บทที่ 0095

หรงฉือก็คิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้สึกว่านี่อาจเป็นการชดเชยจากเฟิงถิงเซิน ที่เขาขอไม่ให้ครอบครัวลุงของหลินอู๋ย้ายเข้าไปอยู่ตรงข้ามบ้านลุงของเธอ

เพราะด้วยความรู้สึกที่เขามีต่อหลินอู๋แล้ว เขาจะยอมให้หลินอู๋น้อยเนื้อต่ำใจเพื่อช่วยเธอได้อย่างไร?

อวี้มั่วซวินเอ่ยว่า “ถ้าเธอเก็บซ่อนความสามารถของเธอไว้จริง ๆ งั้นก็แสดงว่า—”

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นลูกศิษย์ของหนานจื้อจือ แม้ว่าปกติหนานจื้อจือมักจะเย็นชากับพวกเขามาก แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับหนานจื้อจือ จริง ๆ แล้วก็ดีมากทีเดียว

เพราะถึงแม้ว่าหนานจื้อจือจะเข้มงวดกับพวกเขา แต่ความเป็นจริงแล้ว เขาเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน

แต่เขาก็เป็นคนยึดมั่นในหลักการมากเช่นกัน

ถ้าหากหลินอู๋มีความสามารถและพรสวรรค์มากพอจริง ๆ เขาก็คงไม่ปฏิเสธที่จะรับหลินอู๋เป็นลูกศิษย์เพียงเพราะความบาดหมางระหว่างหรงฉือกับหลินอู๋แน่นอน

ดังนั้น...

หรงฉือกลับสงบสติอารมณ์ลงอย่างรวดเร็วและพูดว่า “มาทำเรื่องของเราก่อนเถอะ”

สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือทำตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น

คืนนั้น เธอกลับบ้านดึกหน่อย ส่วนคุณหญิงย่าหลับไปแล้ว

แต่ตอนที่เธอกลับถึงบ้าน เฟิงถิงเซินย