ 80 มันก็ไม่เปิดให้คุณหรอกครับ แต่ของคุณนี่สิ” ชายหนุ่มพูดยิ้ม ๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบมือถือของเธอบนหัวเตียงมาสแกนใบหน้าของเธอ ซึ่งหน้าจอก็ปลดล็อคทันทีจนหญิงสาวอ้าปากค้างรีบคว้ามือถือของตัวเองแต่ก็ได้เพียงอากาศ เพราะชายหนุ่มยืดสุดแขนแล้วรีบลุกขึ้นนั่งยิ้มทะเล้นส่งให้ทันที

“อยากได้ก็ลุกขึ้นมาเอาสิ” คนเจ้าเล่ห์ว่าพลางแหงนหน้ามองหน้าจอ กดเข้าแอปส่งข้อความเข้ามือถือของตัวเอง จัดการเมมเบอร์ ไอดีไลน์ แอดไอจีและเฟซบุ๊กของตัวเองให้เสร็จสรรพก่อนจะกดโทรออกหาเบอร์ตัวเองแล้วก้มหน้ายักคิ้วให้

“ห้ามทำแบบนี้นะ เอามือถือฉันมาเดี๋ยวนี้นะ!”

“คำก็บ้า 2 คำก็บ้าแต่เอากับคนบ้าก็สนุกดีไม่ใช่หรือครับ ภูมิใจมั้ยมีผัวคนแรกเป็นคนบ้า” ชายหนุ่มว่าขึ้นพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปากแล้ววางมือถือไว้ที่หัวเตียงก่อนจะก้มลงมาสบตาหญิงสาวนิ่งจนอ่านความรู้สึกไม่ได้

“อย่าจ้องนะธี หันไปเลย” หญิงสาวออกคำสั่งเสียงห้วน หน้าขาวใสของเธอตอนนี้แดงระเรื่อขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ ซึ่งไม่มั่นใจว่าเพราะโกรธหรืออายกับสายตาคู่นั้นกันแน่

“หึ! แล้วทำไมผมต้องเชื่อคุณด้วยล่ะ” คนเจ้าเล่ห์ยกยิ้มที่มุมปากแล้วรวบชายผ้าห่มกระตุกทีเดียวหลุดติดมือกระเด็นไปตกข้างเตียงอย่างง่ายดาย ร่างบางเปลือยเปล่าใต้ผ้าตกใจตาโตแบบไม่คาดฝัน สายตาลามเลียของชายหนุ่มที่มองร่างกายของเธอเหมือนจะกลืนกินลงไปทั้งตัวนั้นดูเซ็กซี่ จนเธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัวและตอนนี้แก่นกายใหญ่โตที่ไม่มั่นใจนักว่าระหว่างแขนเธอกับสิ่งนั้นอะไรจะใหญ่กว่ากันก็ผงกหัวหงึกหงักทักทายอย่างน่ากลัว

“นะ นาย อย่านะธี ธี!” หญิงสาวร้องห้ามเสียงหลงเมื่อร่างหนาถาโถมลงมาใส่ไม่ฟังเสียง ปากหนาประกบปิดเก็บเสียงโวยวายเงียบสนิท มือใหญ่เลื่อนลูบไล้เอวบางขึ้นหาเต้าสวยเต่งตึงช้า ๆ อย่างมีชั้นเชิง ปลุกเร้าไฟสวาทในกายสาวให้จุดติดอย่างง่ายดาย “อื้อ...ธี” เสียงหวาน ๆ ครางในลำคอพร้อมกับกำปั้นเล็ก ๆ ทุบบ่าแกร่งไม่แรงนักเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะขาดใจกับรสจูบที่ชายหนุ่มมอบให้

“อีกรอบนะครับ ผมรู้นะว่าเมื่อคืนที่รักชอบ” เสียงแหบกระเส่าเอ่ยชิดริมฝีปากแล้วกดจูบลงมาอีกครั้งส่งลิ้นหนาเข้าไปควานน้ำหวานในโพรงปากอย่างดูดดื่ม มือใหญ่เลื่อนลงลูบไล้เนินกลางกายหญิงสาวที่รู้สึกได้ว่ายังบวมอยู่จากกิจกรรมเมื่อคืน แล้วถอนริมฝีปากก้มลงมองนิ่ง ๆ ในที่ขณะที่นิ้วชี้กับนิ้วกลางสะกิดติ่งกึ่งกลางร่องสวยจนแข็งเป็นไตสู้มือ ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากแล้วเงยหน้าสบตาหญิงสาวยิ้ม ๆ

“ยะ อย่านะธี พอแล้ว” หญิงสาวว่าพลางดันอกแกร่งให้ห่างตัวสุดแรงเพราะเมื่อคืนเธอก็แทบจะหมดแรง ถ้ามีอะไรกันอีกเธอกลัวว่าเช้านี้เธอจะไม่มีแรงไปทำงานเป็นแน่

“แต่ผมยังไม่พอนี่” ว่าจบชายหนุ่มก็จะยกขาเรียวยาวของเธอแบะอ้าออกมองกลีบกุหลาบสีสวยที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มอย่างเชิญชวน แล้วเลื่อนตัวลงข้างล่างจนเธอตกใจ พยายามจะหุบขาตัวเองลงแต่โดนมือใหญ่จับตรึงไว้ทั้ง 2 ข้างแล้วก้มลงหาร่องสวาทตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาแล้วแลบลิ้นเลียเม็ดติ่งไตกลางร่องจนเธอสะดุ้ง

“ยะ อย่าทำแบบนั้นนะธี หยุดนะ...อื้อ” เสียงหวานร้องห้ามไม่เต็มเสียงนักกับความรู้สึกแปลกใหม่ในเช้านี้ที่ไม่ได้เจ็บปวดเหมือนเมื่อคืน แต่กลับเป็นความเสียวซ่านขึ้นมาทันทีที่ลิ้นเย็น ๆ สัมผัสเม็ดติ่งกลางร่อง ร่างบางเกร็งหน้าท้องแน่น มือทั้ง 2 ข้างกำเกร็งจิกที่นอนด้านข้างพยายามจะขยับสะโพกหนีแต่กลายการยกสะโพกขึ้นหาเหมือนเชื้อเชิญให้ชายหนุ่มได้ทำอะไรง่ายดายยิ่งขึ้น “ธี...อือ” เสียงครางหวาน ๆ พร้อมกับหลับตาพริ้มของหญิงสาว เมื่อลิ้นหนาสอดแทรกดูดกลืนน้ำหวานของเธอจนเกิดเสียงหยาบโลนขึ้นเป็นระยะ มือบางเลื่อนมาขยุ้มผมดกดำของชายหนุ่มอย่างเสียวซ่าน “ซี้ด อืม...ธี...อ๊ะ! ธี อ๊าย!!” หญิงสาวร้องไม่เป็นภาษา ยกสะโพกขึ้นหาปากพร้อมกับกดหัวชายหนุ่มอย่างแรงก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานพวยพุ่งเข้าปากให้ชายหนุ่มดูดกลืนอย่างไม่นึกรังเกียจแล้วปล่อยมือทิ้งลงข้างตัวอย่างหมดแรงพร้อมกับหอบใจแรง ๆ จนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างน่ามอง

“อื้อ...” ชายหนุ่มเลื่อนขึ้นมาประกบจูบส่งน้ำหวานของเธอเข้าปากสวยแล้วบังคับให้เธอกลืนลงไป ในขณะที่มือใหญ่อีกข้างจับแก่นกายของตัวเองถูไถร่องสาวแล้วค่อย ๆ กดเข้าหาช้า ๆ จนสุดลำ “ซี้ด...แน่นมากเบบี๋ แบบนี้น่าเอาทั้งวันเลย” ชายหนุ่มกัดฟันพูดยิ้ม ๆ จรดหน้าผากชิดกับหน้าผากมนแล้วเลื่อนมือมาสอดประสานมือบางไว้ทั้ง 2 ข้าง ค่อย ๆ หมุนวนสะโพกจนเธอรู้สึกมวนในท้องอย่างบอกไม่ถูก

“หยุดนะธี ฉันมีงานเช้านะ” “ขี้โกงหรือเปล่า ตัวเองเสร็จจะไม่ให้ผมเสร็จหรือไงเรียกแทนตัวเองว่าที่รักก่อนสิ” ชายหนุ่มว่าขึ้นแล้วยกสะโพกหนาขึ้นกดสวนลงแรง ๆ จนเธอสะดุ้ง “โอ๊ย! ไอ้ธี!” “เรียกพี่ธีสิคะ ไอ้ มันไม่สุภาพกับปากสวย ๆ นี่นะ” ว่าจบปากหนาก็ประกบจูบอย่างดูดดื่ม จูบแสนหวานอ้อยอิ่งยามเช้าทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มได้โดยง่าย ภาระกิจรวมร่างเกิดขึ้นอีกครั้งโดยไร้เสียงห้าม มีเพียงเสียงครางหวาน ๆ สลับทุ้มของคนบนร่างที่ประสานกันอย่างลงตัวก่อนจะส่ง 2 หนุ่มสาวสู่สวรรค์ของกันและกัน ชายหนุ่มกดแก่นกายฝังแช่ร่องสาวปล่อยลาวาทายาทสู่ภายในอย่างไร้สิ่งป้องกัน ร่องรักตอดรัดแก่นกายไว้แน่นและกระตุกถี่ ๆ เหมือนต้องการจะรีดน้ำเชื้อจากชายหนุ่มทุกหยาดหยด “ซี้ด...ตอดเก่งมากเบบี๋ ไม่อยากเชื่อว่าคนตัวเล็ก ๆ จะรีดน้ำได้เก่งขนาดนี้ แบบนี้ค่อยคุ้มค่ากับการปวดเอวหน่อย” ชายหนุ่มว่าพลางยกยิ้มที่มุมปากแล้วยกมือขึ้นเกลี่ยไรผมชื้นเหงื่อออกจากรอบหน้าสวยเบา ๆ “พอแล้วนะธี...” “พี่ธี” ชายหนุ่มเอ่ยสวนขึ้น “ฉันจะไปทำงาน” “ที่รักจะไปทำงาน” เสียงทุ้มเอ่ยทวนอีกประโยคโดยใช้ชื่อที่เพื่อนเรียกเธอเมื่อคืนและเข้าใจว่าเป็นชื่อเล่นของเธอแทนคำเรียกตัวที่เธอใช้ แล้วกดแก่นกายลงแรง ๆ เหมือนทำโทษเด็กดื้อที่บอกไม่ฟัง

“โอ๊ย! ไอ้บ้าธี” ว่าพร้อมกับพยายามดิ้นเพราะตอนนี้แขนเธอทั้ง 2 ข้างถูกกดตรึงไว้กับที่นอนจนขยับไม่ได้

“ไอ้บ้าธีเหรอ?” ปึก! ว่าพร้อมกับกดสะโพกลงอีกรอบแรง ๆ แล้วมองหน้าสวยอย่างกดดัน

“อื้อ ไอ้...!” ปึก! “หืม อยากโดนรัว ๆ ว่างั้น?”

“ไม่ ๆ ยอมแล้ว พี่ธีแล้ว พอแล้ว” เสียงอ้อน ๆ เอ่ยสวนขึ้นทันทีพร้อมกับสายตาออดอ้อนชวนระทวยส่งให้

“หึ! นึกว่าจะแน่ จำไว้นะ ทีหลังเรียกพี่ว่า พี่ธี นะครับ...

คุณหมอ โหดไปรึเปล่าคะ... มีความบอกปวดเอวแล้วทำทำไม? ...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 16 ทำไมไม่ป้องกัน

    แองจี้จำเป็นต้องล้วงกระเป๋าหาคีย์การ์ดมาเปิดเข้าไปในห้องและทันทีที่ประตูปิดชายหนุ่มก็จู่โจมตะโปมจูบหญิงสาวแบบไม่ทันตั้งตัว มือใหญ่ล็อคแก้มทั้ง 2 ข้างไว้แน่น ส่งลิ้นหนาเข้าไปตวัดพันเกี่ยวลิ้นเรียวเล็กอย่างเร่าร้อน จนหญิงสาวหู้อื้อตาลายแทบส่างเมากับสิ่งที่เกิดขึ้น รีบคว้าชายเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่น เมื่อรู้สึกเหมือนตัวเองแขนขาอ่อนแรงอย่างไม่ทราบสาเหตุ ชายหนุ่มก้มลงช้อนร่างบางในท่าเจ้าหญิงเดินไปวางที่เตียงนอนใหญ่ แล้วล้มตัวลงทาบทับสอดมือใหญ่ประสานมือบางกดไว้กับที่นอนหลวม ๆ ปากหนาประกบจูบออดอ้อน อ้อยอิ่งจนเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบแสนวาบหวามที่ชายหนุ่มมอบให้“ไปห้องพี่กันนะครับ นะ” ว่าพลางลูบไล้หน้าท้องแบนราบเบา ๆ จนเธอรูสึกขนลุกไปทั่วตัว“แต่...” “พี่รู้ว่าที่รักค้างแต่ข้างบนน่าจะเก็บเสียงดีกว่าห้องนี้นะ ไม่งั้นพรุ่งนี้ที่รักอาจโดนเพื่อนล้อก็ได้” สายตาอ้อนวอนหวานเชื่อมชวนละลายทำเอาหญิงสาวเม้มปากแน่น“ก็...” “หรือหนูไม่อยาก” เงยหน้าขึ้นส่งสายตาออดอ้อนในขณะที่มือสอดเข้าไปลูบไล้หน้าขาเลื่อนขึ้นจนถึงกางเกงในตัวจิ๋วก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากเหมือนผู้ชนะ “แฉะหมดแล้วนะ นะครับขึ้นข้างบนนะครับนะ” คนอ้อนว

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 15 สิทธิ์ความเป็นผัว

    “ไม่มีปัญหาเลยครับ ช่วงนี้ผมว่างงานผมไปได้หมด นี่กะว่าถ้ากลับบ้านผมอาจขึ้นไปช่วยงานเพื่อนบนดอยหรือไม่ก็อาจตามพี่ชายเข้าป่า ถ้าอยู่บ้านพ่อน่าจะไล่เข้าออฟฟิศแล้วผมก็ไม่ถนัดงานบริหารเท่าไหร่” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับวางมือที่ไหล่คนข้าง ๆ บีบเบา ๆ จนเธอสะดุ้ง“อูย...บอกเป็นนัย ๆ ว่ากลับบ้านไปแล้วจะติดต่อไม่ได้ใช่มั้ยคะ” ลูกอ้อนถามยิ้ม ๆ ก่อนจะปรายตามองเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ“ไม่ขนาดนั้นครับแต่แค่ผมไม่เคยนั่งออฟฟิศ เลยคิดว่าถ้าไปนั่งแต่ละวันคงจะยาวนานน่าดู คงต้องหาอะไรทำที่ไม่ต้องนั่งประจำที่แบบนั้น”“ไม่อยากนั่งก็เดินไปเดินมาสิ” คนนั่งข้าง ๆ ประชดขึ้น“แล้วที่รักอยากเดินไปเดินมากับพี่มั้ยคะ” ชายหนุ่มหันไปถามยิ้ม ๆ“โอย...ละลายมากค่ะคุณธี อิรักคะตกลงนางเป็นทองหรือคอนกรีตยะ เขามาขนาดนี้ยังนั่งคอตั้งอยู่ได้” เอลซี่แซวเสียงดังแล้วเอื้อมไปตีแขนเพื่อนอย่างหมั่นไส้“บ้าสิใครจะไปมีเวลาเดินไปเดินมา คนต้องทำมาหากิน” แองจี้ว่าขึ้นแล้วยกแก้วขึ้นกระดกทีเดียวจนหมดก่อนจะวางลงแรง ๆ ตวัดหางตาใส่คนนั่งข้าง ๆ เพราะตอนนี้นอกจากบีบไหล่เบา ๆ ทีแรก ยังค่อย ๆ เลื่อนมือลูบแผ่นหลังของเธอจนขนลุกอีกด้วย“งั้นเอลว่าเร

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 14 เพื่อนคุณโสดผมก็โสด

    “มึงก็ใจดีเกิ๊นเป็นกูไม่เอาไว้ทั้งน้าทั้งหลานว่ะ ภาระองค์กร แล้วดูสิไปไหนก็ขายหน้าขายตาบริษัท ประกาศโต้ง ๆ ว่าเป็นเลขาท่านประธานแต่สันดานโคตรต่ำ” เอลซี่จีบปากจีบคอพร้อมกับยกแก้วน้ำเปล่าขึ้นจิบ“ก็ไม่คิดเอาไว้ ถึงได้หาผู้ช่วยใหม่เอามาเทรนก่อนแม่จะวางมือไตรมาสหน้า เตรียมไว้เป็นผู้ช่วยกู กูบอกอาไมตรีไปแล้วถ้าไม่พอใจก็ลาออกก่อนเกษียณได้เลย”“ก็ดีนะ ตัดไฟแต่ต้นลม ถ้ามึงขึ้นทำแทนแม่แล้วค่อยไล่ออกได้โดนครหาว่าใช้ตำแหน่งกลั่นแกล้งแน่ ต้องให้แม่จัดการก่อนเลย” ลูกอ้อนว่าขึ้นแล้วมองหน้าเพื่อน“เออ...แก คืนนั้นแกอยู่กับคุณธีใช่ป่าว” เอลซี่ถามเพื่อนตาเป็นประกายล้อเลียนขึ้นมาทันที“เออ...”“เป็นไง” เอลซี่ถามยิ้ม ๆ“เป็นไงล่ะ ไม่รู้วันนั้นเผลอกินมาตินี่อิอ้อนหรือเปล่า ผื่นขึ้นเต็มตัว สภาพเหมือนโดนโทรมเลย น่าอายฉิบหาย” หญิงสาวว่าพลางหลบตาเพื่อน เรื่องแพ้มาตินี่เพื่อนของเธอก็พอรู้บ้างและวันนั้นก็มีการสั่งมาดื่มกันจริง ๆ ทำให้เอลซี่กับลูกอ้อนที่นั่งลุ้นอยู่ถึงกับมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ“แสดงว่าชวด แกรู้หรือเปล่า พี่แกนักเรียนนอกนะคะ เพิ่งกลับมาวันที่แกลากเขามานั่นแหละ” เอลซี่ยื่นหน้ามาพูดอย่างตื่นเต้น“

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 13 พร้อมปกป้อง

    “เราตกลงกันแล้วนะว่าจะไม่ให้มันรู้ว่าฉันเป็นใคร โอเคนะ” แองจี้รีบยื่นหน้าบอกเพื่อนเบา ๆ ตั้งใจไม่ให้ทอยได้ยิน“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ทอยก้มลงมาถามเอลซี่ยิ้ม ๆ“ไม่มีอะไรค่ะ นั่นเลขาท่านประธานบริษัทที่รักมันทำงานอยู่ค่ะคุณธี นางชอบข่มคนในบริษัท คอยดูสิถ้านางเห็นยัยรักเดี๋ยวนางก็ดิ่งมา” เอลซี่จีบปากจีบคอตอบอย่างมีจริต “นี่ไม่รู้นะคะว่านางรู้จักฝั่งเจ้าบ่าวหรือเจ้าสาว”“อ่อ...ครับ” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ *ผู้หญิงที่นั่งอ่อยกูเมื่อคืนนี่หว่าเกือบพลาดแล้วมั้ยล่ะกู* ทอยคิดในใจปรายตามองคนนั่งข้างก่อนจะวางมือที่หน้าขาของเธอเบา ๆ จนเธอหันมองหน้า“เออ...พรุ่งนี้มีร่องเรือด้วยนะ แกเตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วยหรือเปล่าจ๊ะคนสวย” ลูกอ้อนเปลี่ยนเรื่องถามเพื่อนสาวเหมือนเพิ่งนึกได้“ระดับคุณรักแล้วไม่มีพลาดค่ะ อยากมาดำน้ำที่ใต้นานแล้วแต่ไม่มีเพื่อนมาซะที” หญิงสาวว่าพลางยกแก้วพั้นช์ในมือขึ้นจิบ“แล้วยายข้าวมันได้ชวนคุณธีหรือเปล่าคะ ได้เตรียมชุดมาหรือเปล่า” เอลซี่หันไปถามชายหนุ่มยิ้ม ๆ“มีติดมาครับ จริง ๆ ผมตั้งใจจะมาพักผ่อนอยู่แล้ว ทะเลไทยผมไม่เคยเล่นด้วยก็น่าสนใจดี” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ“ว้าย...เพิ่งเห็นมางานแบบนี้ด

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 12 มาได้ยังไง

    เย็นวันเสาร์สาวสวยสุดเซ็กซี่ในชุดราตรีเกาะอกเว้าหลังถึงเอวสีพีช หน้าสั้นหลังยาว เกล้าผมมวยสูงปักกิ๊บเพชรเม็ดเล็ก ๆ แต่งหน้าสวยหวาน ก้าวลงมาจากรถลีมูซีนสนามบินเดินเข้ามาในโรงแรมหรูที่จัดบรรยากาศแสนโรแมนติกตั้งแต่หน้าประตูทางขึ้นห้องจัดเลี้ยงวันนี้เป็นวันแต่งงานของต้นข้าวลูกสาวคนเล็กเจ้าของเหมืองที่ใหญ่ที่สุดในภาคใต้เพื่อนรักของเธอ แต่เธอมางานเช้าไม่ทันทำให้ต้องมางานช่วงเย็นและเธอต้องมาคนเดียวเพราะพี่ชายสุดที่รักอย่างเจเดนไปออกค่ายแพทย์อาสาบนดอยตั้งแต่เมื่อเย็นวานและจะอยู่ที่นั่นถึงเดือนหน้า ส่วนน้องชายลูกเพื่อนพ่อที่มาฝึกงานที่โรงแรมในเครืออยู่จังหวัดใกล้ ๆ บอกว่าวันนี้ต้องกลับบ้านด่วน เธอเลยทำสีหน้าไม่ถูกตอนเดินเข้างานและมีคนมองมาตลอดทาง“มาซักทีนะคะ สวยเว่อร์ เขาให้มาเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะคะ ไม่ใช่มาเป็นเจ้าสาว” เอลซี่เบะปากว่าเพื่อนแต่ก็ยิ้มที่เห็นเธอมาในคืนนี้“น้อย ๆ ค่ะคุณ เนี่ย โดนปล่อยทิ้ง พี่เจขึ้นดอย ไอ้วนก็จำเป็นอะไรต้องกลับบ้านวันนี้ก็ไม่รู้ แล้วคิดสภาพเปลี่ยนชุดนี้จากสนามบิน แต่งหน้าบนรถจ้า ดีนะเมื่อกี๊พนักงานบอกว่าไอ้ข้าวให้มารับเอากระเป๋าไปเก็บให้ไม่งั้นกูได้ลากกระเป๋าเข้

  • คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก   บทที่ 11 ฉีกหน้าหัวหน้าฝ่ายบุคคล

    “แล้วทำไมนังสิทธิ์มันอยู่ได้ล่ะคะ พลอย...”“พลอยมน ท่านสั่งให้ออกไปไม่ได้ยินหรือไง” คุณไมตรีว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าหลานสาวเชิงปรามและอยากรู้ว่าท่านประธานฝ่ายบริหารจะคุยเรื่องอะไรพร้อมกับมองหน้าสาวสวยที่นั่งหน้านิ่งไม่มีอาการบ่งบอกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ พลอยมนมองหน้าผู้เป็นน้าก่อนจะคว้าแฟ้มเอกสารที่มั่นใจว่าเธอไม่ได้จดอะไรลงไปมากนักแล้วกระแทกเท้าออกจากห้อง คุณเจ้าขาได้แต่มองตามแล้วถอนหายใจก่อนจะหันมามองหน้าลูกสาวแล้วพยักหน้าเชิงอนุญาต “อะไรหรือครับคุณเจ้า”“เรื่องนี้ให้แองจี้เป็นคนพูดดีกว่าค่ะ” คุณเจ้าขาว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าลูกสาว“คุณหนูมีอะไรหรือครับ”“จี้อยากถามว่าตำแหน่งเลขาที่พลอยมนทำชั่วคราวนี่ คนในประเทศไทยไม่มีใครเหมาะสมแล้วหรือคะ เห็นรับสมัครทีไรก็ไม่เคยผ่านสัมภาษณ์เลยซักคน” หญิงสาวว่าขึ้นเสียงนิ่งพร้อมกับมองหน้าหัวหน้าฝ่ายบุคคลด้วยสีหน้าจริงจัง“คือ...” “อาตรีรักหลานจี้เข้าใจนะคะแต่ควรจะรักให้ถูกทางกว่านี้ โดยดูความเหมาะสมและความสามารถของเขาด้วย ดูวุฒิภาวะทางอารมณ์ประกอบด้วย พลอยมนไม่มีคุณสมบัติการเป็นเลขาเลยซักนิด เธอเข้ามาทำงานก่อนจี้ซะอีกนะคะแต่ไม่มีการปรับปรุงอะไรเลย ยิ่งดูย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status